คุณหมอเพลย์บอยกับพยาบาลสาวสวย

     " มา ผมนวดให้" ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มลุกขึ้นมานั่งตรงปลายขาของหญิงสาว  ก่อนจะออกแล้วบีบนวดอย่างเบามือ  แก้วเองที่รู้สึกสบายก็ค่อยขยับตัวเอนนอน  ชายหนุ่มมองหญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง  ก่อนจะขยับเข้ามาปลดกระดุมชุดนอนของหญิงสาวก่อนจะจับสาบเสื้อให้แยกออกจากกัน     " ทำอะไรนะคุณ" แก้วที่รู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาก็เห็นชายหนุ่มคร่อมร่างตัวเองเอาไว้ก็ร้องถามอย่างตกใจ     " ก็นวดตัวให้คุณสิ เมื่อกี้นวดขาไปแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะปลดบราเซียของหญิงสาวออกโดยออกไป     " จะบ้าไงคุณ" หญิงสาวยกมือปิดหน้าอกของตัวเอง  ถึงจะปิดไฟอยู่แต่เธอก็อายอยู่ดี     " ใส่บราทั้งวันมันอึดอัดนะคุณ ตอนนอนไม่ต้องใส่หรอก" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะนำพามือของตัวเองขึ้นมากอบกุมที่ทรวงอกของหญิงสาวก่อนจะเริ่มบีบอย่างเบามือ     " ไม่เอานะคุณ นอนเถอะ" หญิงสาวพยายามปัดมือของคุณหมอหนุ่มที่ดูจะมีความสุขกับการกระทำครั้งนี้     " ลองก่อนสิ แล้วคุณพยาบาลจะติดใจ" เขาว่าก่อนจะก้มลงไปดูดดื่มกับหน้าอกที่ชูตั้งของหญิงสาว     " อย่านะ ไหนบอกว่านวดอย่างเดียวไง" แก้วดันศรีษะของชายหนุ่มที่ก้มลงดูดดื่มกับหน้าอกของเธอให้ออกห่าง     " ก็นี้ไงครับคุณพยาบาล" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัวเพียงมือเดียวก่อนจะปิดปากหญิงสาวไม่ให้พูดต่อ  ส่วนมืออีกข้างก็บีบเคล้นเข้าที่อกงานอย่างช้าๆ     " อื้อ" หญิงสาวครางเมื่อชายหนุ่มถอนปากออกเพื่อให้เธอเป็นอิสระ  ก่อนที่เธอจะคล้อยตามแรงปลุกอารมณ์ของเขา  ชายหนุ่มคลายมือที่จับข้อมือของหญิงสาวไว้  เธอเองก็เลื่อนมือเข้าไปทางกลุ่มผมดำของชายหนุ่มเพื่อหาที่ระบาย     " ดีมากคุณพยาบาล" ชายหนุ่มกระซิบบอกก่อนจะนำพาหญิงสาวไปพบกับความสุขที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก  เขาค่อยๆหลอมตัวเองเข้ากับหญิงสาวอย่างช้าๆ      " อ๊ะ " แก้วร้องเมื่อชายหนุ่มพาตัวเองเข้าอย่างช้า ก่อนจะดันเข้ามามิดในทีเดียว     " เป็นไง ชอบไหม" ชายหนุ่มเอ่ยถามคนใต้ร่าง     " เอ่อ..." หญิงสาวหน้าแดงทันทีที่ได้ยินชายหนุ่มเอ่ยถาม     " อ่าอ่าอ่า"     " หัวเราะอะไร หยุดเลยนะ" แก้วตีเข้าที่แขนล่ำของชายหนุ่ม     " ก็หัวเราะคุณไง"     " ออกก่อนได้ไหม มันอึดอัดอ่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกเมื่อเขาจงใจแช่ตัวเขาในตัวหญิงสาว     " ไม่ได้หรอก มันต้องให้เสร็จในทีเดียว ไม่ใช่ครึ่งๆ กลางๆ แบบนี้" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะดันตัวเองขึ้นนิดนึง     " โอย คุณจะทำอะไรก็รีบๆ ทำเถอะ ฉันง่วงนอนแล้ว" หญิงสาวเอ่ยบอกอย่างปลงๆ เพราะเธอคิดว่าเธอไม่สามารถหยุดเขาได้     " เปลี่ยนใจล่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะพลิกตัวลงไปนอนก่อนจะจับหญิงสาวให้ขึ้นนั่งคร่อมเขาเอาไว้     " ว๊ายยยยยยย" หญิงสาวกรีดร้องด้วยความตกใจ     " ทำให้หน่อยสิ"      " ไม่เอา ฉะ ฉัน เฮ้ย.."  หญิงสาวเอ่ยบอก แต่ตอนนี้เธอถูกชายหนุ่มจับสะโพกให้โยกขึ้น ลงอย่างช้าๆ     " ลองดูสิ ไม่ลองไม่รู้นะ" ชายหนุ่มเอ่ยแหย่หญิงสาว     " มะ.ไม่ อื้อออ อ๊า" หญิงสาวเอ่ยอย่างติดๆ ขัดๆ     " เร็วสิครับคุณพยาบาลคนสวย" ชายหนุ่มปล่อยมือออกแล้วยันตัวเองกระซิบกับหญิงสาว  พยาบาลคนสวยก็เริ่มที่จะเรียนรู้ก่อนจะตอบสนองให้กับชายหนุ่ม  จังหวะที่เริ่มนั้นค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจังหวะที่เร็วขึ้นเพื่อพาทั้งคู่ไปยังฝั่งฝัน     " อ๊าส์" หญิงสาวร้องดังก่อนจะโผซบลงกับอกกว้างของชายหนุ่ม  คุณหมอหนุ่งยิ้มก่อนจะค่อยดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายของทั้งสองที่นอนกอดกันโดยไม่ถอนแกนกลางออกจากกัน  ก่อนจะเผลอหลับไปอย่างมีความสุข
 
 
          หญิงสาวที่ลืมตาขึ้นมาในตอนเช้าก็ขยับตัวอย่างช้า ก่อนจะมองหน้าคนที่เธอนอนอยู่บนตัวเขา  เธอพยายามลุกออกจากตัวเขาแต่มือของเขานี้สิ อย่างกับปลาหมึก     " นี้คุณ ตื่นได้แล้ว" แก้วเขย่าตัวชายหนุ่มให้ตื่น     " ตื่นแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแต่ตายังหลับอยู่     " ตื่นที่ไหนล่ะ คุณหลับตาอยู่แบบนี้เขาเรียกว่าตื่นหรือไง" แก้วตีเข้าที่แขนของชายหนุ่ม     " โอ๊ย เจ็บนะคุณ"     " ก็ปล่อยแขนสิ ฉันจะได้ลุกไปอาบน้ำ"      " คุณรู้ใช่ไหมว่าผมตื่นแล้ว"      " อืม ก็คุณลืมตาอยู่นี้ไง"     " ผมตื่นแล้วและน้องชายผมก็ตื่นจนพร้อมแล้วด้วย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม     " ไอ้บ้า ปล่อยเลยนะ เดี๋ยวเราต้องออกเดินทางต่อ" แก้วเอ่ยบอกอย่างอายๆ เมื่อฟังชายหนุ่มพูด     " นิดนึงนะ"     " ได้ " หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วจับมือชายหนุ่มนั้นตรึงไว้     " ขอบคุณครับที่รัก" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วยื่นหน้าขึ้นมาจุ๊บปากหญิงสาวเบาๆ  แก้วมองก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา หญิงสาวดันตัวเองขึ้นอย่างเร็วแล้วกระโดดลงจากเตียงแล้ววิ่งไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำที่พาดไว้ก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำ     " แก้ว!" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างไม่พอใจ ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งรอหญิงสาวที่เดินออกจากห้องน้ำ       " เป็นไงค่ะคุณหมอ มันส์ไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม     " มันส์มากกกครับ"      " ไปอาบน้ำสิค่ะ จะได้รีบลงไปทานข้าวและออกเดินทางต่อ" แก้วเอ่ยบอกคุณหมอหนุ่มก่อนจะเดินมาแต่งตัวที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง  แล้วค่อยมานั่งรอชายหนุ่มที่ปลายเตียง     " เสื้อผ้าผมล่ะครับคุณเมีย" โทโมะอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งดูทีวีอย่างสบายอารมณ์     " ใครเมียคุณมิทราบ"     " แค่นี้ก็จำไม่ได้ หรือว่าจะต้องทบทวนความจำกันหน่อย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วค่อยๆ เดินมาใกล้หญิงสาว     " หุบปากไปเลยนะ กระเป๋าอยู่ไหนล่ะ" แก้วเอ่ยตัดบทอย่างรำคาญ     " นั้นไงครับที่รัก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วเดินไปเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าให้ก่อนจะเลือกชุดมาให้ชายหนุ่มที่ยืนเช็ดผมรอ     " ทำไมคุณไม่เอากางเกงขายาวมาบ้างเลย" แก้วเอ่ยบ่นชายหนุ่ม     " ทำไมล่ะ กางเกงขาสั้นแบบนี้ใส่สบายดีออก"     " แต่บนดอยมันอากาศหนาวนะ แล้วเอาเสื้อหนาวติดมาบ้างไหมเนี่ย"     " คุณรู้ได้ไง" โทโมะเอ่ยถามด้วยความสงสัย     " ก็พี่ป๊อบบอกมาว่ามันหนาว"     " ไอ้นี้อีกแล้วเหรอ มันรู้ได้ไงว่าบนดอยอากาศหนาว"     " ก็พี่ป๊อบเขาเป็นหมอและก็อยู่ที่นั่นด้วย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " มันอยู่ที่นั่นเหรอ งั้นกลับ ไม่ต้องไปมันแล้ว"     " ไม่ได้นะคุณ ถ้าคุณจะกลับก็กลับไปคนเดียว" แก้วเอ่ยบอกแล้วสะพายกระเป๋าตัวเองเดินนำออกไป  โทโมะที่แต่งตัวเสร็จที่หลังก็ดึงกุญแจห้องแล้วหยิบกระเป๋ามาถือก่อนจะเดินตามมาติดๆ     " รีบๆ กินนะค่ะ เราจะได้ออกเดินทางกันต่อ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มอย่างมีความสุข     " ทำไม จะรีบไปหาไอ้หน้าหมีไง"     " นี้คุณ จะเรียกคนอื่นก็เรียกดีๆ หน่อยสิค่ะ"     " ทำไม ผมจะเรียกว่ามันว่า ไอ้หน้าหมี ไอ้หน้าหมี" โทโมะเอ่ยย้ำกับหญิงสาวก่อนจะจัดการกับอาหารตรงหน้าที่หญิงสาวเป็นคนสั่งมาให้     " กินเสร็จก็ตามมาละกัน จะไปรอที่รถ" แก้วว่าก่อนจะลุกเดินหนีออกไป  ชายหนุ่มมองตามก่อนจะจัดการอาหารในจานต่อแล้วยกน้ำดื่มแล้วเดินตามออกมา
 
 
          รถตู้ออกเดินทางจากโรงแรมขึ้นมาถึงบนดอยในตอนสิบโมงเช้า   แก้วเดินลงมาจากรถก่อนจะสูดอากาศที่บริสุทธิ์เข้าไปในปอดก่อนจะมองไปรอบๆ       " อากาศเย็นดีจัง" โทโมะเอ่ยบอกกับหญิงสาว       " ใช่ พี่ป๊อบบบบ" แก้วตอบก่อนจะหันไปเห็นพี่ชายจึงวิ่งเข้าไปกอด