เชลยรักบำบัดแค้น

 " ไม่ต้องมาสำออย "

" ไม่มีใครช่วยเธอรอดไปจากฉันได้ "

" แม้กระทั่งพี่ชายเธอ จนกว่าเะอจะชดใช้ชีวิตเธอหมด "

" ฮึก ฮือ ๆ ฉันเกลียดนาย "

" เกลียดที่สุด จำไว้ "

" แต่ฉันจะทำให้เธอรักฉัน "

" ให้ได้คอยดู ก็แล้วกัน "

     ชายหนุ่มตรงไปที่เรือนร่างของหญิงสาวที่อยู่บนเตียงแล้วจับมือของหญิงสาวรวบไว้ด้วยแขนข้างเดียว พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางเพื่อหาความหวานจากโพรงปากของเธอ แต่เะอไม่ยอมจูบตอบเขา เขาเลยกัดริมฝีปากเธอจนเลือดไหลออกมาที่มุมปากสวยเธอถึงจะจูบตอบเขา

" หวาน ฉันจะชิมอีก "

" แต่ฉันขยะแขยง "

" แต่ฉันจะทำให้เธอชอบมัน "
 
   ชายหนุ่มบที้จุบริมฝีปากบางอยู่นาน เธอจูบตอบโต้เขา้างบางครั้ง แต่หญิงสาวมีอาการหายใจหอบชายหนุ่มจึงถอนริมฝีปากออก พร้อมกระชากเสื้อของหญิงสาวขาดกระจุย 
 
" คนป่าเถื่อน เลว "
 
" จำไว้น่ะคนป่าเถื่อนอย่างฉัน คือสามีเธอ "
 
" ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "
 
   หญิงสาวสลบไปหลังจากพุดจบ ชายหนุ่มสังเกตเห็นน้ำตาที่อาบสองแก้มของหญิงสาวก่อนที่จะสลบไป แล้วขบเม้มแก้มใสและซอกคอของหญิงสาวต่อ พร้อมปลดตะขอบราเซียสีชมพูหวานออก ลิ้นของชายหนุ่มทำหน้าที่ขบเม้มทุกส่วนของร่างกายของหญิงสาวจนเป็นรอยแดงจ้ำ เขาปลดกางเกงขายาวของเธอและชั้นในตัวจิ๋วและจัดการปลดพันธนาการของตัวเอง แยกเรียวขาสวยของหญิงสาวและใส่แกนกลางของเขาลงที่กลีบกุหลาบของหญิงสาวขยับจากช้าไปเร็ว จนเมื่อเขาและเธอถึงสวรรค์คาลัยเขาก็ปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้าสู่กลีกุหลาบของเธอ และนอนลงข้าง ๆ กอดเธอไว้แน่น จนกลางดึกหญิงสาวลุกขึ้นนั่ง พร้อมมองชายหนุ่มตรงหน้า แล้วปล่อยน้ำตาไหลลงสองแก้มจนชายหนุ่มตื่น
 
" ฮึก ฮือ ๆ "
 
" แก้ว ผมขอโทษ "
 
" ไม่ต้องขอโทษฉันหรอกค่ะ "
 
"  เพราะว่าฉันมันก็เป้นแค่ของเล่นแก้แค้น "
 
" ของคุณเท่านั้น อีกไม่นานคุณก็ต้องเขี่ย "
 
" ฉันทิ้ง ฮึก ฮือ "
 
" แก้ว ไม่ใช่น่ะ "
 
" ผม ........ "
 
" ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ "