Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ

9.7

เขียนโดย nuaysmile

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.46 น.

  35 ♫♥~LOVE~♥♪
  52 วิจารณ์
  48.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 22.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) At the Beach

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฟางตื่นเช้าขึ้นมาก็แกะของขวัญที่ได้มาจากทุกคน ของแก้วเป็นกิ๊บติดผมน่ารักๆ  ของโทโมะเป็นนาฬิกาข้อมือ  
สุดท้ายของป็อปปี้ ฟางแกะออกมาและก็ได้เห็นกับตุ๊กตากระต่ายสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งมันน่ารักมากๆ
เฟย์:แหม  ยิ้มหน้าบานเดินลงมาเลยนะ
ฟาง:ยัยเฟย์ >//<
เฟย์:อ่ะเฟย์ลืมเอาให้พี่ฟาง 
เฟย์ยื่นหมวกใบสวยน่ารักให้ฟาง
ฟาง:ขอบใจจ้ะ 
เฟย์:พี่ฟาง ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันหยุดไปทะเลกันไหม ??
ฟาง:เอาสิ
เฟย์:งั้น เฟย์ไปโทรชวนแก้วก่อน
~ ตรู้ดดด  ตรู้ดดด ตรู้ดดด ~
แก้ว:[ฮัลโหลๆ]
เฟย์:[แก้วๆ ไปทะเลกันไหมๆ]
แก้ว:[เอาสิๆ]
เฟย์:[โทรชวน พี่ป็อป ไปด้วยนะ]
แก้ว:[อืมๆ]
เฟย์: โอเค พี่ฟางเรียบร้อยเตรียมไปเจอกันที่ทะเลได้เลย
ฟาง:จ้าๆ
@ทะเล
ฟาง:ฮ้าาาาา ลมที่ทะเลนี่เย็นจังเลยนะ
แก้ว:ไปเล่นน้ำกันเถอะๆ
เฟย์:ไปเลยๆ
แล้วแก้วกับเฟย์ก็วิ่งลงทะเลไป~
โทโมะ:เฮ้ย แก้วรอโมะด้วย
ป็อปปี้:ไปเล่นน้ำกันไหม??
ฟางไม่ทันจะตอบป็อปปี้ก็เดินไปดึงฟางวิ่งตรงไปที่ทะเล
แล้วเฟย์ก็สาดน้ำใส่ทั้งสองคนทันที
เฟย์:นี่แนะๆ
ฟาง:ยัยเฟย์ มันเปียกนะ
หลังจากนั้นทุกคนก็วิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน ....แต่รู้ไหมว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาอย่างไม่พอใจ
ตกเย็น
เฟย์:เฟย์ว่ามันเย็นมากแล้ว กลับกันเถอะ
ฟาง:อืม
แล้วทุกคนก็เดินไปที่รถ
ฟาง:รอแปปนึงนะ ฉันลืมของ
เฟย์:รีบๆนะคะ
ฟางรีบวิ่งกลับมาหาของที่ชายหาดแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แต่กลับได้ไปเจอกับ...
.
.
พิม   และเธอก็ถือสิ่งที่เธอหาอยู่
พิม:หาไอ้นี่อยู่เหรอ
พิมพูดพร้อมกับชูสิ่งนั้นขึ้นมา
ฟาง:เอาหมวกของฉันคืนมานะ
ฟางพยายามที่จะแย่งหมวกใบนั้นกลับมา เพราะมันเป็นหมวกที่น้องสาวของเธอได้ให้มา
พิม:ฮึ  มีความสุขมากเลยสินะ วันนี้น่ะ
ฟาง:.....
พิม:เธอมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
พิมพูดจบก็เดินเข้ามาลากฟางมาทางทะเลแล้วผลักเธอลงน้ำ
พิม:ฉันขอเตือนเธอ อย่ามายุ่งกับป็อปปี้อีก!!!!!
พิมนั่งลงไปคร่อมฟางเอาไว้แล้วตบฟางหลายครั้งจนแก้มทั้งสองข้างนั้นเต็มไปด้วยร่องรอยมือ
ป็อปปี้ที่เดินมาตามฟางก็ต้องตกใจและวิ่งเข้าไปแยกพิมออกจากฟางทันที
พิม:ป็อป จะไปช่วยมันทำไม คนอย่างมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
ป็อปปี้:กลับไปซะ
พิม:กรี๊ดดดดด
ป็อปปี้:ฉันบอกให้กลับไป!!!!!
พิมได้เดินจากไปด้วยความโมโหและโกรธแค้น
ป็อปปี้:ฟางเป็นอะไรมากไหม
ฟาง:ไม่เป็นไรๆ
ป็อปปี้:มั่นใจนะ
ฟาง:อืมๆ
ป็ิอปปี้:งั้นกลับกันเถอะ
ป็อปปี้อุ้มฟางขึ้นมา
ฟาง:เดี๋ยวสิๆ ฉันเดินเองได้น่า
ป็อปปี้:สภาพอย่างงี้น่ะเหรอ ไม่ต้องพูดแล้วเงียบไปเลย
ฟาง:ชิ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา