Bad Boy Brothers

8.9

เขียนโดย jam68

วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.25 น.

  32 session
  396 วิจารณ์
  61.87K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ข้อตกลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ปล่อยนะไอ้บ้า!!ปล่อยยยยยย!!"ฉันตะโกนลั่นแต่นายโทโมะก็ไม่ได้สนใจลากๆๆๆอย่างเดียว เอาไงดีว่ะ!!
"อ๊ากกกกกกก!!"ฉันกัดแขนนายโทโมะ
"เจ็บนะยัยบ้า!!"เค้าสะบัดฉันออกและยกแขนตัวเองขึ้นมาดู ตอนนี้แหละ!!โกยเถอะแก้วววววววว
"จะไปไหน!!"นายโทโมะวิ่งมาล็อคคอฉัน
"ปล่อยสิ!!ปล่อยๆๆๆ!!"
"อย่าคิดจะกัดฉันอีกรอบนะ!!"นายโทโมะพูดดักและอุ้มฉันพาดบ่า ฉันดิ้นสุดชีวิต
"หยุดดิ้นเดี๋วยนี้นะ!!อยากตกลงไปหรือไง!!"
"นายก็ปล่อยฉันสิ!!"
"ได้!!"
"โอ๊ย!!ปล่อยลงมาได้ไอ้บ้านี้!!"ตาบ้านั้นมันโยนฉันลงพื้น
"บอกให้ปล่อย!ก็ปล่อยแล้วไง"
"วางลงดีๆไม่เป็นหรือไงละ!!"
"เธอบอกให้ปล่อยไม่ได้บอกให้วาง"
"ไอ้บ้าเอ่ย!!!"ฉันลุกและเดินกลับ
"จะไปไหนนน...อย่ามาเนียน"นายโทโมะลากฉันขึ้นรถ
~บนรถ~
"นายจะพาฉันไปไหน?"
"ไปปล้ำไง"
"ที่ไหน?"
"เดอะมอลล์มั้งยัยบ้า!!ไปปล้ำก็ไปคอนโดฉันสิ!!"
"ฉันถามอะไรหน่อยสิ!"
"อะไรของเธออีกละ"เค้าพูดแบบรำคาญ
"ทำมั้ยนายถึงอยากปล้ำฉัน"
"ฉันชอบเธอ!"
"นายรู้จักชื่อฉันก่อนที่จะเห็นหน้าด้วยซ้ำ!แล้วนายจะชอบฉันได้ยังไง"
"เอาเป็นว่าฉันมีเหตุผลก็แล้วกัน"
"เหตุผลอะไรละ?"
"ถามมากจังว่ะ!!อยู่เงียบๆไม่เป็นหรือไง!"ฉันนั่งเงียบมาตลอดทาง
"ลงมาได้แล้ว"นายโทโมะเิปิดประตูเมื่อเรามาถึง ฉันเดินลงอย่างว่าง่ายและตามเค้าโดยไม่พูดอะไรสักคำ 
.................................................................................................................................
~ในห้อง~
"เธอเป็นอะไรทำมั้ยเงียบ?"เค้าถาม
"......."
"นี้!ตอบสิ!!"เค้าตวาดจนฉันสะดุ้ง
"ฉันถามนายจริงๆนะ!ทำมั้ยนายต้องนอนกับฉัน?"ฉันไม่ตอบแต่ตัดสินใจถามเค้าอีกครั้ง
"ก็อยากนอน"
"นายไม่ได้อยาก"
"เออ!จำเป็น"
"ทำมั้ย?"
"เมื่อไรเธอจะเลิกถามเนี่ย"
"ถ้าฉันรู้เหตุผลฉันอาจนอนกับนายก็ได้"
"ก็พ่อฉันสั่งมา!พ่อบอกว่ายังไงเธอก็ไม่ยอมนอนกับฉันแน่ฉันเลยลองดู"
"แล้วทำมั้ยนายต้องทำตามด้วย?"
"ถามมากจังว่ะ!"
"ก็ตอบมาสิ!!"ฉันเริ่มขึ้นเสียง
"พ่อบอกว่าถ้าฉันนอนกับเธอได้พ่อจะยกมรดกทั้งหมดให้ฉัน" 
"แค่เนี่ยนะ"
"แค่นี้แหละ ไป!"แล้วเค้าก็เข้ามาลากฉัน
"เดี๋ยวๆๆๆ...ไปไหน?"ฉันรั้งเค้าไว้
"ไปปล้ำไง!"เค้าลากฉันมาเหวี่ยงลงเตียงก่อนจะตามขึ้นมาคร่อม
"เริ่มแล้วนะ"เค้าบอกก่อนจะก้มลงมาไซร้คอฉัน ทำไงดีว่ะ?คิดสิยัยแก้ว คิดๆๆๆๆ ระหว่างที่คิดฉันก็พยายามผลักอกเค้าออกและหลบแบบสุดชีวิต!!
"อ๊ะ!!"ตาบ้าเฮ้ย!!กัดลงมาได้ ทำไงดีเนี่ยยยย...เอางี้ละกันลองดู
"นายรักฉันหรือเปล่า!!"ได้ผลแหะ!เค้าหยุดกึ๊กเลยและยันตัวขึ้นแต่ก็ยังคร่อมฉันอยู่
"เธอว่าอะไรนะ?"
"ฉันถามว่านายรักฉันมั้ย?"
"เจอกันครั้งเดี๋ยวจะให้รักได้ไงละ!"
"นายไม่รักฉันแล้วมาปล้ำฉันทำมั้ย?"
"จะปล้ำต้องรักกันด้วยหรอ?"
"ไม่รักแล้วจะนอนด้วยกันไปทำมั้ยละ!"
"ปกติฉันไม่เห็นต้่องรักผู้หญิงที่ฉันนอนด้วยเลย"
"พอนอนด้วยกันแล้วนายทำยังไงกับผู้หญิงพวกนั้นละ?"
"ก็เลิกกันไปไม่ติดต่อ...จบ!"
"ไม่มีความทรงจำ!ไม่ได้สานต่อความรักกันเลยหรอ"
"บอกแล้วไงว่าเอาเสร็จก็จบ!"
"ถามหน่อยทำมั้ยพ่อนายถึงให้นายมาปล้ำฉัน?"
"บอกไปหลายรอบแล้วนะว่าเพื่อมรดก"
"ฉันว่ามันไม่ใช่แค่มรดกหรอกมันต้องมีความหมายอื่น"
"พ่อบอกว่าพวกฉันไร้สาระหาดีไม่ได้เลยให้หาแฟนมาให้ดูเพื่อพวกฉันจะได้ดีขึ้นถ้าไม่มีก็ไม่ต้องเอามรดก"
"พ่อนายเค้าอยากให้นายรู้จักรักแท้ยังไงละ!รักที่นายจะทำเพื่อเธอได้ รักที่จะทำให้นายเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น   รักที่ไม่ใช่แค่เอากันเสร็จก็จบไป"
"ฉันไม่สนรักแท้อะไรนั้นหรอก!ฉันรู้แค่ว่าฉันต้องปล้ำเธอ"เค้าก้มลงมาอีกลง
"นายภูมิใจหรอที่ได้มันด้วยกันขืนใจนะ!!"เค้าหยุดอีกครั้ง
"นายคิดว่านายปล้ำฉันได้คือการที่ฉันยอมนายงั้นหรอ!"
"แล้วทำมั้ยเธอถึงไม่ยอมฉัน?ผู้หญิงแค่เห็นฉันก็คลานขึ้นเตียงรอแล้ว"
"เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นไง!ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้ชอบนาย แค่เห็นว่านายหล่อนายรวยก็เลยยอมนะสิ"
"แล้วเธอจะให้ทำยังไงเธอถึงจะยอมฉัน?"เริ่มคิดได้แล้วสิ
"ลองคบกันดูสิ!ถ้านายคบกับฉันได้และรู้ว่าสิ่งที่ฉันชอบสามอย่างคืออะไรฉันจะยอมนอนกับนายและไปเจอพ่อนายด้วย"ยืดเวลาไปหน่อยละกันเพื่อเค้าจะคิดได้
"เสียเวลา!ปล้ำเลยดีกว่า"เค้าก้มลงมาไซร้ซอกคอฉันอีกครั้งเอาเลย!!พูดไปตั้งมากมายก็ไม่สำนึกอยากทำอะไรก็เลย!ถือว่าใช้เวรละกันนะแก้ว!!ฉันนอนนิ่งๆเค้าจะจับ จะจูบ จะลูบ จะคล้ำ จะทำอะไรก็ตามใจ!!
"เธอนิ่งทำมั้ย?"เค้าลุกขึ้นมาถาม
"ก็อยากปล้ำไม่ใช่หรอ!เอาเลยสิไม่ขัดขืนแล้วไง"ฉันเอามือคล้องคอและดึงเค้าลงมาจูบ ฉันก็ไม่เคยจูบใครหรอกนะ!นี้มันจูบแรกของฉันเลย เค้าจูบตอบ ลิ้นหนาเข้ามาตังตวงความหวานในปากบาง มือก็ลูบขึ้นลงที่แขนขาว ฉันนอนนิ่งอีกครั้งไม่จูบ ไม่ขัดขืน 
"โธ่เว้ย!!"เค้าลุกขึ้นมาสบถเสียงดัง
"เธอไม่คิดจะขัดขืนหรือมีอารมณ์ร่วมเลยหรือไงเนี่ย!!"
"ฉันขัดขืนไปก็ทำอะไรนายไม่ได้และฉันไม่ได้รักนายฉันไม่มีอารมณ์ร่วมกับนายหรอก"
"แล้วฉันจะทำยังไงเธอถึงจะยอมฉัน!ทำแบบนี้มันไม่สนุกเว้ย!!"
"บอกแล้วไงว่าให้ลองคบกัน!ถ้านายทำให้ฉันรักนายได้ฉันจะยอมนายเอง"
"เธอไม่ได้เป็นทอมหรอ?"
"ไม่ได้เป็นเว้ย!!"
"งั้นฉันจะทำให้เธอรักฉันไม่ว่าวิธีไหนก็ตาม"
"นายทำแบบนั้นไม่ได้หรอก!คนที่รักใครไม่เป็นแบบนายคงไม่มีวันเข้าใจความรักหรอก"
"แล้วเธอจะได้รู้"นายโทโมะลุกออกไปจากตัวฉัน คนแบบเค้าคงไม่ชอบการท้าทายสินะ!หึ
"งั้นฉันไปนะ"ฉันบอก
"ไปไหน?"
"กลับร้านสิ!ป่านนี้ทุกคนห่วงฉันตายแล้ว"
"งั้นฉันไปส่ง"
"ฉันกลับองได้"
"เธอเป็นแฟนฉันฉันก็ต้องไปส่งสิ"เค้าินำออกไป แฟนหรอ?อารมณ์ไหนเนี่ย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา