Girl or Boy เธอเป็นหญิงหรือชาย

วันต่อมา
“ ตาป็อป อย่าลืมที่ป๊าบอกเมื่อวานนะ ดูแลยัยตัวแสบดีๆนะ อย่าให้ไปกินอะไรมั่วๆในห้องทดลองล่ะ เพราะป๊ากำลังทดลองยาใหม่อยู่” ผู้เป็นพ่อพูดกำชับลูกชาย
“คับป๊า! ผมจะดูแลน้องให้ดีคับ” ป็อปปี้เอ่ยบอกพ่อของตน
“เราก็ด้วยนะแก้วใจ อย่าซนนะคะคนเก่ง” กำชับลูกชายเสร็จก็หันไปบอกลูกสาวตัวเล็ก พร้อมกับยกมือขึ้นลูบหัวลูกสาว ด้วยความรัก
“ ค่ะป๊า แต่แก้วไม่ได้ซนนะ”
“งั้นป๊าออกไปข้างนอกก่อนนะ เดี๊ยวตอนเย็นๆป๊าก็กลับ” เอ่ยบอกลูกชายกับลูกสาวเสร็จก็เดินออกไป
“แก้วใจ เดี๊ยวพี่ไปดูทีวีที่ห้องนั่งเล่นนะ แก้วไปไหม” 
“ไม่ค่ะ เดี๊ยวเฟย์ ฟางก็คงมา แล้วก็ไปเล่นกันค่ะ”
“ก็ได้คับ แต่ถ้าแก้วใจจะเข้าไปในห้องทดลอง ก็อย่าเล่นซนนะคับ ถ้ายาอันไหนที่ไม่เคยกินแก้วใจห้ามกินเด็ดขาดนะ อาจจะเป็นยาที่ยังทดลองไม่เสร็จก็ได้นะ” เอ่ยบอกน้องสาว แล้วเดินไปห้องนั่งเล่น
 
~ กริ๊ง~   ~กริ๊ง~ ~
เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น ทำให้หญิงสาวตัวเล็กรีบวิ่งไปรับทันที
“สวัสดีค่ะ แก้วใจพูดค่ะ” เสียงใสๆเอ่ยขึ้น
“แก้วนี้ฟางพูดนะ วันนี้เฟย์กับฟางคงเล่นกับแก้วไม่ได้นะ พอดีมีธุระ น่ะ” 
“จ้าๆ ไม่เป็นไรไว้วันหลังก็ได้” เสร็จแล้วก็วางสายไป
“วันนี้เฟย์กับฟางโทรมาบอกจะไปธุระ เฮ้อ ~ งั้นวันนี้แก้วก็ไม่มีเพื่อนเล่นสิ ไม่เป็นไรไปชวนพี่ป็อปมาเล่นเป็นเพื่อนก็ได้” เด็กหญิงตัวเล็กนั่งบ่นกับตัวเอง เสร็จแล้วก็วิ่งไปหาพี่ชายที่ห้องนั่งเล่น
“พี่ป็อปค่ะ มาเล่นเป็นเพื่อนแก้วหน่อยได้ไหมคะ วันนี้เฟย์ฟางไม่มา” วิ่งมาถึงก็รีบอ้อนพี่ชาย
“แก้วไปเล่นคนเดียวก่อนได้ไหม เดี๊ยวพี่ดูรายการนี้จบแล้วพี่จะตามไป”  ป็อปปี้หันมาหาน้องสาว
“ก็ได้ค่ะ”
 
~  ห้องทดลอง ~
“กินอันไหนดีน๊าา อันนี้กินแล้ว ในนั้นก็กินแล้ว  งั้นกินอันนี้ดีกว่ายังไม่เคยกินเลย” เด็กน้อยตัวเล็กเดินดูยาในห้องแต่ล่ะอันแล้วพูดกับตัวเอง พร้อมกับกินยายเข้าไป  
“ว้าววว~ ~ เป็นผู้ชาย แก้วเป็นผู้ชายได้ด้วย”  พูดพร้อมกับทำท่าดีใจ ที่ตัวเองกลายเป็นเด็กผู้ชาย(ที่หารู้ไม่ว่ามันไม่มียาแก้ = =)
“แก้ว! แก้วทำอะไรคับ”  ป็อปที่เห็นน้องกลายเป็นผู้ชายก็ถามขึ้น
“แก้วก็กินยาในหลอดทดลองของป๊าไงค่ะพี่ป๊อป” เด็กน้อยเอ่ยตอบพี่ชายอย่าง(ร้าย)เดียงสา
“ยานี้ต้องเป็นยาที่ป๊าทดลองใหม่แน่เลย ซวยแล้วแก้วใจ จะทำไงดีทีนี้” ป็อปปี้หยิบยาที่น้องสาวกินเข้าไปแล้วเอ่ยขึ้นเบาๆ
 
ตกเย็น~ ~
“แก้ว! ลูก” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นลูกสาวกลายเป็นเด็กผู้ชาย
“ ป๊าค่ะ! ทำไมแก้วยังเป็นผู้ชายอยู่คะป๊า มันผ่านไปตั้ง 6 ชั่วโมงแล้วนะ ”  เด็กน้อยเอ่ยถามพ่อของตนทันที
“ แก้วยาในหลอดนั้น ป๊ายังทดลองไม่เสร็จนะ ลูกกินเข้าไปหรอค่ะ”  เอ่ยถามลูกสาวกลับ  
“ค่ะ! ป๊า”
“คุณ ลูกกินยาในหลอดทดลองนั้นเข้าไป”   หันไปบอกภรรยาที่กำลังเดินเข้ามา
“แก้วใจ มาหาม๊ามา ไม่ร้องนะค่ะคนเก่ง” แม่เอ่ยปลอบ
“ ฮือ..งั้นแก้วก็ต้องเป็นผู้ชาย ยะ..อย่างนี้ตลอดไปใช่ไหมคะ....ฮือ.. แก้วไม่อยากเป็น..ฮะ..ฮือ..ผะ..ผู้ชายนะคะ....ป๊า  ม๊า ”   
 “อย่าพึ่งร้องสิคะ..คนเก่งของป๊า  เดี๊ยวป๊าจะพยายามรีบคิดค้นยาแก้ไขให้นะ...อย่านะครับคนเก่ง ”   ปลอบลูกสาวของตนที่กำลังร้องไห้
.
.
ปัจจุบัน
   เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้แหละ มาคิดๆดูแล้วฉันไม่น่าซนเลย หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นฉันก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของ ป๊า ม๊า แล้วก็พี่ป็อปอีกเลย (แม้แต่เรื่องที่ถูกพี่ป๊อปสั่งให้นอนห้องเดียวกับพี่โทโมะ) ป๊าถูกหน่วยงานทางวิทยาศาสตร์ เรียกตัวไปร่วมงาน  ป๊าเลยบอกฉันว่าให้รอป๊าประมาณ5-6 ปี ถ้าป๊าทำงานเสร็จแล้วจะหายาแก้มาให้  แก้วใจอยากกลับไปเป็นผู้หญิง เร็วๆ ฮือ ๆ
นี่ก็ดึกแล้วทำไม พี่โทโมะยังไม่กลับมาอีกน๊า (เป็นห่วงเค้าอ่ะดิ)
 
ก๊อก! ~ ก๊อก! ~  (เสียงเคาะประตูนะ)
สงสัยพี่โทโมะ กลับมาแล้วแน่เลย
“อยู่นิ่งๆ หน่อยดิว่ะ!”  ฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูแต่ก็ได้ยินเสียงคนพูด (= =) เลยชะงัก  แล้วหยุดฟัง
“ปล่อยนะ! ฉันเดินเองได้” เสียงใครอ่ะ คุ้นๆแหะ
ก๊อก! ~ ก๊อก! ~  น่าน เคาะอีกแล้ว ใคร? หรือว่าเป็นโจร O_o
....................................................................
ไม่ได้อัพหลายวัน ยังจำกันได้ไหม ^^