เขาหาว่าหนูเป็นทอม [TK]

พิม:'โมะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย'

โทโมะ:'เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะพิม'

พิม:'แต่พิมรักโทโมะนะ'

โทโมะ:'พิมพูดคำว่ารักโดยไม่อายปากเลยนะ พิมเองไม่ใช่หรอที่เป็นคนเดินออกมาจากโทโมะเอง'

พิม:'พิมผิดไปแล้ว พิมขอโอกาสอีกครั้งได้มั้ย พิมรักโมะเสมอนะ'

โทโมะ:'ตอนนี้โมะไม่ได้รักพิมแล้ว'

พิม:'โมะแน่ใจใช่มั้ยว่าโมะจะไม่คืนดีกับพิม'

โทโมะ:'เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะพิม'

ตุ๊บ! เสียงของหล่นอยู่

โทโมะ พิว:'แก้ว!'

แก้ว:'ขอโทษนะๆ แก้วเดินผ่านมาพอดี แก้วไม่ได้ตั้งใจแอบฟังนะ'

โทโมะ:'แก้วเธอมากับฉัน'โทโมะพูดเสร็จก็ลากฉันออกไป

แก้ว:'ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเจ็บ'

โทโมะ:'ขอให้เธอเก็บเรื่องของฉันกับพิมเป็นคลามลับนะ'

แก้ว:'ทำไมฉันต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วย'

โทโมะ:'เพราะไม่เคยมีใครรู้เลยว่าฉันกับพิมเคยเป็นแฟนกัน'

แก้ว:'แล้วตอนนี้ล่ะ'

โทโมะ:'ฉันไม่คิดอะไรกับพิมนอกจากเพื่อนแล้ว'

แก้ว:'โอเคๆ ฉันจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ'

โทโมะ:'ขอบใจมากนะแก้ว'

แก้ว:'อื้มๆ ไม่เป็นไรๆ แปลกนายไม่เรียกฉันยัยทอม'

โทโมะ:'หรือจะให้เรียกล่ะ'

แก้ว:'ไม่ๆ ไม่ต้องเรียกดีแล้ว^^ '

โทโมะ:'ไปหาพวกนั้นที่ห้องดนตรีกัน'

แก้ว:'ไปก็ไป'

เฟย์:'นั้นแน๊ๆ แก้วกับโทโมะเดินมาด้วยกันด้วยแหละ'

โทโมะ:'ไม่เห็นแปลกตรงไหนเลย เพื่อนกันเดินมาด้วยกันไม่ได้หรอ'

ฟาง:'ก็ไม่แปลก แต่มันก็แปลกตรงที่พวกเธอ2คนไม่ทะเลาะกัน'

แก้ว:'ฟางก็พูดเกินไป เราก็ไม่ค่อยทะเลาะกันอยู่แล้ว'

ป๊อปปี้:'แน่ใจนะว่าไม่ค่อย'

พิม:'สวีทกันอยู่นั้นแหละ'

หวาย:'พิมเธอพูดอะไรน่ะ'

พิม:'เปล่า ฉันแค่พูดลอยๆ'

มีน:'เอาล่ะๆ ไม่ต้องพูดร่ายยาว พรุ่งนี้เย็นเราจะออกเดินทางแล้วนะ วันนี้กลับบ้านไปเตรียมของกันด้วยล่ะ'