Love Story รักวุ้นวายของเขาทั้ง 6(9)

8.6

เขียนโดย wankiffk

วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.43 น.

  22 ตอน
  81 วิจารณ์
  33.63K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ตกเย็น..
"พี่แก้วเฟย์ว่าเราเข้าครัวไปทำอาหารเย็นกันเถอะ พวกหนุ่มคงหิวกันจนจะแย่แล้ว"เฟย์บอกแก้วที่กำลังนั้งดูทีวีกับโทโมะอยู่
"อืม"แก้วตอบ
"พี่ฟางไปด้วยกันสิ"เฟย์หันมาบอกฟางที่นั้งอยู่ข้างๆป๊อบปี้
"จ๊ะ"
แล้วทั้งสามสาวก็เดินเข้าไปในครัว
"เออ นี้ไอ้โมะ"เขื่อนแรกโทโมะที่นั้งอยู่
"มีไร?"โทโมะถาม
"แกคิดว่าแกอยากมีกับแก้วสักกี้คนว่ะ?"
"ยังไม่รู้ดิ..คงต้องเอาคนเดียวให้รอดก่อนละกัน"
"นิ ไอ้ป๊อบเมื่อไรแกกับพิมจะแต่งงานกันสักทีว่ะ? เห็นคบกันมาก็จะ5ปีแล้วนิ"เขื่อนหันไปพูดป๊อบปี้
"ไม่รู้ดิ..อาจจะไม่แต่ง แต่อาจจะเลิกกันแท่น.."ป๊อบปี้พูดแบบเซ็งๆ
"เห้ยยยย นี้แกจะเลิกกับพิมหรอ?"เขื่อนถามอย่างงงๆ
"มั้ง.."ป๊อบปี้ตอบออกมา
"ทำไมว่ะ?"โทโมะถามบ้าง
"ก็เดี่ยวนี้พิมอ่ะดิ ชอบทำตัวจุนจานวุ่นวาย แค่เวลาเห็นฉันอยู่กับเฟย์หรือฟาง หรือพูดหญิงที่ไหนก็ชอบทำหึงไปตลอด เห้อออ ขนาดฉันบอกว่าไม่อะไรนะก็ไม่เชื่อ ฉันละปวดหัวจริงๆ" ในละว่างที่หนุ่มคูยกัน ดันทีคนมาแอบฟังคนๆนั้นก็คือฟาง 
"ก็เพราะที่พิมเขาหึงก็แปลว่าเขารักนายไงป๊อบปี้"ฟางเอ่ยออกมาแล้วเดินมานั้งลงข้างๆป๊อบปี้
"ฟาง.."ป๊อบปี้ตกใจนิดที่ฟางพูด
"นายไม่เคยเข้าใจหัวอกของผู้หญิงเลยป๊อบปี้ ที่พิมเขาทำไปอย่างนั้นก็แปลว่าเขาไม่อยากให้นายไปยุงกับผู้หญิงคนอื่น เพราะเขาอยากให้นายเป็นผู้ชายของเขาคนเดียวและ.."ฟางยังไม่ทันจะพูดจบป๊อบปี้ก็รีบตัดบท
"ไม่ต้องพูดแล้วฟาง ยังไงๆพิมกับฉัน เราก็ไปกันไม่รอดอยู่แล้ว..เพราะว่าเราทั้งสองเริ่มจะห่างกันมาสักพักแล้ว เธอเชื่อฉันสิ สักวันพิมเขาเองนั้นและที่จะขอเลิกฉันเอง"ป๊อบปี้พูดอย่างมั่นใจ
"ทำไมแกถึงดูมั่นใจจังว่ะ?"เขื่อนถามแบบสงสัยสุดๆ
"ก็เพราะฉันฉลาดไง ฮ้าๆๆๆ"ป๊อบปี้พูดแล้วขำออกมา
ตกเย็น.."พี่แก้วเฟย์ว่าเราเข้าครัวไปทำอาหารเย็นกันเถอะ พวกหนุ่มคงหิวกันจนจะแย่แล้ว"เฟย์บอกแก้วที่กำลังนั้งดูทีวีกับโทโมะอยู่
"อืม"แก้วตอบ
"พี่ฟางไปด้วยกันสิ"เฟย์หันมาบอกฟางที่นั้งอยู่ข้างๆป๊อบปี้
"จ๊ะ"
แล้วทั้งสามสาวก็เดินเข้าไปในครัว
"เออ นี้ไอ้โมะ"เขื่อนแรกโทโมะที่นั้งอยู่
"มีไร?"โทโมะถาม
"แกคิดว่าแกอยากมีกับแก้วสักกี้คนว่ะ?"
"ยังไม่รู้ดิ..คงต้องเอาคนเดียวให้รอดก่อนละกัน"
"นิ ไอ้ป๊อบเมื่อไรแกกับพิมจะแต่งงานกันสักทีว่ะ? เห็นคบกันมาก็จะ5ปีแล้วนิ"เขื่อนหันไปพูดป๊อบปี้
"ไม่รู้ดิ..อาจจะไม่แต่ง แต่อาจจะเลิกกันแท่น.."ป๊อบปี้พูดแบบเซ็งๆ
"เห้ยยยย นี้แกจะเลิกกับพิมหรอ?"เขื่อนถามอย่างงงๆ
"มั้ง.."ป๊อบปี้ตอบออกมา
"ทำไมว่ะ?"โทโมะถามบ้าง
"ก็เดี่ยวนี้พิมอ่ะดิ ชอบทำตัวจุนจานวุ่นวาย แค่เวลาเห็นฉันอยู่กับเฟย์หรือฟาง หรือพูดหญิงที่ไหนก็ชอบทำหึงไปตลอด เห้อออ ขนาดฉันบอกว่าไม่อะไรนะก็ไม่เชื่อ ฉันละปวดหัวจริงๆ" ในละว่างที่หนุ่มคูยกัน ดันทีคนมาแอบฟังคนๆนั้นก็คือฟาง 
"ก็เพราะที่พิมเขาหึงก็แปลว่าเขารักนายไงป๊อบปี้"ฟางเอ่ยออกมาแล้วเดินมานั้งลงข้างๆป๊อบปี้
"ฟาง.."ป๊อบปี้ตกใจนิดที่ฟางพูด
"นายไม่เคยเข้าใจหัวอกของผู้หญิงเลยป๊อบปี้ ที่พิมเขาทำไปอย่างนั้นก็แปลว่าเขาไม่อยากให้นายไปยุงกับผู้หญิงคนอื่น เพราะเขาอยากให้นายเป็นผู้ชายของเขาคนเดียวและ.."ฟางยังไม่ทันจะพูดจบป๊อบปี้ก็รีบตัดบท
"ไม่ต้องพูดแล้วฟาง ยังไงๆพิมกับฉัน เราก็ไปกันไม่รอดอยู่แล้ว..เพราะว่าเราทั้งสองเริ่มจะห่างกันมาสักพักแล้ว เธอเชื่อฉันสิ สักวันพิมเขาเองนั้นและที่จะขอเลิกฉันเอง"ป๊อบปี้พูดอย่างมั่นใจ
"ทำไมแกถึงดูมั่นใจจังว่ะ?"เขื่อนถามแบบสงสัยสุดๆ
"ก็เพราะฉันฉลาดไง ฮ้าๆๆๆๆ"ป๊อบปี้ขำออกมา
"โท่...."ทุกคนออกแบบเซ็งๆออกมา
"นิ! ทุกคนอาหารเสร็จแล้วจ้าาาา"เสียงของเฟย์ดั้งออกมาจากห้องครัว
"ป่ะ ทุกคนเราไปกินอาหารกันดีกว่า"โทโมะพูด แล้วทุกคนก็เดินไปในห้องอาหาร
 
ในห้องอาหาร
 
"เฟย์วันมีอะไรกินบ้างเนี้ย? แล้วจะกินได้หรือเปล่าเนี้ย? ฮ้าๆๆ"เขื่อนถามแบบก่วนๆ
"นิ !! ไอ้บ้าเขื่อน ดูถูกกกก เชอะ !"เฟย์พูดแล้วหันหน้าหนี
"แก้วรับรองว่ากินได้แน่นอนเพราะแก้วกับเฟย์เป็นทำ ยังไงๆก็ต้องอร่อยอยู่แล้ว"แก้วพูดอย่างมั่นใจ
"แน่ใจอ่ะ?"เขื่อนถาม
"นิ ! ไอ้เขื่อนแกเลิกถามก่วนๆได้แล้ว ตกลงจะกินข้าวกันไหมเนี้ย? เห้อออ"โทโมะพูดแล้วถอนหายใจยาวๆ
"ฉันก็เห็นด้วยกับไอ้โมะนะโว้ย ฉันหิวมากกกกเลยตอนนี้"ป๊อบปี้ขอพูดบ้างคน
""เออๆ"เขื่อนตอบแบบไม่พอใจ แล้วนั้งลง
 
แล้วทุกคนก็กินข้าวกันอย่างอร่อย
 
ตกค่ำ
 
"เออนี้ทุกคนเดียวฉันกับแก้วขอตัวกลับบ้านกันก่อนนะ"โทโมะพูดขึ้นในละว่างที่ทุกคนกำลังนั้งเล่นกันอยู่ในห้องนั้งเล่น
"งั้นวันหลังเจอกันอีกนะไอ้โมะ"เขื่อนพูด
"เออไปแล้วนะ บาย"โทโมะโบกมือบายเพื่อนๆแล้วพาแก้วเดินออกไป
"ไอ้เขื่อนเดียวฉันขอตัวกลับบ้านด้วยกันละกัน ไปละ"ป๊อบปี้พูดแล้วทำท้าจะเดินไปแต่
"เออไอ้ป๊อบแกก็พาสองสาวพี่นองกลับไปด้วยสิ ฉันขี้เกลียดไปส่ง"เขื่อนพูด
"อืมๆ"ป๊อบปี้ตอบ
"โท่ไอ้เขื่อน..ไอ้เขื่อนขี้เกลียดเอ้ยยย"เฟย์เอ่ยออกมา
"เฟย์ตกลงว่าจะกลับด้วยกันมั้ยเนี้ย? ยื้นคูยกับไอ้เขื่อนนั้นและ..ป่ะฟางเราไปกัน"ป๊อบปี้พูดแล้วก็รีบไปจับมือของฟางแล้วพาออกจากบ้าน
"โท่..พี่ป๊อบปี้พี่ฟางรอเฟย์ด้วยดิ"เฟย์ตะโกนเรียกทั้งสองแต่ป๊อบปี้ก็ไม่สนรีบจุงฟางขึ้นรถ
"ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้บ้าเขื่อน"เฟย์หันมาบอกเขื่อนแล้วรีบวิ่งตามฟางและป๊อบปี้ไป
 
20นาทีผ่านไป..
 
บ้านของสองสาวพี่น้อง
 
"ใจนะป๊อบปี้ที่มาส่งฟางกับ...เฟย์"ฟางบอกป๊อบปี้ละว่างก่อนป๊อบปี้จะออกรถกลับบ้านตัวเอง
"อืม งั้นเดียววันหลังเจอกันนะ"ป๊อบปี้บอกฟางแล้วส่งยิ้มให้
"จ๊ะ บาย"ฟางส่งมือบายป๊อบปี้แล้วป๊อบปี้ก็ออกรถไป
 
แล้วสองสาวก็เดินเข้าบ้าน
 
ในห้องนอนของสองสาว
 
"นี้พี่ฟาง ตกลงว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อบปี้มีอะไรกันหรือเปล่า? เฟย์เห็นนะว่าวันนี้พวกพี่สองคนดูสนิดกันมากกว่าปกรติ หรือว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อบกำลังจะกิ๊กกัน?"เฟย์พูดออกมาในละว่างที่ฟางกำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
"เปล่าาาา พี่ไม่ได้ที่จะกิ๊กกับป๊อบปี้ เขาก็แค่มาปลอบใจพี่ให้ตัดใจจากแก้วก็แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก.."ฟางพูดแล้วพยามหลบสายตาของเฟย์
"พี่แน่ใจหรอ?"
"แน่สิ..เฟย์ไม่ต้องมาถามอะไรพี่มากหรอกพี่ขี้เกลียดตอบแล้ว พี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ"พูดจบฟางก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
 
Fang Talk
 
ป๊อบปี้นี้นายชอบฉันหรือแค่เป็นห่วงฉันเชยๆกันแน่นะ? เห้ออออออออ
 
เช้าวันรุ้งขึ้น
 
บ้านของโทโมะ
 
หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าของชายหนุ่ม เธอจึงเอานิ้วมาเล่นหน้าของชายหนุ่มอย่างสนุก นิ้วบางเล็กลุบหน้าหล่ออย่างสนุก จนชายหนุ่มรู้สึกว่ามีอะไรมาลุบหน้าของเขาอยู่ เขาจึงลืมตาขึ้น
"ทำอะไรจ๊ะแก้ว?"โทโมะถามขึ้น
"เล่นนน"แก้วตอบอย่างน่ารักแล้วยิ้ม
"อือออ เล่นเป็นเด็กไปได้นะ..แก้วกำลังจะเป็นแม่คนนะ ยังจะเล่นเป็นเด็กๆอยู่ได้.."โทโมะพูดไปยิ้มไป
"วันนี้โทโมะไม่ไปทำงานหรอ?"แก้วถามอย่างน่ารักๆอีกรอบ
"เดียวไปอีกสักพัก แต่ตอนนี้ขอนอนกอดเมียสุดที่รักก่อนละกันนะ"พูดจบโทโมะก็ดึงแก้วมากอด
"โทโมะ..."
"หือ?มีอะไรหรอ?"
"โทโมะอยากได้ลูกผู้หญิงหรือผู้ชาย?"
"โมะไม่รู้สิ..เขาจะเป็นหญิงหรือชายโมะก็รัก..รักให้เท่ากับที่รักแก้วไง"พูดจบโทโมะก็จูบปากของแก้วเบาๆ
"...."แก้วได้แต่เงียบเพราะเขินจนหน้าแดง
"แก้วตอนนี้แก้วท้องได้2เดือนกว่าๆแล้วใช่ไหม?"
"อืมใช่"
"งั้นอีก7เดือนเราก็จะเจอกันแล้วนะลูก.."โทโมะยกมือมาจับหน้าท้องของแก้วแล้วยิ้ม
"โทโมะอยากเห็นลูกแล้วใช่ไหม?"แก้วถาม
"อืมใครเป็นพ่อเป็นแม่ก็อยากเห็นหาลูกตัวเองอยู่แล้วละ แก้วเองก็อยากเห็นใช้ไหมละ?"
"อืม ใช่"
 
ทั้งคู่นอนกอดกันไปได้สักพักมือถือของโทโมะดั้งขึ้น
 
*เธอคือดวงใจของฉัน จากนี้ฉันจะมีแค่เธอ ฉันจะทำให้เธอไม่เสียน้ำตาตลอดไป จากนี้สัญญา ฉันจะดูแลเธอไปอย่างดี ขอมีเธอจนวันตาย ขอเป็นคนสุดท้ายของเธอ *
 
"ฮาโหล"โทโมะยิบมือถือมารับ
["นิ โทโมะคูณจะมาทำงานไหมเนี้ย?"]เสียงของเจ้านายของโทโมะโทรมา
"ออ ครับๆ เดียวผมไปเดียวนีและครับผม"โทโมะรีบว่างสายแล้วหันมาบอกแก้ว
"แก้วเดียวโมะไปทำงานก่อนนะเจ้านายโทรมาตามแล้ว"
"จ๊ะ"
 
สักพักโทโมะก็รีบขับรถออกไปจากบ้านทันที
 
----------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพให้แล้ววนะคร้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ       ไปละคร้าฟ
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา