I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป
8.5
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อื้อ~"ฟางส่วเสียงประท้วง
ป๊อปปี้ค่อยผละออกจากริมฝีปากหวานช้าๆ แต่ก็ไม่ยเอาหน้าออกห่าง
"เอาหน้าออกไปนะ"
"ก็ฟางยังไม่หายโกรธพี่เลยนิ"
"ก็ดูพี่ทำตัวสิ มันน่าให้อภัยไม่ล่ะ" ฟางเบี่ยงหน้าไปอีกทาง ก่อนที่ป๊อปปี้จะได้ลิ้มรสริมฝีปากหวาน
"เอาไว้เดี๋ยวค่อยง้ออีกที ตอนนี้มานอนกันดีกว่า"พูดจบป๊อปปี้ก็เอนตัวลงมานอนข้างๆฟางพร้อมกับกอดเอวเล็กเอาไว้แน่น พร้อมลับตาลง
"พี่ป๊อป ปล่อยฟางนะ ใครให้พี่มานอนที่นี้"ฟางดิ้นขัดขืน แต่ป๊อปปี้ก็ทำเฉยชาไม่สนใจฟางเหมือนเดิม
ฟางที่เริ่มเหนื่อยก็ค่อยหลับตาลง แล้วก็หลับสนิทไป ป๊อปปี้ที่แกล้งหลับก็ลืมตาขึ้น ก่อนจะมองใบหน้าหวานที่เขาแสนจะหลงรัก ก่อนจะค่อยๆพรมจูบเบาๆไปทั่วหน้าหญิงสาว
.
.
.
วันจบปีการศึกษา
"น่าเสียดายที่ขนมจีนกลับไปแล้ว"เฟย์บ่น ตอนนี้พวกเรา 4 คน ใช่!คุณฟังไม่ปิดหรอก เพราะตอนนี้แก้วออกจากโรงพยบาลแล้ว โดยมีพี่โทโมะที่คอยติดตามทุกฝีก้าวตลอด24ชม.
"เฮ้! วันนี้ไปเลี้ยงส่งเฟย์ฟางกันแล้วก็เลี้ยงที่พวกเราจบม.5 กันด้วย มีใครไปกันมั้ย"หัวหน้าห้องยืนตะโกนอยู่หน้าห้อง
"ไป!!!"ทุกคนพร้อมใจกันตอบ
"แล้วแก้วไปได้หรือป่าว หรือต้องไปขอพี่โทโมะก่อน"หัวหน้าห้องหันมาถามแก้ว
"ก็คงงั้นมั้ง"แก้วยิ้มแหย่ๆ
"งั้นไปเจอกันที่...ตอนหนึ่งทุ่มนะ"หัวหน้าห้องนัดหมายสถานที่ ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันกลับบ้านเพื่ไปเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยง
.
.
.
"อะไรนะ!!!"โทโมะร้องลั่น เมื่อรู้ว่าแม่ตัวดีของเขาแอบหนีไปเที่ยวผับ ถ้าบอกดีๆก็ให้ไปอยู่แล้ว
"ก็เออนั้นแหละ ฉันพึ่งรู้มาจากไอ้เขื่อน"ป๊อปปี้ก็หัวเสียเช่นเดียวกัน
"ไอ้เขื่อนมันไปรู้จากไหนว่ะ"โทโมะถาม
"ห้ามไปบอกเฟย์นะ ตอนนี้ไอ้เขื่อนมันโดนคู่ขาเก่ารังควานนะ ผู้หญิงคนนั้นจะขู่ทำร้ายเฟย์ แต่ถ้าเขื่อนมันยอมคบกับเธอเหมือนแต่ก่อน เธอจะไม่ทำร้ายเฟย์ แล้วพอดีวันนี้ไอ้เขื่อนมันไปผับที่เฟย์ไปเลี้ยงพอดี"
"ไอ้เขื่อนนี่มันซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ ตอนนี้มันก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกับเฟย์นิ"
"ก็ใช่ ฉันไปตามฟางก่อนนะ ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว"
"ฉันไปด้วย"
@ผับ...
"กลับบ้่านกับพี่เดี๋ยวนี้นะฟาง" ป๊อปปี้เดินมากระชากแฟนสาวที่กำลังเต้นเย้ายวนผู้ชายอยู่บนฟลอร์
"พะ...พี่...พี่ป๊อป"
"ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรือไง"
"ปะ...เปล่า"
"วันนี้กลับไปโดนทำโทษแน่ พี่โทรบอกแม่ฟางแล้วว่าวันนี้ฟางจะนอนคอนโดพี่"
"มะ...ไม่เอานะ ไม่เอานะพี่ป๊อป ฟางจะกลับบ้าน" ฟางดิ้นหนีขัดขืน
"วันนี้เธอเสร็จแน่"ป๊อปปี้ขู่เอาไว้ ก่อนจะเดินลากฟางออกมาจากผับแล้วมุ่งตรงไปยังคอนโด
@คอนโด
"อ๊ะ อื้อ"ฟางครางเสียงกระเส่ากับสัมผัสที่ป๊อปปี้ปรนเปรอให้เธอ เสื้อผ้าหวาบหวิวที่เธอใส่ไปงานก็ค่อยๆหลุดออกอย่างง่ายได้ รวมถึงเสื้อผ้าของป๊อปปี้ด้วย
"ปะ...ปล่อยนะ"เมื่อปาดอิสระ ฟางก็ส่งเสียงประท้วง เพราะความกลัวที่กัดกินหัวใจ
"เสร็จแล้วถึงจะปล่อย"ป๊อปบอกเสียงอู้อี้
"ฟางกลัว ฮือ~" ป๊อปปี้ก้มลงฝากรอยแดงๆตามร่างกายของเธอ
ร่างกายของเธอเหมือนสารเสพติดที่เขาไม่อาจห้ามใจตัวเองไม่ให้เสพมัน แต่ยิ่งเสพมันเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากขึ้นมากเท่านั้น
......................................................................................................................................
ตอนนี้ไรเตอร์เปิดเทอมแล้ว อาจจะไม่ค่อยได้มาอัพ แต่จะพยายามมาอัพทุกอาทิตย์นะ ^^
ป๊อปปี้ค่อยผละออกจากริมฝีปากหวานช้าๆ แต่ก็ไม่ยเอาหน้าออกห่าง
"เอาหน้าออกไปนะ"
"ก็ฟางยังไม่หายโกรธพี่เลยนิ"
"ก็ดูพี่ทำตัวสิ มันน่าให้อภัยไม่ล่ะ" ฟางเบี่ยงหน้าไปอีกทาง ก่อนที่ป๊อปปี้จะได้ลิ้มรสริมฝีปากหวาน
"เอาไว้เดี๋ยวค่อยง้ออีกที ตอนนี้มานอนกันดีกว่า"พูดจบป๊อปปี้ก็เอนตัวลงมานอนข้างๆฟางพร้อมกับกอดเอวเล็กเอาไว้แน่น พร้อมลับตาลง
"พี่ป๊อป ปล่อยฟางนะ ใครให้พี่มานอนที่นี้"ฟางดิ้นขัดขืน แต่ป๊อปปี้ก็ทำเฉยชาไม่สนใจฟางเหมือนเดิม
ฟางที่เริ่มเหนื่อยก็ค่อยหลับตาลง แล้วก็หลับสนิทไป ป๊อปปี้ที่แกล้งหลับก็ลืมตาขึ้น ก่อนจะมองใบหน้าหวานที่เขาแสนจะหลงรัก ก่อนจะค่อยๆพรมจูบเบาๆไปทั่วหน้าหญิงสาว
.
.
.
วันจบปีการศึกษา
"น่าเสียดายที่ขนมจีนกลับไปแล้ว"เฟย์บ่น ตอนนี้พวกเรา 4 คน ใช่!คุณฟังไม่ปิดหรอก เพราะตอนนี้แก้วออกจากโรงพยบาลแล้ว โดยมีพี่โทโมะที่คอยติดตามทุกฝีก้าวตลอด24ชม.
"เฮ้! วันนี้ไปเลี้ยงส่งเฟย์ฟางกันแล้วก็เลี้ยงที่พวกเราจบม.5 กันด้วย มีใครไปกันมั้ย"หัวหน้าห้องยืนตะโกนอยู่หน้าห้อง
"ไป!!!"ทุกคนพร้อมใจกันตอบ
"แล้วแก้วไปได้หรือป่าว หรือต้องไปขอพี่โทโมะก่อน"หัวหน้าห้องหันมาถามแก้ว
"ก็คงงั้นมั้ง"แก้วยิ้มแหย่ๆ
"งั้นไปเจอกันที่...ตอนหนึ่งทุ่มนะ"หัวหน้าห้องนัดหมายสถานที่ ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันกลับบ้านเพื่ไปเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยง
.
.
.
"อะไรนะ!!!"โทโมะร้องลั่น เมื่อรู้ว่าแม่ตัวดีของเขาแอบหนีไปเที่ยวผับ ถ้าบอกดีๆก็ให้ไปอยู่แล้ว
"ก็เออนั้นแหละ ฉันพึ่งรู้มาจากไอ้เขื่อน"ป๊อปปี้ก็หัวเสียเช่นเดียวกัน
"ไอ้เขื่อนมันไปรู้จากไหนว่ะ"โทโมะถาม
"ห้ามไปบอกเฟย์นะ ตอนนี้ไอ้เขื่อนมันโดนคู่ขาเก่ารังควานนะ ผู้หญิงคนนั้นจะขู่ทำร้ายเฟย์ แต่ถ้าเขื่อนมันยอมคบกับเธอเหมือนแต่ก่อน เธอจะไม่ทำร้ายเฟย์ แล้วพอดีวันนี้ไอ้เขื่อนมันไปผับที่เฟย์ไปเลี้ยงพอดี"
"ไอ้เขื่อนนี่มันซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ ตอนนี้มันก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกับเฟย์นิ"
"ก็ใช่ ฉันไปตามฟางก่อนนะ ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว"
"ฉันไปด้วย"
@ผับ...
"กลับบ้่านกับพี่เดี๋ยวนี้นะฟาง" ป๊อปปี้เดินมากระชากแฟนสาวที่กำลังเต้นเย้ายวนผู้ชายอยู่บนฟลอร์
"พะ...พี่...พี่ป๊อป"
"ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรือไง"
"ปะ...เปล่า"
"วันนี้กลับไปโดนทำโทษแน่ พี่โทรบอกแม่ฟางแล้วว่าวันนี้ฟางจะนอนคอนโดพี่"
"มะ...ไม่เอานะ ไม่เอานะพี่ป๊อป ฟางจะกลับบ้าน" ฟางดิ้นหนีขัดขืน
"วันนี้เธอเสร็จแน่"ป๊อปปี้ขู่เอาไว้ ก่อนจะเดินลากฟางออกมาจากผับแล้วมุ่งตรงไปยังคอนโด
@คอนโด
"อ๊ะ อื้อ"ฟางครางเสียงกระเส่ากับสัมผัสที่ป๊อปปี้ปรนเปรอให้เธอ เสื้อผ้าหวาบหวิวที่เธอใส่ไปงานก็ค่อยๆหลุดออกอย่างง่ายได้ รวมถึงเสื้อผ้าของป๊อปปี้ด้วย
"ปะ...ปล่อยนะ"เมื่อปาดอิสระ ฟางก็ส่งเสียงประท้วง เพราะความกลัวที่กัดกินหัวใจ
"เสร็จแล้วถึงจะปล่อย"ป๊อปบอกเสียงอู้อี้
"ฟางกลัว ฮือ~" ป๊อปปี้ก้มลงฝากรอยแดงๆตามร่างกายของเธอ
ร่างกายของเธอเหมือนสารเสพติดที่เขาไม่อาจห้ามใจตัวเองไม่ให้เสพมัน แต่ยิ่งเสพมันเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากขึ้นมากเท่านั้น
......................................................................................................................................
ตอนนี้ไรเตอร์เปิดเทอมแล้ว อาจจะไม่ค่อยได้มาอัพ แต่จะพยายามมาอัพทุกอาทิตย์นะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
