รักจาก...หัวใจ

ฟางที่กำลังเคลิ้มกับสัมผัสที่ป๊อปปี้มอบให้ ก็สพดุ้งตกใจเมื่อป๊อปปี้งับเข้าที่ต้นคอขาวแรงๆ ฟางผลักป๊ิอปปี้ออกทันใด
 
 
"ฉันไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของคุณนะ"ฟางนึกขึ้นได้ว่าผู้ชายที่กำลังสัมผัสตัวเธอขึ้นชื่อเรื่องเสือผู้หญิงขนาดไหน
 
 
"ฉันก็ไม่ได้ระบายอารมณ์"ฟางที่กำลังจะลุกออกจากตักก็ถูกป๊อปปี้ดึงเอาไว้ไม่ให้ไปไหน
 
 
"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้นนะ"
 
 
"ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเธอเป็น"
 
 
"ปล่อย!"
 
 
"ไม่ปล่อย!!!! หึ!ทีผู้ชายคนอื่นเธอไม่เห็นจะห้าม แล้วทำไมฉันจะแตะตัวเธอไม่ได้!!!!"ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย เพราะเขารู้มาจากโทโมะว่ามีรุ่นพี่และรุ่นน้องมาจีบยัยตัวแสบของเขา ส่วนฟางที่ไม่เคยเห็นป๊อปปี้เป็นแบบนี้ก็กลัวตัวสั่น น้ำตาคลอเบ้า
 
 
"ก็พวกเขาหวังดีกับฉัน"ฟางตอบเสียงสั่น
 
 
"หวังดี เธอเรียกว่าหวังดีหรอ เธอรู้มั้ยว่ามันคิดอะไรกับเธอบ้าง รู้มั้ยว่ามันคิดทุเรศอะไรกับเธอ!!!!"
 
 
"มะ...ไม่"
 
 
"แล้วแบบนั้นเขายังเรียกว่าหวังดีอยู่หรือป่าว"
 
 
"แต่เขาก็ไม่เคยแสดงพฤติกรรมแบบนี้กับฉัน"
 
 
"ไม่เคย!!! พวกมันคอยจ้องจะจับเธอกินเข้าไปทั้งตัวอยู่แล้ว มันคอยแกล้งทำเป็นเดินชนแล้วเข้าไปจับนู่นจับนี่"ป๊อปปี้ยิ่งหัวเสียเป็นเท่าตัว ไม่คิดว่าเธอคนนี้จะหัวอ่อนและหลอกง่ายในเรื่องแบบนี้ ตอนที่เจอกันครั้งแรกดูเธอคนมั่นใจ แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน
 
 
ป๊อปปี้คลายอ้อมกอดแล้วยกคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักเขาวางลงกับเตียง
 
 
"เดี๋ยวฉันเช็ดตัวเอง" ป๊อปปี้พูดแค่นั้นแล้วก็ล้มตัวลงนอนไป ฟางที่ได้อิสระแล้วก็รีบวิ่งหนีออกจากห้องไป
 
 
"พี่ฟางทำไมทำหน้าแบบนั้นอ่ะ"เฟย์ทักขึ้น
 
 
"ปะ...ป่าว ไม่มีอะไร"
 
 
"พี่เช็ดตัวให้คุณป๊อปเสร็จแล้วหรอ"
 
 
"อืมๆ"
 
 
"งั้นลงไปกินข้าวกันเถอะ"
 
 
หลังจากกินข้าวเสร็จ
 
 
"ฟางไม่ขึ้นไปดูไอ้ป๊อปหน่อยหรอ"เขื่อนถาม
 
 
"เอ่อ...คุณเขื่อนขึ้นไปดูแทนได้มั้ยค่ะ พอดีฟางปวดหัวอยากพักผ่อนน่ะค่ะ"
 
 
"เคๆ เดี๋ยวพี่ขึ้นไปดูให้"
 
 
หลังจากที่เขื่อนออกไป ฟางก็ออกมาเดินเล่นแถวๆสวนหลังบ้าน
 
 
"พี่ฟางมาทำอะไรตรงนี้ล่ะ"เฟย์ที่กำลังเก็บดอกไม้อยู่เห็นฟางเดินเข้ามาก็เลยทัก
 
 
"ออกมาเดินเล่นเฉยๆ พี่ช่วยเก็บล่ะกัน"
 
 
ทางด้านป๊อปปี้
 
 
ป๊อปปี้ยืนมองฟางอยู่ตรงหน้าต่าง จนเขื่อนเดินเข้ามาป๊อปปี้ก็ยังไม่รู้สึกตัว
 
 
"เฮ้ย!!!ไอ้ป๊อป แกยืนทำอะไรว่ะ" เขื่อนที่สงสัยว่าป๊อปปี้ทำิอะไรอยู่ ก็เดินเข้ามาอยู่ข้างๆก่อนจะชะโงกหน้าออกไปดู
 
 
"อ๋อออออ ที่แท้ก็มองหวานใจของแกนี่เอง"
 
 
"หวานใจอะไร อย่ามาพูดมั่วๆ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปล้มตัวนอนที่เตียง
 
 
"ฉันพูดมั่วที่ไหนว่ะ"
 
 
"แกขึ้นมาทำอะไร อยู่ไปก็เกะกะ"ป๊อปปี้นอนคลุมโปง
 
 
"โหหหห ไรว่ะ ทีเป็นฉันบอกว่าเกะกะ ทีฟางล่ะกอดเขาจนแทบจะหลอมรวมเป็นร่างเดียวอยู่แล้ว"
 
 
"ไอ้เขื่อนแกแอบดูหรอว่ะ" ป๊อปปี้แทบจะกระโจนเข้าใส่เพื่อนตัวเอง
 
 
"อะไร แอบดูอะไร อย่าบอกนะว่าเมื่อเช้าแกทำอะไรฟาง ฮั่นแน่!!! โอ๊ยยยย!!!!"ป๊อปปี้ตบหัวเขื่อนไปทีนึงแล้วถีบเขื่อนให้ตกเตียงไป
 
 
"ฉันว่าแกน่าจะโดนมากกว่าถีบ"
 
 
"ผมขอโทษครับคุณป๊อปปี้"
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
"เมื่อกี้เสียงอะไรหรอค่ะ ดังลงไปถึงข้างล่างเลย"ฟางโผล่หน้าเข้ามา
 
 
"เล่นอะไรแผลงๆอีกแล้วใช่มั้ย"เฟย์โผล่หน้ามาอีกคน
 
 
"ป่าวครับน้องเฟย์ แค่พี่โดนไอ้ป๊อปถีบตกเตียงน่ะ"เขื่อนได้ทีก็ใส่ใหญ่
 
 
"ถีบตกเตียง พี่เขื่อนต้องไปแกล้งอะำไรคุณป๊อปแน่ๆ"
 
 
"ทำไมเฟย์ถึงคิดอย่างนั้นล่ะครับ"
 
 
"ก็พี่ชอบทำตัวแบบนั้น"
 
 
"งั้นเดี๋ยวฟางเอายามาให้นะค่ะ"
 
 
"พี่ฟางไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเฟย์พาพี่เขื่อนออกไปทายาข้างนอก"
 
 
"งั้ยพี่ข่วยนะ"
 
 
"เอ่อ...ฟาง ฟางช่วยอยู่เป็นเพื่อนไอ้ป๊อปหน่อยได้มั้ย"
 
 
"อะไรนะค่ะ"
 
 
"ไม่ได้หรอ"เขื่อนทำหน้าตาแอ๊บแบ๋วใส่ฟาง
 
 
"ก็ได้ค่ะ ก็ได้"ฟางพูดอย่างจำนน
 
 
.
 
 
.
 
 
.
 
 
ร่างสองร่างนอนกอดกันกลมอยู่บนเตียง หลังจากเสร็จกิจกรรมข้ามวันข้ามคืน
 
 
"อืออออ"ร่างเล็กขยับตัวเบาๆ แต่ก็ทำให้ร่างสูงรู้สึกตัวได้
 
 
"ตื่นแล้วหรอที่รัก"
 
 
"เจ็บ"
 
 
"โอ๋ๆๆๆ เดี๋ยวมันก็หายเจ็บนะ"โทโมะถูแก้มตัวเองกับแก้มหญิงสาวไปมา
 
 
"คนบ้า"
 
 
"หิวหรือยัง"โทโมะถามพร้อมพรมจูบไปตามไหล่ไล่ลงมาถึงแผ่นหลังขาว
 
 
"หิวแล้ว"
 
 
"ลุกไหวหรือฟ่าวเด็กน้อย" แก้วส่ายหน้าไปมาเพราะลุกไม่ไหวจริงๆ
 
 
"มาๆๆๆ เดี๋ยวป๋าอุ้ม"โทโมะล้อเลียนสาวน้อย
 
 
........................................................................................................................
 
 
ฉากหวานๆของโทโมะและแก้ว จะเริ่มหายไปแทนที่ด้วยฉากดราม่า แต่ไม่รู้ไรเตอร์จะแต่งได้ดราม่าหรือป่าว
 
 
555 เจอกันตอนหน้าน่ะค่ะ คืนนี้ฝันดีทุกคน ^^