รอได้เต็มใจให้เสมอ...

9.7

เขียนโดย natmint

วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.58 น.

  16 ตอน
  105 วิจารณ์
  34.08K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ยังไงก็รักครับป๋มมีปัญหาป่ะ?!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                          วันรุ่งขึ้น

ร่างสวยบางถักเปียให้ตัวเองใส่ชุดเอี่ยมลสบดอกไม้ฉีดน้ำหอมเพื่อจะแอบไปหารุ่นพี่

เฟย์ ฟาง:เตรียมตัวหารุ่นพี่??

สองสาวเอ่ยถามในขณะที่เห็นเพื่อนสาวเสริมสวยอยู่

แก้ว:เอ่อจ๊ะ

แก้วตอบพร้อมแต่งหน้าสวยมากๆ

เฟย์:รู้หลอเขาอยู่ไหน*0*

แก้ว:ไม่รู้อ่ะ=__=

ฟาง:โฮะๆใครไม่รู้ฉันรู้ละย๊ะ

เฟย์ แก้ว:แล้วที่ไหนละ!!

สองสาวเอ่ยพร้อมกันด้วยความยากรู้ยากเห็นทั้ง2ฝ่าย

ฟาง:ของดีๆถ้าจะรีบไปดีๆมันก็ไม่สวยซิยัยแก้วฉันว่าแกขาดเครื่องประดับน๊า

เฟย์:งั้นจัดไป- -

2สาวเสริมสวยให้เพื่อนที่รักอย่างคล่องแคลวโดยไม่มีพลาด

ฟาง:สวยละพร้อมไปกันยั้ง

เฟย์ แก้ว:ไป!!

2สาวตอบพร้อมเพรียงแล้วรีบซึ่ง180ตจ่อชั่วโมงทีเด๊ว(เว่อร์ละโดยตำรวจจับก่อนดิแกถ้าขับแบบนั้น- -)

30นาทีผ่านไป

เพื่อนๆของแก้วก็มาถึงรั่วประตูบ้านที่ใหญ่มะหึมาบ้านสีขาวสะอาดหลังใหญ่โตมีต้นกหลาบขาวเต็มไปหมดแก้ว

ชอบกุหลายขาวมากๆถึงให้พี่โทโมะแต่ไม่คิดว่าพี่โทโมะจะชอบด้วยแก้วรู้สึกตื่นเต้นเหลือเกิน

แอ๊ดๆๆ!!

โทโมะ:แปปนะครับ

แก้ว:พี่โทโมะฮะ>~<

โทโมะ:เฮ๊ยเธอมาที่นี่ได้ไง!!

แก้ว:ผมอยากมาหานี่น๊าน๊าๆขอเข้าไปหน่อย>O<

โทโมะ:อืมเชิญๆ

2สาวมองเพื่อนด้วยใบหน้าเฉีบคมพร้อมหัวเราะเสยงดังลั่น

                                   ในบ้านของพี่โทโมะ

แก้ว:โอโหบ้านพี่ใหญ่กว่าที่คิดแหะ><

โทโมะ:แล้วฮันจะได้เข้ามหาวิทยาลัยรวยๆรึไงเอนี่บ๊องจริง= =

แก้ว:งั้นเราไปทำขนมกันไหมผมอยากทำอ่ะ>~<

โทโมะ:ไม่เอาๆขี้เกียจให้คนใช้ทำก็ได้นิ

แก้ว:น๊าๆ

โทโมะมองใบหน้าที่สวยคมผมที่ถูกถักเปียถึงเอวยาวสลวยตาสีฟ้าเทาที่กำลังออดอ๊อนอยู่นั้น

โทโมะ:ก็ได้ๆป่ะๆ

แก้ว:เย้ๆ

                                     ณ ห้องครัว

แก้ว:แป้ง นม ไข่>~<เอามาเลยฮะ

แก้วสั่งรุ่นพี่ที่คุ้นในตู้เย็นอยู่

โทโมะ:ไม่มี= =

แก้ว:อ้าเวรกำก็ไปซื้อซิ

โทโมะ:ไม่เอามันไกลไป

แก้ว:ไปกับผมเด๊วผมช่วยเลือก

โทโมะ:อืมๆเด๊วไปเอากุญแจมาก่อนแล้วกันรอตรงนี้นะ...

โทโมะสั่งแก้วด้วยเสียงนิ่งๆ

 

                                         ณ ห้าง

แก้ว:พี่โทโมะเห็นมะแก้วเลือกแปปปเดียวกลับกันจะได้ไปทำต่อ

โทโมะ:เธอฉันเป็นบอรี่การด์เธอหลอไง

แก้ว:ทำไมหลอฮะ

โทโมะ:แลวทำไมฉันต้องถือของให้เธอด้วยวะ- -

โทโมะมองถถุงที่เยอะแยะทั้งหนักอย่ในเมื่อเขา

แก้ว:ก็พี่เป็นผู้ชายต้องเสียสละนะปๆไปห้องครัวกันได้แล้วจะเสียเวลากับห้างอีกกี่นาที??

โทโมะ:คร๊าบๆพี่จะกลับละ

                              ณ ห้องครัวบ้านโทโมะ

แก้ว:แป้ง นม ไข่ เอามาฮะ

โทโมะ:อ่ะนี่

ในขระที่แก้วกำลังตีแป้งดันทำแป้งหกใส่โทโมะอีก

แก้ว:เอ่อผมขอโทษนะฮะ5555หน้าพี่ตลกจัง

โทโมะ:หน๊อยตลกหลอนี่แน๊ะ!!

โทโมะเทแป้งใส่แก้วมั้ง2คนเลยไม่ได้ทำขนมปังกันเลย

แก้ว:พี่อ่าไม่ได้ทำหนมปังเลยดึกแล้วแก้วกลับก่อนดีกว่านะฮะ

หมับ!!

โทโมะ:ใครมารับละ??

แก้ว:เอ่อไม่มีอะ= =

โทโมะ:งั้นพี่ไปส่ง

แก้ว:คร๊าบ

1ชั่วโมง่ผานไปโทโมะและแก้วคุยกันอย่างสนุกสนานเลยทีเดียว

                                    ณ บ้านแก้ว

แก้ว:เอ่อผมกลับก่อนนะฮะขอบคุณสำหรับวันนี้

โทโมะ:อืม

หมับ!!

โทโมะ:เด๊วแล้วทำไมต้องมาหาพี่ที่บ้านด้วยละ

แก้ว:ก็ผมรักพี่มีปัญหามะ:P

แก้วพูดตรงๆก่แนจะวิ่งเข้าบ้านโทโมะหน้าแดงทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา