วุ่นรักยัยตัวแสบ

9.1

เขียนโดย jam68

วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.12 น.

  40 ตอน
  348 วิจารณ์
  61.86K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
~เช้าวันใหม่~
"ตื่นได้แ้ล้วคร้าาาาาาาาาาาาาาา"วินเทอร์ตะโกนใส่หูทั้ง 2 คน
"อืออออ....มันยังไม่เช้าเลยน้องวินจะปลุกม๊าทำมั้ยเนี่ย"แก้วพูดขนาดที่ตาก็ปิดอยู่ ส่วนโทโมะนะหรอ...เอาหมอนมาปิดหูไปแล้ววววว
"มันเช้าแล้วนะค่ะป๊า ม๊า!เดี๋ยวคุณป้ากับคุณลุงของป๊าก็รอหรอก"
"ปล่อยเขาไปสิ"โทโมะพูด
"ห๊ะ!!"ทั้งคู่กระเด้งตัวขึ้น
"เราไม่ได้อยู่บ้านนี้หว่า"แก้วพูด
"ใช่ค่ะ!ตอนนี้เราอยู่อเมริกา"วินเทอร์บอก
"งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"แก้วกระโดดลงจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
"น้องวินอาบน้ำแล้วหรอครับ?"โทโมะถาม
"ใช่ค่ะ!วินตื่นมาไม่เห็นมีใครตื่นเลยลุกไปอาบน้ำนะค่ะ"
"แล้วป๊านอนกอดใครละ?"
"ม๊าไงค่ะ!ม๊าก็กอดป๊าด้วยแหละ"
"หรอครับ"
"ใช่ค่ะ!น่ารักที่สุดเลย วินถ่ายรูปไว้ด้วย"
"ห๊ะ!ถ่ายไว้ไหนครับ"
"ในโทรศัพท์ป๊าไงค่ะ ตั้งหลายรูปแน่ะ ป๊าห้ามลบนะ!"เมื่อเด็กน้อยบอกเช่นนั้นโทโมะเลยหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู เยอะจริงๆด้วย  นี้ถ่ายทุกช๊อตเลยหรอไงนะ
"อย่าบอกม๊านะครับ"
"ทำมั้ยละค่ะ?"
"ถ้าม๊ารู้ม๊าลบรูปแน่ๆเลย เพราะฉะนั้นเราต้องเก็บเป็นความลับห้ามให้ม๊ารู้"
"โอเคค่ะ!วินจะไม่บอกม๊า อิอิ"
"เสร็จแล้วนะ"เสียงแก้วดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ตกใจ โทโมะรีบเก็บโทรศัพท์ทันที
"ตกใจอะไรกันนะ"แก้วมองอย่างจับผิด
"ก็เธอมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงนี้"
"เออๆ...นายอ่ะรีบไปอาบน้ำไปเดี๋ยวคุณป้าจะรอ"
....................................................................................................................................
"ขอโทษนะครับที่ลงมาช้า!พอดีตื่นสายนะครับ"โทโมะกล่าว
"ไม่เป็นไรหรอกลุงเข้าใจว่ายังปรับตัวไม่ได้"
"แล้วนี้คุณป้าไปไหนหรอค่ะ?"แก้วถาม
"ทำอาหารอยู่ในครัวนะ เข้าไปช่วยป้าทำก็ได้นะ"
"อย่าดีกว่าครับ!เดี๋ยวครัวจะพัง"โทโมะบอก
"ทำมั้ยละ?"
"ยัยนี้ืำอาหารไม่เป็นหรอกครับ เข้าไปมีหวังพังแน่"
"พูดมากน่า!!"แก้วค้อน
"งั้นนั่งรอละกันนะ...น้องวินหิวหรือยังครับ?"
"หิวแล้วค่ะ!แต่วินรอได้" 
"มาแล้วจร้าาาาาา...อาหารไทยชั้นเลิศ!"ป้ามิโกะยกอาหารออกมา
"เดี๋ยวแก้วช่วยค่ะ"แก้วรับอาหารไว้
"งั้นผมไปช่วยยกอาหารในครัวละกันครับ"โทโมะบอกแล้วตามป้ามิโกะเข้าไป แก้วจัดการวางอาหารให้เรียบร้อย เมื่ออาหารมาครบแล้วแก้วก็ทำหน้าที่ตักข้าวให้ทุกคน
"ทำมั้ยทำอาหารไทยละครับ?ปกติโมะเห็นทานแต่ิ Breakfast"
"ก็ป้ากลัวพวกเราจะไม่ถูกปากนะสิ"
"พวกเราทานอะไรก็ได้อยู่แล้วค่ะ"แก้วบอก หลังจากทานอาหารเช้ากันเสร็จแก้วกับโทโมะก็ฝากวินเทอร์ไว้กับป้า มิโกะ เพราะทั้งคู่จะไปตามหาพ่อ แม่ของวินเทอร์กัน หากันจนทั่วเมืองก็ยังไม่เจอที่อยู่ก็บอกว่าอยู่ในชิคาโก แต่หาแล้วหาอีกก็ยังไม่เจอหมู่บ้านตามที่อยู่สักที
"กลับมาแล้วคร๊าบบบ"เสียงโทโมะดังขึ้น
"ป๊ากลับมาแล้วววววว"เด็กน้อยวิ่งเข้ามากอด
"เจอมั้ยโมะ?"ป้ามิโกะถาม
"ไม่เจอเลยครับ!โมะหาจนทั่วชิคาโกแล้วนะแต่ไม่เจอหมู่บ้านนี้เลย"
"หาทำมั้ยหรอค่ะ?"เด็กน้อยถาม
"อ๋อ!หาบ้านเพื่อนป๊านะค่ะ"แก้วบอก
"ไหนเอามาดูสิ"ป้ามิโกะบอก แก้วยื่นกระดาษให้ เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน
"ไม่ผิดแน่!"ป้าพูด
"ป้ารู้จักหรอครับ"
"ตามป้ามา"ป้ามิโกะเดินนำทุกคนไปก่อนจะมาหยุดที่หน้าบ้าน
"ป้าพาโมะมาหน้าบ้านทำมั้ยเนี่ย?"
"อ่านซะแล้วดู"ป้ายื่นกระดาษคืน โทโมะมองกระดาษสลับกับบ้านหลายรอบ
"นายจะมองอีกนานป่ะ!"แก้วดึงกระดาษมาดูเอง
"อ๋ออออ...นี้ไงที่เราตามหาอ่ะ"
"ห๊ะ!!"ทั้งคู่
"ห๊ะ!!"เด้กน้อย
"น้องวินจะห๊ะทำมั้ยค่ะ"แก้วถาม
"อยากมีส่วนร่วมค่ะ"
'=_=;;'หน้าทุกคน
"งั้นก็แสดงว่าาาาาาาาาา"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา