รักวุ่นๆ ของ Poppy Fang

 
"ป๊อปปี้~~~~" ฟางลากเสียงยาว เมื่อป๊อปปี้เอาแต่ลากเธอไปติ้วๆ 
"........." ไม่มีเสียงใดๆหลุดออกมาจากปากของร่างสูงเลยแม้แต่นิดเดียวเพราะตอนนี้เค้ากำลังโกธร..
-ในห้องของทั่งสอง-
(fang's talk)
พอเราสองคนเข้ามาในห้อง ป๊อปปี้ปล่อยมือออกจากฉันแล้วเค้าก็เดินไปนอนลงบนเตียงเลย เฮ้ออ~~~ ไอ้เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าตัวเป็นอะไร อย่างงี้ต้องมีเคลียร์..
"ป๊อป~~~~~ เป็นอะไรค่าาา??" ฉันเอ่ยถามสามีหมาดๆของฉันอย่างอ้อนๆ อยู่ข้างๆเตียง
"ป่าว -_-" อ๊ากกกก อย่ามาเย็นชาใส่กันเซ้ไอ้สามีบ้าา
"ป่าวอะไรอ่าก็ตัวเองไม่คุยกะฟางเลยอ่า" ฉันพูดออกมาพลางก้มหน้าลงมองที่พื้น ไม่มองหน้าเค้า (end fang's talk)
(writer talk)
"ป๊อปก็คุยกับฟางอยู่นี่ไงค๊าบบ:)" ร่างสูงบอกร่างบางพร้อมจับคางมนขึ้นมาให้สบตากับเค้า
"ก็ระหว่างทางมาที่ห้องอ่ะ ป๊อปเอาแต่ลากๆๆ ไม่สนใจฟางเลยT.T" ร่างบางเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจพร้อมกับนำ้ตาที่ค่อยๆไหลออกมา เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ร่างสูงโกธร 
"โอ๋ๆๆ... ไม่ร้องนะครับคนดีของป๊อป จุ๊บ" ร่างสูงกอดร่างบางพร้อมจุมพิตเบาๆที่ปากบางเป็นการปลอบโทษฐานที่เค้าทำให้คนรักของเค้าร้องไห้
"ฮึก..ฮืก ฟางขอโทษนะ ฟางไม่รู้ว่าฟาง ฮึก ทำอะไรให้ป๊อปโกธร ฮืออ ขอโทษ TT_TT" ร่างบางได้แต่สะอึกสะอื้นอยู่กับอกแกร่งของร่างสูง
"ป๊อปหนะสิที่ต้องขอโทษที่ทำให้ฟางร้องไห้ ที่จริงป๊อปแค่หึง หวง ห่วง ฟาง และไม่ชอบให้ไอ้บ้านั้นมันมาส่งยิ้มหรือมองฟางด้วย ป๊อปขอโทษนะครับที่รัก จุ๊บ ฟอด~~~" ป๊อปปี้ร่ายยาว ไม่พอยังจูบ,หอมร่างบางที่ร้องไห้ฟูมฟายอยู่ด้วย
"อื้ออ..คนบ้า ฉวยโอกาศตลอดอ่ะ>_<" ร่างบางที่เริ่มรู้สึกว่าร่างสูงฉวยโอกาศเลยแขวะขึ้นมาทันที แต่ก็ไม่วายกอดร่างสูงไม่ปล่อยเช่นกัน
"หืม..กอดแน่นขนาดเนี่ยไม่ต้องไม่เล่นแล้วมั้งนำ้ทะเล....มาเล่นกับป๊อปดีกว่า^^" ร่างสูงพอได้ทีก็ดันร่างบางลงไปนอนบนเตียงนุ่มและทาบตามลงมาติดๆทันที
"นี่!! หยุดเลยนะ ไปเล่นนำ้ก่อนสิ ให้ทุกวันอยู่แล้วแหละไม่ต้องห่วง" 
"ทุกเวลาได้ยิ่งดี ^.^"
"เพี้ย!! นี่แหนะทะลึ่งละ >///<"
"แต่คุณแม่บอกว่าให้เอาหลานกลับไปให้ท่านน๊าาาาา ^_^ มามะที่รัก ม๊วฟฟฟฟ,~~" และบทรักอันสุดแสนจะsweet and romantic ก็ดำเนินต่อไป
To be continue...
 
_____________________________
ตัด ฉึบๆ พอก่อน -.-' ง่วงมากตอนนี่พิมพ์ผิดๆถูกๆ ก็อย่นว่ากันเด้ออออ อย่าถือสาาาาา เอ้าาา เม้นท์ everybodyy ขอ 5เม้นท์ส์ 5 5 5