วุ่นรักยัยตัวแสบ

9.1

เขียนโดย jam68

วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.12 น.

  40 ตอน
  348 วิจารณ์
  61.95K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"มีอะไรค่ะน้องวิน?"แก้วถาม
"น้องวินลืมโทรหาคุณยาย"
"จริงด้วยสิ!ป่านนี้ห่วงตายแล้วมั้งเนี่ย"
"งั้นเธอขึ้นไปโทรหาแม่เหอะ"โทโมะบอก
"งั้นแก้วขอตัวก่อนนะค่ะ"แก้วบอกก่อนจะพาวินเทอร์ขึ้นไปข้างบน
"ป้าว่าน้องวินหน้าตาคุ้นๆนะ"ป้าของโทะโมะพูดขึ้น
"หรอครับ!สงสัยหน้าโหลมั้งครับ"
"แต่ป้าว่ามันคุ้นจริงๆนะ มันคุ้นเหมือนเคยเจอกกันมา"
"ป้าอาจจะเคยเจอพ่อ แม่น้องวินหรือป่าวครับ บ้านพ่อ แม่แกก็อยู่แถวนี้นะครับ"
"คงงั้นมั้ง!แต่ป้าคุ้นมากๆเลย"
"งั้นโมะขอตัวก่อนละกันนะครับ"
"จะรีบไปหาแฟนอ่ะดิ"ลุงนิน แฟนของป้ามิโกะ ป้าโทโมะพูดขึ้น
"แฟนไหนครับ?"
"ก็แก้วไง!"
"ยัยทอมนั้นอ่ะนะ!ไม่ใช่แฟนผมสักหน่อย"
"จริงอ่ะ!ข่าวมันออกจะฮือฮา"ป้ามิโกะพูดขึ้น
"ก็แค่ข่าวนะครับป้า มันก็มีมาเรื่อยๆนั้นแหละ"
"ถ้าชอบจริงๆก็จีบเลยสิ เก๊กอยู่ได้เรานะ"
"ผมไม่ได้ชอบสักหน่อย!ยัยนั้นนะไม่ใช่สเปคเลย"
"แน่ใจ!!ลุงดูออกนะโมะ ชอบก็ลุยเลยดิ"
"โมะไม่คุยด้วยแล้ว!ไปคุยกับแม่แก้วดีกว่า เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมดูแลลูกสาวเขาไม่ดี"โทโมะบอกแล้วเดินออกไป
"นั้นๆ!มีคุยกับแม่ยายด้วย"ป้ามิโกะแซวตามหลัง
"แต่ฉันว่าน้องวินหน้าคุ้นจริงๆนะคุณ"ป้ามิโกะยังไม่เลิกสงสัย
"คงหน้าโหลแบบที่โทโมะพูดนั้นแหละมั้ง อย่าไปคิดมาก"
"แต่มันเหมือนลูกเรามากเลยนะค่ะ"
"แล้วน้องวินจะมาอยู่กับตาโมะได้ยังไงละคุณ!ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเรามีลูกนะ"
"สงสัยฉันจะคิดมากไปจริงๆ"
"ใช่ๆ!ถ้าแกเป็นลูกเราจริงๆก็ต้องจะเราได้สิ"
"แต่โทโมะบอกว่าแกความจำเสื่อมนะค่ะ"
"อย่าไปคิดมากเลยคุณ!ผมว่าเราไปอาบน้ำดีกว่า จะได้มาทำอาหารให้เด็กๆทานกัน"
...................................................................................................................................
~ห้องนอน โทโมะ~
"สวัสดีค่ะคุณยาย"เด็กน้อยโบกมือทักทาย แก้วเปิด 3G ให้คุยกัน
"ว่าไงตัวเล็ก!สบายดีมั้ยลูก"
"สบายดีค่ะ!วันนี้ไปเดินเที่ยวมาได้ของเยอะแยะเลย"
"ซื้อมาฝากยายหรือป่าวจ๊ะ"
"ไม่ได้ซื้อค่ะ!ม๊าบอกว่าซื้อตอนกลับ"
"ไม่ใช่ว่าซื้อของที่สุวรรณภูมิมาให้ม๊านะยัยแก้ว"
"โห่ม๊า!แก้วไม่ได้เป็นคนแบบนั้นสักหน่อย"
"ใครจะไปรู้ละ!แกยิ่งชอบทำอะไรแปลกๆอยู่ด้วย"
"แล้วเฮียไปไหนเนี่ย?"
"ยังไม่ตื่นเลย"
"ขี้เซาว่ะ!"
"ยัยแก้ว!ที่ไทยพึ่งจะตี 5 เองนะ"
"อ้าว!แล้วม๊าตื่นมาทำมั้ยเนี่ย"
"ก็แกโทรมานี้"
"แก้วขอโทษนะม๊า ลืมไปนะ"
"ไม่เป็นไร"
"แล้วคุณยายทำอะไรอยู่ค่ะ?"เด็กน้อยถามขึ้น
"กำลังคิดถึงน้องวินอยู่ไงค่ะ"
"วินก็คิดถึงคุณยายค่ะ"
"คิดถึงแต่หลานนะม๊า!ลูกก็นั่งอยู่ไม่เห็นจะคิดถึงกันเลย"
"ฉันมีหลานแล้วไม่คิดถึงแกหรอกยัยแก้ว"
"บางครั้งแก้วก็รู้สึกว่าม๊าพูดตรงเกินไป =_=;;"
"5555 ล้อเล่นน่า"
"ทำอะไรกันอยู่ครับ?"โทโมะเปิดประตูเข้ามา
"กำลังคุยกับคุณยายอยู่ค่ะป๊า"วินเทอร์ตอบ
"สวัสดีครับแม่"โทโมะยกมือไหว้
"หวัดดีลูก!ว่าไง ดูแลลูกกับหลานแม่ดีหรือป่าวเนี่ย"
"ดีแท้แน่นนอนครับแม่"
"งั้นแม่ฝากด้วยนะตาโมะดื้ออะไรจัดการได้เลย แม่ก็เกรงใจป้าโมะนะ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ!ป้าผมดีใจจะตายที่ได้เจอแก้ว รักมากว่าผมอีกครับ"
"งั้นหรอ!สงสัยจะชอบหลานสะใภ้"
"คงงั้นมั้งครับ 555"หัวเรากลบเกลื่อน สะใภ้อะไรกันเป็นแฟนกันยังไม่ได้เป็นเลย
"งั้นม๊าไปก่อนนะ!ว่าจะไปทำกับข้าวนะ"
"ค่ะๆ บาย"
.....................................................................................................................................
ฮัลโหลทุกคน!ยังมีคนอ่านอยู่มั้ยเนี่ย ขอโทษจริงๆนะที่ไม่ได้อัพนานมากเลยอ่ะ พอดีว่าเปิดเทอมแล้วการบ้านมันเยอะนะ พอว่างจะอัพคอมดันมาเสียอีก อุปสรรคเยอะเกิน!!ยังไงก็ช่วยอ่าน ช่วยเม้นด้วยนะ แล้วจะพยายามมาอัพให้อ่านบ่อยๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา