รักยุ่งๆ ของฉันกับเขา

8.5

เขียนโดย tumm

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.30 น.

  12 ตอน
  178 วิจารณ์
  35.94K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ตอนที่3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              ตอนเย็นฟางกับมาก็เจอแต่พ่อกับแม่ ไม่เห็นพี่ชายอยู่ก็แปลกใจ  มองหาแต่ก็หาไม่เจอจนมารดาต้องเอ่ยถาม

           " หาะไรยัยฟาง"

           " หาพี่โมะสิค่ะ ไม่รู้อยู่ไหน" ฟางบอกผู้เป็นแม่

           " มีอะไรกับพี่เขาล่ะ"

           " จะถามว่าทำไมพี่โมะไม่ยอมให้แก้วไปเรยีนนะสิค่ะ"

           " ทำไมตาโมะทำแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวแม่จะต่อว่าให้ มาว่าลูกสาวคนสวยของแม่ได้" แม่ชองฟางเอ่ยเพราะเขารักแก้วเหมือนลูกสาว  จนเคยคิดกับสามีว่าจะขอหนูแก้วให้กับโทโมะ

            " เดี๋ยวฟางไดูที่บ้านยัยแก้วก่อนนะค่ะ"  

            " ชวนหนูแก้วมาทานข้าวที่บ้านเราด้วยนะ" มารดาบอก  ฟางเดินมายังบ้านของเพื่อนสาว  เมื่อเดินเข้ามาจะเรียกพี่ชายกับเพื่อนก็หยุดชะงักที่เห็นพี่ชายตัวเองนอนตักเพื่อนสาวแล้วหลับกันไปทั้งคู่

             " ยัยฟาง"  แก้วที่ลืมตาขึ้นมาก็เห็นเพื่อนสาวมองอยู่  ก่อนจะค่อยๆ ลุกแล้วเอาหมอนมาหนุนหัวให้ชายหนุ่ม

             " ทำอะไรจ๊ะเพื่อนเลิฟ" ฟางยิ้มแบบแซวๆ

             " เปล่านิ ตามมาตาพี่ชายแกใช่ไหม เอากลับไปด้วยเลย" ฉันบอกเพื่อนสาว

             " วันนี้แม่ฉันให้มาชวนแกไปกินข้าวที่บ้านอ่ะ" ฟางบอก

             " เดี๋ยวแก้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน" ฉันบอกเพราะตอนนี้ฉันยังใส่ชุดนักศึกษาอยู่  แล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนตัวเอง

              " ยัยฟางไปกันยัง" ฉันถามเพื่อนสาวแต่ยัยฟางหายไไหนแล้วก็ไม่รู้  เห็นแต่โทโมะที่นั่งยิ้มอยู่

              " วันนี้แต่งตัวน่ารักจัง" โทโมะมองหญิงสาวที่ใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวใหญ่  มันน่าจับกดชะมัด

              " ไปกันเถอะ เดี๋ยวคุณน้ารอนาน" ฉันบอกแล้วเดินมาหยิบมือถือที่วางอยู่ก่อนจะเดินมาล็อคบ้าน 

              " สวัสดีค่ะคุณน้า" ฉันยกมือไหว้มารดาของชายหนุ่ม

              " จ๊ะ ตาโมะทำไมวันี้ถึงไม่ให้หูแก้วไปมหาวิทยาลัย" แม่ของชายหนุ่มดุลูกชาย  แก้วยิ้มก่อนจะหันมาอ้อน

              " ใช่ค่ะ แก้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย ขาดเรียนอย่างนี้ไม่ดีเลยนะค่ะ" ฉันบอกพร้อมเข้ามากอดแขนหญิงวัยกลางคนก่อนจะหันมายิ้มเยาะให้ชายหนุ่ม

               " แม่ครับ"

               " ไม่ต้องมาเรียกแม่เลย ถ้าหนูแก้วสอบไม่ผ่านแม่จะโทษเรา"

               " ครับแม่"

               " หนูแก้วไทำอาหารกับแม่ในครัวดีกว่า" มารดาเอ่ยชวนหญิงสาว

               " ได้ค่ะ" ฉันพามารดาของโทโมะเดินเข้าไปในครัว

               ' แสบนักยัยตัวเล็ก ' โทโมะบ่นก่อนจะเดินขึ้นไปอาบน้ำ

            เวลาผ่านไปจนอาหารเสร็จแก้วก็เดินออกมาช่วยแม่ของเพื่อนสาวจัดโต๊ะอาหาร  ทุกคนมารวมกันที่โต๊ะยกเว้นชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมลงมา

          " ฟาง ไปตามพี่เรามาสิ" บิดาเอ่ยบอกลูกสาว

          " ฟางหิวอ่ะพ่อ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน" ฟางบอกแล้วลงมือทานด้วยความหิว

           " เดี๋ยวหนูไปตามให้ก็ได่ค่ะ คุณน้าทั้งสองทานกันก่อนเลยค่ะ" ฉันยิ้มให้ผู้ใหญ่ทั้งสองก่อนจะเดินขึ้นไปบนบ้าน  ฉันเคยขึ้นมาห้องยัยฟาง ก็เดาได้ว่าห้องนี้คงป็นห้องของโทโมะ

      ก๊อก ก๊อก ก๊อก

           " เชิญครับ" โทโมะตะโกนบอก  ฉันเลยเปิดประตูเข้ามา

           " ทำไมพี่ไม่ลงไปกินข้าว"

           " ห่วงพี่ด้วยเหรอ" โทโมะหันมาถามหญิงสาว

           " ก็แม่พี่ให้ขึ้นมาตาม แล้วจะลงไปกินข้าวไหม" ฉันถามชายหนุ่ม

           " พี่อยากกินอย่างอื่นมากกว่า" โทโมะมองมาที่หญิงสาว  แก้วเลยถอยตัวเองออกมา

           " อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นแก้วร้องนะ"

           " ร้องแบบเมื่อคืนนะ พี่ชอบ " โทโมะเดินเข้ามากอดหญิงสาว  แก้วผลักออกก่อนจะวิ่งลงมาข้างล่าง  โดยโทโมะเดินตามมาอย่างช้าๆ

            " ว่าไงหนูแก้ว ตาโมะลงมาไหม" บิดาของชายหนุ่มเอ่ยถามฉันที่นั่งลงข้างๆ เพื่อนสาว

            " มาแล้วครับคุณพ่อ คุณแม่" โทโมะนั่งลงข้างๆ หญิงสาว  ก่อนจะเอามือวางไว้ที่ขาของแก้ว  แก้วรู้สึกตัวก่อนจะหันมาจ้องชายหนุ่ม  โทโมะยิ้มให้ก่อนจะลูบขาหญิงสาวเล่น 

              เมื่อทานข้าวเสร็จแม่ของโทโมะก็ให้ลูกชายเดินมาส่งแก้วที่บ้าน  แก้วรีบเดินนำมาทันที  โทโมะตามมาคว้าแขนไว้ก่อน

             " เดี๋ยวสิแก้ว"

             " ปล่อย มีอะไรอีกล่ะ" ฉันบอกพร้อมสะบัดมือออก

             " พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง"

             " เก้าโมงค่ะ"

             " เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ จุ๊ฟ"  โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาวก่อนจะวิ่งกลับบ้านไป  แก้วมองตามแล้วยิ้มออกมา  ก่อนจะเดินเข้ามาในบ้าน  เมื่อเดินเข้ามาก็เจอกับพี่ชายที่นั่งดูทีวีอยู่

             " ทำอะไรเกรงใจบ้างสิ"

             " ทำอะไรพี่จงเบ" ฉันถามพร้อมนั่งลงข้างๆ พี่ชาย 

             " ก็อย่างนี้ไง" จงเบแกล้งหอมแก้มน้องสาว 

             " แก้วไปนอนดีกว่า" แก้วยิ้มเขิลๆ ก่อนจะเดินขึ้นห้องนอนไป

 

 

             +++ เม้นให้ด้วยนะค่ะ  เดี๋ยวจะมาอัพให้ใหม่  ไม่รู้ว่าสนุกหรือเปล่า  บอกด้วยนะค่ะ+++

            

         

 

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา