บันไดดอกรัก

แก้ว – ก็ฟางบอกว่าคุณเข้าไปแล้ว
โทโมะ – อะไรใครจะหน้าตาเหมือน เฮ้ย
แก้ว – อะไรตกใจหมด
โทโมะ – ไอป๊อป
แก้ว – ฮ่ะ!ใครอะ
โทโมะก็วิ่งไป
แก้ว – เฮ้ย คุณโทโมะรอด้วย
ณ ที่ป๊อป ฟาง
ป๊อปปี้ – ฉันขออะไรอย่างนะแล้วเธอจะได้ทุกอย่างเลย
ฟาง – อะไรค่ะ
ป๊อปปี้ – ไม่ธรมาณหรอก เธออาจจะลำบากใจหน่อย
ฟาง – คุณจะให้ฉันทำอะไร
ป๊อปปี้ – ไม่ยากหรอกแล้วเธอจะได้ทุกสิ่ง
ฟาง – แล้วคุณจะให้ฉันทำอะไรทำอะไรละ (ฟางพูดเสียงดัง)
ป๊อปปี้ – เลิกยุ่งกับน้องชายฉัน
ฟาง – น้องชาย แล้วน้องชายคุณเป็นใคร
โทโมะ – ฟาง
ฟาง – คุณโทโมะ
แก้ว – ฟาง แล้วนี้
โทโมะ – ไอป๊อป
โทโมะต่อยหน้าป๊อป
โทโมะ – แกจะทำอะไรฟาง
ฟาง – แก้ว
แก้ว – ฮ่ะ
ฟาง – มานี้
โทโมะ – ฟาง
ป๊อปปี้ – นายไม่ต้องไปยุ่งกับยัยนั้น
โทโมะ – เดี๋ยวฉันจะบอกแม่
ณ ที่แก้วกับฟาง
ฟาง – นี้แก้วทำไมแกไม่บอกว่าคุณโทโมะมีไอพี่ชายบ้าๆคนนั้น
แก้ว – ฉันก็พึ่งรู้พร้อมแกนี้ละ นี้ฉันตกข่าวได้ไงเนี่ยซวยชิบเลย
ฟาง – แกไม่ซวยหรอกฉันนี้สิจะซวย โอ๊ยฉันจะทำไงดีนี้
แก้ว – เอางี้นะ
ณ ที่บ้านโทโมะ ป๊อปปี้
โทโมะ – แม่ครับ
แม่ – แม่เป็นคนเรียกเจ้าป๊อปกลับมาเองละ
โทโมะ – แม่
ป๊อปปี้ – ฉันคิดว่าแม่คงเหลือจะทนแล้วละ
โทโมะ – แกหุบปากไปเลยนะ  แม่ครับไล่เจ้านี้กลับไปนะ
 ป๊อปปี้ – ไม่ต้องไล่ครับแม่
โทโมะ – ไล่ครับแม่
แม่ – เอาละหยุด หยุดกันที ฉันนะเบื่อผู้ชายบ้านนี้จริงๆ
พ่อ – เอาแม่แสดงว่าเบื่อพ่อด้วยสิ
แม่ – พ่ออะไม่เบื่อหรอก
โทโมะ/ป๊อปปี้ – น่าเบื่อ
ณ ที่ฟางกับแก้ว
แก้ว – เอางี้ฟางแกอย่าเคียดนะ ถ้าเคียดเดี๋ยวไม่สวย
ฟาง – ใช่ๆ เดี๋ยวไม่สวย
แก้ว – OK ยัง
ฟาง – OK ได้และ
ณ ที่ทำงานของป๊อปปี้
จินนี่ – เอาละคุณป๊อปไม่ของเก้าอี้หันไม่ทางหน้าต่างและก็คุฯป๊อปไม่ชอบห้องสีเข้ม
แม่ – เธอเป็นใคร
จินนี่ – ฉันชื่อจินนี่
แม่ – เอาหนูจินนี่
จินนี่ – อุ๊ย! (จินี่เขาอ่อน) สวัสดีค่ะ
ป๊อปปี้ – แม่ครับเอาจินนี่ออกไปก่อนฉันจะคุยกลับแม่
จินนี่ – ค่ะ
ป๊อปปี้ – แม่ครับผมจะเอาฟางมาทำงานกับผมครับ
แม่ – ฮ้า! อะไรนะ