Bad Boy Brothers

8.9

เขียนโดย jam68

วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.25 น.

  32 session
  396 วิจารณ์
  61.98K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ที่รัก>////<

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันนี้ฉันยอมแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเพื่อไปให้พี่จองเบสุดที่รัก ฉันออกมาจากบ้านแบบเบาที่สุดพร้อมกับเขียนโน้ตแปะไว้ที่ตู้เย็นว่า'หนูไปหาเพื่อนจะกลับค่ำๆ'
~คอนโดพี่จองเบ~
"ทำมั้ยวันนี้มาแต่เช้าเลยครับ?"พี่จองเบถามเมื่อฉันเดินมานั่งที่โซฟา
"ขี้เกียจตอบคำถามแม่นะค่ะ"
"เดี๋ยวแม่ก็เป็นห่วงหรอกครับ"
"ไม่หรอกค่ะ!ฟางเขียนบอกแม่แล้วว่าจะไปหาเพื่อนนะ"
"โกหกแม่ไม่ดีเลยนะครับฟาง"พี่จองเบตำหนิเล็กน้อย
"ถ้าฟางบอกว่ามาหาพี่ฟางก็อดมาสิค่ะ"
"ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้ครับ"
"นี้พี่ไม่อยากเจอฟางหรอค่ะ"ฉันทำหน้าเศร้าเรียกคะแนนสงสาร
"ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ!พี่แค่ไม่อยากให้เราโกหกคุณแม่นะ มันบาปนะคับ"พูดซะเห็นนรกเลย
"อย่าพูดถึงมันเลยดีกว่าค่ะ!ฟางหิวข้าวแล้วอ่ะ"ฉันอ้อน
~กริ้งงงงงงง~เสียงข้อความฉันเองแหละ
'เมื่อคืนเป็นงานวันเกิดของคุณหญิงแจ่มศรีค่ะ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นนะค่ะคุณผู้อ่าน ประเด็นที่เด็ดมากในงานนั้นก็คือ>หนุ่มป๊อบปี้<ลูกชายคนโตของตระกูลอัครอภิมหาเบิ้มสกุลที่ออกมาประกาศกราวว่าเค้านั้นกำลังคบหาดูใจกับสาวนักเรียนนอกอย่าง>หนูฟาง<ลูกสาวคนเล็กของตระกูลมโหฬารตระการตา แถมยังคบกันมานานถึง 2 ปีแล้วด้วยนะค่ะทั้งที่สาวฟางก็พึ่งกลับมาไม่ถึงครึ่งปี เค้ารู้จักกันตอนไหน รักกันได้ยังไงเราต้องมาติดตามกันต่อไปนะค่ะ'
"เออออออ"พูดไม่ออกเลยทีเดียว ฉันดันให้พี่จองเบสมัครรับข่าวไฮโซเพื่อแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจแต่ตอนนี้สิTT^TTซวยแน่ยัยฟางงงงงงงงงงงง
"พี่ว่าเราไปทานข้าวกันดีกว่านะครับ"พี่จองเบพูดขึ้น
"พี่จะไม่ถามฟางหน่อยหรอค่ะ?"ฉันทำหน้างง ถ้าฉันเห็นแบบนี้นะโวยวายบ้านแตกไปละ
"พี่ว่าเค้าคงเขียนข่าวไปเรื่อยนะแหละครับ!หรือว่ามันเป็นเรื่องจริืงละ?"
"ไม่ใช่นะค่ะ ไม่ใช่!คือฟางยอมรับนะค่ะว่าคบกับนายป๊อบปี้นั้นจริงๆอ่ะ แต่เราแค่คบกันหลอกๆนะค่ะ คือว่าพ่อเค้าสั่งมานะค่ะให้หาแฟนให้ได้ก่อนที่ท่านจะกลับมาไม่งั้นเค้าจะไม่ได้รับมรดก ส่วนฟางเอง...ถ้าไม่หาแฟนรวยๆมาบังหน้าแม่ก็คงไม่เลิกจับผิดเรื่องฟางกับพี่สักที เราได้ประโยชน์กันทั้งคู่เลยตกลงเป็นแฟนกันหลอกๆนะค่ะ"ฉันอธิบายยาว
"ครับ!พี่เชื่อใจเรานะ งั้นเราไปทานข้าวกันดีกว่านะครับ"
"ฟางว่าเราไปทานข้าวที่ห้างดีกว่านะค่ะแล้วก็ไปดูหนังต่อ"
"แต่พี่ต้องอ่านหนังสือนะครับ"
"วันเดียวเอง นะค่ะ น้าาาาาาาาา นะค่ะ นะๆๆๆๆๆ"ฉันอ้อนสุดฤทธิ์
"ก็ได้ครับ!"
"พี่จองเบน่ารักที่สุดเลย"
"งั้นไปกันเลยดีกว่านะครับ"
~ฮืม....เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป ฮืม...เลิกกันนะเธอ~
"ฮัลโหล!"
(เธออยู่ไหน?)
"ฉันอยู่ไหนมันก็เรื่องของฉัน!"
(นี้!ฉันถามเธอดีๆนะ)
"แล้วทำมั้ยฉันต้องตอบนายด้วยไม่ทราบ!"
(เธอคงไม่ต้องตอบฉันหรอกถ้าแม่เธอไม่อยู่ที่บ้านฉันนะ)
"แม่ฉันอยู่บ้านนายแล้วมันเกี่ยวกับฉันตรงไหน?"
(มันเกี่ยวตรงที่แม่เธออยากจะทานข้าวกับลูกเขยและลูกสาวนะสิ)
"ลูกเขย?ใครลูกเขยแม่ฉันย่ะ"
(ก็ฉันไงยัยโง่!!)
"นายเนี่ยนะจะมาเป็นแฟนฉัน แม่บ้าไปแล้วววววววว"
(ได้ข่าวว่าตอนนี้เราเป็นแฟนกันอยู่นะ)
"เออว่ะ!!"
(ไว้ว่างๆฉันจะพาเธอไปเช็คสมองละกันนะ แต่ตอนนี้เธออยู่ไหนฉันจะไปรับ)
"ไม่ต้องมารับหรอกเพราะว่าฉันจะไม่ไป!!"
(ถ้าเธอจะบอกว่าเธอนัดกับเพื่อนไว้ แม่เธอบอกว่าเพื่อนนะเจอเมื่อไรก็ได้ให้มาเดี๋ยวนี้)
"ฉันขอคุยกับแม่หน่อยสิ"
(ท่านบอกว่าถ้าเธอจะคุยกับท่านให้บอกว่ามาเดี๋ยวนี้ไม่ต้องเรื่องมาก!!)
"เออๆๆๆๆ...แต่เดี๋ยวฉันไปเองก็ได้นายไม่ต้องมารับหรอก"
(ฉันก็ไม่อยากขับรถไปหรอกนะถ้าแม่ฉันไม่สั่งให้ไปรับเํธอนะ)
"ก็บอกไปดิว่าฉันไปเองได้"
(ท่านบอกว่าฉันเป็นผู้ชายควรจะไปรับแฟนมาไม่ใช่ให้ขับรถมาเอง)
"ก็ได้ๆ...งั้นมารับฉันที่พารากอนละกันอีกครึ่งชั่วโมง"
(ฉันให้ 15 นาที!)ไอ้บ้าป๊อบปี้พูดจบก็วางสายไปเลย 15 นาที!ฉันจะไปทันว่ะ
"พี่จองเบค่ะ..."
"ฟางไปเหอะครับ"
"พี่ไม่โกรธฟางนะ"
"ไม่หรอกครับพี่เข้าใจรีบไปเหอะ"
"งั้นพรุ่งนี้ฟางมาหาใหม่นะค่ะ"
..............................................................................................................................
~พารากอน~
~ปี้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน~เสียงแตรรถดังสนั่นหน้าพารากอน
"ไอ้บ้า!!ใครใช้ให้บีบแตรห๊ะ!!"ฉันวีนใส่ไอ้บ้าป๊อบปี้เมื่อเข้ามานั่งในรถ
"ก็เธออยากตาเซ่อเองนี้!"
"นายว่าฉันหรอ!!"
"อยู่กับเธอสองคนว่าหมามั้ง"
"ไอ้บ้าป๊อบปี้!!!"ฉันง้างมือจะตบ
"อย่านะ!ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ยอมผู้หญิงหรอกนะ"ป๊อบปี้ชี้หน้าทำหน้าโหดฉันเลยหุบมือลง นายป๊อบปี้เอื้อมมือมาทางฉัน
"ไอ้บ้า!!นายจะทำอะไรฉันนะ"
"อยู่เฉยๆเหอะน่า"ว่าแล้วเค้าก็....อ๊ายยยยยย....เค้า....เอื้อมมือมา....มาดึงสายเข็มขัดคาดให้ฉัน นายนี้ก็น่ารักดีนะเนี่ย
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"ฉันกรี๊ดออกมาเมื่อรถพุ่งออกด้วยความเร็วสูง
"จะกรี๊ดทำมั้ยเนี่ยน่ารำคาญ!!"นายป๊อบปี้หันมาโวยวายใส่ฉัน
"ก็ใครใช้ให้นายขับรถเร็วแบบนี้ละ!เบาๆหน่อยสิ!!"
"ฉันก็ขับแบบนี้มาตลอดอ่ะ"
"นี้นาย!!ฉันบอกให้เบาๆไง"
"อย่าบ่นได้มั้ย!!"ว่าแล้วนาบป๊อบปี้ก็เปิดเพลงเสียงดังจนหูแถบระเบิด
~ปึ๊ก!!~
"ยัยบ้า!!ปิดทำมั้ยห๊ะ!!"
"แล้วนายจะเปิดทำมั้ยห๊ะ!!"
"ก็ฉันอยากฟัง!!"
"แต่ฉันไม่อยาก!!"
"นั้นมันก็เรื่องของเธอ!!แต่นี้มันรถฉันฉันจะเปิด!!"
~ตื๊ด~
~ปึ๊ก~
~ตื๊ด~
~ปึ๊ก~
~ตื๊ด~
~ปึ๊ก!!~
"เออๆๆ...ไม่ฟังก็ได้ แล้งเธอก็กรุณานั่งเฉยๆด้วยนะก่อนที่ฉันจะพาเธอไปตาย!!"
"ไอ้บ้า!!"
"บอกให้อยู่นิ่งๆไง!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา