Maid Of Dangerous รักสุดใจยัยแม่บ้านมาเฟีย

9.5

เขียนโดย Funny_Girl

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.18 น.

10 ตอน

148 วิจารณ์

23.35K อ่าน

2) ก็บอกแล้วว่าสู้เป็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

แง~สรุปแล้ว เมื่อวานฉันก็ไม่ได้กินข้าวเช้าจริงๆ TT^TT ก็ฉันนึกว่าพวกเฮียๆเค้าล้อเล่น พวกฉันเลยชิลๆทำความสะอาดเรื่อยๆ ตอนแรกจงเบเอามาให้ทุกคน แต่พอเฮียโมะเดินมาเห็นปุ๊บ ก็คว่ำจานข้าวของทุกคน รวมทั้งของมีนและจินนี่ด้วย
ใจร้ายยยอะT^T
"ยัยทอมตามฉันมา" เฮียโมะเดินหน้าตึงออกมาจากห้อง อะไรอีกเล่า ToT
"เร็วๆ" พอเฮียโมะเริ่มขึ้นเสียง ฉันเลยรีบวิ่งตามออกไปทันที

"นายพาฉันมาทำอะไรที่นี่" ฉันหันไปถามเฮียโมะที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ ที่ที่ว่าคือ ดาดฟ้าที่มีสระว่ายน้ำอยู่ตรงกลาง
"พามาเปิดหูเปิดตา ไม่ดีหรือไง"
"TT"
"ยัยทอมเธอะเบะทำไมเนี่ย ฉันล้อเล่น"
"ก็นายดุTT"
"ฉันขอโทษ ไม่ดุแล้ว โทษทีๆ" เฮียโมะพุดแล้วทำสายตายอมรับผิดสุดๆ
"เอ่อ...เรื่องห้องครัวน่ะ..."
"หือ ฉันไม่โกรธหรอก"
"ไม่ใช่ คือ ฉันจะบอกว่า..."
"...."
"ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมซักกะนิด แต่นายให้ฉันทำความสะอาด แล้วอดข้าวเช้าด้วย!!"
"เธอไม่บอกเล่า"
"นายฟังมั้ยล่ะเฟ้ยยย"
"ยัยซื่อบื้อ!"
"นี่นายว่าใครน่ะ นายตายแน่!!" ฉันชี้หน้าเฮียโมะ แล้ววิ่งไล่ต่อย หนอยแน่มาว่าฉัน --++
พลั่ก!!
ฉันวิ่งชนแผงอกกว้างๆของเฮียโมะ กลิ่นโคโลญอ่อนๆโชยเข้าจมูกฉัน ว่าแต่...
จะหยุดทำไมไม่บอกเล่า -//-
"เอ่อ..โทษที" ฉันผละออกมา แล้วรีบขอโทษ
"อืมๆ ฉันก็ขอโทษ" ทันทีที่เขาพูดเสร็จ ความเงียบก็เข้าครอบงำ ปกคลุมบริเวณดาดฟ้าทันที
"อ้าวเฮียโมะ เจ๊แก้ว" ธามไทยทักทาย เฮ้อ ค่อยโล่งหน่อย เมื่อกี้อึดอัดแทบตาย
"ธามไทย พาเจ๊แก้วของนายไปฝึกต่อสู้ด้วย" เฮียโมะสั่งธามไทยแล้วเดินออกไปจากดาดฟ้า
"ฉันต่อสู้เป็นหรอกน่า!!" ฉันตะโกนไล่หลัง แต่หมอนั่นคงไม่ได้ยิน เพราะ ประตูมันปิดไปแล้ว -*-
"มาเจ๊ ตามผมมา" ธามไทยพูดแล้วเดินลิ่วออกไปอีกคน

ฉันยืนมองผู้ชายหน้าตาน่ารักมากหลายคน น่ารักขนาดที่ว่าไม่น่าเป็นมาเฟียได้ ว้อมยิงปืน ต่อสู้ ฟันดาบ อะไรต่างๆมากมาย พวกเฮียๆไปหาสมุนมาจากไหนว่ะนั่น *-*
"เจ๊ไปมุมเตะต่อยก่อนแล้วกัน" ธามไทยพูดแล้วพาฉันไปหาผู้ชายคนหนึ่ง
โอ้ เกาหลี แฮ่ม!! เกาหลีแบบพวก SJ หรือ Beast เทือกๆนั้น ไม่ใช่เกาหลีแบบเฮียเบ = =
"ตามอาตี๋ไปแล้วกัน" ธามไทยหันมาพูดยิ้ม ฉันจึงเดินตามคนที่ธามไทยบอก
"ผมขอไม่เบามือนะ เพราะ คุณบอกว่าคุณพอต่อสู้เป็น"ชายคนนั้นพูด เราสองคนจึงเริ่มตะลุมบอนกัน
ณ ห้องพัก
"โอ้ย เบาๆหน่อย...ค่ะ" ฉันบอกจินนี่ที่ทำแผลให้ฉัน ฉันโดนหมอนั่นต่อยปากอะT^T แถมยังโดนดาบเฉี่ยวแขนจนเลือดซิบอีกU_U
"เสร็จแล้ว" จินนี่พูดแล้วเก็บอุปกรณ์ทำแผลลงกล่อง
"เป็นไงบ้าง" เฮียโมะเดินมานั่งข้างฉันแทนจินนี่
"ลูกน้องนายอะ...โอ้ย!!" ฉันเอามือตะครุบปากตัวเองแทบไม่ทัน กำลังจะฟ้องแล้วเชียว = =
"แล้วลูกน้องฉันล่ะ"
"น็อคเอาต์!!" ฉันพูดแล้วฉีกยิ้มนิดๆ (มากไม่ได้เจ็บแผลT3T)
หมอนั่นน่ะชกฉันแค่2ครั้งเองนะ ที่เหลือน่ะฉันใส่ไม่ยั้ง...
หึหึ ก็บอกแล้วฉันต่อสู้เป็น

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3