ปฏิบัติการรัก นางฟ้าจอมยุ่ง

ตอนที่ 3
“นี้ตกลงยังไงเนี้ย ? รอมาครึ่งชั้วโมงแล้วนะ จะมามั้ยเนี้ย ? ยัยรามอินทราอะไรนั้นน่ะ”แก้วถาม
“มาสิๆ เดี่ยวก็มาแล้ว”เฟย์ตอบ
“เอาไอติมอีกถ้วยหนึ่งมั้ย ? ฉันเลี้ยงเอง”เฟย์ถาม
“พอแล้ว ฉันกินไปตั้งถ้วยหนึ่งแล้ว อิ่มจะตาย”แก้วพูด
“งั้นถ้าเธอไม่เอา ฉันเอานะ”เฟย์พูดแล้วกวักมือเรียกพนักงานในร้านมา
“นี้ถามจริงเหอะอยู่กรุงเทพไม่เคยกินหรอไง ? นี้เธอซัดไปตั้ง 6 ถ้วยแล้วนะ”แก้วถาม
“ก็นานๆได้กินทีอ่ะ มันก็อร่อยดีนะ”เฟย์ตอบ
“ไม่เอาอ่ะ ไม่ไหวแล้วกินอย่างกะยัดหมอน จะหาแฟนได้หรอ ?”แก้วถาม
“เออ นั้นดิ ว่าแต่เธอเหอะมีแฟนหรือยังเนี้ย ?”เฟย์ถามกลับ
“ยังอ่ะ ไม่เห็นจะอยากมีเลย”แก้วตอบ
“ทำไมอ่ะ ?”เฟย์ถาม
“ก็ไม่รู้จะมีไปทำไมอ่ะ ฉันไม่เห็นว่าผู้ชายจะเป็นเรื่องจำเป็นของชีวิตเลย”แก้วตอบ
“เป็นทอมบอยหรือเปล่าเนี้ย ?”เฟย์ถาม
“เห้ย! ปล่าว”แก้วปฏิเสธ
“แล้วเคยมีผู้ชายมาชอบบ้างมั้ย ?”เฟย์ถามต่อ(ในเรื่องอาจจะไม่เคย แต่นอกเรื่องอาจจะมีแบบเพื่อนสนิทท :ไรท์เตอร์)
“ไม่รู้อ่ะ ไม่สนใจ”แก้วตอบ
“แล้วชอบผู้ชายแบบไหน ?”เฟย์ถามต่อ(ตอบแทนแก้วเลยว่า แบบป๊า : ไรท์เตอร์)
“ก็ไม่ชอบไงบอกไปแล้วนิ”แก้วพูด
“เอาน่า มันก็ต้องมีแบบไอดอลๆบ้างล่ะน่า”เฟย์ถามต่อ
“นี้ ฉันว่ายัยรามอินทราเพื่อนเธอน่ะท่าทางจะเหลวไหลแล้วนะ เบี้ยวแล้วแน่ๆเลย
ป่านนี้ยังไม่มาอีก”แก้วพูดเปลี่ยนเรื่อง
“ตอนนี้อาจจะไปเที่ยวกับโทโมะแล้วก็ได้นะ แบบเอางานมาอ้างอ่ะ”แก้วพูด
“น่านนนน คนขับคนซ้อนท่าทางคุ้นๆแหะ”แก้วพูดเมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงขับมอไซด์มาส่วนผู้ชายก็นั่งซ้อนเข้ามาหน้าร้าน
“ไม่ต้องคุ้นเลย ก็รามอินทรากับวิศวแน่ๆ”เฟย์เอ่ย
“เห็นมะ มาจนได้”เฟย์พูดต่อ
“เฮ้อ! แล้วจะคุยไหวไม่เนี้ย ? เป๋มาเลย”แก้วพูดเมื่อเห็นสภาพเพื่อนทั้ง 2 ของตนเดินมาทางนี้
“โอ้ยย!”ฟางร้องเพราะเจ็บ
“ขับไม่เป็นก็ไม่บอก เธอเนี้ย”โทโมะพูด
“ก็นึกว่ามันง่ายนิ เห็นบิดๆก็ไปแล้ว”ฟางบ่น
“เกิดอะไรขึ้นเนี้ย ?”เฟย์ถาม
“ก็เพื่อนเธอน่ะสิ ขับไม่เป็นแต่ไปยืมรถพายุมา เป็นไงล่ะ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงแบบเรียบๆแต่เป็นเชิงตำหนิเล็กน้อย
“ก็บอกว่าขับเป็น แต่เบรกไม่เป็นเฉยๆ”ฟางเถียง
“เออดี แบบนั้นน่ะ เค้าเรียกว่าขับไม่เป็น”แก้วพูด
“เออน่า เรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่าเนอะ”ฟางพูด
“เอาดิเริ่มเลย”แก้วพูด
จากนั้นทั้ง 4 คนก็ประชุมงานกันไป
จนสรุปได้ว่า แก้วเป็นคนร้องเพลงหารายได้เพื่อไปช่วยเด็กบนดอย ส่วนโทโมะเล่นกีต้าร์
เฟย์และฟางทำหน้าที่รับบริจาค
 
วันต่อมา
เฟย์ ฟาง โทโมะต่างก็นั่งรอแก้วที่หน้าห้องอาจารย์เต่ง เพราะอยากรู้ว่าโครงงานของพวกเค้านั้นจะผ่านหรือไม่ผ่าน
“ไม่รู้ว่า อาจารย์เต่งจะให้โครงงานเราผ่านหรือเปล่าเนอะ ?”เฟย์พูด
“ถ้าไม่ผ่านเนี้ย น่ากลัวนะ”ฟางเสริม
“ฉันว่าถ้าอาจารย์เต่งให้ผ่านเนี้ยน่ากลัวกว่าอีก”โทโมะพูด
“มาแล้วๆ”เฟย์พูด
“เป็นไงบ้างแก้ว ? ผ่านมั้ย ?”ฟางถาม
“โห!ระดับฉันแล้วก็ต้องผ่านสิ แถมอาจารย์ยังฝากชมด้วยนะว่า ดีมาก”แก้วพูดด้วยรอยยิ้ม
รอยยิ้มของแก้วทำให้โทโมะแอบยิ้มตามโดยที่ไม่รู้ว่าทำไม
 
ณ วันที่ต้องรับบริจาค
แก้วก็ร้องเพลงไป ส่วนโทโมะก็เล่นกีต้าร์ไปทำให้ผู้คนมากมายต่างให้ความสนใจและร่วมบริจาคกันเยอะแยะเต็มไปหมด
จากนั้นทั้งหมดก็พากันมากินสุกี้ในห้างใกล้ๆกันกับที่ยืนรับบริจาค
“เสร็จสักทีวิชานี้”โทโมะพูดพร้อมกับเก็บกีต้าร์
“พอเอาเข้าจริงๆเนี้ย มันก็ไม่ได้ยากอะไรเลยเนอะ”แก้วพูด
“เห้ยยย!เธอใช้หลอดดูดน้ำในหม้อไม่ได้นะ รามอินทรา”แก้วพูด
“ทำไมอ่ะ ในแก้วยังดูดได้เลย ในหม้อก็ไม่น่าจะยากเลย”ฟางถาม
“เฮ้ออ สองคนนี้ยังไงกันเนี้ย ?”แก้วบ่น
“ไม่รู้นิ ก็ไม่เคยกินอ่ะ”ฟางพูด
ขณะที่ทั้ง 4 คนกำลังทานสุกี้กันอย่างสนุกสนานนั้นไม่รู้เลยว่าได้มีคนแอบมองการกระทำของทั้ง 4 อยู่อย่างห่างๆ
“น่าหมั่นไส้จริงๆเลย”เบลล์พูด
“ไหนแผนเด็ดของนายอ่ะ ?”เบลล์ถาม
“เดี๋ยวเธอก็รู้”พายุพูดแล้วยิ้มแบบมีเลศนัย
ทางด้าน เฟย์ ฟาง แก้ว โทโมะ
เมื่อทานเสร็จ แก้วก็แวะมาส่งโทโมะที่หน้าบ้าน
“ขอบใจ จริงๆไม่ต้องมาส่งก็ได้”โทโมะพูด
“ไม่เป็นไรบ้านเราก็เลยบ้านนายไปอีกไม่เท่าไหร่หรอก”แก้วพูด
“ไกลมั้ย ? นานมั้ยกว่าจะถึง”โทโมะถาม
“ทำไม จะไปเยี่ยมหรอ ?”แก้วถาม
“ป่าวหรอก เอ้อ...เธอเก็บเงินไว้นะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาไปให้อาจารย์เต่งกัน”โทโมะพูด
“โอเคๆ เก็บไว้แล้วเรียบร้อย”แก้วพูด
“เฮ้ย! หายไปไหนอ่ะ ?”แก้วบ่นกับตัวเองพลางลูบๆคลำกระเป๋ากางเกง
“หาดีดีดิ ตั้ง 5000 เลยนะ”โทโมะพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ไม่ต้องห่วงๆ ว่าแต่มันอยู่ไหนนะ ?”แก้วพูด
“เห้ย! มันไม่มีอ่ะโทโมะ ทำไงดีล่ะเนี้ย ? ตั้ง 5000 แหนะ”แก้วพูด
“ทำหล่นไว้ที่ร้านหรือเปล่า ? ไปดูกัน”โทโมะพูด
“ก็ดีๆ”แก้วพูดแล้วซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ไปกับโทโมะ
เมื่อมาที่ร้านสุกี้ปรากฏว่าร้านก็ปิดไปซะแล้ว
“เอาไงดีล่ะ ? ร้านปิดแล้วอ่ะ”แก้วถาม
“ไปแจ้งความกันดีมั้ย ?”โทโมะเสนอ
“ก็ดี ไปกัน”แก้วพูด
จากนั้นทั้ง 2 คนก็ไปแจ้งความ
 
เช้าวันรุ่งขึ่น
“ห๊า อะไรนะ เงินหายหรอ ?”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน
“ก็ใช่น่ะสิ”แก้วพูด
ขณะที่ทั้ง 4 กำลังปรึกษากันอยู่ก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งมา
“พี่แก้วครับ ของที่สั่งไว้ได้แล้วครับ”เด็กคนนั้นพูดพร้อมยื่นกล่องบางอย่างมาให้
“อะไรอ่ะแก้ว ?”เฟย์ถามด้วยความอยากรู้
“โห!มือถือใหม่หรอ ? ซื้อใหม่หรอแก้ว ? สวยจัง”ฟางพูด
“อะไรกันน่ะแก้ว ? เวลาแบบนี้เธอยังจะมีอารมณ์ซื้อมือถือใหม่อีกหรอ ?”โทโมะถาม
“จะบ้าหรอ ? ฉันไม่รู้เรื่องนะ เด็กคนนั้นไปไหนแล้วล่ะเนี้ย ? โธ่เว้ย!”แก้วพูดด้วยท่าทีที่หงุดหงิด
“ไม่เนียนเลยแก้ว ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้อ่ะ”โทโมะพูด
“นี้นาย ถึงเราจะรู้จักกันแค่ไม่กี่วัน แต่ฉันอยากบอกให้นายรู้ไว้เลยว่า ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”แก้วพูด
“ไม่ต้องมาพูดฉันไม่เชื่อเธอหรอก”โทโมะพูดแล้วกำลังเดินหนีไป
“นี้นาย ฟังฉันอธิบายก่อนสิ”แก้วพูดแล้วเดินไปจับมือโทโมะไว้
“ปล่อยฉัน ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัว !!”โทโมะสะบัดมือแก้วออกด้วยแรงที่เยอะมากทำให้แก้วกระเด็นล้มลงไปที่พื้น
“โอ้ย!”แก้วร้องเพราะมือแก้วไปโดนก้อนหินเข้าพอดี
“แก้วววว!!”เฟย์ฟางและ....
“พี่ป็อป!”แก้วเรียก
“เป็นอะไรเนี้ย ? ค่อยๆพูดค่อยๆจากันไม่ได้หรอว่ะ ?”ป็อปปี้พูดแล้วกำลังเดินเข้าไปต่อยโทโมะ
“ป็อปปี้อย่า”ฟางตะโกนห้าม
“เห้ย! ไอ้ป็อปใจเย็นๆ”เขื่อนห้ามอีกคน
“เย็นได้ไงอ่ะไอ้เขื่อน มันทำน้องสาวฉันเลือดออกเลยนะเว้ย”ป็อปปี้พูดแบบเหลืออด
“ขอดูหน้ามันให้ชัดๆหน่อยเถอะว่ะ”ป็อปปี้พูดพร้อมกับดึงให้โทโมะหันหน้ามา
“เห้ยยยย!”ป็อปปี้กับเขื่อน...