ผมรักยัยพี่เลี้ยง

9.7

เขียนโดย MBtkonly

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.18 น.

  27 ตอน
  340 วิจารณ์
  40.50K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ตอนนี้ฉันกำลังกลับบ้านหลังจากที่ตัดสินใจออกจากบ้านโทโมะมา  ไม่อยากอยู่ให้เขาไล่ออกหรอก  พอจะรู้ดีว่าเขาคงมีคนดูแลมินแล้วเราก็คงจะหมดประโยชน์  และเราก็ตกงานอีกตามเคย
พี่แก้วววว!!!   เสียงยัยหวายน้องสาวฉันเอง
ว่าไงสบายดีน่ะ  ไม่เจอตั้งนานคิดถึงจัง
หวายก็คิดถึงพี่คะ  ว่าแต่วันนี้พี่ไม่ต้องทำงานเหรอคะ  หวายถามฉัน
พี่ลาออกแล้วละ  ฉันบอกยัยจอมยุ่งไปแล้วเดินเข้าบ้าน
เดี๋ยวสิพี่แก้ว  พี่ลาออกทำไม  เด็กบ้านั้นมันแกล้งพี่เหรอคะหรือว่าพ่อมันแกล้งพี่  หวายจะได้ไปจัดการคะ 
ไม่มีใครทำอะไรพี่ทั้งนั้นแหละ  พี่ลาออกเอง
ไม่จริงอ่ะหวายไม่เชื่อ  พี่ชอบทำงานจะตายพี่บอกหวายว่าพี่ชอบงานนี้ไม่ใช่เหรอแล้วพี่จะลาออกเพื่อ...?   ยัยหวายยิงคำถามร้อยแปดใส่ฉัน  ไปอดพูดมาจากไหนเนี้ยแล้วจะอยากรู้ไปทำไม
เขามีคนดูแลคนใหม่แล้ว  ฉันตอบไปแค่นั้น
ใครกันอ่ะพี่แก้วบังอาจแย่งงานพี่สาวหวาย  จัดการเลยไหม  ยัยหวายบ้าเอ๋ยฉันทำได้ทำ
ไปนานแล้ว
แม่ของคุณโทโมะเขา  ฉันตอบไปยัยหวายหน้าหงายเลย
งั้นแล้วไป  ไว้หางานใหม่ก็แล้วกันเนอะ  แสบจริง ๆ รู้ว่าทำอะไรไม่ได้เปลี่ยนเรื่องสะงั้น
อืม   ฉันยิ้มแห้ง ๆ ให้หวายไปหนึ่งที
พี่เป็นอะไรหรือเปล่า  หวายเห็นหน้าไม่ดีเลย 
เปล่าไม่เป็นอะไร  ก็พี่คิดถึงหวายไง  มากอดที  ฉันทำหน้าอมทุกข์ขนาดยัยหวายยังดูออกเลยเหรอเนี้ย
 
พี่จะไปไหนแต่เช้าเนี้ย  ยัยหวายถามฉันที่กำลังจะก้าวออกจากบ้าน
จำน้ามดได้ไหมหวาย  พี่จะไปร้านเค้กน้ามดเขา  ฉันตอบหวาย
ไปทำไมอะพี่แก้ว  หวายไปด้วยคนน่ะ
น้ามดโทรมาบอกว่ามีงานให้ทำน่ะ  ส่วนเราอยู่บ้านอ่านหนังสือดีกว่าเทอมหน้าจะเข้ามหาลัยแล้วนิ  พี่ไปนะ  ฉันเดินออกจากบ้านโดยไม่ฟังหวายท้วงติงแล้วมุ่งหน้าไปร้านน้ามดทันที
 
 
สวัดดีค่ะคุณน้า  ฉันเดินเข้าไปทักหญิงสาวอายุคราวแม่  นั้นก็คือน้ามดนั้นเอง  น้ามดเป็นเพื่อนของแม่ฉันมานานแล้วละ  ท่านคอยช่วยเหลือฉันกับหวายมาตลอด
อ้าว  หนูแก้วมาพอดีเลยน้าจะให้หนูช่วยทำเค้กหน่อยนะจ๊ะพอว่างไหม 
ว่างคะ  แก้วตกงานอยู่พอดีเลย  ฉันบอกออกไปอย่างอารมณ์ขัน
งั้นดีสิจะมาทำเค้กกะน้านิแหละ  แต่ตอนนี้น้าต้องเข้าบริษัทน้าฝากร้านด้วยนะลูก  น้ามดเป็นผู้จัดการบริษัทผลิตฟอนิเจอร์อะไรสักอย่างนี่แหละ   แล้วท่านยังมาเปิดร้านเบเกอรี่อยู่ข้าง ๆ บริษัทด้วย
ค่ะ  ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวแก้วดูร้านให้เองค่ะ
ขอบใจน่ะลูกน้าไปล่ะ  หลังจากที่น้ามดออกไปฉันก็เดินไปหลังร้านเพื่อทำเค้กและขนมต่าง ๆ มาวางหน้าร้าน  ร้านของน้ามดไม่ใหญ่มากมีพนักงานในร้านเพียงแค่พี่แจมและน้ามดสองคนถ้ารวมฉันด้วยก็เป็นสามคนเท่านั้น
พี่แจมค่ะช่วยเสิร์ฟโต๊ะ  4   ด้วยนะค่ะ
ได้จ๊ะ  พี่แจมเดินมารับถาดขนมแล้วไปเสิร์ฟลูกค้าทันที
รับอะไรดีค่ะ  ฉันถามออกไปเมื่อได้ยินเสียงประตูดังขึ้นแต่ฉันยังคงก้มหน้าแต่งหน้าเค้กอยู่
แก้ว!!!  
 
 
ใครหว่าใครเรียกแก้วกัน  หรือว่า......
เค้ามีเรื่องจากบอกทุกคนด้วยน่ะ  คือ
 ฝากเรื่องนี้ของเค้าด้วยล่ะกัน  สุดท้ายคงต้องยอม 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา