บันไดดอกรัก

ณ จังหวัดนครปฐม วันนี้เป็นวันประกวดนางงาม

ผู้ประกาศบนเวที – ผู้เข้ารอดคนที่หนึ่ง  ชนันต์ธรญ์  ครับผม

และฟางก็เดินมาบนเวที  ทุกคนมองมาที่ฟาง

ณ ที่โทโมะ

โทโมะเมาแล้วขับบ่อโคน

โทโมะ –โอ๊ย! ทำมั้ยมันซวยแบบนี้วะ (โทโมะผู้ทั้งที่เมา)

โทโมะก็ขึ้นมาจากบ่อโคน   และล้มไปอีก

โทโมะ – โอ๊ย!

ตูม!~~~

ณ ที่งานประกวด

ผู้ประกาดบนเวที – คนที่เข้ารอดคนสุดท้าย คือ ชนันต์ธรญ์ ครับ

ฟาง – ขอบคุณคะ

ณ ที่ของโทโมะ

โทโมะก็นึกขึ้นได้ว่ามีโทรศัพท์

โทโมะ – เออ! โทรศัพท์ทำไมไม่คิดวะ

โทโมะไปเอาเสื้อและยิบโทรศัพท์ปรากฏว่า โทรศัพท์พัง

โทโมะ – โอ๊ย! จะกลับบ้านไงวะเนี่ย

โทโมะได้ยินเสียงงาน

โทโมะ – เฮ้ย! เสียงงานที่นั้นต้องมีโทรศัพท์แน่

ณ ที่งาน

มีคนขอถ่ายรูปอยู่กลับฟางเยอะแยะ

โทโมะ – ขอยืมโทรศัพท์หน่อยครับป้า

ป้า – ป้าไม่มีจ้ะ

โทโมะ – ขอยืมโทรศัพท์ครับ

ไม่มีใครให้ยืมโทรศัพท์

ฟาง – ขอคุณคะ

โทโมะ – ส้มโอ

โทโมะเห็นฟาง มีโทรศัพท์มาถึงฟาง

ฟาง – 5 โหล ถึงยังเนี่ย

แก้ว – เดี๋ยวก็ถึงแล้ว

โทโมะ – โทรศัพท์คนสวยขอโทร

โทโมะสดุดขาคนล้มทับไปที่ฟาง

ฟาง – ว้าย! ไอบ้าอะไรเนี่ย อ้าย!

แก้ว – เฮ้ย! ฟางแกเป็นอะไรเนี่ย

โทโมะ – ขอโทษ

ฟาง – ไอบ้า

โทโมะ – มันเป็นอุบันติเหตุ

ฟางเดินไปแต่โทโมะดึงสบับขอฟาง

ฟาง – อ้าย!

สบับฟางหลุดแต่เซฟไว้ก่อน

ฟาง – อ้าย! ไอบ้า

ฟางเอาถ้วยราวัลฟาดหัวโทโมะ แก้วก็มาเพอดี

แก้ว – เฮ้ย! ฟางเป็นอะไรวะ

ฟาง – ไปก็เถอะฉันอาย

แก้ว – แต่

ฟาง – ค่อยเล่า

ฟางก่อนเล่าให้แก้วฟังบนรถ

แก้ว – แล้วทำมั้ยไม่บอกก่อนวะฉันจะได้ต่อยมันอีกซักตุบหนึ่ง

ฟาง – ไม่เป็นไรแต่ฉันไม่อยากให้เสียบรรยากาศนี่ราวัล

แก้ว – เออลืมไปเลย

แม่ของฟาง – อีนางเมียน้อย

น้าปิ่น – แกนั้นและเมียน้อยฉันอยู่กับพี่ชิดฉันก็ต้องเป็นเมียหลวงสิ

แม่ของฟาง – ไม่จริงๆ

น้าปีน – จริง

พ่อของฟาง – ปิ่น

ฟาง – พ่อ

แม่ของฟาง – พี่ชิด

พ่อของฟาง – พี่บอกแล้วไงห้ามมาที่นี่ กลับบ้าน

น้าปิ่น – กลับก็ได้

แม่ของฟาง – พี่ชิด

ฟาง – แม่พ่อเขาไม่รักเราแล้วละ (ฟางพูดทั้งร้องไห)

แม่ของฟาง – ไม่จริง ไม่จริง

วันรุ่งขึ้น

ที่ โทโมะตกบ่อ

แม่ของโทโมะ – โทโมะ

โทโมะ – ครับ

แม่ของโทโมะ – ยังมีหน้ามาครับอีกนะ นี่ถ้าตัวแกเป็นอะไรไปเนี่ยพ่อแม่จะเป็นอย่างไงรู้มั้ย

พ่อของโทโมะ – นี้คุณหุบภา ใจเย็นอย่าไปดุลูก

โทโมะ – ใช่ครับพ่อ พ่อพูดถูกอย่าไปบ่น

แม่ของโทโมะ – อีกและ

พ่อของโทโมะ – 555 ก็จับส่งตำรวจเลยซะหมดเรื่อง

โทโมะ – อ่าวพ่อทำไมละครับ

พ่อโทโมะ – ก็แกเมาแล้วขับไง

โทโมะ – ก็ต้องนั้นผมไม่ได้เมาครับผมแค่ง่วงแล้วก็เพอหลับเท่านั้นเอง

แม่ของโทโมะ – แต่ตอนที่ชาวบ้านมาส่งเนี่ยกลิ่นเหลาเนี่ยฟุ้งเต็มบ้านเลยนะ

โทโมะ – เออพ่อแม่เดี๋ยวค่อยไปคุยกันที่บ้านนะของยืมรถเดี๋ยวมา

พ่อ/แม่โทโมะ – เฮ้ย!

โทโมะไปดูที่เดิม

โทโมะ – การประกวดเทพีส้มโอ(โทโมะอ่านป้าย) เราต้องได้เจอกันอีกแน่คุณส้มโอ