เขาหาว่าหนูเป็นทอม [TK]

พิม:'โมะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย'
โทโมะ:'เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนะพิม'
พิม:'แต่พิมรักโทโมะนะ'
โทโมะ:'พิมพูดคำว่ารักโดยไม่อายปากเลยนะ พิมเองไม่ใช่หรอที่เป็นคนเดินออกมาจากโทโมะเอง'
พิม:'พิมผิดไปแล้ว พิมขอโอกาสอีกครั้งได้มั้ย พิมรักโมะเสมอนะ'
โทโมะ:'ตอนนี้โมะไม่ได้รักพิมแล้ว'
พิม:'โมะแน่ใจใช่มั้ยว่าโมะจะไม่คืนดีกับพิม'
โทโมะ:'เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะพิม'
ตุ๊บ! เสียงของหล่นอยู่
โทโมะ พิว:'แก้ว!'
แก้ว:'ขอโทษนะๆ แก้วเดินผ่านมาพอดี แก้วไม่ได้ตั้งใจแอบฟังนะ'
โทโมะ:'แก้วเธอมากับฉัน'โทโมะพูดเสร็จก็ลากฉันออกไป
แก้ว:'ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเจ็บ'
โทโมะ:'ขอให้เธอเก็บเรื่องของฉันกับพิมเป็นคลามลับนะ'
แก้ว:'ทำไมฉันต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วย'
โทโมะ:'เพราะไม่เคยมีใครรู้เลยว่าฉันกับพิมเคยเป็นแฟนกัน'
แก้ว:'แล้วตอนนี้ล่ะ'
โทโมะ:'ฉันไม่คิดอะไรกับพิมนอกจากเพื่อนแล้ว'
แก้ว:'โอเคๆ ฉันจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ'
โทโมะ:'ขอบใจมากนะแก้ว'
แก้ว:'อื้มๆ ไม่เป็นไรๆ แปลกนายไม่เรียกฉันยัยทอม'
โทโมะ:'หรือจะให้เรียกล่ะ'
แก้ว:'ไม่ๆ ไม่ต้องเรียกดีแล้ว^^ '
โทโมะ:'ไปหาพวกนั้นที่ห้องดนตรีกัน'
แก้ว:'ไปก็ไป'
 
เฟย์:'นั้นแน๊ๆ แก้วกับโทโมะเดินมาด้วยกันด้วยแหละ'
โทโมะ:'ไม่เห็นแปลกตรงไหนเลย เพื่อนกันเดินมาด้วยกันไม่ได้หรอ'
ฟาง:'ก็ไม่แปลก แต่มันก็แปลกตรงที่พวกเธอ2คนไม่ทะเลาะกัน'
แก้ว:'ฟางก็พูดเกินไป เราก็ไม่ค่อยทะเลาะกันอยู่แล้ว'
ป๊อปปี้:'แน่ใจนะว่าไม่ค่อย'
พิม:'สวีทกันอยู่นั้นแหละ'
หวาย:'พิมเธอพูดอะไรน่ะ'
พิม:'เปล่า ฉันแค่พูดลอยๆ'
มีน:'เอาล่ะๆ ไม่ต้องพูดร่ายยาว พรุ่งนี้เย็นเราจะออกเดินทางแล้วนะ วันนี้กลับบ้านไปเตรียมของกันด้วยล่ะ'