ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

8.3

เขียนโดย aoommy

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.45 น.

  49 ตอน
  284 วิจารณ์
  69.97K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ห้องเก็บของที่ไร่องุ่น
แก้ว-ฮือ... ทำไมพี่โมะต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ ฮือ.. ทำไมพี่โมะถึงไม่ยอมบอกเรา ว่าฮึก.. ว่ามีคนรักอยู่แล้ว
ปัง!!!!! เสียงเปิดประตู
โทโมะ-แก้ว!!!!
แก้ว-ไปให้พ้น แก้วเกลียดพี่!!!
โทโมะ-เดี๋ยว ฟังพี่ก่อนนะ คือแบบ..
แก้ว-ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แก้วไม่อยากฟังคำแก้ตัวของพี่โมะ
โทโมะ-แก้ว พี่ขอโทษนะ แต่ว่า พี่แค่ไม่อยากบอกแก้วอ่ะ พี่กลัวว่าแก้วจะเสียใจ
แก้ว-แต่พี่ก็ไม่น่าทำเเบบนี้นี่คะ จะทำอะไรก็ไปทำในที่ลับหน่อยนะ นี่มันไร่ของครอบครัวของแก้ว ทำอะไรเกรงใจบ้าง
โทโมะ-พูดแบบนี้ ประชดพี่ใช่มั๊ย
แก้ว-เปล่า แก้วแค่อยากบอกให้พี่กับหวาย ไปทำกันในที่ลับ ไม่แน่ก็อาจจะไม่ใช่แค่จูบ อาจจะมากกว่านั้นอีกก็ได้นะคะ
โทโมะ-พี่...คือพี่ขอโทษนะ
แก้ว-ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับแก้ว!!! (จุ๊บ) (กรี๊ดดดดดดด โมะจูบแก้วด้วย/ไรเตอร์)
แก้ว-เพี๊ยะ!!! อย่ามายุ่งกับแก้วอีก แก้วเกลียพี่ ฮือ...
โทโมะ-แก้ว!!! รอพี่ด้วย พี่ขอโทษ
หวาย-พี่โมะ ไม่ต้องไป เมื่อกี้นี้ทำอะไรอ่ะ หวายเห็นนะ
โทโมะ-เรื่องนั้นไว้ทีหลังนะ พี่ต้องรีบไปง้อแก้วก่อน
หวาย-พี่โทโมะ หยุดนะ มาเคลียร์กันก่อนสิคะ!!!
 
หน้าบ้านของแก้ว
โทโมะ-แก้ว รอพี่ด้วยแก้ว
แก้ว-ไม่ต้องมาวิ่งตามเลย ไปให้พ้นนะ แก้วเกลียดพี่
โทโมะ-พี่ขอโทษนะแก้ว พี่ไม่ได้ตั้งใจจูบแก้วนะ
แก้ว-ก็บอกวว่าอย่ามายุ่งไง
ปัง!!!! แก้วปิดประตูใส่หน้าโทโมะ
โทโมะ-แก้วๆ เปิดประตูมาคุยกันก่อนสิแก้ว
แก้ว-ออกไปจากชีวิตแก้วซะ แก้วไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว จะไปไหนก็ไปเลย
โทโมะ-โธ่เว๊ย!!! งี่เง่าว่ะ ตามใจ ไม่ง้อแล้วก็ได้
5 นาทีผ่านไป
"กับสิ่งที่เธอถามชั้นจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้ง ต้องนานเท่าไหร่ ที่เธออยากรู้ชั้นเองก็อยากรู้ ถ้..." คุณแม่
แก้ว-ฮึก ฮัลโหล มีอะไรหรอคะแม่
แม่มล-แก้ว คุยกับพี่เค้าหน่อยเถอะนะลูก พี่เค้าอุตสาห์มาง้อ
แก้ว-แม่รู้ได้ไงคะ
แม่มล-ก็ตาโมะเค้าโทร.ไปบอกแม่ พี่เค้าคงไม่ได้ตั้งใจหรอกนะลูก
แก้ว-แค่นี้นะคะ แก้วไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว แก้วต้องอ่านหนังสือสอบเข้ามหา'ลัย ตู้ดๆๆๆ
"ชั้นดูไม่ดี ดูไม่ดีใช่มั๊ย ยิ่งทำอะไรลงไปมันยิ่งไม่เข้าตา นี้ยั...."
โทโมะ-เป็นไงบ้างครับคุณอา แก้วว่าไงบ้างครับ
แม่มล-แก้วเค้าไม่อยากคุยน่ะจ้ะ อาว่า แก้วเค้าคงจะทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ งั้นรอให้เวลาช่วนรักษาแผลใจให้แก้วก่อน แล้วค่อยไปลองคุยกบน้องเค้าอีกทีแล้วกันนะจ้ะ
โทโมะ- ครับๆ ขอบคุณมากๆครับ เฮ้อ... แก้วเอ๊ย อย่างอนพี่นานนักนะ พี่กลัวว่าจะเผลอทำมากกว่าจูบเธอ ก็ได้พี่จะให้เวลาแก้วละกันนะ
หวาย-พี่โทโมะคะ แก้วเป็นไงบ้าง เข้าใจกันรึยัง
โทโมะ-พี่ไม่อยากคุยตอนนี้ ขอตัวนะ โธ่เว๊ย!!!!!
หวาย-เอ้า!!! อะไรว่ะ ตามใจละกัน เดี๋ยวค่อยไปง้อพี่โมะละกัน...
จบตอนๆๆๆๆๆแร้ววววววววววว
ใครอยากอ่านต่อ ก็เม้นกันซะดีๆ ไม่งั้น ไรเตอร์ขอให้หน้าเยิน ฟันเหยิน สิวขึ้นที่ก้น สาธุ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา