Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

9.1

เขียนโดย pahn_tk

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 21.05 น.

  20 chapter
  377 วิจารณ์
  43.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ขอโทษที่หายไปนานเบยยยย ~ T T
ลืมฟิคป่วงๆเรื่องนี้แล้วใช่มั้ย?
-------------------------
'แม่กับพี่กิ่งไปอังกฤษนะแก้ว ดูแลตัวเองด้วย ถ้าไม่อยากอยู่บ้านจะไปอยู่บ้านเฟย์ฟางหรือบ้านโทโมะก็ได้...แม่มล'"ง่าา ~ ทำไมทิ้งให้แก้วอยู่คนเดียวแบบนี้ล่ะ T^T"..."พอดีคุณป้าเฟย์มาค้างด้วยน่ะ เลยไม่สะดวก"..."บ้านเขื่อนกำลังปรับปรุงอยู่ครับ ^[]^"..."แล้วแก้วจะอยู่กับใคร?? TT[]TT"..."ก็เอาเสื้อผ้ามาสิ คอนโดโทโมะว่างอยู่แล้ว""แก้วไม่รบกวนดีกว่า ('_')""กลัว?""กลัวอะไรเล่า! -//-""งั้นเดี๋ยวไปเก็บเสื้อผ้ามาละกัน แม่มลบอกมั้ยว่าจะกลับวันไหน?""ไม่บอก :'("..."ทำไมเอาของไปเยอะจัง =o=""ก็จะได้ไม่ต้องซักบ่อยๆไง -3-""ให้โทโมะแบกไปทั้งตู้เลยง่ายกว่านะ =_=+++""แหะๆ ^^;"..."ไปอาบน้ำได้แล้ว เหม็นน ~""ไม่เห็นเหม็นเล้ยย!""ยัยเด็กบ้า...บอกให้ไปอาบน้ำ =_=^""ก็ไม่อยากอาบ ไม่ชอบอาบ""จะให้อาบให้ -.,-""ไม่ใช่แบบนั้น! >/\<""งั้นก็ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวโทโมะมีอะไรจะคุยด้วย"..."แก้ว นี่คุณป้าแม่บ้านของโทโมะเอง""สวัสดีค่า ~ >[]<""หวัดดีค่ะคุณแก้ว...""อย่าเรียกคุณสิ แก้วไม่ชอบ =/\=""แต่ว่า...""ป้าอย่าไปสนใจยัยเด็กนี่เลยครับ -_-""ฮึ่ย!!"เธอถกแขนเสื้อน้อยๆ แยกเขี้ยวใส่คนตัวสูงกว่าที่กำลังแกล้งเธอด้วยความสะใจ"มีอะไรก็โทรหาป้าได้นะคะ เรื่องงานบ้านต่างๆก็เหมือนกัน""ค่า ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ >_<""คุณป้าไปทำงานเถอะครับ เดี๋ยวมีอะไรจะโทรหา ^_^"พอคุณป้าแม่บ้านแสนใจดีเดินออกไปจนลับตาแล้ว เขาก็เริ่ม 'รังแก' เธออีกครั้ง..."จะ จะทำอะไร!?! -//-"มือเรียวที่คว้าแขนเล็กเอาไว้ ดึงเข้ามาในห้องนอนของเขา"แก้วไม่นอนห้องเดียวกับโทโมะ!""เอาน่า...""ไม่!""จะ 'เอา' !!"คนตัวสูงผลักร่างเล็กลงไปนอนกองอยู่บนเตียงกว้าง กายหนาขึ้นคร่อมพร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์ กดข้อมือเล็กลงกับเตียงพร้อมกับซุกไซ้ซอกคอเล็กอย่างตะกละตะกลาม"ยะ หยุดนะ!..."คนตัวเล็กดิ้นสุดแรงเกิด มือเล็กทุบตีอกกว้างจนคนด้านบนต้องยอมถอย เจ็บ..."โอ๊ยๆ หยุดแล้วๆ T3T""แก้วจะกลับ...ฮื้ออ ~"ผละออกไม่ถึงนาทีก็รีบกลับเข้าไปลวนลามเธออีกครั้ง คนด้านล่างก็ได้แต่ดิ้น ไม่มีทางสู้เขาได้"...แก้ว"เขาผละออกด้วยความตกใจ จริงๆอยากแกล้ง แต่ไม่คิดว่าเธอจะคิดจริงว่าเขาจะทำอะไรแบบนั้นกับเธออีก "ฮึก...ฮืออ ~""แก้วๆ ไม่เอา ไม่ร้อง"รีบลุกออกจากกายบางทันทีที่เธอร้องไห้ แขนแกร่งคว้าเอวบางไปกอดไว้ กดหัวเล็กให้ซบลงบนไหล่กว้าง"โทโมะขอโทษครับ ขอโทษ...""ฮืออ ~""หยุดร้องได้แล้ว"นิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาข้างแก้มใส คนใจร้ายเอ๊ย! ชอบแกล้งแบบนี้ทุกทีเลย"แก้วอยู่บ้านคนเดียวก็ได้""บ้าเหอะ!!"หลังจากที่แก้วยอมหยุดร้องไห้แต่โดยดี ร่างสูงโปร่งก็พาเธอมานั่งกินขนมอยู่ในห้องนั่งเล่น พร้อมกับขอโทษขอโพยเธอเป็นการใหญ่ แต่ผลที่ได้...เธอจะกลับซะงั้น =_="ก็...แก้วไม่อยาก...""กลัว? =_=+++""ไม่ได้กลัวซักหน่อย ไม่อยากรบกวนต่างหาก...""นั่นแหละเค้าเรียกว่ากลัว!""งั้นก็ต้องแยกห้องให้แก้ว""ไม่!""ห้องนั้นมีเจ้าของแล้วหรือไง ถึงไม่ยอมให้แก้วอยู่น่ะ""ใช่! ดังนั้นแก้วก็ต้องนอนกับโทโมะ...ที่ห้องนี้ :)"คนน่ารักอยากเอามีดกรีดคอตัวเองตาย ถ้ารู้ว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ แถมหล่อเลือดเย็นแบบนี้...เธอคงไม่มาหรอก"ก็ได้ๆ ในห้องโทโมะมันกว้าง เดี๋ยวโทโมะจะนอนตรงโซฟาหน้าห้อง ส่วนแก้วไปนอนบนเตียง โอเคนะ?""อืม -//-"แก้มใสค่อยๆแดงเรื่อ สาเหตุที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะ...รูปคู่ขนาดใหญ่ของเธอกับเขา ซึ่งมันเป็นภาพแต่งงานที่ถ่ายทำในเอ็มวีเพลงเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ หลังจากที่ถ่ายเอ็มวีเสร็จ ก็มีรูปคู่ทยอยออกมานับไม่ถ้วน ซึ่งเขาก็เลือกรูปที่เธอกับเขาตั้งใจถ่ายด้วยกันนั่นแหละ เอาไว้ซะกลางบ้านเชียว...คิดอะไรหรือเปล่านะ ? -//-"อะ เอ่อ...=O="คนหล่อที่รีบแก้ตัวทันทีที่เห็นว่าคนตรงหน้ากำลังจ้องรูปคู่ไม่วางตา กำลังสงสัยว่าทำไม...ต้องเป็นรูปคู่ของ 'เธอกับเขา' ~"มองอะไรนักหนา โทโมะคิดว่ารูปนี้โทโมะหล่อดี ก็เลยเอาไปใส่กรอบมาแขวนไว้กลางบ้านก็เท่านั้นเอง =/=""ก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย ไม่เห็นต้องร้อนตัว""พูดมากจริง รอแปป เดี๋ยวไปทำอะไรมาให้กิน =/="..."ทำอะไรน่ะ หอมจังง ~ >w<""ก็บอกให้รอข้างนอก =_=""ก็กลิ่นมันหอมนี่นาาา ~""ไปรอข้างนอก เฮ้ย!"มือเรียวคว้าตัวเด็กดื้อแทบไม่ทัน เมื่อเธอคว้ามีดมาเล่น -_-"ทำไมอ่า?" เอียงคอถามด้วยความสงสัย"เกิดแก้วเอามีดแทงโมะจะว่าไง =_=*""เห็นแก้วเป็นคนแบบนั้นหรือไง...เชอะ! -/\-"เธอสะบัดบ๊อบใส่พร้อมกับเดินเชิดออกจากห้องครัวไปทันที"โทโมะทำสปาเก็ตตี้ให้""ไม่กิน!""นี่...โตป่านนี้แล้วยังทำตัวเป็นเด็กอีก ไม่กินก็ไม่กิน ~"ก่อนจะถอนหายใจยาวเมื่อคนน่ารักตรงหน้า ไม่ยอมกินจริงๆ แม้ว่ากลิ่นจะหอมแค่ไหนเธอจะหักห้ามใจ ไม่ได้! ศักดิ์ศรีมันค้ำคออยู่!"โทโมะพูดเล่นหรอกน่า กลัวมีดจะบาดแก้ว...""...""ยิ่งซนๆอยู่ด้วย ตกลงไม่กินใช่มั้ย กินเองก็ได้วะ""กิน!""อะ อะไรของแก้วเนี่ย =O=""ก็จะกินแล้วไง หลบไปดิ!"ซวบบบ ~ !"ฮะๆ กินดีๆสิ เลอะหมดแล้ว"เขาหัวเราะร่วนเมื่อเส้นสปาเก็ตตี้ที่เธอดูดๆเข้าปากฟาดเข้าที่ข้างแก้ม จนเลอะซอสไปหมด เขาหันไปหยิบทิชชูมาก่อนจะเดินไปใกล้ เช็ดให้อย่างอ่อนโยน"เด็กเอ๊ยย ~ ^o^""แก้วไม่เด็กแล้วนะ เลิกเรียกแบบนั้นซักทีสิ! =/=""ถ้าไม่อยากให้เรียกก็ทำตัวเป็น 'ผู้ใหญ่' ให้โทโมะดูสิ""ไม่จำเป็น -3-""โอเคๆ ค่อยๆกิน เดี๋ยวโทโมะไปเอาน้ำให้""โอ๊ะ! แค่กๆ""เห็นมั้ยนั่น พูดไม่ทันขาดคำ"มือเล็กแย่งแก้วน้ำมาจากมือคนตัวสูงกว่าทันที สปาเก็ตตี้ติดคอ =O= ก่อนจะ...พรวดดด ~ ! แค่กๆ !"เอ่อ...=[]="สปาเก็ตตี้ทำพิษเข้าแล้ว เธอดื่มน้ำเร็วเกินไป ทำให้สำลักจนต้องปล่อยพรวดออกมา โดนหน้าคนหล่อเต็มๆ"ขอโทษๆ T^T"แก้วรีบไปหยิบผ้าที่วางอยู่ในครัวมาทันที ก่อนจะรีบเช็ดใบหน้าหล่อ"นั่นมันผ้าเช็ดโต๊ะ...! =_=*""อ้าว! ToT"..."เขยิบไปห่างๆ ไม่ต้องมาใกล้!""แก้วเข้าใจแล้วค่าา ~ TwT"--------------------------
เกรียนๆเหมือนเดิมค้าบ
ยังใส่ดราม่าไม่ได้
แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเรื่องจะจบยังไง 555555555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา