The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

ช่วงนี้อัพถี่ หวังว่าคงยังไม่เบื่อกันนะคะ ^_^
 

 
Part’s Fang
 
               หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาอันแสนโหดร้ายมาหมาดๆ ฉันก็ได้พบกับความสุขที่ทุกๆคนได้ร่วมมือกัน
ก่อมันขึ้นมา ตอนนี้ไม่มีใครมีความสุขไปมากกว่ายัยเฟย์น้องสาวของฉันหรอกค่ะ เพราะยัยเฟย์ชอบอยู่แล้วหล่ะ
กับเรื่องเฮฮาปาร์ตี้ต่างๆแบบนี้
 
ป๊อปปี้ : ฟาง พี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมครับ
 
              พี่ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูดกับฉันหลังจากที่แยกย้ายกันไปนั่งคุยกับเพื่อนๆของตนเองได้พักใหญ่ๆ ฉันก็
ไม่ได้ขัดข้องอะไรกับการที่จะคุยกับพี่เขา จึงได้พยักหน้าตอบรับไป พี่ป๊อปปี้ที่เห็นฉันตอบตกลงก็ยิ้มออกมา
อย่างน่ารัก ก่อนจะเดินนำฉันไปยังใต้ต้นมะพร้าวที่ห่างจากจุดที่จัดปาร์ตี้ของพวกเราพอสมควร
 
ฟาง : พี่ป๊อปมีอะไรจะพูดกับฟางคะ
 
ป๊อปปี้ : คือ น้องฟางครับ
 
ฟาง : คะ?
 
ป๊อปปี้ : พี่รักน้องฟางนะครับ เป็นแฟนกับพี่ได้ไหมครับ
 
             ทันทีที่พี่ป๊อปปี้พูดจบ ฉันก็รู้สึกว่าหน้าของฉันจะเริ่มร้อนขึ้นมาทันที และคาดว่าหน้าฉันตอนนี้คงจะ
เปลี่ยนไปเป็นสีแดงเรียบร้อยแล้ว
 
ตึก
 
ตึก
 
ตึก
 
              หัวใจเจ้ากรรมเลิกเต้นโครมครามได้แล้ว จะเต้นให้มันหลุดออกมาอยู่ด้านนอกเลยหรือไงกัน ฉันได้
แต่ตะโกนด่าตัวเองอยู่ภายในใจ ตอนนี้ความเงียบได้เข้าปกคลุมระหว่างเรา 2 คนทันทีที่พี่ป๊อปสารภาพและ
ตัดสินใจขอฉันเป็นแฟน
 
ป๊อปปี้ : …
 
ฟาง : …
 
ป๊อปปี้ : เอ่อ…
 
ฟาง : ตกลงค่ะ
 
              ไม่ทันที่พี่ป๊อปปี้จะได้พูดประโยคต่อไป ฉันก็รีบชิงพูดตอบก่อน พร้อมกับก้มหน้าลงด้วยความเขิน
ทันที ยัยฟาง! แกกลายมาเป็นคนอ่อนไหวแบบนี้ได้ยังไงกัน!
 
ป๊อปปี้ : จริงเหรอครับ!
 
               พี่ป๊อปปี้ถามฉันทันทีที่ฉันตอบตกลงออกไป เหมือนกับไม่เชื่อหูตนเองที่ได้ยินฉันตอบไปแบบนั้น
และด้วยความที่ฉันอายมากๆเกินกว่าที่จะพูดซ้ำได้ ฉันจึงได้แต่พยักหน้าตอบกลับไป พี่ป๊อปปี้ที่เห็นดังนั้นก็ตรง
เข้ามาอุ้มฉัน พร้อมกับเหวี่ยงออกไปด้วยความดีใจ
 
ฟาง : อ๊าย! พี่ป๊อป ฟางจะหล่นแล้วค่ะ
 
                ฉันกับพี่ป๊อปปี้วิ่งไล่กันไปมาอย่างสนุกสนาน ฉันรู้สึกว่าตนเองหลุดออกมาจากกรอบที่ตนเองตั้ง
ไว้มากได้ขนาดนั้นก็วันนี้นี่แหละ
 
ป๊อปปี้ : ฟาง! อย่าวิ่งหนีพี่นะ!
 
ฟาง : ถ้าหยุดพี่ แฮก! ป๊อปก็จับฟาง แฮก! น่ะสิคะ!
 
                ฉันตะโกนตอบกลับไป โดยที่ยังไม่หยุดวิ่ง ส่วนพี่ป๊อปก็รีบเร่งฝีเท้าให้มากกว่าเดิม และด้วยความ
ที่พี่ป๊อปเป็นคนขายาวกว่าฉันมาก และฉันก็เหนื่อยมากแล้วด้วย จึงทำให้พี่เขาวิ่งเข้ามาประชิดตัวของฉันได้
ภายในเวลาไม่นาน
 
ฟาง : พี่ป๊อป ปล่อยฟางน้า!
 
ฟอด
 
                พ่อคนตัวดีไม่ฟังคำขอของฉัน ได้แต่กอดฉันแน่นขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลงมาฝังจมูกลงกับแก้มของ
ฉัน จากตอนแรกที่ฉันเขินอยู่แล้ว ก็พลอยจะเขินหนักไปกว่าเดิมอีก
 
ป๊อปปี้ : ฟางรักพี่ไหมครับ
 
ฟาง : เอ่อ… รักคะ
 
ป๊อปปี้ : อะไรนะครับ
 
ฟาง : รักค่ะ!
 
                 ฉันตะโกนตอบออกไป แต่ดูเหมือนว่าพี่ป๊อปปี้จะทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินที่ฉันตอบ เพราะเขาได้
เอามือมาป้องเอาไว้ที่หูทำเหมือนอยากให้ฉันพูดใหม่
 
ฟาง : ฟางรักพี่ป๊อปนะคะ!!
 
               และทันทีที่ฉันพูดจบ ฉันก็ใช้จังหวะที่พี่ป๊อปเผลอดิ้นหลุดออกมาจากอ้อมกอด พร้อมกับวิ่งกลับ
มายังที่เพื่อนๆทันที
 
Part’ Poppy
 
                   วันนี้เป็นวันที่ผมดีใจที่สุด เพราะฟางได้ตอบตกลงรับรักของผมแล้ว หลังจากที่ไม่เคยคิดว่าจะ
เจอคนที่ผมรัก เจอคนที่คิดว่าใช่ และไม่คิดว่าคนที่แสนจะเย็นชา ไม่เคยเปิดหัวใจให้กับใครอย่างฟางจะตอบ
ตกลง
 
เขื่อน : ไรวะไอป๊อป! เดินกลับมาจากคุยกับน้องฟางก็ยิ้มหน้าบานมาเชียวนะ
 
โทโมะ : นั่นดิ! หรือว่าน้องฟางรับรักแกแล้วเหรอวะ!
 
                   ไม่ทันทีผมจะได้หย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้ เพื่อนๆตัวแสบของผมก็รีบเอ่ยปากถามออกมาอย่าง
ไม่มีที่สิ้นสุด
 
ป๊อปปี้ : พอก่อนเว้ย! ตอบไม่ทัน
 
                พอผมตะโกนตอบห้ามกลับไป เพื่อนๆของผมก็พร้อมใจกันสงบปากสงบคำกันทันที แต่วันนี้คง
ไม่ใช่วันของพวกมัน เพราะทันทีที่ผมจะเอ่ยตอบออกไป มินก็ได้เดินเข้ามาตามพวกผมให้ไปนั่งที่โต๊ะด้วยกัน
เพราะน้องฟางมีเรื่องจะคุยด้วย พวกผมจึงต้องรีบกุลีกุจรอพยพตนเองไปยังโต๊ะของสาวๆทันที
 
เขื่อน : น้องฟางคนสวยมีอะไรหรือป่าวครับ
 
                 และไอเขื่อนก็ยังเป็นไอเขื่อน ไม่ว่าจะเวลาไหนมันก็สามารถที่จะม่อสาวๆได้เรื่อยๆ แม้ว่าคนๆนั้น
จะเป็นพี่สาวแท้ๆของแฟนมันก็ตาม และก็เป็นไปตามคาดที่ยัยเฟย์จะเดินมาลากหูไอเขื่อนให้ห่างออกจากพี่สาว
ของเธอ ไม่ใช่เพราะเธอหึงเขื่อนหรอกนะ แต่เป็นเพราะเธอหวงพี่สาวของเธอมากกว่า
 
เขื่อน : โอ๊ย! เฟเย่ เขื่อนเจ็บแล้วจ้า!
 
ฟาง : พี่เขื่อนช่วยหุบปากแล้วก็นั่งนิ่งๆด้วยค่ะ
 
                 ฟางที่เห็นว่าเหตุการณ์ตรงหน้าจะยังคงไม่จบง่ายๆ เธอจึงต้องเริ่มเข้าโหมดนิ่ง เงียบ สยบทุก
อย่าง เมื่อเหตุการณ์เริ่มปกติ เพื่อนๆที่เหลือของผมก็เดินไปนั่งข้างๆแฟนสาวของตน ผมก็เช่นกันที่ต้องนั่งข้าง
แฟนสาวของผม >///< พูดแล้วเขิน
 
ฟาง : เฟย์! พี่จะถามเราว่า เรากับพี่เขื่อนน่ะจะแต่งงานวันไหน
 
เฟย์ : เอ่อ…ไม่รู้สิคะ พี่ฟาง
 
เขื่อน : นั่นสิเฟย์! เรายังไม่ตกลงกันเลยนะ
 
ฟาง : ฮ้าว! เอาเป็นว่าตกลงกันเองแล้วกันนะ พี่ไปนอนล่ะ!
 
ป๊อปปี้ : ฟางครับ! รอพี่ด้วย! ฝันดีนะทุกคน
 
 
@ 06.00 น.
 
                แสงแดดอ่อนๆที่ส่องเข้ากระทบเข้ามาใบหน้าของฉันในยามเช้าแบบนี้ ช่วยปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมา
จากการนอนหลับ ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว และเดินออกไปยืนรับลมในตอนเช้าที่หน้าระเบียงห้อง
 
ฟอด
 
ป๊อปปี้ : Morning ครับ!
 
                พี่ป๊อปปี้ที่ตื่นขึ้นมาตอนไหนไม่รู้ เดินเข้ามากอดและหอมแก้มฉันจากด้านหลัง โอ้ย! แค่วันเดียว
ชักจะเอาใหญ่แล้วนะพี่ป๊อปเนี่ย! ฉันได้แต่บ่นอุบอิบเขาอยู่ภายในใจ
 
ฟาง : พี่ป๊อปนี่ขนาดเพิ่งเป็นแฟนกันนะเนี่ย! ฟางยังโดนหอมแก้มไปตั้งหลายฟอด ถ้านานไปฟางไม่โดนพี่หอม
แก้มทุกนาทีเลยหรือไงกันคะ!
 
                   ฉันเริ่มบ่นอุบอิบพี่ป๊อปปี้ทันทีที่มีโอกาส
 
ป๊อปปี้ : ฮ่าๆๆๆ
 
                   พี่ป๊อปปี้ไม่ได้ทักท้วงอะไร ได้แต่หัวเราะออกมาอย่างน่ารัก ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำภายใน
ห้อง
 
 

 
                                         ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ ต้องขออภัย
 
                        ตอนนี้เฮียกับเจ้เป็นแฟนกันแล้วน้า แต่ความรักก็ย่อมมีอุปสรรค จริงไหมคะ?
 
                                                      เจอกันตอนหน้าค่ะ ^_^