คู่กัดหรือคู่รัก??

 @สนามบิน
 ตอนนี้ฉันมาถึงสนามบินแล้วก็กำลังรอกวินเช็คของอยู่
"ป่ะแก้ว ของครบแล้ว"
"อื้ม ไปอยู่ที่นั่นมาตั้งนานคิดถึงกันบ้างป่าว55"ฉันหันไปพูดกับกวิน
"อืม...ก็คิดถึงนะ":)
"ป่ะกลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวแม่จะรอนาน"ฉันพูดพลางจูงมือกวินเดินไป ขึ้นแท็กซี่ พอถึงบ้านเราสองคนก็เข้าไปหาพ่อกับแม่ ที่ห้องรับแขก
"อ้าว มากันแล้วเหรอลูก นั่งก่อนสิ"ฉันกับกวินสวัสดีคุณแม่กับคุณพ่อฉันแล้วไปนั่งที่โซฟา"แจนเอากระเป๋ากวินไปเก็บที่ห้องข้างๆยัยเเก้วที่ฉันให้ทำความสะอาดไว้ด้วยล่ะ
"ค่ะ"พี่อจนตอบรับและเอากระเป๋าใบยักษ์ของกวินขึ้นห้องไป
"คือไหนๆก็ไหนๆแล้วนะ แม่ก็มีเรื่องที่จะบอกเราทั้งสองคน"เราทั้งคู่มองหน้าคุณแม่อย่างงุนงง"แม่รู้นะว่ามันทำใจได้ยากแต่ ลูกๆทั้งสองก็ต้องทำใจนะ....แม่จะให้เราสองคนหมั้นกัน"
"หมั้น?!?"เสียงฉันกับกวินตะโกนดังลั่น
"ใช่ลูก คือคุณยายของเราทั้งคู่น่ะเขาอยากให้เราทั้งคู่แต่งงานกัน เพราะเห็นว่าเราทั้งคู่น่ะเหมาะสมกันดี"บ้าจริง!นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
"แก้วไม่แต่ง!! ยังไงก็ไม่แต่งค่ะ!!"ฉันพูดเสียงดังพลางลุกขึ้นยืน
"แก้วแม่รู้มันทำใจได้ยากนะ แต่มันเป็นความต้องการของคุณยาย"แม่พูดพลางลุกขึ้นมาโอบฉันพลางลูบหัวอย่างอ่อนโยน
"แต่แม่ก็รู้ว่าแก้วคบกับโทโมะอยู่ แม่เป็นคนบอกเองด้วยซ้ำว่าอยากให้แก้วแต่งงานกับโทโมะ!! แล้วทำไมมาวันนี้แม่ถึงต้องให้แก้วแต่งงานกับกวินล่ะคะ ทำไม!!ทำไม!!"ฉันพูดน้ำตาอาบสองแก้ม ไม่ใช่กวินเป็นคนไม่ดี แต่เขาเป็นคนที่ดีมากเลยแหละ แต่แค่ฉันไม่ได้รักกวิน ฉันรักโทโมะ! ฉันรักโทโมะ!
"แต่ลูกก็ต้องทำใจนะ เพราะคุณยายท่านขอไว้"
"ไม่ค่ะแก้วไม่ยอมแต่งงานกับกวิน แก้วไม่ได้รักกวิน แก้วรักโทโมะค่ะแม่ รักโทโมะ!! แม่เข้าใจแก้วมั้ย ฮือๆๆ"ฉันพูดไปร้องไห้ไป
"แม่เข้าใจลูกนะ แต่ลูกก็ต้องเช้าใจแม่เหมือนกันนะ ว่ามันเป็นความต้องการของคุณยายที่เมื่อลูกจบม.6กันแล้ว กวินกับแก้วต้องหมั้นกัน"
"แต่การแต่งงานมันคือทั้งชีวิตของแก้วนะคะ การแต่งงานต้องแต่งกับคนที่เรารักไม่ใช่เหรอคะ แล้วนี่อะไรกันคะ!?!"ฉันพูดพลางวิ่งขึ้นไปบนห้อง แล้วนอนร้องไห้อยู่บนเตียงคนเดียว.... เวลาผ่านไป3ชั่วโมงตอนนี้6โมงเย็นแล้ว ฉันก็ยังนอนร้องไห้อยู่.......
ก๊อก! ก๊อก! 
"แก้วๆ ไปกินข้าวลูก"
".........."
"แก้วกินข้าวหน่อยนะลูก"
".........."
"ถ้าลูกไม่อยากทานก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวแม่ให้แจนเอาข้าวต้มมาให้นะลูก" แม่ยังจะให้ฉันลงไปกินข้าวงั้นเหรอ ทำกับฉันขนาดนี้แล้ว จ้างให้ฉันก็กินไม่ลงหรอก 
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"คุณหนูคะแจนเอาข้าวต้มมาให้ เปิดประตูหน่อยค่ะ"ไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับของหญิงสาวในห้อง คนรับใช้ที่ชื่อแจนเลยเอากุญแจมาไขเข้าไปในห้อง ก็เห็นหญิงสาวร่างเล็กนอนหลับอยู่บนที่นอน ด้วยคราบน้ำตาที่เประเปื้อนเต็มหมอนและที่นอน ทำให้หญิงสาวคนรับใช้รู้สึกสงสารคุณของเขาซะเหลือเกิน..."โถ่ คุณหนูของแจนไม่หน้าโชคร้ายแบบนี้เลย..."
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอโทษนะจ๊ะที่หายไปนาน ตอนนี้สงสารแก้วใจกันมั้ย? ใครอยากให้แก้วแต่งงานกับกวินบ้าง?? ไรเตอร์คนนึลอ่ะไม่อยาก-3-  เม้น+โหวตกันด้วยนะ><