รักเธอได้ไง...อัยการตัวแสบ

10.0

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.47 น.

  12 session
  204 วิจารณ์
  22.37K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

session 11
เช้าวันต่อมา
“อัยการพรปวีณ์โทร.เรียกสามีคุณเจนกับคุณพริ้งให้หน่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลง
“ค่ะ”เฟย์พูด
ผ่านไป 3 ชั่วโมง
“มาแล้วค่ะ”เฟย์พูด
“เชิญคุณทั้งสองนั่งค่ะ”แก้วพูด
“คุณสองคนเคยคบหาดูใจกันมาก่อนใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“เราไม่รู้จักกันค่ะ”พริ้งพูด
“ถ้าคุณไม่รู้จักกัน แล้วทำไมประวัติการโทร.ของคุณจอมถึงได้มีการโทร.ออกไปหาคุณด้วยล่ะค่ะ ?”แก้วถาม
พร้อมกับยื่นเอกสารให้ดู
“ก็ได้ค่ะ เราเคยคบกันมาก่อน ทำไมค่ะ ?”พริ้งถาม
“คุณร่วมมือกับคุณจอมฆ่าคุณเจนเพื่อหวังเงินประกันใช่มั้ยค่ะ ?
คุณวางยาสลบคุณเจน แล้วพาไปยังที่เกิดเหตุพอคุณพริ้งขับรถมาคุณก็โยนคุณเจนใส้รถเธอ
ใช่มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“คุณจะมาใส่ร้ายดิฉันไม่ได้นะค่ะ”พริ้งพูด
“ใช่ครับ ถ้ามีหลักฐานว่าผมฆ่าเขา คุณก็เอาออกมาโชว์สิ”จอมพูด
“ก็คุณเผาศพเธอไปแล้วนิ”แก้วตะคอกใส่
“แล้วตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่ค่ะ ?”แก้วถามต่ออย่างใจเย็น
“ผมนอนอยู่บ้าน เพราะเจนชอบไปทำธุระตอนประมาณนั้นทุกวัน”จอมพูด
“ใครเป็นพยานให้คุณได้ ?”แก้วถามต่อ
“ไม่มีครับ”จอมพูด
“ถ้าคุณจะบอกว่าผมไม่ได้นอนอยู่บ้าน แต่ผมไปฆ่าเจนกับเธอคุณก็เอาหลักฐานมาให้ผมดูก่อนสิครับ
ไหนล่ะครับหลักฐานว่าผมเป็นคนทำ ? เอามาสิครับ”จอมถาม
“ตอนนี้เรายังไม่มี แต่อีกไม่ช้าเรามีแน่”แก้วพูด
“หึ! ไม่มีหลักฐานแล้วมากล่าวหาเราลอยๆแบบนี้ได้ไงกันค่ะ คุณอัยการ ?”พริ้งถามอย่างเยาะเย้ย

สักพักพริ้งกับจอมก็ออกไป
ในห้องกาแฟ
“เห๊อะ! ให้ตายเหอะ ฉันมั่นใจว่าสองคนนั้นต้องรวมหัวกันฆ่าคุณเจนเพื่อเงินประกัน”แก้วพูดพร้อมกับจิบกาแฟกับโทโมะ
“ใจเย็นๆนน่า อัยการจริญญา คุณเคยเจอคนแบบนี้มาเยอะแล้วไม่ใช่หรอ ?
พวกนั้นมันปีศาจในร่างคน”โทโมะพูด
“โมโหๆ หงุดหงิด เย็นนี้ฉันจะไปสนามมวยนะ กลับช้าหน่อย”แก้วพูดแล้วเดินไป
ทุกครั้งที่เธอโมโหจำเลยหรือใครก็ตาม มักจะไปที่สนามมวยเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ความโกรธของเธอ          
เวลา 19.50 น.
“กลับมาแล้วหรอ ? ระบายอารมณ์เป็นไงบ้าง ?”โทโมะถาม
“สบายใจเยอะเลย”แก้วตอบพร้อมกับถอดรองเท้าใส่ตู้ใส่รองเท้า
ที่ห้องนอนแก้ว
“เธอจะหาหลักฐานแต่ศพถูกเผาไปแล้ว เลยไม่มีที่หาหลักฐาน”โทโมะทวนคำพูด
“อื้มม”แล้วตอบพร้อมกับพยักหน้า
“ที่ถนนไม่มีกล้องหรอ ?”โทโมะถาม
“เขาเลือกใช้ถนนที่ไม่มีกล้องน่ะ”แก้วตอบ
“ร้านค้าแถวนั้นไง มันน่าจะมีกล้องนะ”โทโมะเสนอ
“จริงด้วยสิ ขอบใจนะโทโมะ นายช่วยฉันตลอดเลย”แก้วพูด
“อื้ม นอฝันดีนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป

เช้าวันต่อมา
“อัยการพรปวีณ์ รบกวนช่วยไปขอวีดีโอจากกล้องวงจรปิดของร้านค้าแถวๆที่เกิดเหตุมาให้หน่อยนะค่ะ
ทุกร้านเลย ห้ามขาดแม้แต่ร้านเดียว”แก้วสั่งทันทีที่มาถึง
“ได้ค่ะ”เฟย์พูดแล้วเดินออกจากห้องไป
“อัยการจริญญา รู้หรือป่าว ? ว่า อีก 2 วันสำนักงานอัยการจะปิดน่ะ”เขื่อนถาม
“ปิดทำไม ?”แก้วถามต่อ
“ก็เพราะว่าจะปปรับปรุงใหม่น่ะสิ เป็นเวลา 1 เดือน แต่ให้ไปรับคดีที่สำนักงานใหญ่เอาน่ะ
ทุกๆวันศุกร์”เขื่อนตอบ
“จริงหรอ ? แบบนี้ฉันก็ทำงานกับพวกนายไม่ได้สิ ?”แก้วถาม
“ถ้ามีอะไรให้รับใช้ก็บอกล่ะกันครับ”เขื่อนพูดพร้อมรอยยิ้ม
“แต่ก็ดี จะได้ไม่ต้องขับรถไปไหนมาไหน”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม

วันต่อมา
“ได้แล้วค่ะ”เฟย์พูดพร้อมกับยกลังซีดีมาให้แก้ว
“เยอะจัง ร้อยแผ่นได้มั้ยเนี้ย ?”แก้วถามพร้อมกับมองดูซีดีในลัง
“เอาน่า สุ้ๆ”แก้วพูดพร้อมกับหยิบซีดีมาดูหนึ่งแผ่น
ผ่านไป 6 ชั่วโมง
“กลับก่อนนะค่ะ”เฟย์พูด
“ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะ”แก้วพูด
“อัยการจริญญา ? ยังไม่กลับหรอ ?”
“ยังเลย นายกลับไปก่อนก็ได้ ต้องไปส่งฟางนิ ?”แก้วพูด
“อื้ม อย่ากลับดึกล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินไป

เวลา 00.00 น.
ที่บ้าน
“หาววว”แก้วหาวพร้อมกับเดินเข้ามาในบ้าน
“ทำไม กลับดึกจัง ?”โทโมะถาม
“พอดีดูงานเพลินไปหน่อย”แก้วตอบพร้อมกับเปลือกตาที่กำลังจะปิด
“ไหวมั้ย ?”โทโมะถาม
“อื้มม นายช่วยไปขนวีซีดีท้ายรถมาให้หน่อยสิ”แก้วพูดแล้วเดินไป

ในห้องนอน
“มาแล้ว วางไว้ไหน ?”โทโมะถาม
“วางไว้ ใกล้ๆเครื่องเล่นซีดีเลย ขอบใจนะ”แก้วพูดพร้อมกับเช็ดผมเพราะเธอพึ่งอาบน้ำเสร็จ
“จะดูต่อหรอ ?”โทโมะถาม
“อื้มม”แก้วตอบ
“นี้เที่ยงคืนแล้วนะแก้ว””โทโมะพูด
“ไม่เป็นไร เมื่อกี้ไปอาบน้ำมา ตาสว่างเลยดูดิ”แก้วพูดพร้อมกับทำตาโตให้โทโมะดู
“เธอนี้ดื้อได้โล่เลยนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว
“แล้วนายทำไมไม่กลับห้อง”แก้วถาม
“ฉันไม่ง่วงเลยกะจะมาดูเป็นเพื่อนเธอ”โทโมะตอบ
“เอางั้นก็ได้ พรุ่งนี้ไปทำงานวันสุดท้ายนิ ?”แก้วพูด
“ใช่”โทโมะตอบ
“ฉันก็ต้องไปเก็บของใช่มั้ย ? ของยิ่งเยอะๆอยู่”แก้วพูด
“เอามาแค่แฟ้มคดีต่างๆก็พอแล้ว”โทโมะพูด
“คงงั้นแหละ”แก้วตอบ

สักพัก
โทโมะที่นั่งดูเป็นเพื่อนแก้วก็ยังคงดูต่อไป แต่คนที่เป็นเจ้าของคดีดันหลับไปซะแล้ว
“ยัยบ๊องเอ้ย! ไหนบอกจะดูต่อยังไม่ง่วง หลับไปซะแล้ว”โทโมะพูด
“ถ้าคนที่ฉันคบด้วยตอนนี้ เป็นเธอก็คงจะดีนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับปัดผมที่ปิดบังหน้าแก้วออก
ก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา
“ฝันดีนะ เจ้าหญิง”โทโมะพูดก่อนจะจัดการท่าทางการนอนของแก้วให้ดีดี
แล้วเดินออกไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา