ฉันรักนายไอ้น่าหล่อ

07:00 น.
พ่อ:แก้วลูกใส่วิกผมของผู้ชายทำไมล่ะลูก o_o
แก้ว:ก็ย้ายโรงเรียนทั้งทีจะให้หนูทำตัวแบบเดิมๆได้ยังไงล่ะคะ(ฉันพูดแล้วส่งยิ้มให้พ่อ)
พ่อ:แต่งลูกแต้งตัวเป็นผู้หญิงก็ดีอยู่แล้วนะลูก
แก้ว:พ่อพูดแบบนี้แปลว่าพ่อจะไม่ให้แก้วใส่วิกเหรอ =o=
พ่อ:พ่อไม่ได้ห้าม พ่อแค่เปรียบเทียบเฉยๆ
แก้ว:แค่เปรียบเทียบก็ดีแล้ว
พ่อ:เอ่อ! พ่อลืมบอกไปนับตั้งแต่วันนี้ลูกไม่ต้องขับรถไปเรียนแล้วนะ
แก้ว:ทำไมล่ะคะ
พ่อ:ก็หุ่นส่วนของพ่อเขาบอกว่าจะให้ลูกชายเขามารับและส่งทุกวัน เขาบอกว่าเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของลูก
แก้ว:ไม่! แก้วไม่ต้องการให้ใครมารับมาส่งเพราะแก้วโตแล้ว
พ่อ:แก้วพ่อขอร้องเรื่องเนี่ยเรื่องเดียวทำตามที่พ่อบอกเถอะนะลูก
แก้ว:แต่...
 
ติ๊ง ต๊อง
พ่อ:สงสัยว่าลูกชายของเขาจะมารับแล้วล่ะลูก
แก้ว:โอเคค่ะ หนูยอมพ่อก็ได้
 พอฉันเดินออกจากบ้านมาเปิดประตูหน้าบ้านฉันก็เจอกับผู้ชายที่หน้าตาหล่อ(สุดๆ)แต่สายตาของไอ้หน้าหล่อนี่ที่มองฉันเหมือนจะรังเกียจที่ฉันแต่ตัวเป็นทอม
โทโมะ:เธอจะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย --
แก้ว:...
โทโมะ:ยัยทอม! ฉันถามเธอไม่ได้ยินหรือไง
แก้ว:ได้ยินแต่ไม่อยากตอบ
โทโมะ:เธอเป็นอะไรถึงไม่ตอบฉัน
แก้ว:เพราะฉันไม่ได้ชื่อ ยัยทอม ไงเล่า
โทโมะ:ขึ้นรถได้แล้ววันนี้ฉันไม่มีอารมณ์เถียงกับทอม
แก้ว:นาย!!!
โทโมะ:เธอกล้าขึ้นเสียงกับคนอย่างฉันเหรอ
แก้ว:กล้าสิ ก็ฉันเพิ่งขึ้นเสียงกับนายไปเมื่อกี้นี้เอง
โทโมะ:ยะ ยัยทอม!
แก้ว:ทำไม นายจะทำอะไรฉัน:P
โทโมะ:ฝากไว้ก่อนเถอะยัยทอม
แก้ว:อย่าลืมมาเอาคืนนะ555+
 07:10 น.
ไอ้น่าหล่อมันขับรถจนวิกผมฉันจะปลิวออกจากหัวอยู่แล้ว นายนี่ต้องตั้งใจแกล้งฉันแน่ๆเลย ชิ! หล่อซะป่าวแต่นิสัยไม่ดีไม่หน้าเกิดมาหล่อเล๊ย