Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ
8.5
bowlukTK
แชร์นิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 9
ก๊อกก๊อก ! ก๊อก
โทโมะ : เออออ. .. ใครมาอ่ะแก้ว เดี๋ยวโมะไปเปิดก่อนน่ะ !
.
.
.
เฮ้ ! ไอ่โมะวันนี้จะมากินข้าวด้วยเว้ยยยยยย ! เสียงเขื่อนทักโทโมะ
โทโมะ : เร็วๆๆเข้ามาข้ากำลังจะตาย
เขื่อน : อะไรมึงกำลังจะตายหรอ ?
โทโมะ : --* รีบเข้ามาเร็วๆๆ
เขื่อน : O_O อ้าวแก้ว ! มาได้ไง ? รู้จักคอนโดโมะด้วยหรอ ?
แก้ว : ถูกลากมา แก้วตอบแบบไม่สบอารมณ์
เขื่อน : ยังไงเนี๊ยะไอ่โมะ
โทโมะ : อย่างที่มึงคิด ?
แก้ว : เออออ ! งั้นแก้วกลับก่อนดีกว่าน่ะ ๆ
เขื่อน : เดี๋ยวค่อยกลับสิแก้ว ! มากินข้าวกันก่อน ! ไหนๆก็มาล่ะ ๆ กินด้วยกันสนุกดี ๆ
โทโมะ : ใช่ อย่างที่ไอ่เขื่อนพูดน่ะ ที่รักอยู่ด้วยกันก่อนน่ะ ! พูดแล้วก็จูงมือกลับมานั่ง !
เขื่อน ! ที่รักที่รักอิจฉาโว้ย !
แก้ว : แล้วยัยเฟย์ล่ะ ๆ นี่ยังไม่คิดบัญชีน่ะเมื่อกลางวันน่ะไปกับใครมาห่ะ ! แก้วดุ ๆ
เขื่อน : ใครๆแก้ว !
แก้ว : อย่ามาช่วยกันเปิดบังเลยน่ะ บอกมาซะดีดี !
โทโมะ : แก้วอ่ะ ! จะใครล่ะ เพื่อนทั้งนั้น ทำหน้าใสชื่อ ถ้าแก้วจะไม่เชื่อโมะก็ตามใจน่ะ ๆ
แก้ว : เช๊อะ ๆ
เขื่อน : จริงๆน่ะแก้ว เขื่อนเป็นพยายานได้
แก้ว : หื้ม ! แล้วโมะเห็นแก้วทำไมต้องตกใจ แถมเพื่อนโมะน่ะไม่มีมารยาทเอาซะเลย !
โทโมะ : โอ๋ ! เอามือโอบเอวอย่าหึงมากไปสิที่รักครับ หวายเค้าพึ่งกลับมาจากอังกฤษเอาแต่ใจอย่างนี้ล่ะ ๆ น่ะๆ
แก้ว : ไม่รู้ ปัดมือโทโมะออก หิวแล้ววววว !
...
.
เขื่อน : อิ่มแล้วเขื่อนกลับก่อนน่ะ บายทุกคน ไม่อยากอยู่เป็นก้าง ><’
โทโม : ไม่ไปตั้งนานล่ะ ๆ --*
เขื่อน : เอ้าไอ่นี่ !
โทโมะ : ทำอะไรอยู่ครับที่รัก ><’
แก้ว : ดูทีวีไงไม่เห็นหรอ !
โทโมะ : ยังโกรธอยู่หรอแก้ว คนนั้นเพื่อนโมะจริงๆน่ะ แล้วดึงแก้วมานั่งเป็นตัก แล้วกอดไว้แนบอก
แก้ว : อือออ ! โมะปล่อย
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษอย่าโกรธโมะน่ะ
ค่อยก้มลงกดจุมพิตแนบแน่นกับริมฟีปากบางๆ ... และก็อดไม่ไหวที่จะเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบางๆ ก่อนที่จะสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืด แก้วก็เคลิ้มกับอาการนี้ซะด้วยสิ ! พร้อมกับกดเอวให้แนบชิดเข้าหาตัวเอง จูบกดจูบไปเรื่อย ระเรื่อยมายังตามลำคอขาว ดันเธอนอนลงไปบนเตียง ก่อนสอดมือเข้าไปเกาะกุมทรวงอกนุ่มๆแล้วบีบอย่างเบามือ ก่อนที่จะเริ่มปลอตะขอเสื้อตัวข้างในออกจากร่างเล็กอย่างเบามือ แก้วสะดุดได้สติพอดี !
อือ อือ ~ โทโมะ เรียกชื่อเขาเบาๆ โทโมะ ! ปล่อยน่ะ ๆ
โทโมะรีบหยุดการกระทำทุกอย่าง
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษน่ะ ๆ พ้อมกับจัดเสื้อผ้าให้แก้วอย่างเรียบร้อยแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
แก้วยังอึ๋งกับเรื่องที่ตัวเองโดนกระทำแบบนี้ ว่าทำไมตัวเองไม่ขัดขืนอะไรเลย กับเคลิ้มซะด้วย ! พร้อมกับตบหน้าตัวเองเบาๆ
เมื่อทั้งสองคนตั้งสติได้ !
แก้ว : โมะ ! แก้วอยากกลับบ้าน พาไปส่งได้มั้ย ?
โทโมะ : คว้าตัวแก้วลงมากอด โมะจังไม่อยากให้แก้วกลับนิ คนดีอยู่กับโมะก่อนน่ะ ๆ
โทโมะนิสัยไม่ดีเลยอ่ะ ><' 55555 5
อยากติดตามกันมั้ยอ่ะ ?
ก๊อกก๊อก ! ก๊อก
โทโมะ : เออออ. .. ใครมาอ่ะแก้ว เดี๋ยวโมะไปเปิดก่อนน่ะ !
.
.
.
เฮ้ ! ไอ่โมะวันนี้จะมากินข้าวด้วยเว้ยยยยยย ! เสียงเขื่อนทักโทโมะ
โทโมะ : เร็วๆๆเข้ามาข้ากำลังจะตาย
เขื่อน : อะไรมึงกำลังจะตายหรอ ?
โทโมะ : --* รีบเข้ามาเร็วๆๆ
เขื่อน : O_O อ้าวแก้ว ! มาได้ไง ? รู้จักคอนโดโมะด้วยหรอ ?
แก้ว : ถูกลากมา แก้วตอบแบบไม่สบอารมณ์
เขื่อน : ยังไงเนี๊ยะไอ่โมะ
โทโมะ : อย่างที่มึงคิด ?
แก้ว : เออออ ! งั้นแก้วกลับก่อนดีกว่าน่ะ ๆ
เขื่อน : เดี๋ยวค่อยกลับสิแก้ว ! มากินข้าวกันก่อน ! ไหนๆก็มาล่ะ ๆ กินด้วยกันสนุกดี ๆ
โทโมะ : ใช่ อย่างที่ไอ่เขื่อนพูดน่ะ ที่รักอยู่ด้วยกันก่อนน่ะ ! พูดแล้วก็จูงมือกลับมานั่ง !
เขื่อน ! ที่รักที่รักอิจฉาโว้ย !
แก้ว : แล้วยัยเฟย์ล่ะ ๆ นี่ยังไม่คิดบัญชีน่ะเมื่อกลางวันน่ะไปกับใครมาห่ะ ! แก้วดุ ๆ
เขื่อน : ใครๆแก้ว !
แก้ว : อย่ามาช่วยกันเปิดบังเลยน่ะ บอกมาซะดีดี !
โทโมะ : แก้วอ่ะ ! จะใครล่ะ เพื่อนทั้งนั้น ทำหน้าใสชื่อ ถ้าแก้วจะไม่เชื่อโมะก็ตามใจน่ะ ๆ
แก้ว : เช๊อะ ๆ
เขื่อน : จริงๆน่ะแก้ว เขื่อนเป็นพยายานได้
แก้ว : หื้ม ! แล้วโมะเห็นแก้วทำไมต้องตกใจ แถมเพื่อนโมะน่ะไม่มีมารยาทเอาซะเลย !
โทโมะ : โอ๋ ! เอามือโอบเอวอย่าหึงมากไปสิที่รักครับ หวายเค้าพึ่งกลับมาจากอังกฤษเอาแต่ใจอย่างนี้ล่ะ ๆ น่ะๆ
แก้ว : ไม่รู้ ปัดมือโทโมะออก หิวแล้ววววว !
...
.
เขื่อน : อิ่มแล้วเขื่อนกลับก่อนน่ะ บายทุกคน ไม่อยากอยู่เป็นก้าง ><’
โทโม : ไม่ไปตั้งนานล่ะ ๆ --*
เขื่อน : เอ้าไอ่นี่ !
โทโมะ : ทำอะไรอยู่ครับที่รัก ><’
แก้ว : ดูทีวีไงไม่เห็นหรอ !
โทโมะ : ยังโกรธอยู่หรอแก้ว คนนั้นเพื่อนโมะจริงๆน่ะ แล้วดึงแก้วมานั่งเป็นตัก แล้วกอดไว้แนบอก
แก้ว : อือออ ! โมะปล่อย
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษอย่าโกรธโมะน่ะ
ค่อยก้มลงกดจุมพิตแนบแน่นกับริมฟีปากบางๆ ... และก็อดไม่ไหวที่จะเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบางๆ ก่อนที่จะสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืด แก้วก็เคลิ้มกับอาการนี้ซะด้วยสิ ! พร้อมกับกดเอวให้แนบชิดเข้าหาตัวเอง จูบกดจูบไปเรื่อย ระเรื่อยมายังตามลำคอขาว ดันเธอนอนลงไปบนเตียง ก่อนสอดมือเข้าไปเกาะกุมทรวงอกนุ่มๆแล้วบีบอย่างเบามือ ก่อนที่จะเริ่มปลอตะขอเสื้อตัวข้างในออกจากร่างเล็กอย่างเบามือ แก้วสะดุดได้สติพอดี !
อือ อือ ~ โทโมะ เรียกชื่อเขาเบาๆ โทโมะ ! ปล่อยน่ะ ๆ
โทโมะรีบหยุดการกระทำทุกอย่าง
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษน่ะ ๆ พ้อมกับจัดเสื้อผ้าให้แก้วอย่างเรียบร้อยแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
แก้วยังอึ๋งกับเรื่องที่ตัวเองโดนกระทำแบบนี้ ว่าทำไมตัวเองไม่ขัดขืนอะไรเลย กับเคลิ้มซะด้วย ! พร้อมกับตบหน้าตัวเองเบาๆ
เมื่อทั้งสองคนตั้งสติได้ !
แก้ว : โมะ ! แก้วอยากกลับบ้าน พาไปส่งได้มั้ย ?
โทโมะ : คว้าตัวแก้วลงมากอด โมะจังไม่อยากให้แก้วกลับนิ คนดีอยู่กับโมะก่อนน่ะ ๆ
โทโมะนิสัยไม่ดีเลยอ่ะ ><' 55555 5
อยากติดตามกันมั้ยอ่ะ ?
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
