COME BACK TO ME ได้โปรด...ที่รัก
9.0
เขียนโดย 
To_oNg0909
วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 03.16 น.
26 COME BACK TO ME
775 วิจารณ์
51.25K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น
7) ใคร?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “ไอ้โมะ”
โทโมะเงยหน้ามองป็อปปี้ที่เพิ่งเดินเข้ามา สีหน้าเคร่งเครียดยังคงไม่จากหายไป
“เป็นไรไปเมิง”
โทโมะเล่าเรื่องที่แก้วเพิ่งเจอมาให้เพื่อนหนุ่มฟัง
“เชี่ยเมิงน่าจะโทรหา กรุจะได้ไปช่วยกระทืบ”
“ไม่ต้องถึงเมิงกรูว่าป่านนี้มันคงเผาอยู่วัดไหนแล้วมั้ง”
น้ำเสียงเรียบๆของโทโมะทำเอาป็อปปี้แอบสยอง ถึงแม้
โทโมะจะดูเป็นคนที่นิ่งที่สุดในกลุ่ม แต่เวลามันโมโหก็ไม่ต่างจากพวกเขาเท่าไหร่
“ไอ้เขื่อนมันยัง....”
“มาแล้วววว” เสียงเจ้าตัวดังแทรกเข้ามาก่อนที่ป็อปปี้จะทันได้เอ่ยจนจบประโยค
โทโมะกับป็อปปี้หันไปมองเจ้าตัวที่เดินเข้ามาพร้อมหญิงสาวที่ทำเอาชายหนุ่มทั้งสองคนมีสีหน้าอึ้งไป
“เฟย์”
“เอ่อ สวัสดีค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยทักเกร็งๆ พอจะเข้าใจถึงสาเหตุที่สองหนุ่มจ้องเธอตาโตขนาดนั้น
“เรา...มากับไอเขื่อนได้ยังไง”
“ก็เมิงบอกเห็นฟาง กรูเลยคิดว่าบางทีอาจจะเป็นเฟย์ เลยลองตามหาดู ปรากฎว่า โปะแชะ”
เขื่อนตอบด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนว่าเฟย์จพทำให้เขื่อนกลับมาเป็นคนร่าเริงได้อีกครั้ง หลังจากต้องอมทุกข์อยู่นาน
“ตั้งแต่หลังคอนเสิตร์?” ป็อปปี้ถามทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงมึน งง
“ก็ใช่ เมิงเป็นอะไรไปว่ะไอ้ป็อป”
“กรูเจอเฟย์ที่สุสาน ไม่ได้คิดไปเองด้วย เพราะกรูยังคุยกับเฟย์อยู่เลย แล้ว...”
คำพูดของป็อปปี้ทำให้โทโมะกับเขื่อนหันไปมองเฟย์เป็นตาเดียว
“เอ่อ...คือ”
ป็อปปี้มองท่าทางอึกอักแบบแปลกๆของเฟย์อย่างสงสัย เพราะเขามั่นใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดหรือละเมอคิดไปเอง
ถ้าเขื่อนบอกว่ามันเจอเฟย์หลังงานคอนเสิตร์ แล้วผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน
“เฟย์เองนั้นแหละค่ะ เฟย์ไปหาพี่ฟางก่อนจะย้อนกลับมารับยัยแก้ว แต่พอดีเจอพี่เขื่อนเข้าซะก่อน”
“แบบนี้เอง พี่นึกว่าไอ้ป็อปมันคุยอยู่กับ...”
“หุบปากไปเลยเมิงไอ้เขื่อน”
“อ๊ะแก้ว...จริงซิแก้ว”
เฟย์ค้นกระเป๋าวุ่นวาย เดาได้ไม่ยากเธอคงจะโทรหาเพื่อนสาวที่พลักหลงกันนั้นเอง
“เฟย์!”
แก้วโผเข้ากอดเพื่อนสาว ก่อนจะปล่อยโฮออกมาทันที เฟย์กอดตอบเพื่อนสาวงงๆ
“แก้ว แก้ว เป็นอะไรร้องไห้ทำไม”
“พี่ว่าเฟย์อย่าเพิ่งถามเลย เดี่ยวพวกพี่เล่าใหฟัง”
ป็อปปี้เป็นฝ่ายเอ่ยตัดบท เข้าใจดีว่าหญิงสาวยังคงหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งไปเจอมาไม่หาย
“เฟย์นอนที่นี่แล้วกัน แก้วเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ช่วยกันดู”
เฟย์เหลือบมองสีหน้าหว่งใยของโทโมะก่อนจะยอมพยักหน้าตกลง เธอเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หลังจากที่กล่อม
แก้วให้นอนพักผ่อนได้เธอก็ลงมาถามหาความจริงจากชายหนุ่มทั้งสามคน
“เฟย์ว่าแต่เราไปเปลี่ยนสีผมตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ห๋า” มองหน้าป็อปปี้เอ๋อๆ ที่อยู่ชายหนุ่มก็ถามเรื่องสีผมของเธอ
“เปล่านี่ค่ะ”ตอบกลับไปแบบมึนๆ
“แต่ที่พี่เห็นที่สุสานมันไม่ใช่สีนี้นิ”
“เอ่อ มันคงมืดพี่ป็อปเลยไม่เห็นไม่ชัดมั้งค่ะ”
“เมิงถามอย่างกับจะจับผิดเฟย์งั้นแหละไอ้ป็อป” เขื่อนขมวดคิ้วกับคำถามแปลกๆของเพื่อน
“โทษที กรูไปนอนหล่ะ”
เดินเลี่ยงขึ้นห้องนอนชั้นบนสุดของบ้านไป
ความเศร้าที่มองเห็น ‘ผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน’
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
ฮ่าๆ งงกันไป ป็อป งง เราก็งงค่ะ
อย่างที่บอกอัพแค่วันพุธกับศุกร์น้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
โทโมะเงยหน้ามองป็อปปี้ที่เพิ่งเดินเข้ามา สีหน้าเคร่งเครียดยังคงไม่จากหายไป
“เป็นไรไปเมิง”
โทโมะเล่าเรื่องที่แก้วเพิ่งเจอมาให้เพื่อนหนุ่มฟัง
“เชี่ยเมิงน่าจะโทรหา กรุจะได้ไปช่วยกระทืบ”
“ไม่ต้องถึงเมิงกรูว่าป่านนี้มันคงเผาอยู่วัดไหนแล้วมั้ง”
น้ำเสียงเรียบๆของโทโมะทำเอาป็อปปี้แอบสยอง ถึงแม้
โทโมะจะดูเป็นคนที่นิ่งที่สุดในกลุ่ม แต่เวลามันโมโหก็ไม่ต่างจากพวกเขาเท่าไหร่
“ไอ้เขื่อนมันยัง....”
“มาแล้วววว” เสียงเจ้าตัวดังแทรกเข้ามาก่อนที่ป็อปปี้จะทันได้เอ่ยจนจบประโยค
โทโมะกับป็อปปี้หันไปมองเจ้าตัวที่เดินเข้ามาพร้อมหญิงสาวที่ทำเอาชายหนุ่มทั้งสองคนมีสีหน้าอึ้งไป
“เฟย์”
“เอ่อ สวัสดีค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยทักเกร็งๆ พอจะเข้าใจถึงสาเหตุที่สองหนุ่มจ้องเธอตาโตขนาดนั้น
“เรา...มากับไอเขื่อนได้ยังไง”
“ก็เมิงบอกเห็นฟาง กรูเลยคิดว่าบางทีอาจจะเป็นเฟย์ เลยลองตามหาดู ปรากฎว่า โปะแชะ”
เขื่อนตอบด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนว่าเฟย์จพทำให้เขื่อนกลับมาเป็นคนร่าเริงได้อีกครั้ง หลังจากต้องอมทุกข์อยู่นาน
“ตั้งแต่หลังคอนเสิตร์?” ป็อปปี้ถามทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงมึน งง
“ก็ใช่ เมิงเป็นอะไรไปว่ะไอ้ป็อป”
“กรูเจอเฟย์ที่สุสาน ไม่ได้คิดไปเองด้วย เพราะกรูยังคุยกับเฟย์อยู่เลย แล้ว...”
คำพูดของป็อปปี้ทำให้โทโมะกับเขื่อนหันไปมองเฟย์เป็นตาเดียว
“เอ่อ...คือ”
ป็อปปี้มองท่าทางอึกอักแบบแปลกๆของเฟย์อย่างสงสัย เพราะเขามั่นใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดหรือละเมอคิดไปเอง
ถ้าเขื่อนบอกว่ามันเจอเฟย์หลังงานคอนเสิตร์ แล้วผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน
“เฟย์เองนั้นแหละค่ะ เฟย์ไปหาพี่ฟางก่อนจะย้อนกลับมารับยัยแก้ว แต่พอดีเจอพี่เขื่อนเข้าซะก่อน”
“แบบนี้เอง พี่นึกว่าไอ้ป็อปมันคุยอยู่กับ...”
“หุบปากไปเลยเมิงไอ้เขื่อน”
“อ๊ะแก้ว...จริงซิแก้ว”
เฟย์ค้นกระเป๋าวุ่นวาย เดาได้ไม่ยากเธอคงจะโทรหาเพื่อนสาวที่พลักหลงกันนั้นเอง
“เฟย์!”
แก้วโผเข้ากอดเพื่อนสาว ก่อนจะปล่อยโฮออกมาทันที เฟย์กอดตอบเพื่อนสาวงงๆ
“แก้ว แก้ว เป็นอะไรร้องไห้ทำไม”
“พี่ว่าเฟย์อย่าเพิ่งถามเลย เดี่ยวพวกพี่เล่าใหฟัง”
ป็อปปี้เป็นฝ่ายเอ่ยตัดบท เข้าใจดีว่าหญิงสาวยังคงหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งไปเจอมาไม่หาย
“เฟย์นอนที่นี่แล้วกัน แก้วเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ช่วยกันดู”
เฟย์เหลือบมองสีหน้าหว่งใยของโทโมะก่อนจะยอมพยักหน้าตกลง เธอเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หลังจากที่กล่อม
แก้วให้นอนพักผ่อนได้เธอก็ลงมาถามหาความจริงจากชายหนุ่มทั้งสามคน
“เฟย์ว่าแต่เราไปเปลี่ยนสีผมตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ห๋า” มองหน้าป็อปปี้เอ๋อๆ ที่อยู่ชายหนุ่มก็ถามเรื่องสีผมของเธอ
“เปล่านี่ค่ะ”ตอบกลับไปแบบมึนๆ
“แต่ที่พี่เห็นที่สุสานมันไม่ใช่สีนี้นิ”
“เอ่อ มันคงมืดพี่ป็อปเลยไม่เห็นไม่ชัดมั้งค่ะ”
“เมิงถามอย่างกับจะจับผิดเฟย์งั้นแหละไอ้ป็อป” เขื่อนขมวดคิ้วกับคำถามแปลกๆของเพื่อน
“โทษที กรูไปนอนหล่ะ”
เดินเลี่ยงขึ้นห้องนอนชั้นบนสุดของบ้านไป
ความเศร้าที่มองเห็น ‘ผู้หญิงที่เขาคุยด้วยที่สุสานเป็นใครกัน’
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
ฮ่าๆ งงกันไป ป็อป งง เราก็งงค่ะ
อย่างที่บอกอัพแค่วันพุธกับศุกร์น้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
