Bad Boy Brothers
jam68
17) ของขวัญวันเกิด...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอ๊ยยย...ทำมั้ยมันปวดหัวแบบนี้เนี่ย หัวมันเต้นตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บเลยอ่ะแถมหนักหัวด้วยยกไม่ขึ้นเลย วันนี้ต้องไปทำงานด้วยสิ!ไม่น่าดื่มเยอะเลย....แต่พ่อกับแม่กลับมาแล้วนี้งั้นหลับต่อดีกว่า Zzzz
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
"ไม่ต้องมาปลุกวันนี้แก้วไม่ไปทำงาน!!"ฉันตะโกนออกไป
"แฮงค์หรือไงว่ะ"เสียงพี่กันต์ตะโกนเข้ามา
"ปวดหัวมากเลยอ่ะพี่กันต์มีอะไรแก้แฮงค์ป่ะ?"ฉันถามออกไป
"ใครใช้ให้แกดื่มว่ะเนี่ยแก้ว...เออๆเดี๋ยวลงไปเอายามาให้"พี่กันต์บอกและเดินลงไป ผ่านไปสักพักพี่กันต์ก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมยาและน้ำ
"เอา!"พี่กันต์ยื่นยามาให้ ฉันค่อยๆลุกขึ้นรับยามากินก่อนจะดื่มน้ำตาม
"พี่!เมื่อคืนใครมาส่งแก้วอ่ะ?"ฉันถามก่อนที่พี่กันต์จะลุกขึ้น
"เลโอนะ"
"แล้วใครอุ้มแก้วมาบนห้องอ่ะ!พี่หรอ?"
"จะบ้าหรอ!!ฉันไม่อุ้มแกหรอกเดี๋ยวมาอ้วกใส่ฉัน"
"แล้วใครอุ้มมาอ่ะ?"
"พ่อ"
่"พ่อหรอ!นี้พ่อมีแรงอุ้มแก้วขึ้นมาถึงห้องเลยหรอเนี่ย"
"ไม่ใช่!พ่อทูนหัวแกอ่ะ"
"พ่อทูนหัว...ใครว่ะ?"ฉันเกาหัว
"ก็แฟนมาเฟียของแกไง!"
"ตลกละ!!นายนั้นไม่มีทางเข้ามาเหยียดบ้านเราแน่"
"แต่เค้าเป็นคนอุ้มแกมาส่งถึงห้องเลยว่ะ"
"เป็นไปไม่ได้อ่ะ!พี่จำผิดคนเปล่า"
"ไม่ผิดหรอก!แกจะนอนต่อก็ได้นะฉันไปละ"พี่กันต์ลุกออกไป นายโทโมะอ่ะน่าจะเข้าบ้านฉัน!ตลกเป็นบ้าเลยว่ะ...คนแบบเค้าไม่มีทางเข้าบ้านฉันง่ายๆแน่ สงสัยเมื่อคืนจะกลับมาดึกพี่กันต์เลยเบลอมั้ง ไปอาบน้ำดีกว่านอนไม่หลับละ(ทำมั้ยนางเอกเราเปลี่ยนเรื่องเร็วจังว่ะ:ไรเตอร์)ฉันลุกไปอาบน้ำแต่งตัว พอน้ำโดนหน้าแล้วสดชื่นขึ้นมาเลย!อยู่แบบนี้สักครึ่งวันได้ป่ะ(ได้!ถ้าไม่กลัวตัวจะเปื่อย:ไรเตอร์)
................................................................................................................................
~ข้างล่าง~
ฉันได้ยินเสียงแม่หัวเราะจนลั่นบ้านแถมยังได้ยิินเสียงพ่อพูดด้วยนะ!ใครกันทำให้พ่อฉันเปิดปากได้
"ใครทำให้พ่อแก้วเปิดปากพูดได้เนี่ย"ฉันแซว
"ก็แฟนแกไง"พ่อตอบ
"ตลกแล้ว...นี้จะแกล้งอะไรแก้วกันเนี่ย!ตั้งแต่พี่กันต์แล้วนะ"
"ใครเค้าแกล้งอะไรเธอ?"เสียงใครสักคนดังขึ้น...เสียมันคุ้นๆนะ
"โทโมะO_O"อึ้งค่ะ!ขออึ้งสัก 10 วิ นายโทโมะหรอ?บ้าน่าฉันต้องเบลอแน่เลย ฉันขยี้ตาตัวเองแรงๆ
"เดี๋ยวก็ตาบอดหรอก"โทโมะมาจับมือฉันไว้ เฮ้ย!!
"นายเป็นใครเนี่ย?"
"เธอเมาค้างหรือไง!ฉันก็เป็นแฟนเธอสิ!!"
"ไม่ใช่อ่ะ ใม่ใช่ ไม่ใช่เลย"ฉันสะบัดหัวแรงๆ
"ยัยทอม!!เธอเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย"โทโมะจับหน้าฉันล๊อคไว้
"นายจริงๆหรอ?"ฉันยังไม่เชื่อ
"ฉันตัวจริงเสียงจริงเลยแหละ!"
"นายเค้าบ้านคนอื่นได้ด้วยหรอ?"
"ฉันไม่ใช่ผีนะจะได้ร้อนเวลาเจอยันต์หน้าบ้านอ่ะ!"
"ก็ปกตินายไม่ยอมเข้าบ้านคนอื่นนี้...โดยเฉพาะบ้านแฟน!"
"ฉันจะยอม...ถ้าคนๆนั้นเป็นเธอ"เค้าว่าอะไรนะ>///<
"นายว่าอะไรนะ"
"โอ๊ย!!ไม่พูดแล้ว!ฟังไม่รู้เรื่องก็จบไปเลยไป"โทโมะทำหน้าเซ็ง 555+นายนี้ขี้งอนสุดๆไปเลย
"ว่าแต่นายมาทำมั้ยเนี่ย?"
"วันนี้ไปบ้านฉันกัน"
"ไปทำมั้ย?"
"ไปงานวันเกิดตะขบ"
"ตะขบ!ใครอ่ะ?"
"คนใช้ที่บ้านนะ"
"คนใช้!นายจัดงานวันเกิดให้คนใช้หรอ?นายเป็นคนดีไปป่ะ"
"เออน่า!งั้นไปกันเหอะ"โทโมะลากฉันออกไป
"เดี๋ยวๆๆๆ"ฉันรั้งตัวเองไว้
"อะไรอีกละ?"
"จะรีบไปไหน?"
"ไปซื้อของขวัญนะ"
"นายขออนุญาติพ่อ แม่ฉันเรียบร้อยแล้วหรือไงกัน"
"เรียบร้อยแล้ว"
"เผด็จการสุดๆ"
"ขอบคุณที่ชม^^"
"นายไว้ป่ะเนี่ย!"
"จะไปได้ยัง-_-"
"ไปดิ"ฉันบอกและเดินนำไป
..............................................................................................................................
~ห้าง~
"ว่าแต่คนที่ชื่อตะขบอะไรเนี่ยเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ?"ฉันถามขึ้น
"ผู้หญิง"
"คงจะน่ารักมากเลยละสินายถึงจัดงานวันเกิดให้นะ"
"ก็ใช่นะสิ!น่ารักดี"หึ!น่ารักดี แน่สิ!ถ้าไม่น่ารักนายไม่ดูแลขนาดนี้หรอกขนาดฉันนายยังไม่เคยดูแลเลย หมั่นไส้เว้ย!!ฉันก้าวยาวๆหนีเค้า
"จะรีบไปไหนเนี่ย!"โทโมะเดินมาคว้าฉันไว้
"รีบซื้อจะได้รีบกลับ"
"วันนี้เธอต้องอยู่กับฉันทั้งวัน"
"ทำมั้ยฉันต้องอยู่กับนายทั้งวันด้วย!ซื้อของเสร็จนายก็พาฉันไปส่งบ้านแล้วตอนเย็นถ้าจะให้ไปก็มารับสิ!"
"วันนี้เธอต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง"
"อะไรของนาย!"
"เอาเป็นว่าถึงเวลาเธอจะรู้เองแต่ตอนนี้ไปทานข้าวกันฉันหิว"
"แล้วของขวัญอ่ะ?"
"เดี๋ยวค่อยซื้อก็ได้"โทโมะลากฉันเข้าไปในร้านอาหาร
................................................................................................................................
~ยาโยอิ~
"ขอให้ทานให้อร่ยนะค่ะ"พนักงานบอกแล้วเดินจากไป
"ข้าวเธอน่ากินอ่ะ!"โทโมะบอก
"อะไรละ!นายกินหมูย่างของนายไปเลยนะ"
"ก็อยากกินอ่ะเปลี่ยนกันป่ะ"โทโมะเอื้อมมือมาทางฉัน
"ไม่ให้!สั่งอะไรไปก็กินดิอย่ามาแย่ง"ฉันตีมือเค้า อย่าบังอาจมาแย่งชีสเบอร์เกอร์หมูของฉันนะ!ฉันสั่งกินของฉันทุกครั้ง!
"หวงอะไรขนาดนั้น"
"ก็ของโปรดนี้!"
"โอเคๆไม่แย่งก็ได้!กินไปเหอะน่าเด็กน้อย"โทโมะเอามือว่าขยี้หัวฉันแทน ฉันรีบกินก่อนที่นายโทโมะจะเปลี่ยนใจมาแย่งฉัน
"ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก"โทโมะพูดยิ้มๆ อะไรนะ!ถ้าฉันตาไม่ฟาดเค้ายิ้มหรอ?คนแบบนี้ยิ้มเป็นด้วยหรอ
"น่ารักดีนะ"ฉันพูดขึ้น
"อะไร?"
"ก็นายไง!เวลายิ้มแล้วน่ารักดี"
"เฮ้!อย่าทำหน้าบึ้งสิไม่่น่ารักเลย"
"ยิ้มหน่อยน่าาา นะๆๆๆ เวลานายยิ้มแล้วน่ารักมากกกกก"ฉันอ้อน
"ไม่เอา-///-"
"นายหน้าแดงอ่ะ!เขินหรอ"
"เออดิ-///-"
"บ้างครั้งนายก็ตรงเกินไปนะ"
"งั้นเธอก็หยุดแซวดิ"
"งั้นยิ้มให้ดูก่อนแล้วจะหยุด"
"^///^"
"หน้าแดงใหญ่เลย แดงไปถึงหูเลยอ่ะ 555"
"แซวหรอๆ..."โทโมะเอื้อมมือมาเขกหัวฉัน
"เจ็บนะ!"ฉันทำหน้ามุ่ย
"รีบกินเลย"โทโมะบอกแล้วหันไปสนใจอาหารของเค้าต่อ
............................................................................................................................
~ร้านเสริมสวย~
"มาทำมั้ยอ่ะ?"ฉันถาม
"มาร้านเสริมสวยมาซื้อรถมั้ง!"
"งั้นฉันไปเดินเล่นรอนะ"ฉันกำลังจะเดินออกไป ให้มานั่งรอเค้าเสริมหล่อฉันไม่เอาด้วยหรอก!มันน่าเบื่อ!!
"จะไปไหน"โทโมะดึงฉันไว้
"มานี้เลย"โทโมะลากฉันมานั่งที่เก้าอี้....เสริมสวย
"พี่ครับ!ช่วยจัดการเปลี่ยนทอมให้เป็นผู้หญิงหน่อยนะครับ"โทโมะหันไปพูดกับช่าง
"นายว่าฉันหรอ!!ว่าแต่ฉันไม่ได้จะเสริมสวยนะ"ฉันกำลังจะลุกแต่โทโมะก็มากดฉันให้นั่งลง
"อยู่เฉยๆเหอะน่า!เธอต้องสวยที่สุดเวลาเจอพี่น้องของฉัน"โทโมะเข้ามากระซิบก่อนจะเดินไปนั่งรอ เวลาผ่านไป...นานแค่ไหนว่ะ?ฉันหลับนะเลยไม่รู้ว่าเสร็จตอนไหน ฉันตื่นมาก็เห็นใครไม่รู้ในกระจก!จะบอกว่าสวยมากกก หน้าถูกแต่งอ่อนๆให้ดูเป็นธรรมดา ปากทาด้วยลิปกอตเป็นประกายสีชมพูสไตล์สวยหวาน ฉันรู้สึกว่าเก้าอี้หมุนไปแล้วก็เจอกับโทโมะที่ยืนอึ้งอยู่
"สวยมั้ยค่ะคุณโทโมะ"ช่างแต่งหน้าถาม
"สวยมากเลยครับ"โทโมะส่งมือมาให้ฉัน ฉันจับก่อนนะลุกขึ้นโทโมะควักเงินในกระเป๋าออกมาจ่ายและเค้าก็ตั้งแขนขึ้นแต่ฉันมองแบบงงๆ
"อะไร?"
"ควงไง!สวยขนาดนี้เดี๋ยวมีคนมาจีบ"โทโมะจับมือฉันไปคล้องแขนเค้าแล้วเราก็เดินออกไป
.................................................................................................................................
~ร้านเสื้อผ้า~
"มาทำมั้ยอีกละ?"
"สวยขนาดนี้จะแต่งตัวเป็นผู้ชายหรือไงกัน"ว่าแล้วโทโมะก็พาฉันเค้าไปในร้าน เค้าเลือกชุดแบบสิบให้ฉันไปลอง ลองจนจะหมดร้านแล้วยังไม่ถูกใจเค้าเลย!เรื่องมากจริง
"ชุดสุดท้ายแล้วนะ!ถ้าไม่โอฉันไม่ลองแล้วจริงๆด้วย"ฉันบอกก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยน
"สวย!"ฉันเดินออกมาด้วยชุดเกาะอกสีดำสั้นเหนือเข่า ร้องเท้าส้นสูงสีดำเลื่อมๆ โทโมะถอดเสื้อคลุมของเค้ามาให้ฉันใส่
"ปิดไว้เดี๋ยวคนมอง"เค้าบอกแล้วเดินไปจ่ายเงิน พอเปลี่ยนฉันเรียบร้อย!เค้าก็มาเดินซื้อของขวัยให้ตะขบ!เราเดินกันไปเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่ถูกใจเค้าสักที
"เฮ้ย!"ฉันเดินเข้าไปในร้านตุ๊กตา มิกกี้เม้าส์แบบใหม่นี้!พึ่งออกด้วย ตัวละตั้งพันฉันไม่ได้เอาตังมาเยอะซะด้วยสิ!ทำไงดีอ่ะ?
"มีอะไรหรอก?"โทโมะเข้ามาถาม
"มิกกี้เม้าส์รุ่นใหม่นะ!แต่ฉันเอาตังมาไม่พอเดี๋ยวค่อยมาซื้อละกัน"
"รุ่นนี้เหลือตัวสุดท้ายแล้วนะค่ะ"พนักงานบอก
"หรอค่ะ!ทำไงได้ละตังไม่พออ่ะ"ฉันทำหน้าเสียดาย
"งั้นฉันซื้อให้"โทโมะบอก
"ไม่เอาอ่ะ!เกรงใจ"
"เหอะน่า!ถือว่าเป็นของขวัญ"
"ของขวัญ?ของขวัญอะไร"
"ก็ของขวัญครบรอบที่เราคบกันได้หนึ่งเดือนไง"
"นายจำได้ด้วยหรอ?"
"จำได้สิ!"โทโมะยื่นมิกกี้เม้าส์มาให้ฉัน
"ขอบใจนะ!"มิกกี้จ๋ามาอยู่กับแม่นะ ฉันกอดมันแน่น
"นี้ฉันมีแฟนปัญญาอ่อนหรือนี้"โทโมะพูดขึ้น
"ก็คนมันชอบอ่ะ!อย่ามาว่านะ"
"โอเคๆ...งั้นไปกัน"
"ไปไหน?"
"ไปบ้านฉันไง"
"แล้วของขวัญตะขบอ่ะ?"
"แค่จัดงานวันเกิดให้ก็บุญแล้ว!"
"แล้วนายลากฉันมาทำมั้ยเนี่ย!"
"มาแต่งตัวไง!วันนี้ฉันจะเปิดตัวให้พี่น้องได้รู้ว่าฉันมีแฟนแล้ว"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
