love conquersall รักแท้แพ้ยัยทอม

9.0

เขียนโดย girlfriend

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.04 น.

  6 session
  110 วิจารณ์
  16.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2556 20.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) การกลับมา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
2ปีต่อมา  ...........................
@  หลักเลิกเรียน
ป๊อปปี้  //  แก้วยู่ไหนแล้วหล่ะ
แก้ว   //  (แก้วมาถึงสนามบินแล้ว)
ป๊อปปี้  //  หรอ ! งั้นเดี๋ยวพี่จะรีบไปรับนะ
แก้ว  //  (จร๊า)     .........  
....................
.............
ป๊อปปี้  //   แก้วมาถึงแล้วไปรับด้วยกันป่ะ
ฟาง  //  แก้ว กลับมาแล้วหรอค่ะ
จินนี่  //  งั้นไปเถอะค่ะ  จินนี่อยากเจอแก้วแล้ว
ฟาง  //  แล้วพี่โทโมะกับพี่เคนตะไปรับแก้วด้วยกันไม่ค่ะ
โทโมะ  //  ไปรับน้องทอมนะหรอ
เคนตะ  //  ก็โอนะอยากเห็นน้องทอมแล้วเหมือนกัน  5555++
โทโมะ  //  งั้นหวายกลับไปก่อนหล่ะกันนะ
หวาย  //  ค่ะ  แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ
เคนตะ  //  พี่คงไปส่งเกลไม่ได้แล้วหละครับ
เกล  //  ไม่เป็นไรค่ะ  งั้นเกลขอตัวก่อนนะค่ะ
......................................................................
....................................................................
..........................................................
......................................
@  สนามบิน
   ตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามบินแล้วตั้งแต่ที่เดินลงมาจากเครื่องบินก็มีแต่คนมอง  ไม่เข้าใจอ่ะไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง
หึ หึ อยากจะเห็นหน้าไอ้พี่บ้าสองตัวนั้นจัง อุ๊ย!สองคนนั้นจังว่าจะทำหน้ายังไงถ้าเจอเรา    ถึงเวลาเอาคืนแล้ว   
ฉันเดินเข้าไปในสนามบินอย่างเริดๆและไม่แคร์สายตาใคร
15 นาทีผ่านไป.................(เมื่อไรพี่ป๊อปจะมาสักที่เนี๊ย)
" ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเทอร์...)
แก้ว  //  พี่ป๊อปตอนนี้อยู่ไหนเนี๊ย
ป๊อปปี้  //  (พี่อยู่ที่สนามบินแล้วแก้วอยู่ไหนหล่ะ)
 แก้ว   ///  อยู่หน้าประตูทางเข้าเครื่องบินนะ
ป๊อปปี้  //  (งั้นแป๊ปนึงนะ   ไหนอ่ะแก้ว  พี่ไม่เห็นเราเลยป
ฉันก็เดิน๔อยหลังมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นจะเจอพี่ป๊อปเลย
แก้ว  //  โอ๊ยย
ป๊อปปี้  //  (โอ๊ย)
แก้ว  //  ขอโทษค่ะ
ป๊อปปี้  //  ขอโทษคับ
แก้ว  //  พี่..
ป๊อปปี้  //  ขอตัวก่อนนะคับ
เอ๊ะหน้าคุ้นๆนะ  เฮ้ย นั้นมันพี่ป๊อปนิ  เดี๋ยวก่อน  แล้วฉันก็วิ่งตามพี่ป๊อปไป  อะไรกันเน๊๊ยพี่ชายสุดที่รักจำน้องสาวตัวเองไม่ได้หรือไงกัน
 แก้ว  // พี่ป๊อปจะไปไหน
ป๊อปปี้  //  เออ..
แก้ว  //  พี่ป๊อปจำน้องสาวตัวเองไม่ได้รึไง  โกรธแล้วนะ  (ทำหน้างอน)
ป๊อปปี้  //  แก้วหรอเนี๊ย   (งง)
แก้ว  //  ก็ใช่นะสิ
ป๊อปปี้  //  โอ๋พี่ขอโทษคับ  (เดินเข้ามากอดแ้วข้างหลัง)
แก้ว  //  จำได้แล้วหรอค่ะว่าพี่ก็มีน้องสาว
ป๊อปปี้  //  ใครว่าพี่จำไม่ได้พี่ก็แค่แกล้งเราเฉยๆ
แก้ว  //  หรอ  แล้วทำไม่ต้องเสียงสูงด้วยหล่ะ
ป๊อปปี้  //   ก็ดูเราแต่งตัวเปลี่ยนไปมากเลยนิ
   เออ  ก็จริงนะฉันนะแต่งตัวเปลี่ยนไปมาก  หึ ก็ฉันอยากจะทำให้ใครบางคนรู้เอาไว้ว่าฉันนะเป็นใคร     ฉันอยู่ในชุดเดรสสี่แดง เสื้อสูทสีดำ   เกล้าผมขึ้น  รองเท้าสนสูงสีแดง
 
ป๊อปปี้  //  ไปกันเ๔อะ
แก้ว  //  เด๊๋ยวก่อนพี่ป๊อปคือแก้วขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ   พี่ไปรอแก้วอยู่ที่ทางเข้าแล้วกัน
ป๊อปปี้   //   อืม  เร็วๆหล่ะ
..................... ....................................
................
@หน้าประตูทางเข้าสนามบิน
โทโมะ  //  ไอ้ป๊อปน้องทอมอยู่ไหนว่ะ
เคนตะ  //  นั้นดิหรือกลัวพวกเราอ่ะ   ร้องไห้ขี้มูกโปรงกลับไปแล้วใช่ป่ะ
โทโมะ  //  55555++
ป๊อปปี้  //  พวกแกควรหยุดเรียกแก้วว่าทอมได้แล้วนะ
เคนตะ  //  ทำไม
โทโมะ   //   หรือว่าน้องทอมไปแปลงเพศเป็นผู้ชายแล้วว่ะ
 จินนี่  // พี่สองคนหยุดหัวเราะได้แล้วค่ะ  อายเค้า
 
..........
 
แก้ว  //  รอนานไม่ค่ะไปกันเถอะ  (ยิ้มหวานให้ทุกคน)
โทโมะ  //  ไอ้ป๊อปสาวน้อยที่ไหนว่ะ
เคนตะ  //  สุดยอดว่ะ
ป็อปปี้  //  ไปกันเถอะ   
ฟาง  //  แล้วแก้วหล่ะ
แก้ว  //   นิยัยเพื่อนสุดที่เลิฟทั้งสองจำกันไม่ได้หรือไง
ทุกคนยกเว้นป๊อปปี้   //  ห๊ะ  นี้แก้วหรอ  (ทุกคนอึ้งไปหมด  โดยเฉพาะโทโมะกับเคนตะ)
แก้ว  //  พอหล่ะ  เวอร์ไป
ทุกคน  //  อืม
 
บันทึกพิเศษของ โทโมะ
ตอนนี้ผมกลับมาถึงบ้านแต่ก็ยังอึ้งนิดๆไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเองว่าผู้หญิงที่ผมล่อว่าเป็ยทอมคนนั้นจะสวยได้ถึงขนาดเนี๊ย
" ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ................)
โทโมะ  //  มีไรไอ้เคน
เคนตะ  //  (ฉันว่าน้องแก้วน่ารักว่ะ
โทโมะ  //  แหมเดี๋ยวนี้เรียกน้องแก้วแล้วหรอว่ะ
เคนตะ  //  (อะไรๆ มันก็เปลี่ยนกันได้)
โทโมะ  //  เออกูว่าน้องเค้าก็น่ารักดี
เคนตะ  //  (แกคิดอะไรกับน้องเค้าป่ะเนี๊ย)
โทโมะ  //  เปล่านิ แล้วแกหล่ะ
เคนตะ  // ( ฉันก็ไม่ได้คิดไร  ก็แค่อยากชวนแกเล่นเกมว่ะ)
โทโมะ  //  เกมรัย
เคนตะ  //  ( ถ้าใครจีบน้องแก้วได้ก่อนคนนั้นชนะ  แต่ผู้ชนะก็ต้องไม่ตกหลุมรักเป้าหมายด้วย  แกกล้าพอป่ะหล่ะ)
โทโมะ  //  อยู่แล้ว  ฉันรับคำท้า
เคนตะ  //  ฉันไม่ยอมแกหรอกนะ
โทโมะ   //  เช่นกันว่ะ
ไอ้เคนตะแกคิดผิดแล้วที่มาท้าฉัน  หึ หึ  ผู้ชนะมันต้องเป็นฉันอยู่แล้ว
จบบันทึกพิเศษของโทโมะ
 
 
แหะๆไรเตอร์มาอัพแล้วนะ
ขอโทษที ที่หายไปนาน
ถ้าว่างจะมาอัพใหม่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา