ธุรกิจมัดใจยัยที่รัก

ณ บ้านป๊อปปี้
คนใช้:คุณป๊อปปี้กลับมาแล้วคะ
เฟย์:พี่ป๊อปทำไมกลับมาช้าจัง
ป๊อป:นี่ยัยเฟย์แกจะเป็นน้องฉันหรือแม่ฉันกันแน่
เฟย์:พี่ป๊อปอะ เอ๊ะนั่นใครอะ
ป๊อป:เอ่อ..เฟย์นี่แฟนพี่ชื่อฟาง
เฟย์:ยินดีที่ได้รู้จักคะพี่ฟาง 
ฟาง:ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะเฟย์
เฟย์:ว่าแต่คุณแม่กับคุณพ่อรออยู่
ป๊อป:ปะฟาง
 ณ ห้องอาหาร
เฟย์:แม่คะ
แม่(ป๊อป):นี่ยัยเฟย์เบาๆหน่อยไม่ต้องตะโกน
เฟย์:แม่ง่ะ
พ่อ(ป๊อป):นั่นใครละลูก
ป๊อป:เอ่อ..แฟนป๊อปเองครับ
พ่อ(ป๊อป):นี่แกมีแฟนตั้งแต่ตอนไหน
ป๊อป:เอ่อ..นานแล้วครับผมแอบคบกับฟางมาได้2เดือนแล้วครับแต่แค่ไม่ค่อยมีเวลา
แม่(ป๊อป):นี่หนูชื่อฟางหรอจ๊ะ มานั่งก่อน
ฟาง:คะ
แม่(ป๊อป):หนูเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันละ แล้วอยู่ที่ไหน แล้วรู้รึเปล่าว่าตาป๊อปต้องหมั้น
ฟาง:หนูไม่ใช่คนรวยอะไรหรอกคะคุณป้า หนูอยู่กับคุณยายคุณแม่และน้องชายของหนูมาตั้งแต่หนู2ขวบ หนูต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระของคุณแม่และคุณยาย หนูกับน้องชายต้องสอบชิงทุนเพื่อที่จะได้เรียนตั้งแต่ม.ต้น
แม่(ป๊อป):แล้วพ่อของหนูละ
ฟาง:พ่อของหนูไล่หนูแม่และน้องชายออกจากบ้านตั้งแต่หนู2ขวบ เพราะแม่หนูโดนใส่ร้าย
ป๊อป:แม่รู้อย่างนี้ผมหวังว่าแม่คงจะไม่ว่าเรื่องที่ผมจะคบกับฟางนะครับ
แม่(ป๊อป):แม่ไม่ว่าอะไรแกหรอก ดีซะอีกที่ได้หนูฟางเป็นลูกสะใภ้ แม่รู้สึกถูกชะตากับหนูฟาง
ฟาง:ขอบคุณคะคุณป้า
แม่(ป๊อป):เรียกแม่ซิจ๊ะ
ฟาง:คะคุณแม่
แม่(ป๊อป):ดีมากจ๊ะ ส่วนเรื่องหมั้น ที่จริงแม่ไม่ได้ไปขอลูกสาวของลูกค้ามาหมั้นกับลูกหรอกแม่แค่อยากเห็นสะใภ้ของแม่
ป๊อป:อ่าวคุณแม่
แม่:หรือไม่ดี ส่วนวันนี้หนูฟางก็นอนที่นี่ไปก่อนนะจ๊ะพรุ่งนี้จะให้ตาป๊อปไปส่ง
ฟาง:เอ่อ...
แม่(ป๊อป):เอาหน่าพรุ่งนี้วันหยุด
ฟาง:งั้นหนูขอโทรไปบอกที่บ้านก่อนนะคะ
แม่:จ๊ะ งั้นแม่จะให้คนใช้จัดห้องไว้ให้
(ตู๊ด...ตู๊ด...)
ฟาง:ฮัดโหลพิช
(พิชชี่:พี่ฟางนี่พี่อยู่ไหนมันดึกแล้วนะรู้ไหมแม่เป็นห่วง)
ฟาง:เอาหน่าฉันจะนอนบ้านเพื่อนแกไม่ต้องห่วงฉัน
(พิชชี่:ครับ)