Love Sad (PF TK)

8.8

เขียนโดย Fakfaeng_love_TK

วันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 22.42 น.

  36 ตอน
  581 วิจารณ์
  69.90K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 2

(19.00 น.)

ร่างบางกำลังจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมอยู่ที่หน้ากระจก เพื่อให้มันออกมาดูดีที่สุด ถึงแม้ในตอนเช้าเธอจะร้องไห้ เรื่องของเขากับเธอคนนั้น.... แต่ตอนนี้ไม่! เธอจะไม่ร้องไห้ให้เขาเห็นเป็นอัดขาด! เมื่อสำรวจตัวเองเสร็จแล้ว เธอก็เดินไปเปิดโทรศัพท์หลังจากที่เธอปิดมันไว้ เบอร์โทรของเขาปรากฏขึ้นหลาย Miz call ......

‘‘20 Miz call !!!’’ เธอพูดออกมาอย่างตกใจ ก็แน่สิ เขาไม่เคยโทรหาเธอหลายๆครั้ง นอกจากจะมีธุระด่วน แต่การไปเที่ยวผับนี่....คือธุระด่วนหรอ?

~ ผิดก็ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เขารักเธอก่อนนะ ~

‘‘ฮัลโหล’’ จะใครที่ไหนก็เขานั้นแหละ

‘‘ฟาง ปิดเครื่องทำไม ป๊อปโทรไปหาตั้งหลายครั้ง!’’ เมื่อเธอรับ สายเขาก็ยิงคำถามใส่ทันที

‘‘เอ่อ....คือ พะ พอดีแบตหมดน่ะ’’ เธอตอบเขาอย่างกล้าๆกล้วๆ ก็เขาเล่นพูดใส่อารมณ์ซะขนาดนั้น

‘‘เอ่อ...ขอโทษนะ ป๊อปแค่เป็นห่วง’’เขาพอจะรู้สาเหตุจากน้ำเสียงของเธอ จึงรีบขอโทษ แต่เขาจะรู้ไหม ว่าสิ่งที่เขาพูดเมื่อประโยคหลัง มันเป็นการให้ความหวังเธอ....

‘‘.............’’ เธออึ้งกับสิ่งที่เขาพูด พลางคิดในใจ อย่าพูดแบบนั้นได้ไหม

‘‘ฟาง ฟาง ฮัลโหล! ฟาง!’’เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากเธอ เขาจึงพยายามเรียก

‘‘ฮะ! เอ่อ.....มีอะไรป๊อป?’’ในที่สุดเธอก็ได้สติ

‘‘เป็นอะไรรึเปล่า? ป๊อปเรียกตั้งนาน’’ไม่รู้จะตอบยังไง เลยโกหกคำโตออกไป

‘‘เอ่อ....ฟางกำลังดูทีวีอยู่น่ะ เลยไม่ได้ยินที่ป๊อปพูด ขอโทษนะ’’ ในใจก็กลัวเขาจะไม่เชื่อ

‘‘ไม่เป็นไร ฟางแต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหม?’’

‘‘เสร็จแล้วจ๊ะ’’

‘‘งั้นฟางลงมารอเลยนะ ป๊อปใกล้จะถึงแล้ว’’

‘‘จ๊ะๆ’’ตู๊ดๆๆ แล้วเขาก็วางสายไป ฟางสำรวจตัวเองอีกครั้งก่อนที่จะลงไปข้างล่าง ไม่นานรถสีดำคันสวยก็มาจอดหน้าบ้านของเธอ

‘‘รอนานไหม’’เขาเลื่อนกระจกลงแล้วถาม

‘‘ไม่จ๊ะ’’เปิดประตูแล้วขึ้นรถ (แล้วจะเลื่อนกระจกลงทำไมน๊อ~  - -)

‘‘ป๊อปจะแวะไปที่ไหนรึเปล่า?’’เธอถามเพื่อทำลายความเงียบ

‘‘แวะไปที่ไหนก็ได้ในหัวใจเธอ’’สิ่งเดียวที่เธอเป็น......หน้าแดง -////-

‘‘-//////- เลี่ยนนะเนี่ย’’ในใจช๊อบชอบ! ><

‘‘ฮ่าๆๆ ป๊อปไม่แวะหรอก ไปผับเลย โห!ป๊อปพูดนิดเดียวหน้าแดงเลย’’ ฮะ!หน้าแดงหรอ เธอคิดในใจ พลางเอามือจับหน้า <<< เพิ่งรู้ตัว - -

‘‘จะ...จริงหรอ’’

‘‘จริงสิ! แต่ฟางหน้าแดงอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ’’เอาอีกแล้ว คำพูดที่ทำให้เธอหน้าแดงได้ตลอด ไอ้หัวใจบ้า! ทำไมถึงเต้นแรงอย่างนี้นะ  ...... ไม่นานก็ถึงที่ผับ

   @ผับxxxxxx <<< เนื่องจากคิดไม่ออก สมองเริ่มไม่ดี ใช้ชื่อนี้ไปก่อนแล้วกัน - -^

เมื่อลงจากรถกำลังจะเดินไป แต่มือใหญ่กลับดึงไว้

‘‘มีอะไรป๊อป?’’ หันมาถามด้วยใบหน้างุนงง???

‘‘เอ่อ...ป๊อปเพิ่งเห็นน่ะ วันนี้ฟางแต่งตัวน่ารักดีนะ’’ เขาพูดแล้วจับมือเธอเดินเข้าไปในผับ ส่วนเธอก็มีอาการเหมือนเดิม.......หน้าแดง หัวใจเต้นแรงราวกับว่ามันจะหลุดออกมา มือเขาที่กำลังจับมือเธออยู่ มันชั่งเป็นมือที่นุ่มเสียจริง เธอไม่อยากจะปล่อยจากมันเลย อยากจะให้เขาจับมือเธอแบบนี้นานๆ...

‘‘ไอ้ป๊อป ฟาง ทางนี้!’’ เมื่อเสียงเพื่อนอีกคนซึ่งไม่ใช่ใคร ‘โทโมะ’ เรียกทั้งสองให้ไปโต๊ะที่จองไว้ก่อนหน้านี้

‘‘มานานยัง’’เขาเดินเข้าไปหาโทโมะ พร้อมกับปล่อยมือเธอ ถึงแม้จะรู้สึกเสียดายนิดๆ แต่เธอก็จำต้องปล่อยมือที่นุ่มของเขาไป

‘‘เพิ่งมาเมื่อกี้เอง โห!วันนี้ฟางแต่งตัวน่ารักนะ’’ โทโมะชมเธอ เจ้าตัวยิ้มน้อยๆแล้วตอบกลับ

‘‘นายก็เหมือนกันแหละ แต่งหล่อแบบนี้มาเหล่สาวใช่ม๊า~’’ เธอแซวโทโมะ

‘‘รู้ทันอีกแหละ เธอก็เหมือนกัน น่าตาออกจะดี แต่ทำไมถึงรีบขึ้นคานหนักก็ไม่รู้ โอ๊ย! ยัยเป็ด เบาๆสิ!’’สมควรที่โทโมะจะโดนฝ่ามืออันอ่อนนุ่มไร้แรง(?)ของเธอตีที่แขนอย่างจัง

‘‘นี่! ว่าฉันหรอ ฉันน่ะมีเนื้อคู่นะย่ะ แค่ยังหาไม่เจอเฉยๆ ไม่เหมือนนายหรอก ที่หายังไงก็หาไม่เจอ~’’เธอส่วนกลับบ้างด้วยน้ำเสียงล้อๆ

‘‘หรอออออออออออออ! ขอให้เป็นเนื้อคู่จริงๆเถ๊อะ อย่าให้เป็นเนื้องอกแหละกันนะยัยเป็ด! 55555’’ต่างฝ่ายแต่ไม่ยอมกันแบบนี้ แล้วเมื่อไรสงครามน้ำลายมันจะจบ - -

‘‘เดี๋ยวเถอะไอ้ญี่ปุ่น!’’มันคงจะไม่จบง่ายๆแน่ ถ้า.......

‘‘เฮ้ย!พอได้แล้วๆ ทะเลาะกันอยู่ได้ ไม่อายคนอื่นบ้างหรอ?’’ ป๊อปปี้สุดหล่อของเราไม่ห้าม แต่ก็จริงอย่างที่ป๊อปพูดนะ แต่ในสถานที่แบบนี้จะอายทำไมล่ะ คนที่น่าอายกว่าเรามีตั้งเยอะ!

‘‘น่าอายตรงไหน? แกดูคนอื่นบ้างดิ จูบกันซะเร้าร้อนขนาดนั้นยังไม่เห็นอายเลย แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่อาย’’

‘‘แกไม่อาย แต่ฉันอายแทนว่ะ - -’’อย่างว่าแต่เขาเลยที่อาย เธอก็อาย

‘‘เออ! Okๆ แล้วจะดื่มอะไรล่ะ?’’โทโมะถาม เขาน่ะพอดื่มได้ แต่เธอไม่เคยแตะ! แล้วจะทำยังไงล่ะที่นี่?

‘‘เอ่อ....ฉันดื่มไม่เป็น’’พูดไปตามตรง

‘‘ลองดูหน่อยก็ได้’’โทโมะบอก ไอ้นี่ก็ยุอยู่นั้นแหละ - -+

‘‘งั้นลองเครื่องดื่มอ่อนๆก็ได้’’เขาบอกเธอ เธอพยักหน้ารับ

‘‘ก็ได้’’ เธอบอก ก่อนที่โทโมะจะสั่งเครื่องดื่ม...

-------------------------------------------

พิมพ์ผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ

ตอนที่ 3 อัพวันเสาร์ ถ้าไม่สนุกขอโทษค่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา