วุ่นรักยัยตัวแสบ

"กลับมาแล้วคร้าาาาาาาาาา"วินเทอร์วิ่งเข้ามาในบ้าน นิสัยเหมือนแม่เป๊ะ!!

"ว่าไงค่ะหลานสาว ถ่ายแบบสนุกมั้ย?"แม่มลถาม

"สนุกนะคุณยาย ป๊า ม๊าหวานกันมั่กมาก"

"หรอค่ะ!ยายอยากเห็นแล้วสิ"

"งั้นแก้วเอาของไปเก็บก่อนนะค่ะม๊า"แก้วบอกแล้วเดินขึ้นไป

"ม๊าเป็นอะไรนะลูกดูเครียดๆ์?"

"ม๊าทะเลาะกับป๊าค่ะ"

"อ้าว!ทะเลาะอะไรกันอีกละตาโมะ ปกติแม่ก็ไม่เห็นว่าเราจะทะเลาะกันจนงอนกันเลยนี้"

"ผมก็แค่แกล้งนิดหน่อยตามปกตินะครับแม่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร"โทโมะตอบ

"งั้นโมะเอาเสื้อผ้าไปเก็บก่อนนะครับ"โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นห้องไป โทโมะเคาะประตูก่อนจะเดินเข้ามา พอเข้ามาก็เห็นแก้วนั่งดูทีวีอยู่ แก้วหันมามองก่อนจะปิดทีวีแล้วลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไปแต่โทโมะดึงไว้ก่อน

"เป็นอะไร?"โทโมะถาม

"ป่่าว!ปล่อยสิ"

"ไม่ปล่อย!เธอเป็นอะไร"

"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไง"

"แล้วทำมั้ยต้องงอนด้วย"

"ใครงอนนายไม่ทราบ!"แก้วหันมาเผชิญหน้ากับเขา

"แล้วเธอเป็นอะไร ไม่คุยกับฉัน ไม่มองหน้า ไม่ทะเลาะ เธอเป็นอะไร!"

"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไง!แค่เหนื่อยเฉยๆ"

"ดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่!เรารู้จักกันมากี่ปีแล้วแก้ว ทำมั้ยฉันจะไม่รู้"

"แล้วนายมายุ่งอะไรด้วยเล่า!!"แก้วเริ่มขึ้นเสียง

"ก็เธองอนฉันนี้!!"

"ฉันไม่ได้งอนนาย!!"

"มองตาฉันสิ"โทโมะบังคับหน้าแก้วให้หันมามอง

"ไม่!!"แก้วสะบัดหน้าออก

"งั้นแสดงว่าเธอโกรธฉัน"

"ไม่ได้โกรธ!!"

"โกรธเรื่องอะไร"

"ก็บอกว่าไม่ได้โกรธไง!!"

"โกรธที่ฉันแกล้งเธอหรอ"

"ไม่ได้โกรธ!!"

"หรือว่าโกรธที่ฉันบอกเพื่อนเธอว่าเราเป็นแฟนกัน"

"ไม่ได้โกรธเว้ย!!"

"หรือโกรธที่ฉันไปทาครีมให้ผู้หญิงคนนั้น"

~กึ๊ก!!~แก้วนิ่งไป

~ย้อนไปเมื่อวันก่อน~

"ป๊าค่ะ ม๊าค่ะไปว่ายน้ำกัน"วินเทอร์พูดขึ้น

"ไปสิค่ะม๊าร้อนมากๆ"แก้วบอกแล้วจูงมือวินเทอร์ออกไป โทโมะปิดไฟ แอร์ ทีวี ล็อคห้องและเดินตามมาที่ลิืฟต์

"ขอโทษนะค่ะ!"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น

"มีอะไรครับ?"โทโมะเดินเข้าไปถาม

"พอดีว่าทาครีมกันแดดที่หลังไม่ถึงนะค่ะ ช่วยหน่อยได้มั้ยค่ะ?"

"แต่ผมเป็นผู้ชายนะครับ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะแคทไม่ถือ"

"งั้นก็...แก้ว!มาทาครีมกันแดดให้คุณแคทหน่อยสิ"

"นายรับปากก็ทาเองสิ!ฉันไม่ใช่ทาสนายนะ!"แก้วบอกแล้วจูงมือวินเทอร์ไปไม่สนใจ

"ช่วยหน่อยนะค่ะ"แคททำเสียงอ้อนๆ

"ครับๆ"โทโมะบอกและรับขวดโลชั่นมา ระหว่างที่ทาไปก็มองแก้วไปด้วย ดูเธอจะหงุดหงิดมากๆเลย

~กลับมาที่ปัจจุบัน~

"จริงด้วยสิ!โกรธเรื่องนี้จริงๆด้วย หึงฉันหรอยัยทอม"โทโมะยิ้มยียวน

"ใครจะไปหึงนายกันฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อย!"

"แล้วเธอนิ่งไปทำมั้ย?"โทโมะก้าวเข้ามาใกล้ๆ แก้วถอดหลังหนีจนล้มลงไปที่เตียง

"ป่าวสักหน่อย!ฉันขี้เกียจเถียงต่างหาก"

"แน่ใจ"ยื่นหน้าไปใกล้ๆ

"นะ...แน่สิ"

"ไม่โกหกนะ"ใกล้อีก

"เออสิ!ออกไปได้แล้วไป"แก้วผลักออก โทโมะนั่งลงข้างๆแล้วโอบเอวแก้วไว้หลวมๆ

"ปล่อยนะ!"แก้วพยายามสะบัดออก

"ปล่อยสิตาบ้า!"

"ปล่อยสิไอ้ตุ๊ด!!"ถึงจะพยายามแค่ไหนแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเขาจะปล่อยเลย

"ฉันอยากจะบอกว่าฉันไม่มีทางมองใครหรอกนะนอกจากคนที่ฉันรัก"

"แล้วนายจะบอกฉันเพื่อ"

"ก็บอกแล้วไงว่าจะไม่มองใครนอกจากคนที่ฉันรัก"

"แล้วมันเกี่ยวกับฉันมั้ย?"แก้วชี้มาที่ตัวเอง

"เกี่ยวสิ!"โทโมะบอกแล้วนอนหนุนตักแก้ว

"เกี่ยวยังไง!แล้วนายมานอนทำมั้ยเนี่ยลุกออกไป"แก้วดันหัวโทโมะออก แต่ก็ไม่เป็นผลแถมยังหลับใส่อีกเนี่ย

"ตาบ้าเอ้ย!แล้วมันเกี่ยวกับฉันตรงไหนเนี่ย?"