Coffee In Love

9.3

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 00.55 น.

  25 ตอน
  520 วิจารณ์
  44.99K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 
" เรื่องสั้นเรื่อง คาปูชิโน่  แก้วที่ 6 "

 

“ติดพี่เหรอเรา?”

“ไม่ติด”

“ห่วง?”


“หวง”
 


“ฮ่าๆๆๆ นายตรงดีนะ ฉันชอบ...ชอบเค้าเหรอ?”

“...........”

“ชอบก็ต้องรีบๆหน่อยนะ น้องฟางน่ะเป็นคนน่ารัก ใครเห็นก็ชอบ...หรือนายไม่ชอบ?”

“...........”

“ไม่ตอบแสดงว่าไม่ชอบ...งั้นฉันจีบนะ”

 
 
“ไม่ได้ชอบ แต่....รัก ห้ามจีบ!!!”


“ฮ่าๆๆ โอเค ยอมๆไม่จีบก็ไม่จีบ ฮ่าๆ”

 

ตาลุงบ้านี่พูดอะไร? ตอนแรกนึกว่าเป็นกิ๊กยายนั่นเสียอีกพูดไปพูดมาเหมือนไม่ได้คิดอะไรด้วยสักนิด แล้วชวนมาเดททำไมฟะ?  โดนคนแก่กว่าต้อนเสียจนมุมทำให้เผลอพูดอะไรออกไปอย่างที่ใจคิดเอาไว้มาแสนนาน คำพูดที่ตั้งใจว่าให้โตเป็นผู้ใหญ่จนยายนั่นมั่นใจมากกว่านี้แล้วจะพูดออกไป


ความรู้สึกตลอด 5 ปีที่ผ่านมา

 

 
 
5 ปีที่พยายามตั้งใจเรียน เพื่อให้คุณแม่ไม่หวงไม่ห้ามอะไรถ้าเขาจะขอ อย่างเช่นวันนี้ที่เขาขอเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ และ 5 ปีที่ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาหา เพราะว่าหัวใจของเขามีเจ้าของ

ของ...ยายนั่น

 

{{{{{{{{
 


 

“คุยอะไรกันคะ หัวเราะลั่นเลยเดี๋ยวก็ช็อกซีนีม่าโลชั่นหรอกค่ะคุณลุง”

“โหย...หลานพูดแบบนี้กับลุงได้ไง คืนนี้ได้โดนดีแน่ๆ”

“ไม่ตลกนะเขื่อน...ได้ยินว่าแกล้งน้องยายฟางเหรอคะ?”

“เปล่าครับพี่คนสวย น้าคนหล่อไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ มีแต่ผมที่เสียมารยาท ..ขอโทษนะครับ”

“ฮะฮะ เห็นป่ะจ๊ะที่รัก เขื่อนรักเด็กคุณก็รู้นี่นา”

“ฟาง....”

“O_o”….”

 
 


เมื่อยายเฟย์มาถึงเธอก็รีบดึงตัวช่วยเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในวงสนทนาทันที พอมาถึงโต๊ะกลับพบว่าสองหนุ่มรุ่นเล็กกับรุ่นใหญ่พากันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ไหนเมื่อกี๊ยังคอยกัดเขาอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่เลย

คนสวยงง?

 
 


ยายเพื่อนรักเสหน้ามาทางเธอแล้วพูดเบาๆผ่านปากบางๆนั่นออกมาประมาณว่าไหนล่ะที่แกบอกว่าเขากำลังกัดกัน? แล้วเด็กแกกำลังเหวี่ยงคนแก่ของฉันอยู่? ก็เลยได้แต่ทำหน้าเอ๋อแดกตอบกลับไป

...ตูก็ไม่ยู้...

 
 
 


{{{{{{{{
 
 


 

((กลับดึก))

“แล้วไง?”

((รอกินข้าวด้วย นม 2 นะ วันนี้เหนื่อย หิวมาก....))

“อ้าว? นี่ทำไมต้องดึกล่ะวันนี้ นายหมีๆๆๆ”

 

 

อะไรของหมีวะ? นึกว่าจะบอกกลับดึกไม่ต้องรอ...ชิ! นมสดเหรอ? หมดนี่นาไปซื้อที่ซุปเปอร์ดีกว่าเรา

 

ตั้งแต่วันนั้น วันที่โดนเด็กหมีแอบขโมยจุ๊บไป รู้สึกถึงความผิดปรกติของหัวใจที่เริ่มมีมากขึ้น บางทีอยู่ใกล้ๆกันก็เหมือนจะหายใจไม่ออก พวงแก้มคล้ายจะมีไอความร้อนระอุอยู่บ่อยๆ พูดไม่ออกทำตัวไม่ถูก แอบเขินมากมายเมื่อเห็นสายตาของหมีบ้านั่น

เฮ่อ....ยายฟางเอ้ย! เป็นอะไรหนอหัวใจ

 

แอบมีใจให้เด็กเหมือนน้าเขื่อนหรือเปล่าวะเนี่ย?!
 


 

เดินออกมาซื้อของสดใส่ตู้เย็นที่ซุปเปอร์หน้าปากซอย ตั้งแต่มีเด็กหมีนั่นเข้ามาอยู่ร่วมชายคาก็ต้องทำอาหารทั้งเช้าและเย็น จากปรกติแค่ตอนเย็นก็แทบจะไม่ทันอยู่แล้ว แต่นายนั่นบอกว่าอาหารเช้าสำคัญยังไงเขาก็ต้องทานก่อนไปเรียน เธอจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากแหกขี้ตาตื่นลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้เด็กทาน โดยไม่ลืมลากเด็กปากมากตื่นขึ้นมาด้วย ฮ่าๆๆๆๆ

 
 
นมสด ที่จะขาดไม่ได้ เด็กหนอเด็กต้องดื่มนมหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น และก่อนนอน ดังนั้นต่อวันจึงต้องมีมากกว่า 3 แก้ว ดีนะที่ตอนกลางวันไม่ต้องมาเทนมให้หมอนั่นอีก แค่คิดก็เวียนหัวแล้วดื่มเข้าไปได้ยังไงนะ เหม็นอ่า..

 

 {{{{{{{{
 


“บ้านป๊อบปี้อยู่ตรงไหน ให้กิ๊บไปเที่ยวได้ไหมอ่ะ?”

“อย่าเลย ไม่มีอะไรน่าดูหรอก”

“แน่...แอบมีอะไรซ่อนไว้ ไม่อยากให้กิ๊บรู้หรือเปล่าเนี่ย?”

“ฮะฮะ เปล่าครับ”

 

ภาพหนุ่มสาววัยรุ่นสองคนเดินจูงจักรยานคุยกัน หัวร่อต่อกระซิกช่างดูน่ารัก เด็กอายุ 17-18 เวลามีความรัก ช่างดูสดใส รอยยิ้มสวยๆจากเรียวปากเล็กๆนั่น กับคำพูดสุภาพที่ชายหนุ่มมีให้

...ช่างดูเข้ากั๊นเข้ากัน

 

นิ้วเรียวแอบแตะตรงข้างแก้มสวยเบาๆ สัมผัสได้กับน้ำใสๆที่ไหลลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลก เรียวปากสั่นเทานิดๆพอรู้สึกได้ มือข้างที่ว่างยกขึ้นมาทาบอก...หัวใจของเธอเหมือนกำลังจะระเบิด ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ หยดน้ำตาก็พรั่งพรูไม่ยอมหยุด เธอเป็นอะไร? แค่เห็นน้องชายข้างบ้านเดินคุยกับเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันถึงกับดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่ไหวเชียวเหรอ

 

 

เป็นบ้าอะไรยายฟาง บ้าๆๆๆ

 

{{{{{{{{

 

“กลับมาแล้ว”

“..........”

“ยายกระต่ายเน่า อยู่ไหน?”

“..........”

 

//อาหารอยู่บนโต๊ะ ทานเลยไม่ต้องรอ ฉันไม่หิว//

 

หลังจากไปส่งกิ๊บที่บ้านเขาก็รีบปั่นจักรยานกลับหอ เพราะกลัวคนสวยขี้วีนจะคอยนาน อีกอย่างหิวมาก....นมสดจ๋าๆๆๆ พอกลับเข้าห้องมากลับเจอแต่ความเงียบและเงียบ เสียงน้ำไม่มี เสียงทีวีไม่ปรากฏ นี่พึ่งจะ3ทุ่มเองนะ


เดินไปที่โต๊ะอาหารมีข้าวโปะไข่เจียว 1 จานกับผัดผักรวม และนมสดอีก 2 แก้วตั้งอยู่ เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามว่างเปล่า ปรกติเธอจะเข้ามาบ่นๆเขานิดหน่อย ว่าคอยจนท้องกิ่วไส้จะขาดอยู่แล้วมาช้าสิ้นดี แถมวันนี้ยังออกนอกเส้นทางไปอีก แล้วทำไมเขียนบอกว่าไม่หิว...

 
 
ถ้าบอกว่าทานไปแล้วยังจะน่าเชื่อมากว่าอีก ยายโง่เอ๊ย.....

 

 

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก....ยายกระต่ายเน่าหลับยัง?”

“............”

“เป็นอะไร? ทำไมไม่ทานมื้อเย็น?”

“............”

“ถ้ายังไม่ตอบ ฉันจะพังเข้าไป.... 1 2 ”

“ไม่หิว จะนอนไม่ต้องมายุ่ง!!!!”

“เป็นบ้าอะไรเนี่ย! ออกมานะ ปึงๆๆๆ”

 

 
 
 


“ฮึก......”
 
--------------------------------------------------------------------
^^~ หลายคนสับสนว่าเป็นบทสนทนาของใคร ^^~ ไม่เป็นไรค่อยๆอ่านนะคะ แล้วจะรู้ว่าไรเตอร์บ้าๆบอๆอย่างนี้เอง
เฮ่อออออออออออออ วันนี้ ได้ใช้เน็ตความเร็วสูง....ขอบคุณมากค่ะ ^^~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา