secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์

9.2

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.

  34 ตอน
  351 วิจารณ์
  52.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
 
 
 
 
 
 
 
 
  เจอคำถามนี้ฉันก็อึ้งน่ะสิ...จะให้ตอบว่าอะไรล่ะ เฉยๆ...ก็ไม่ใช่ หวั่นไหว...ก็ไม่เชิง เพื่อนหรอ...น่าจะเกินนั้น รักหรอ..ไม่ใช่มั้ง แล้วสรุปฉันรู้สึกอย่างไงกับโทโมะกันแน่ใครก็ได้ช่วยตอบที...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ..." ฉันเลือกที่จะไม่ตอบแต่กลับเป็นคนถามโทโมะกลับไปซะงั้น
 
 
 
 
 
"เพราะโมะอยากรู้...ตอบมาได้แล้วแก้ว..." โทโมะย้ำเสียงอ่อนจนฉันใจหายไปแวบนึงก่อนจะต้ังสติแล้วตอบ
 
 
 
 
 
"กะ...ก็คงมากกว่า...เพื่อนมั้ง..." จนได้สินะยัยแก้วแกจะบอกความจริงไปทำไมกันนะ!><
 
 
 
 
 
"ก็แค่นั้นแหละที่โมะอยากได้ยิน^^" โทโมะลุกขึ้นมาแล้วคว้าตัวฉันไปกอดไว้...โอ๊ยเขิน-/////-
 
 
 
 
 
"ละ...แล้วโมะละ" ฉันกลั้นใจถามออกไป
 
 
 
 
 
"เราเลิกกันเหอะ..." ประโยดที่โทโมะพูดออกมมาทำให้ฉันแทบทรุดลงไปทันทีอะไรกันเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยนี่หน่าแล้วทำไม...หรือว่าโทโมะจะกลับไปหาฟ้า...
 
 
 
 
 
"อะไรนะ!..."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"...." โทโมะยืนเงียบไม่พูดไม่จากับฉันอีกเลย ในเมื่อโทโมะพูดอย่างนี้ฉันควรที่จะปล่อยเค้าแล้วสินะ...
 
 
 
 
 
"ตกลง...ฉันขอตัวก่อนนะ" ฉันเปลี่ยนสรรพนามไปจากเดิม
 
 
 
 
 
"เดี่ยวก่อนสิแก้ว...โมะพูดไม่จบเลยนะ" โทโมะรั้งข้อมือฉันไว้...ไม่ต้องพูดแล้วฉันเข้าใจทุกอย่าง!
 
 
 
 
 
"แต่ฉันไม่มีจะพูดแล้ว...ขอตัว!"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  ฉันขอบอกไว้เลยนะถึงแม้ว่าเราจะเลิกกันไปแล้วแต่ฉันก็คงจะกลับไปทำตัวสนิทกับโทโมะเหมือนเมื่อก่อนตอนที่เรายังเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก...ฉันยังทำใจไม่ได้เท่าไร...ความรู้สึกทั้งหมดฉันขอเก็บไว้ให้ลุกที่สุดเลยแล้วกันนะ...ต่อจากนี้ฉันกับโทโมะก็คงเป็นได้'แค่คนที่รู้จักกัน'เท่านั้นจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  ฉันขอเดาเลยนะว่าที่โทโมะบอกเลิกฉันเพราะว่าเค้าต้องการกลับคืนดีกับฟ้าแน่ๆ ใช่สิ!รักแรกนิหน่าใครจะลืมได้ลงเหอะ! ส่วนฉันน่ะหรอเลิกฝันกวางวันว่าเค้าจะรักฉันเพียงคนเดียวได้แล้ว!นั่นมันก็แค่สัญญาหลอกลวงเท่านั้นแหละ จะหวังอะไรได้! เหอะหาใหม่ดีกว่ามั้ง!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรนะ!!แกเลิกกับโทโมะแล้วหรอเป็นไปได้ไงอ่ะ" เสียงยัย2พี่น้องเฟย์ฟางตะโกนใส่หูฉันอย่างเต็มที่...แทบอุดหูไม่ทันแหนะ!
 
 
 
 
 
"ใช่...ทำไม่อ่ะ" ฉันหันไปถามยัยฟางก่อนคนแรก
 
 
 
 
 
"แกอำพวกเราเล่นใช่มะ" ยัยฟางไม่ต่อบแต่ถามกลับมาซะงั้น
 
 
 
 
 
"เรื่องจริง...เค้าเป็นคนบอกเลิกฉันเองด้วย" ฉันตอบเสียงเบาเพื่อเป็นการยืนยันว่าฉันพูดเรื่องจริง!
 
 
 
 
 
"แล้วเรื่องมันเป็นไงอ่ะ" ยัยเฟย์เอ่ยถามฉัน
 
 
 
 
 
"ก็ไม่เป็นไงอ่ะ...อยู่ดีๆก็เลิกจบมะ" ฉันตอบเพียงแค่นั้น
 
 
 
 
 
"แล้วแกจะเอาไงต่อ" ยัยฟางเอ่ยถามฉัน
 
 
 
 
 
"หาใหม่มั้ง" ฉันตอบก่อนจะลุกขึ้น
 
 
 
 
 
"แล้วนี่แกจะไปไหนอ่ะ" ยัยฟางลุกขึ้นตามฉันแล้วต่อด้วยยัยเฟย์
 
 
 
 
 
"ห้องน้ำ"
 
 
 
 
 
"พวกฉันไปด้วย" ยัยเฟย์กับยัยฟางเดินตามฉันมมาติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  ไม่ต้องงตอนนี้ฉันอยู่ห้องซ้อมเต้นที่สำคัญอีกไมม่นานกว่านี้พวกK-oticก็คงมาถึงแล้วแหละ ฉันเลยต้องหาที่กลบดานก่อน ฉันยังไม่พร้อมจะเจอทั้งนั้นแหละ แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมยัย2พี่น้องนี่ถึงได้ตามฉันไปซะทุกที่ด้วยไม่เข้าจายยยยยยยยยยยยยT^T
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วพวกแกไม่เข้าหรอ" ฉันเอ่ยถาม2พี่น้องที่ยืนรอฉันอยุ๋ที่หน้าห้องน้ำ
 
 
 
 
 
"ไม่อ่ะ...ไปเหอะ" ว่าแล้วยัยฟางก็ลากฉันให้เดินกลับมายังห้องซ้อมเต้น!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  ตอนนี้พวกk-oticมาถึงกันแล้วด้วยเอาไงดีๆๆๆๆ ฮึบ! ช่างสิฉันไม่สน ฮึบ! ฉันไม่แคร์ ฮึบ! ฉันไม่กล้าาาาา เอาก็เอาว่ะแค่เอื้อมมือไปเปิดประตูห้องแล้วก้าวขาเดินเข้ามันจะยากตรงไหนกันฟะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เข้าไปเร็วๆสิยัยแก้ว...เห็นมั้ยพวกk-oticมารอกันแล้ว" แล้วทำไมแกไม่เข้าไปก่อนล่ะย่ะยัยเฟย์-*-
 
 
 
 
 
"ใช่ๆเข้าไปเหอะแก้วไม่เป็นไรหรอกน่า" ยัยฟางผลักฉันชนประตูแล้วพุ่งเข้าไปในห้อง...ดีนะที่ทรงตัวอยู่
 
 
 
 
 
"ffkเล่นอะไรกันขอเขื่อนเล่นด้วยสิ^^" อีตาเขื่อนแตกมองว่าพวกฉันกำลังเล่นกันอยู่...เล่นบ้าอะไรล่ะ!
 
 
 
 
 
"เล่นวางแผนกันเผาบ้านนายอยุ่อ่ะเขื่อน^^" ฉันตอบกลับไปแล้วส่งยิ้มกวนๆไปให้
 
 
 
 
 
"เหมือนกันเลยk-oticก็กำลังเล่นวางแผนง้อยัยห้อยอยู่หเมือนกัน^^" อะไรนะ...ยัยห้อย ปรี๊ดเลยค่ะ!!
 
 
 
 
 
"นายว่าฉันหรอเขื่อน...ตายยยยยยย" ฉันตรงเข้าหวังจะบีบคอไอ้เขื่อนแตกแต่...
 
 
 
 
 
"เขื่อนสุดหล่อยังไม่ได้พูดชื่อแก้วเลยนะครับT^T" เออว่ะ...เราร้อนตัวไปเองหรอว่ะเนี๊ย บรรลัยแล้ว-0-
 
 
 
 
 
"ก็ฉันเห็นนายมองหน้าฉันอ่ะ...แล้วจะให้ฉันคิดอย่างไงล่ะ" ฉันพยายามหาคำพูดบ่าายเบี่ยงเรื่องนั้น
 
 
 
 
 
"จริงหรอ~~" นายเขื่อนเอานิ้วมาเกลี่ยๆที่แก้มของฉัน
 
 
 
 
 
"จะ...จริงย่ะ...ฉันไม่คุยกับนายแล้ว!" ฉันกระแทกเสียงเบาๆก่อนจะรีบเดินหนีไปหาพวกเฟย์ฟางที่นั่งเล่นโทรศัพท์กันอย่างเมามันส์
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
...ruktomokaew...
 
 
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------เรื่องนี้เราขอบอกเลยตอนหน้าจบแล้วเด้อออออเนื่องจากว่ามันนานมากแล้ว55555เราจะไปแต่งเรื่องอื่นต่อแล้ว ฝากด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา