รักวุ่นๆ ของ Poppy Fang

มาอัพให้แล้วน่ะค่ะ ;) ตอนก่อน
~อาจาร: ส่วนเธอป๊อปปี้ไปนั้งข้าง...~"ฟาง"
ป๊อปปี้: ได้ครับ :)
ฟาง : 0o0 หะอะไรนะ 0.0 ไม่จริง
ป๊อปปี้: หวัดดี ^^ หึหึ (หัวเราะในลำคอเบาๆ)
ฟาง: อย่ามาใกล้น่ะ
ป๊อปปี้: แล้วเธอจะทำไม
ฟาง: ฉันก็......
ป๊อปปี้: คนอย่างเธอไม่มีวันทำอะไรชั้นได้หรอก
ฟาง: แน้นะ (พูดพร้อมทำสายตาเจ้าเล้)
ป๊อปปี้: เออ..
~ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว~
แก้ว: เออฟางเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมดูเงียบๆ? (แก้วถามฟางอย่างสงใส)
ฟาง: เปล่านิ ฉันก็เป็นของฉันอยู่อย่างนี้ตลอดนิ
เฟย์: ปะๆเลิกสงใสได้แล้ว คือเฟย์อยากกินติมอ่ะไปด้วยกันนะ
แก้ว: อืม ไปก็ไป
ฟาง: เครๆ
~ณ ร้านไอซ์ครีม~
???: สวัดดีค่ะ รับอะไรดีค่ะ
เฟย์: เอาชอคโคแลต ราดซอสวะนิลาค่ะ
ฟาง: เอิมฉันเอา รสมะนาวสองลูกโลยขนมปังกรอบค่ะ 
แก้ว: เอาชอคโคแลตใส่อาวมอนด์ค่ะ
???: ได้ค่ะ รอสักครู้นะค่ะ
FFK: ค่ะ..
~ติมมาแว๊วววว~
เฟย์: โหดูดิลูกใหญ่เป็นบ้า 0.0
ฟาง: หืม...เปลี้ยวสะใจ
แก้ว: มันเวอร์!!!
~แล้วสาวๆก็กินเสร็จ~
ฟาง: อิ่มจังเลย
เฟย์: ใช่ๆ
แก้ว: นีพวกเธอฉันกลับบ้านก่อนน่ะ เจอกันพรุ่งนี้
FF: อืม
~ทันใดนั้นก่อนที้ฟางจะเดินขึ้นรถเท็กซี่ก็มีมือมาดึงเธอไว้~
ฟาง: ว๊าายยยปล่อยนะไอโรคจิต
....: ไม่ปล่อนจนกว่าเธอจะมากับฉัน
ฟาง: ไม่ไป...นี้อีตาหมีโรคจิตปล่อยฉันนะฉันจะกลับบ้าน...ตุบ ตุบๆๆ (ฟางตีๆๆๆป๊อปปี้ที่แขน)
ป๊อปปี้: นี้แหนะ (ป๊อปปี้อุ้มฟางยปนั้งที่รถหรูอของเค้า)
ฟาง: ว๊าาายอีตาบ้านี้นายทำไรอะปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ
ป๊อปปี้: เงียบสะถ้าไม่งั้นชั้นจูบจริงๆด้วย 
ฟาง: 0.0"นี้นายคุยอะไรกับฉันหะ
ป๊อปปี้: คุยเรื่องวันนี้ไง
ฟาง: ฉันไม่คุย แล้วก็เลิกตามฉันได้แล้วใจปะอีตาหมี
ป๊อปปี้: คำก็หมี สองคำก็หมี สงใสต้อง....
ฟาง: หยุดเลยนะอีตาบ้า แล้วกรุณาหลีกด้วย ฉัน-จะ-กลับ-บ้าน!!
ป๊อปปี้: ไม่หลีก!!
ฟาง: เอะนี้นายจะเอาไงกันแน้เนี้ยหะอีตาหมีปากเสีย 
ป๊อปปี้: ชั้นจะไปส่งเธอที่บ้าน
ฟาง: ไม่ต้อง!! ฉันกลับเองได้ยะ
ป๊อปปี้: แต่ชั้นจะไปส่ง แล้วเธอห้ามชั้นไม่ได้ด้วย 
ฟาง: ถ้าห้ามแล้วโลกจะแตกรึไงหะ (พูดประชด)
ป๊อปปี้: ถ้าเธออยากเจอเหมือนตอนกลางวันก็เอา (ป๊อปทำหน้าเจ้าเล้)
ฟาง: นี้นายหยุดพูดเลยนะ อะ.....จุ๊บ(ป๊อปปี้ดึงฟางเข้าไปจูบที่ปาก) ~ทั้งสองคนจูบกันนานพอสมควร และป๊อปปี้ก็ถอนจูออกช้าๆ~
ป๊อปปี้: เดี๋ยวชั้นไปส่ง!
ฟาง: แต่...(ป๊อปปี้จ้องหน้าฟางเหมือนทำเป็นสัญยานว่า "ถ้าขัดขืนเธอโดน")
(ในที่สุดป๊อปปี้ก็ไปส่งฟางที่บ้านจะได้)
ป๊อปปี้: อะถึงละ
ฟาง: เออ (ฟางจะรงไปแต่ป๊อปปี้ดึงมือเอาไว้)
ฟาง: อะไรอีก..? (ถามอย่างน่าเบื่อ)
ป๊อปปี้: ใจเธอจะไม่คิดขอบคุณชั้นบ้างเลยรึไงหะ
ฟาง: เรื่อง..? (ฟางทำหน้ากวนๆ)
ป๊อปปี้: ก็ที่ชั้นมาส่งเธอที่บ้านไง
ฟาง: ฉันไม่ได้ขอให้นายมาส่งสักหน่อย แต่นาย"......."!
ป๊อปปี้: โหคนอะไรสวยสะเปล่าแต่ใจดำจนถ่านเรียกพี่ได้เลย
ฟาง: นี้นายว่าฉันหรอหะ
ป๊อปปี้: ป๊าาาวววว
ฟาง: นี้ปล่อยมือฉันได้ยังหะ ฉันจะเข้าบ้านน
ป๊อปปี้: ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะขอบคุณชั้น
ฟาง: เออๆ ขอบคุณ ปล่อยได้ยัง
ป๊อปปี้: ไม่ใช่ขอบคุณแบบนี้!!!
ฟาง: อ้าวแล้วจะให้ฉันขอบคุณไงหะ
ป๊อปปี้: แบบนี้ไง (แล้วป๊อปปี้ก็ดึงฟางเข้าไปจูบที่ปากอย่างเร็ว)
ฟาง: อืิ๊ออ อือ (ฟางครางออกมา)
ป๊อปปี้: รู้ยังว่าขอบคุณแบบชั้นเป็นยังไง
ฟาง: เออรู้แล้วชไอบ้า (แล้วฟางก็วิ่งเข้าไปในบ้านแล้วก็ขึ้นห้องของตัวเองไป ส่วนป๊อปปี้ก็ขับรถกลับบ้านอย่างมีความสุข)
~ณ ห้องของฟาง~
________________________________
ฟ้ารู้นะว่าทุกคนรออ่านต่อใช่ไหมละ แต่ฟ้าไม่มีเวลาเลยอ่ะ รอวันหยุด เสาร์ อาทิตอย่างเดียวเลย จะได้อัพให้อ่านเยอะๆ แต่ถ้าอยากให้ฟ้าอัพนิทานทุกๆเรื่องที่เขียนไว้"เร็วๆ"ก็ต้องช่วยกัน ฝากนิทาน คนเขียนจะได้มีกำลังใจเขียนน่ะ// วันนี้เปิดคอมมาเห้นมีคนอ่านมากกว่า 200คนในวันเดียวรู้สึกดีใจม๊าก มากเลยแต่ถ้าให้ดี วิจารณ์กันหน่อยนะ ;)// ถ้าเราเขียนไรผิดอย่าว่ากันนะ เราขอโตดดด ;)