The Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)

9.2

เขียนโดย OUM_PF

วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.28 น.

  40 ตอน
  1082 วิจารณ์
  123.07K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) ข่าว(คาว)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

The Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)

ตอนที่16ข่าว(คาว) 

 

 

ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวสวยถอนหายใจออกมานับเป็นครั้งที่ร้อย

 

 

“เมื่อไรจะออกมาวะเนี่ย”เขาบ่นกับตัวเองเบาๆ คิดแล้วก็น่าหัวเราะ...นี่ตัวเขาต้องมานั่งทำอะไรบ้าๆเนี่ย

 

 

ก็หลังจากที่รับปากกับไอ้เพื่อนรักเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เรื่องคนรักของมัน ที่มันบอกว่าเธอแปลกไปในช่วง

 

สองสามเดือนมานี้...และเขาก็ขออาสารับหน้าที่เป็นนักสืบจำเป็น...ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของพิม

 

 

เขาเห็นหลายครั้งหลายหน...แต่คนอย่างไอ้ป๊อปคงจะไม่เชื่ออะไรง่ายๆ และอีกอย่างหากเขาไปเล่าให้มันฟัง

 

เข้า ก็คงได้เป็นเรื่องราวใหญ่โต บางทีอาจจะเสียเพื่อนเลยก็ได้...และเขาก็อยากให้มันฉลาดขึ้นซะที

 

 

ทีเรื่องอื่นล่ะฉลาดนัก...แต่เรื่องหัวใจกลับโง่ติดดิน

 

 

เขาก็พอดูออกว่ามันน่ะรักคู่หมั้นของมันมาก...คงจะก่อนหมั้นกันเสียด้วยซ้ำ แต่มันกลับไม่ยอมรับคำตัดสิน

 

ของหัวใจตัวเอง ทันใดนั้นสายตาคมก็ปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งของพิมที่กำลังเดินออกมากับผู้ชายคนหนึ่ง

 

 

ดูคล้ายๆกับดาราเลยแฮะ เข้ารีบเช็คบิล แล้วสาวเท้าเดินไปที่รถก่อนจะออกรถไปอย่างรวดเร็ว

 

 

เอี๊ยดด!!!

 

 

เสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดัง เมื่อคนขับรถทั้งสองนั้นเบรกกะทันหัน แต่รถคันหรูของโทโมะกลับชนเข้ากับ

 

ท้ายรถอีกคันจนได้

 

 

“บัดซบ เอ๊ย!!”เขาทุบกำปั้นกับพวงมาลัยอย่างหัวเสีย

 

 

ก๊อกๆๆๆๆๆ!

 

 

เขากระชากประตูรถออกอย่างแรง

 

 

“คุณ ขับรถยังไงห๊ะ ถึงได้เที่ยวมาชนท้ายรถคนอื่นเนี่ย”เธอแว้ดเสียงดัง

 

 

“จะเอาเท่าไรว่ามา ฉันรีบ”เขาพูดพร้อมกับหยิบเชกที่อยู่ในรถขึ้นมาเตรียมกรอกตัวเลข

 

 

“ไม่เอา!ฉันขอแค่คำขอโทษ”เธอยืนเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง

 

 

“ไม่ให้!ฉันไม่ได้ทำผิด ไม่เอาเงินก็หลบไป”เขาพูดก่อนจะกลับไปนั่งในรถพร้อมออกตัวอีกครั้ง แต่คู่กรณี

 

กลับกระโดดขึ้นรถของเขามา

 

 

“เห้ย!ขึ้นมาทำไม ลงไปนะเว้ย ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”เขามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างเรื่อง

 

 

“ไม่ จนกว่าคุณจะขอโทษฉัน”เธอกอดอกพร้อมๆกับมองไปข้างหน้า

 

 

“เห้ย บอกให้ลงไปฉันตามไม่ทันแล้วเห็นมั้ย”เขาขยี้ผมจนยุ่งเหยิงอย่างหัวเสีย

 

 

“ไม่ลง!!”

 

 

“ไม่ลงใช่มั้ย”

 

 

“ใช่”

 

 

“หึ แล้วอย่ามาโวยวายทีหลังก็ละกัน”เขาพูดก่อนจะออกตัวรถไปอย่างรวดเร็ว ตามรถที่พิมนั่งมา จนเห็น

 

หลังไวๆ รถคันนั้นหักเลี้ยวเข้าม่านรูดแถวๆนั้น

 

 

ว่าแล้ว...เธอก็ไม่ได้ดีอะไรหรอก ออกจะกร้านโลกเสียด้วยซ้ำ...

 

 

อย่างนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว...ไอ้ป๊อปจะต้องรู้เรื่องนี้

 

 

คิดแล้วเขาก็เลี้ยวรถเข้าซองใกล้ๆที่รถคันนั้นเลี้ยวไป

 

 

“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้นิสัยไม่ดี ไอ้...”เขามองหญิงสาวคู่กรณีที่โวยวายเสียงดัง

 

 

“อะไร!!!”เขารวบกำปั้นเล็กๆที่ระดมทุบลงบนหน้าอกแกร่งของเขา

 

 

“ก็คุณพาฉันมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”

 

 

“ฮ่าๆๆๆ แบนๆอย่างเธอฉันไม่ทำไรหรอก”เขาบอกเสียงกลั้วหัวเราะ

 

 

“ไอ้บ้า”เธอรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกเป็นพัลวัน เขามองคู่กรณี...แสนสวย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่ดูยังไงๆก็สวย

 

เครื่องหน้าทุกชิ้นไม่ได้โดดเด่น แต่เมื่อทุกชิ้นมาปรากฏบนใบหน้าแสนสวยนี้กลับทำให้ทุกๆคนที่สบตากับ

 

เธอต้องตกอยู่ภายใต้อาณัติของมนต์สะกด

 

 

“มองอะไรย่ะ อย่างคุณไม่ได้แอ้มฉันหรอก”

 

 

“หึ งั้นเรามาพนันกันมั้ย”เขาบอกน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ใบหน้าที่แสนพยศนั่นทำเอาเขาอย่างจะปราบพยศเธอ

 

เต็มทีแล้ว

 

 

“ว่ามา...”

 

 

“ต้องสัญญาก่อนว่าจะทำตาม”

 

 

“ใช่เรื่อง”

 

 

“กลัวล่ะสิ...งั้นอย่ามาพนันกันเลยดีกว่าเด็กน้อย”

 

 

“ก็ได้”เธอตอบเสียงพ่นจมูก

 

 

“ถ้าฉันลากเธอขึ้นเตียงได้สำเร็จ เธอต้องยอมแต่งงานกับฉัน แต่ถ้าเธอง้างบอกให้ฉันเอ่ยคำว่าขอโทษจาก

 

เธอได้ ฉันจะยอมทำทุกอย่างให้เธอเลย”

 

 

“ไอ้โรคจิต ไอ้บ้า ใครจะไปรับกันย่ะ”

 

 

“เธอสัญญาแล้ว...เริ่มกันเลยดีกว่าที่รัก”เขาพูดก่อนจะกระโดดลงรถแล้วตรงไปอุ้มร่างบางที่เตียงหนานุ่มที่

 

ทางโรงแรมจัดไว้ให้

 

 

“ปล่อยนะไอ้บ้า คุณนี่มันเลวจริงๆเลย”เธอพูดขณะทุบกำปั้นน้อยๆรัวเข้าที่อกแกร่งของเขา

 

 

“อ้าว ก็ที่รักสัญญาแล้วนี่”เขาตอบน้ำเสียงยียวน

 

 

“ใครที่รักคุณกัน ปล่อยนะ”เธอดิ้นไม่หยุด แต่แรงน้อยๆนั้นไม่นำพาต่อเขาเลยสักนิด

 

 

“ก็ที่รักไงครับ”

 

 

“นี่มันมัดมือชกนี่นา...คะ คุณตั้งใจจะพาฉันมาทำมิดีมิร้ายจริงๆน่ะหรอ ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรอ”สิ้น

 

คำพูดของเธอ สติที่หายไปพร้อมๆกับหัวใจก็กลับคืนมา เออว่ะ...เขาสะกดรอยตามพิมมานี่หว่า

 

 

เขาตัดสินใจปล่อยร่างบางลง

 

 

“ก็ได้ แต่นับจากนี้ไปเราเป็นแฟนกันนะ”เขารีบฉวยโอกาสไว้ หากพ้นคืนนี้ไป เขาอาจจะไม่ได้เจอผู้หญิงคน

 

นี้อีกก็ได้ และวิธีนี้ก็ดีที่สุดแล้ว

 

 

“ไม่เอา เรื่องอะไรกันล่ะ”

 

 

“เอา หรือว่าอยากขึ้นเตียงมากกว่าเป็นแฟน”เขาว่าพลางเดินเข้าไปประชิดร่างบาง

 

 

“กะ ก็ได้”

 

 

“น่ารักมาก”เขาหยิกแก้มใสของเธออย่างหมั่นเขี้ยว

 

 

“นี่รออยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวมา”เขาพูดก่อนจะลัดเลาะไปม่านข้างๆ เพื่อเก็บหลักฐานให้ไอ้เพื่อนรักเสียที เมื่อ

 

เข้าไปในม่านข้างๆนั้นได้ ภาพเบื้องหน้าก็ทำให้เขาตกใจไม่น้อย ภาพผู้หญิงแสนน่ารัก เย่อหยิ่ง และ

 

เรียบร้อย พลันหายไปทันใด หญิงสาวร่างสูงโปร่งกำลังโอ้โลมกับดาราหนุ่มดาวรุ่งตอนนี้...

 

 

ถ้าไอ้ป๊อปเห็นเหมือนเขาตอนนี้ก็คงจะเสียใจไม่น้อย...

 

 

มือหนาล้วงมือถือราคาแพงขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพเหล่านั้น ก่อนจะออกไปจากห้องนั้นด้วยจิตใจที่หดหู่

 

 

เขาก็แค่เพียงภาวนาว่าไอ้ป๊อปคงจะไม่เสียใจจนจะเป็นจะตายหรอกนะ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา