รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

       สามหนุ่มนั่งทานข้าวก่อนจะแยกกันไปทำงานของตัวเอง  เพราะตอนเย็นนัดกันว่าจะกลับมาง้อภรรยาของตนเอง

       สามสาวที่ยืนดูสามีของตัวเองเดินออกไปด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไร ก็ยิ้มออกมา   

     “ เอาไงต่ออ่ะแก้ว” เฟย์เอ่ยถามเพราะตอนนี้เริ่มจะสนุกกับการแกล้งสามี

     “ เก็บเสื้อผ้า เพราะคืนนี้เราจะไปนอนบนดอยกัน”

     “ จะดีเหรอแก้ว” ฟางถามอย่างไม่แน่ใจนัก

     “ ดีสิ รับรองว่าสนุกแน่นอน” แก้วบอกพร้อมดึงเฟย์กับฟางมาใกล้ๆ ก่อนจะกระซิบแผนการให้สองสาวฟัง   เมื่อทั้งหมดฟังแผนการแล้วก็ต่างแยกไปเก็บเสื้อผ้าแล้วลงมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น

     “ แม่ค่ะ วันนี้เฟย์ ฟางกับแก้วขอฝากเด็กๆ ไว้สักคืนนะค่ะ พวกเราจะไปพักผ่อนกันนะค่ะ” ฟางเอ่ยบอกมารดาของสามีที่นั่งอยู่กับลูกของตัวเอง

     “ ค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นๆ พวกหนุ่มๆ จะมาช่วยเลี้ยงค่ะ”

     “ ได้สิ จะไปไหนมาไหนก็บอกสามีก่อนล่ะกัน”

     “ รับทราบค่ะ” เฟย์บอกแล้วยิ้มออกมา  ทั้งหมดจึงเดินไปออกมาขั้นรถ โดยมีแก้วขับออกไป  ไม่นานทั้งสามสาวก็เดินทางขึ้นมาถึงบนดอยที่เคนตะกับจินนี่อยู่

     “ หวัดดีครับน้องเฟย์ ฟาง และก็แก้ว” เคนตะเอ่ยทักทายสามสาวที่เดินลงมาจากรถ

     “ คืนนี้พวกเรารบกวนค้างที่นี้สักคืนนะค่ะพี่เคนตะ” เฟย์บอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

      “ ได้สิ” เคนตะบอก

      “ งั้นจินนี่พาไปห้องนอนดีกว่า” จินนี่บอกแล้วเดินจับมือเฟย์เข้าไปในบ้าน  บ้านหลังนี้เคนตะเป็นคนปลุกขึ้นมา  เป็นบ้านหลังเล็กๆ สองชั้น

      “ เดี๋ยวแก้ว พี่ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เลยใช่ไหม” เคนตะรั้งแขนแก้วที่เปรียบเหมือนน้องสาวถามก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป

     “ ค่ะ” แก้วบอกพร้อทเล่าเรื่องหนุ่มที่กลับบ้านผิดเวลา เรื่องพี่ป๊อบได้เบอร์สาวมาอีก และแผนการที่จะแกล้งหนุ่มๆ

     “ ไม่ดีมั้งแก้ว ถามพวกนั้นรู้แก้วไม่โดนเอาคืนเหรอ”

     “ ไม่หรอกค่ะ แต่พี่ต้องช่วยแก้วนะ” แก้วอ้อนชายหนุ่มทันที

     “ ไม่เอาหรอก เดี๋ยวพี่โดนไอ้ป๊อบหักคอพอดี”

     “ ไม่ได้ งั้นแก้วฟ้องจินนี่แน่ว่าพี่ไม่ให้ความร่วมมือ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

     “ เอ่อ..ก็ได้”

       มาทางด้านสองหนุ่มอย่างป๊อบปี้กับเขื่อนที่เดินกลับมาบ้านพร้อมกัน  ส่วนโทโมะไปรับลูกๆ ที่โรงเรียน

       “ สามสาวหายไปไหนอ่ะ” เขื่อนกับป๊อบปี้ที่เดินตามหาสามสาวก็ไม่เห็น  โทโมะที่กลับมาพอดี  จึงให้ลูกๆ ไปอยู่กับมารดาของป๊อบปี้และพี่เลี้ยง ก่อนจะเดินมาร่วมกลุ่มกับเพื่อนๆ

       “ เป็นอะไรว่ะ หน้าตาไม่ค่อยดีเลย” โทโฒะเอ่ยถามออกมา

       “ ก็สาวๆ อ่ะดิ หายไปไหนไม่รู้อ่ะ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกอย่างไม่สบายใจ

       “ พี่ลองไปถามแม่พี่สิ เพื่อสาวๆ อาจจะบอกไว้ก็ได้” เขื่อนเสนอความคิด  ป๊อบปี้จึงเดินไปหามารดาที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว

       “ แม่ครับ เห็นสามสาวไหมครับ”

       “ อ้าว แก้วยังไม่ได้บอกเหรอว่าจะไปพักผ่อนสักคืนนะ”

       “ ไม่ได้บอกนิครับ”

       “ โกรธอะไรกันหรือเปล่า สามสาวถึงได้หนีไปแบบนี้” มาราดเอ่ยถามลูกชายและหนุ่มๆ อีกสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง

       “ นิดหน่อยครับ” เขื่อนเอ่ยตอบ

       “ งั้นคืนนี้พวกเราฝากเด็กๆ หน่อยนะครับ พสกเราจะไปตามหาสาวๆ กันครับ” โทโมะบอกแล้วเดินออกไปทันที

       “ ได้สิ” มารดาของป๊อบปี้เอ่ยบอก สองหนุ่มที่เหลือจึงเดินตามโทโมะออกไปทันที

       “ แล้วเราจะไปหาสาวๆ ที่ไหนอ่ะ” เขื่อนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

       “ ไม่รู้ว่ะ” โทโมะตอบ

      “ อ้าว” สองหนุ่มร้องทันที

       “ ไปอาบน้ำ แล้วออกไปหาข้าวกินก่อน และค่อยคิดกัน” โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป  สองหนุ่มก็เช่นเดียวกัน  ไม่นานทั้งหมดจึงมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น

      “ ไปกินข้าวที่รีสอร์ทกันดีกว่าว่ะ” โทโมะบอกแล้วเดินนำไปยังห้องอาหารของรีสอร์ท  หลังจากทานข้าวอิ่มสามหนุ่มก็นั่งปรึกษาก่อนที่เสียงมือถือของโทโมะจะดังขึ้น

      “ แก้วโทรมาว่ะ” โทโมะบอกพร้อมเปิดลำโพงเพื่อให้เพื่อนอีกสองคนได้ยินด้วย

       ‘ พี่เคนตะเบาๆ หน่อยสิค่ะ แก้วขนลุกแล้ว’

       ‘ พี่กลัวแก้วเจ็บนะ’

       “ แก้ว เคนตะ” โทโมะเอ่ยออกมาอย่างตกใจและโมโหด้วย  อยากร็ว่าแก้วกับเคนตะกำลังทำอะไรกันอยู่

       ‘ พี่เคนก็เข้าไปลึกๆ สิค่ะ แบบที่พี่ทำให้เฟย์อ่ะ มันดีมากเลย’  เฟย์เอ่ยบอกโดยกลั้ยหัวเราะเอาไว้

       “ เฟย์เย่ของเขื่อน”

        ‘ นานไปแล้วนะแก้ว ตาพี่บ้างสิ’ ฟางเอ่ยออกมา ทำให้ป๊อบปีถึงกับโมโห

        “ ไอ้เคนตะ มึงตาย”  ป๊อบปี้บอกแล้วกดวางสาย 

        “ ไปบนดอยด่วน” ป๊อบปี้บอกแล้วเดินไปนำไปยังรถ  ก่อนจะขับมายังบนดอยที่เคนตะอยู่

      ++ อัพให้แล้ว เม้นแสดงความคิดเห็น โหวตให้หน่อยนะจ๊ะ ขอบคุณจร้า  เรื่องอื่น รอแปบนึงนะ กำลังจะแต่งให้ ++