Hey BOY!!! ฉันรักนาย

8.4

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 12.35 น.

  12 chapter
  140 วิจารณ์
  24.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) โดนโกง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ




" เธอชื่ออะไรนะ " ขณะที่เค้าเดินไปดูอาหารที่เค้าทำ ก็ถามเธอขึ้น



" ชื่อฟาง บอกไปแล้วครั้งหนึ่ง ไม่เคยจะจำ " เธอบ่นอุบอิบอยู่คนเดียว



" อืม ต่อไปนี้เรียกฉันว่าเจ้านาย แล้วเธอจะไปไหนมาไหน ต้องดทรมารายงาน ขออณุญาติฉันก่อน "



" ห๊ะ ฉันไม่ใช่นักโทษของนายนะ ฉันไม่ได้ขโมยด้วย นายเข้าใจผิด "



" ก็ฉันจะให้เธอพิสูจน์ไง เวลาเธอไปไหนเธอควรบอกฉัน เวลาไปทำงาน ฉันไปเช็คดุ เป็นไปตามนั้น ก็จะได้พ้นข้อหา "



" ย๊ะ "



" อ่ะ นี่เบอร์ฉัน ยิงเบอร์เธอมาซิ อ่อ แต่ระหว่างที่พิสูจน์ วันว่างก็มาทำงานบ้านให้ด้วยละ "



" นายนี่มัน ฮึ๋ยยยย " ถึงเธอจะเซงอารมณ์ก็ยอมทำตามแต่โดยดี อะไรก็ได้ที่ทำให้เธอไม่ต้องขึ้นโรงพักเธอยอมหมด



" นี่ นายทำไรกินอ่า " เธอถามเค้าอย่างจดจ่อ



" บอกให้เรียกว่าไง " เค้ามองเธอตาเขียว



" ก็นายไง เจ้านาย เรียกสั้นๆว่านาย นายขานายทำอะไรให้อิฉันกินค่ะ " เธอพูดยั่วโมโหเค้าอย่างทะเล้น



" หึ ใครบอกว่าฉันทำให้เธอ ฉันทำกินเองต่างหากละ "



" ใจร้าย เชอะ " แล้วเธอก็ถอยหลังอมยิ้ม ก่อนะจะกดโทรศัพท์โทรหาเค้า



" เอะ ใครโทรมา " เค้าไม่ได้ใส่ใจรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับทันที



" สวัสดีครับ "



" สวัสดี นาย ฉันไปเข้าห้องน้ำนะ " แล้วสายก็ถูกตัดไป เค้าหันมองหลังหญิงสาวที่วิ่งไปจากที่ที่เธอนั่งแล้วแถมเธอยังหันมาแลบลิ้นใส่เค้าอีก


 


 


" ว้าวววว เส็จแล้ว น่ากินเหมือนกันนะเนี่ย " เค้าชมฝีมือตัวเองอย่างปลาบปลื้มก่อนจะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป



" อะไรอ่า " เธอเดิมตามกลิ่นอาหารมา แล้วถามเค้าขึ้น



" อยากกินอะดิ " เค้าถามเธอ ก่อนที่เธอจะพยักหน้ารัวๆ



" งั้นกินเสร็จก็ล้างจานด้วยละ " เค้าบอกเธอทำให้เธอยิ้มกว้างทันที เพราะเค้าเองก็คงกินคนเดียวไม่หมดอยู่แล้ว ทั้งสองคนกินไปซักพักหนึ่ง ก่อนที่อาหารทุกอย่างจะหมด 



" โหววว ทำไมกินเก่งแบบนี้เนี่ย ยายหมูตอน" 



" อย่าบ่นน่า เดี๋ยวฉันจะรีบล้างจานให้ จะหกโมงเย็นแล้วเดี๋ยวไปทำงานไม่ทัน " เธอรับพูด แล้วเก็บจานบนโต๊ะ ไปยังอ่างล้างจานทันที



เวลาผ่านไป ยี่สิบนาที



" นาย เสร็จละนะ ฉันไปทำงานละนะ "



" อืม แล้วฉันจะตามไปดู "



" ตามใจนายเหอะ " จากนั้นเธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านตรงไปยังร้านที่เะอทำงานทันที



" ยายนี่โหดชะมัด กินเรียบขนาดนี้ ยังจะวิ่งไหวอีก " เค้าพูดแล้วมองตามเธอที่วิ่งออกไป



 


 



อีกด้านหนึ่ง



" พี่ฟางงงง ทำไมมาสาย เดี๋ยวก็โดนหักทิปหรอก " เฟย์ที่เลิกเรียนแล้วมารอฟางที่ทำงานบ่นทันทีที่เห้นพี่สาว



" พอดีมีเรื่องนิดหน่อยอ่า เปลี่ยนชุดกันดีกว่า " ชวนน้องสาวเปลี่ยนชุด ก่อนจะเข้าไปทำงานตามหน้าที่ของตัวเอง



   บริเวณด้านหน้าของร้าน



" ไง ยายหวายคิดไงชวนฉันมาหาไรกิน ทีตอนเย็นฉัชวนละไม่ว่าง"



" ป๊อป แกอย่างเพิ่งกวนฉันได้ไหม เพื่อนแกนั่นแหละ "



" อะไรกันอีกละ " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ ถามหวายออกไป



" ก็เคนตะนะซิ นัดฉันเองแท้ๆนะวันนี้อ่า แต่จู่ๆโทรมาบอกฉันว่าติดประชุมด่วน แกดูฉันซิ "



" 5555 ก็มันทำงานนิ จะไปว่ามันทำไม "



" แกก็ดูฉันแต่งตัวซิ ฉันคิดว่าเค้าจะพาฉันไปดินเนอร์ อีกห้านาทีจะถึงเวลานัด เค้าโทรมาแคนเซิล ฉันเลยหงุดหงิด ออกมาชวนแกหาไรกินเนี่ย"



" สวยมาก แกเว่อร์มากวันนี้ แต่ฉันอิ่มแล้ว ฉันนั่งเป็นเพื่อนแกละกัน " ป๊อปปี้แซวหวาย ก่อนจะสั่งไวน์มานั่งจิ๊บเป็นเพื่อนเพื่อนสาวตัวเอง



" รับอะไรดีค่ะ " เฟย์เดินเข้ามารับออร์เดอร์ โต๊ะป๊อปปี้ ก็แปลกใจที่เจอป๊อปปี้อีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ตกใจเหมือนครั้งก่อนๆ



" เอา....บลาๆๆๆ " เฟย์จดแทบไม่ทัน



" นี่ๆ เบาๆ แกสั่งไปให้คนที่บริษัทกินหรือไงละ " ป๊อปปี้ที่ปรามหวายที่สั่งของไม่หยุด



" ก็ ฉันหงุดหงิดนิ " เธอพูดก่อนจะส่งเมนูคืนเฟย์



" พี่ฟางๆๆ ตาคนนั้นอ่า มากะแฟนอีกแล้ว สั่งอาหารเยอะมากเลย เฟย์หิวพอดีเลย พี่ฟางอย่างเพิ่งล้างนะ "



" ใครอ่าเฟย์ "



" ก็คนที่ขับรถชนพี่ฟางไง "



" อ่อ มาเช็คอะดิ "



" พี่ฟางว่าอะไรนะ "



" ป่าวหรอก เอาอาหารไปเสริฟซิ " ฟางบอกน้องสาวก่อนจะก้มทำงานต่อ



" อาหารได้แล้วค่ะ " เฟย์นำอาหารมาเสริฟทันที ที่อาหารเสร็จ



เวลาผ่านไป ประมาณชั่วโมงนึง



" เช็คบิลแล้วๆๆๆ เย้ๆ" เฟย์ตะดกนอย่างดีใจ รีบเก็บจานมาให้พี่สาว ก่อนจะเอาอาหารที่ยังดูดีดูน่ากิน มานั่งกิน



" รีบๆกินละ โดนจับได้จะซวย" ฟางเตือนน้องสาว



" รู้แล้วค่ะ ว่าแต่ พี่ฟางไม่กินเหรอ "



" พี่กินมาแล้วละ รีบๆกินเถอะน่า "



" นี่ แอบกินของของร้านกันเหรอ " ผู้จัดการร้านที่เดินเข้ามาพอดีเห็นเข้า จึงตะคอกใส่ไป



" เออ คือ เออ เฟย์ " เฟย์ที่อึกอักไปไม่เป้นก้มหน้าลง



" เออ ฟางเรียกน้องมากินเองละค่ะ "



" เธอคิดว่าเธอเป็นใคร แค่พนักงานล้างจาน มีสิทธิ์อะไร "



" คือ น้องสาวฟางหิวนะค่ะ "



" แล้วมาแอบกินในร้านนินะ มันผิดกฎ ฉันไล่น้องเธอออก "



" อย่านะค่ะ ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าไล่เฟย์ออกเลย ฟางผิดเองค่ะ "



" เธอเองก็ไม่รอดหลอกนะ " ผู้จัดการว่าฟาง ก่อนที่ฟางจะหันไปเจอน้องสาวตัวเองร้องไห้



" หนู ขอร้องละค่ะ อย่าไล่พวกหนูออกเลย พวกหนูมีภาระเยอะจริงๆค่ะ " ฟางคุกเข่าลงให้กับผู้จัดการ



" ออกไปเลยนะ เธอทั้งสองคน มันจะมากไปแล้ว ออกไปเลยนะ " 



" ได้ ไปหางานที่อื่นก็ได แต่จ่ายเงินค่าที่ฉันทำของเดือนนี้มาแล้วฉันจะไป "



" ทำผิดแล้วยังจะเรียกร้องเอาเงินอีกเหรอ หึ ไม่มีทาง ลากสองคนนี้ออกไป"  ผู้จัดการบอกกับลูกน้องคนอื่นๆ "



สองพี่น้องโดนลากมายังบริเวณทางเข้าออกพนักงานอย่างทุลักทุเล



" เอาเงินฉันมานะ เอามาเดี่ยวนี้ จ่ายเงินมานะโว้ย " ฟางที่วิ่งเข้าไป เพื่อเรียกร้องสิ่งที่เธอกับน้องสาวควรจะได้รับ กลับโดนทำร้ายร่างกายแทน



" ฮือๆๆ ฮึก พี่ฟางพอแล้วๆ พี่ฟาง ฮือๆ เฟย์ขอโทษ "



" แต่มันโกงเงินเรา พี่ไม่ยอมหรอก " ฟางพยายามวิ่งเข้าไปข้างใน แต่โดนแม่ครัวอีกคนนึงเอาไม้กวาดตีเธออย่างไม่ยั้ง



" หยุดเดี๋ยวนี้นะ  นี่ทำอะไรกัน ทำร้ายร่างกายพนักงานขนาดนี้เลยเหรอ " เสียงผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาช่วยสองสาวพี่น้อง ที่กำลังร้องไห้อยู่



" คุณไม่รู้อย่ามาพูดเลยดีกว่า ยายสองพี่น้องเนี่ย มันขโมยของในร้านกิน ผิดกฎ " ผู้จัดการเดินออกมาบอก



" เลยต้องลงไม่ลงมือขนาดนี้เลยเหรอ "



" มันไม่ใช่ครั้งแรก พวกเราสังเกตุสองคนนี้มานานแล้ว " เค้าอ้างข้างๆคูๆไป



" แต่นั่นมันของเหลือ น้องฉันกินของที่แขกกินไม่หมด " ฟางเถียงด้วยน้ำตา



" นั่นแหละ ของเหลือ เราจะเอาไปบริจาคให้สุนัขจรจัด " ผู้จัดการยังอ้างไม่จบ



" แต่น้องฉันเป็นคน ตั้งแต่กลางวันน้องฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย รีบมาทำงาน แค่นี้ทำไมต้องไล่ออกด้วย"



" ก็อยากมาแย่งของหมากินทำไมละ " ผู้จัดการพูดขึ้น



" พอแล้ว !!!! ผมไม่เคยคิดว่าคุณจะใจแคบแบบนี้ ไป ฉันจะไปส่งพวกเธอ "



" ไม่ได้นะนาย มันไม่ยอมจ่ายค่าจ้างฉัน จะออกฉันไม่ว่าหรอก แต่ฉันทำมาจนปลายเดือนแล้วนะ "



" อ่อ ที่แท้ก็รู้จักกัน "



" ใช่ แล้วรู้สึกว่าผมจะเป็นลูกค้า VIP ของที่นี่ ของที่น้องสาวเธอกินมันมาจากโต๊ะผมแน่ๆ เพราะทั้งร้านมีเพียงสองโต๊ะ อีกโต๊ะนึงห่อกลับบ้าน ผมเต็มใจให้เธอกิน"



" แต่มันผิดกฎของทางร้านเราครับ โปรดเข้าใจด้วย "



" โอเค พวกเธอกลับบ้าน ส่วนเรื่องค่าจ้าง เดี๋ยวฉันบอกเคนตะให้ " ป๊อปปี้พูดทำให้ พนักงานกับผู้จัดการถึงกับสะดุ้ง



" มีอะไรเหรอป๊อป " หวายที่นั่งรอบนรถนานเลยลงมาตามป๊อปปี้ที่เดินมาเอาของในร้าน



" อ่อ หวายฝากบอกไอ้เคนด้วย ว่าจ่ายเงินให้พนักงานที่ชื่อฟางกับน้องสาวเธอด้วย "



" มีอะไรเกิดขึ้น " หวายหันไปถามผู้จัดการ เพราะเธอคือแฟนสาวของเจ้าของร้านนี้นี่เอง



" เออ คือ เออ "



" ไม่เป็นไรหวาย กลับเถอะ เดี๋ยวฉันเข้าไปหาไอ้เคนเอง " ป๊อปปี้บอกก่อนพยุงสองสาวเดินออกไป



   หวายที่อยู่เพื่อสอบถาม เรื่องราวต่อเลยขอตัวแยกจากป๊อปปี้



" ขอบใจนายนะ "



" ขอบคุณซิ ฉันเป้นเจ้านายเธอนะ "



" อืม " เธอตอบเบาๆก่อนหลับตาลง



" เอ่อ ห้ามทำอะไรพี่สาวฉันนะค่ะ เรื่องวันนั้น พวกฉันไม่ได้ตั้งใจ พี่ฟางต้องจ่ายดอกเบี้ยเงินกู้นะค่ะ " เฟย์ที่พูดขึ้นพร้อมยกมือไหว้ป๊อปปี้



" ออ เรื่องนั้น ฉันลืมแล้วละ แล้วตอนนี้พี่สาวเธอ ก็เป็นลูกจ้างฉัน "



" ห๊ะ " เฟย์อุทานอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

จะเกิดไรขึ้นๆ ดึกๆเจอกันอีกตอนนะค่ะ

 

 

ปล. คอมพัง แต่งสด 555 เหลือ BE FORGET อีก อย่าเพิ่งลืมนะ

 

 

 


 


 

 


 

 


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา