Stubborn Love Plan แผนการณ์ขโมยหัวใจ รักนายปากแข็ง

9.1

เขียนโดย narami

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.08 น.

  24 chapter
  538 วิจารณ์
  64.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2556 22.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) Gentleman?!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

Chapter 4


Gentleman?!

 

 


:: Poppy Talk ::

 

[ ตึกเรียน Grade10-Grade12 ]

 

หลังจากที่ฟางได้ช่วยรุ่นน้องคนนั้นขึ้นมาจากน้ำ เธอก็จะพาพวกผมไปพบกับไอ้ตัวต้นเหตุ แดเนียล  Grade12 ห้องC ผู้ชายที่ทำให้เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้น


ฟางที่เดินนำพวกผมอยู่นั้นดูคาดเดาอารมณ์ไม่ได้ ว่าโกรธ หรืออะไร เพราะเธอนิ่งมากจนน่ากลัว


“เห้ยๆ ป๊อปปี้ แกว่าฟางโกรธอยู่รึเปล่าวะ”


เขื่อนเอ่ยถามผมกับโทโมะเสียงเบา(มาก)ระหว่างที่เรากำลังเดินทางไปหารุ่นพี่คนนั้น


“ฉันว่าน่าจะโกรธมากละ เพราะการทะเลาะครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย”


โทโมะกล่าวก่อนจะเอามือลูบคางอย่างเก๊กท่า ฉันไม่มีอารมณ์มาดูแกเก๊กหล่อหรอกนะ!

 

“ฉันก็คิดเหมือนแกว่ะ ถ้ายัยลูกหมาไปเจอกับรุ่นพี่คนนั้น มีหวังได้อาละวาดห้องแตกแน่”

 

ผมพูดอย่างเสียวสันหลัง ใครจะไปรู้ละครับว่ายัยลูกหมาจะแข็งแรงขนาดนั้น เมื่อเช้าผมยังนึกว่ายัยนี่อ่อนแอเป็นลูกแหง่  

ที่ไหนได้.... ยัยนี่แข็งแรงกว่าแก้วกับเฟย์ซะอีก แอบกลัวๆเหมือนกันครับ ถ้ายัยลูกหมาระเบิดอารมณ์ออกมา จะร้ายแรงแค่ไหน....

 

“ครืดดดดดดดดดด”

 

เสียงบานเลื่อนประตูถูกเลื่อนออกไป ถึงแล้วสินะ Grade12 ห้องC ฟางเดินนำพวกผมเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าตึงเครียดกว่าเดิมเมื่อเจอตัวต้นเหตุ

 

ทุกคนในห้องต่างหันมามองฟางเป็นตาเดียว ทำไมนะหรอครับ เพราะยัยนี่ตัวเปียกนะสิ! ถึงจะแห้งไปมากแล้วจากเมื่อกี้แต่ก็ยังถือว่าเปียกอยู่ แล้วไอ้เสื้อเชิร์ตสีขาวแสนบางตัวนั้นก็ยิ่งเรียกสายตาพวกผู้ช่ายในห้องให้หันมามองเป็นตาเดียว รู้สึกว่าวันนี้ยัยลูกหมาจะลืมใส่เสื้อทับด้วย ทำให้เห็นชั้นในได้ค่อนข้างชัด แต่ดีที่เสื้อชั้นในเป็นสีขาวแบบเรียบๆ ทำให้ไม่ค่อยเด่นอะไรมากมาย

 

แต่ก็นะ..... ผู้ชายที่ไหนเห็นแบบนี้เลือดกำเดาก็จะไหลกันทุกคนแหละครับ หนึ่งในนั้นก็รวมผมด้วย!

 

“นี่เธอ ใส่ซะ”

 

ผมถอดเสื้อสูทสีเทาของโรงเรียนออกแล้วยื่นให้ฟาง ฟางรับไปอย่างงงๆแต่ก็ยอมใส่แต่โดยดี ที่ทำนี่ไม่ใช่เพราะห่วงหรอกนะครับ แต่ผู้หญิงไม่ควรใส่เสื้อผ้าล่อตาล่อใจผู้ชาย มันดูไม่ดี (ปากแข็งจังเลยนะ :: นาระ)

 

“ขอบใจ”

 

เธอพูดขอบคุณก่อนจะเดินไปหารุ่นพี่แดเนียลที่มองพวกเราด้วยสายตาสงสัย

 

“รุ่นพี่ค่ะ กรุณาไปที่ห้องปกครองด้วยค่ะ”

 

ฟางตอบเสียงเรียบจนถึงขั้นเย็นชา ทำเอาทุกคนในห้องสั่นไปกับน้ำเสียงนั้น

 

“ทำไมละครับน้องฟาง พี่ทำผิดอะไรหรอ?”

 

ถามออกมาอย่างทีเล่นทีจริงโดยไม่ได้ดูสถานการณ์เลยว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาโมโหแค่ไหน

 

“พี่ก็ไม่ได้ทำผิดอะไรหรอกค่ะ ก็แค่มีกิ๊กทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วทั้งคน ทำให้ผู้หญิงสองคนต้องมาทะเลาะกันเพราะพี่”

 

สายตาที่เต็มไปด้วยความน่ากลัวจ้องไปที่รุ่นพี่แดเนียลอย่างจะกลืนกิน อีกฝ่ายได้แต่กลืนน้ำลายอย่างเหนียวคอ

 

“พี่ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนิ! ยัยบ้าสองคนนั้นมันตบกันเอง แล้วไงวะ!”

 

เสียงสบถที่ดังออกมาทำให้พวกผมที่มากับฟางด้วยอยากเข้าไปต่อยไอ้รุ่นพี่เลวๆคนนี้จริงๆ ผมสังเกตุได้ว่าฟางกำมือแน่น อย่างพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ต่อยไปที่หน้าคนนั้น

 

“ฟางขอบอกอีกแค่ครั้งเดียว กรุณาไปที่ห้องปกครองเดียวนี้”

 

ฟางที่สกดอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่ กัดฟันพูดออกมา

 

“ไม่โว้ยยยยยยยย ฉันไม่ไป เธอจะทำไมฮะ! เธอมันก็แค่ลูกสาวเจ้าของโรงเรียน ไม่ใช่นางฟ้าที่ไหน มีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน ถ้าไม่มีพ่อกับแม่เธอ เธอก็เป็นได้แค่เด็กไม่โตนั้นแหละ!”

 

คำพูดที่ออกมาจากปากคนตรงหน้าทำให้ความอดทนของฟางที่มีเหลืออยู่น้อยนิด เริ่มหมดไป แต่ผมทนไม่ได้หรอก มาว่าผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง!!!

 

ผมตรงเข้าไปกำลังจะเสยหมัดใส่หน้าไอ้ผู้ชายสารเลวตรงหน้า แต่ก็ถูกมือบางของฟางดึงไว้ก่อน

 

“หยุดนะป๊อปปี้!”

 

เสียงฟางร้องห้ามผม ก่อนที่ไอ้เขื่อนกับไอ้โทโมะมันจะเข้ามาดึงแขนผมเอาไว้ทั้ง2ข้าง ส่วนไอ้รุ่นพี่เฮ็งซวยก็ถูกรุ่นพี่ผู้ชายคนอื่นในห้องลากตัวออกห่างจากผม

 

“ทำไมละฟาง! มันว่าเธอขนาดนี้แล้วเธอยังทำใจเย็นอยู่อีกหรอ!”

 

ผมตวาดร่างเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยความโมโห บ้าเอ้ย! โดนว่าขนาดนี้แล้วยังยืนนิ่งอยู่อีก

 

“ไม่เป็นไร ฉันมีวิธีจัดการของฉัน”

 

ฟางหันหน้ามามองผมก่อนจะพูดขึ้นอย่างคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี

 

“ฮ่าๆๆๆ แค่ต่อยแค่นี้ก็ไม่กล้า ไอ้ขี้คลาด! ฉันจะต่อยแกให้ดูเป็นตัวอย่างเอง!”

 

พูดไม่ทันขาดคำรุ่นพี่คนนั้นก็หลุดจากการเกาะกุมของคนอื่นๆ ตรงเข้ามาปล่อยหมัดใส่หน้าผม

 

“เปรี้ยง!” (ช่วยคิดว่ามันเป็นเสียงหมัดกระทบหน้าทีนะคะ :: นาระ)

 

คนที่โดนต่อยนั้นไม่ใช่ผม แต่กลับเป็นฟาง! ยัยนี้เอาตัวเข้ามารับหมัดแทนผม ทำให้หน้าสวยหวานนั้นหันไปทิศทางเดียว เลือดสีแดงเข้มไหลลงมาจากมุมปากที่ก่อนหน้านี้ก็แตกอยู่แล้ว เสียงลือดหยดลงสู่พื้นดังพร้อมกับเสียงตกใจของทุกคน ร่างเล็กเซไปนิดนึงตามแรกหมัด ก่อนจะล้มลงนั่งบนพื้นถ้วยสีหน้าไม่ดี

 

“เห้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

 

ทุกคนร้องออกมาทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า รุ่นพี่คนอื่นเข้ามากระชากตัวไอ้แดเนียลให้ออกห่างจากฟาง ผม เขื่อนและโทโมะรีบเข้าไปดูอาการฟางทันที

 

“เธอเป็นไงบ้าง”

 

ถามอาการณ์ของคนตัวเล็กอย่างรีบร้อน หน้าสวยหวานที่ก่อนหน้านี้ยังดูดี ตอนนี้กลับย่นเพราะความเจ็บที่แล่นเข้ามา

 

“เจ็บ...”

 

พูดขึ้นมาเบาๆพร้อมกับน้ำใสๆที่ปลิ่มอยู่ที่ขอบตา แต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมให้น้ำใสๆนั้นไหลออกมา ฟางพยายามกลั้นเอาไว้แล้วรีบเอามือปาดมันออกไปอย่างลวกๆ

 

“เมื่อกี้เธอเป็นบ้ารึไง! เข้ามารับหมัดแทนฉันทำไม!”

 

ผมที่ก่อนหน้านี้ก็อารมณ์เดือดอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับเดือดยิ่งกว่า ผมโวยวายใส่ร่างบางไปอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ทำให้โทโมะต้องมาดึงตัวผมไว้ แล้วเขื่อนก็รีบเข้าไปยื่นขึ้นกลางระหว่างผมกับฟาง

 

“ใจเย็นๆโว้ยป๊อปปี้”

 

เขื่อนพูดออกมาอย่างร้อนใจไม่แพ้ผม แต่คนที่ผมอยากได้ยินคำตอบกลับไม่พูดไม่จาอะไรออกมา ฟางลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปหาไอ้พี่แดเนียล เธอจะทำบ้าอะไรวะ!

 

“นายคงจะรู้กฎของโรงเรียนดีนะรุ่นพี่แดเนียล”

 

ฟางที่เดินไปหยุดตรงหน้าไอ้บ้านั้นเอ่ยด้วยเสียงเรียบ

 

“กฎการใช้กำลัง ข้อที่9 ถ้าเกิดใครมาทำร้ายเราก่อนเราสามารถต่อสู้กลับไปได้ ถือว่าเป็นการป้องกันตัวไม่ผิดกฎ”

 

พูดด้วยเสียงที่น่ากลัวพร้อมกับยิ้มหวาน เป็นยิ้มหวานที่เหมือนดั่งกุหลาบเคลือบยาพิษ

 

“งั้นฟางขอใช้สิทธินี้นะคะ... เพี้ยะ!!!!!”

 

เมื่อฟางพูดจบ ฝ่ามือเล็กก็ตบเข้าไปเต็มๆใบหน้าของไอ้รุ่นพี่แดเนียล เสียงดังสนั่นหวั่นไหว เลือดไหลออกมาจากมุมปากหนานั้น แบบนี้ฟันกรามมีสิทธิที่จะหลุดได้นะครับ บรือออ คิดแล้วสยอง

 

“ตบเมื่อกี้ฟางขอยกให้แฟนของรุ่นพี่ แต่หมัดนี้... เปรี้ยง!!!”

 

ฟางต่อยเข้าไปเต็มๆจมูกของไอ้รุ่นพี่แดเนียล เลือดสีสดไหล ออกมาจากจมูกรวมกับเลือดที่ไหลออกจากปาก ทั้งสองสิ่งรวมกันแล้วค่อยๆหยดลงพื้น

 

“ขอยกให้กับรุ่นน้องที่ต้องมาโดนทำร้ายเพราะผู้ชายเลวๆอย่างพี่ สุดท้าย ฟางขอทำอะไรเพื่อตัวฟางหน่อยนะคะ พวกพี่ๆปล่อยเขาก่อนค่ะ”

 

พูดออกไปพร้อมกับยิ้มเคลือบยาพิษที่ดูน่ากลัวกว่าก่อนหน้านี้ สั่งการให้พวกรุ่นพี่ที่ล็อคผู้ชายตรงหน้าอยู่ปล่อยให้เขาเป็นอิสระ

 

“Gentlemanที่ดีนะ เขาไม่ว่าหรือต่อยผู้หญิงกันหรอกค่ะ! โครมมมมมมม!!!!!”

 

พูดประโยคสุดท้ายจบก็กระโดดเตะเข้าไปที่ก้านคออย่างเต็มแรง ไอ้รุ่นพี่แดเนียลล้มลงไปนอนกับพื้น ด้วยสภาพน่าสมเพชสุดๆ อาเมน.... แบบนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตละครับ

 

“ช่วยลากเขาไปส่งที่ห้องปกครองด้วยนะคะ”

 

ฟางที่จัดการเคลียเรื่องทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย บอกกับพวกรุ่นพี่ที่อยู่ในห้อง ก่อนจะออกตัวเดิน แต่ด้วยความเจ็บที่ใบหน้าหรืออะไรทำให้เธอล้มลง

 

“ฟาง!!!”

 

ผมรีบเข้าไปรับตัวเธอก่อนที่เธอจะล้มลงพื้น ใบหน้าสวยบอกผมได้เลยว่าเธอเจ็บแค่ไหน

 

“ไหวมั้ยฟาง”

 

โทโมะถามขึ้นหลังจากเงียบไปนาน แบบนี้คงไม่ไหวแล้วละ ก่อนหน้านี้ก็พึ่งโดนตบมา ตอนนี้ยังมาโดนผู้ชายต่อยใส่อีก

 

“ไอ้ป๊อป ฉันว่าแกพาฟางไปห้องพยาบาลก่อนดีกว่า เดียวพวกฉันไปบอกเฟย์กับแก้วให้”

 

เขื่อนพูดกับผม ดีเหมือนกัน

 

“เออ ฝากบอกยัย2คนนั้นด้วยนะ”

 

ผมรีบช้อนตัวยัยลูกหมาขึ้น ก่อนจะพาไปส่งที่ห้องพยาบาล ขอร้องละ เธออย่าเป็นอะไรไปนะ

 

:: End Poppy Talk ::

 

 



:: Koen Talk ::

 

สวัสดีครับ มาอยู่กับเขื่อนนะครับ หลังจากที่ป๊อปปี้อุ้มฟางไปห้องพยาบาล พวกพี่ๆที่อยู่ในห้องก็พา(ลาก)ไอ้รุ่นพี่แดเนียลไปห้องปกครอง อยากจะบอกว่าเมื่อกี้เจ๊ฟาง (เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก :: นาระ) โหดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เขื่อนน้อยกลัวครับ

 

“นี่เขื่อน ฉันว่าไอ้ป๊อปมันแปลกๆว่ะ”

 

ระหว่างที่เราเดินไปห้องปกครอง โทโมะก็เอ่ยขึ้นมา

 

“แปลกยังไงวะ”

 

ผมถามออกไปอย่างสงสัย ผมก็เห็นมันปกติดี ไม่มีไข้หรืออะไรเลยนิ

 

“มันไม่เคยเป็นห่วงผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อนเลยนะ”

 

อืม ก็จริงของไอ้โมะมัน พวกผมเป็นเพื่อนมันมาตั้งแต่เด็กยังไม่เคยเห็นมันอาการหนักขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงมันจะเป็นPlay Boyที่ยุ่งกับผู้หญิงได้ทุกคนก็เถอะ

 

“อืม ก็จริงนะ หรือว่าคุณชายของพวกเราจะเจอรักแท้เข้าให้แล้ว”

 

ผมแซวป๊อปปี้อย่างขำๆ โทโมะหันมายิ้มให้ผมอย่างรู้ทัน

 

“นั้นสิ แต่อย่าไปพูดเรื่องนี้ต่อหน้ามันนะ เดียวมันอาละวาดอีก”

 

อันนี้ยอมรับครับ ถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูไอ้คุณชาย มันระเบิดไม่เลือกหน้าแน่

 

“เออๆ ไม่ลืมหรอกน่า”

 

พูดจบผมและโทโมะก็เดินเข้าห้องปกครอง ทำไมพวกผมต้องมานะหรอ

1.มาในฐานะพยาน

2.พวกผมอยากรู้อยากเห็นครับ (ไม่ดีเลยนะเขื่อน :: นาระ)

อ๊ะ นั้นแก้วกับเฟย์นี่หน่า ไปหายัย2คนนั้ดีกว่า

 

:: End Koen Talk ::

 

 

 

_______________________________________________________

 

 

 

 

Talk with Writer ::

 

มาอัพตอนที่4แล้วค่ะ ฟางโดนต่อยอ่ะ เจ็บหน้าดูเลย TTwTT

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะคะ อ่านแล้วเม้นกันด้วยนะคะ

เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^/

 


(สปอยนิดนึง ตอนหน้าหลายๆคู่อาจจะมีฉากหวานๆนะคะ (แค่อาจจะน้อ เพราะยังไม่ได้แต่งchapter5เลย))

 

 


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา