Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

9.1

เขียนโดย pahn_tk

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 21.05 น.

  20 chapter
  377 วิจารณ์
  42.57K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เราไปฮันนีมูนกันดีมั้ย"

"บ้าา ! >___<"

"อะไรเล่า -3-"

"ไม่ใช่คู่แต่งงานใหม่ซักหน่อย -///-"

"เอาน่า ไปนะ"

"วันไหนล่ะ ช่วงนี้แก้วงานเยอะ"

"มีนัดกับพี่ป้องบ่อยๆด้วยใช่มั้ยล่ะ"

"อ่าา อย่างอนแก้วเลยนะ ^^" แก้วหยิกแก้มพร้อมกับยิ้มหวานให้คุณสามี

"งั้นแก้วต้องไปกับโทโมะ"

"โอเคค่ะคุณสามี >w<"

 

 

 

"ว้าววว ! >O<"

หลังจากที่มาถึงสถานที่ส่วนตัวของโทโมะ ซึ่งก็คือทะเลวิวสวยๆ ลมเย็นๆ ที่ทั้งสองคนชอบแล้ว ต่างคนก็ต่างเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เหมาะกับการมาทะเล บิกินี่ตัวเดิม =,,=

"รู้มั้ย...ว่าทำไมโทโมะถึงพามาที่นี่?"

"ก็มันสงบดีไง ลมเย็นด้วย ><"

"ผิด"

"อ้าว =[]="

"ทายใหม่สิ :)"

"แก้วไม่รู้นี่นา"

"ถ้าไม่รู้ ก็ต้องโดนลงโทษนะเด็กดื้อ -,,-"

"อะ อะไร!?! -//-"

"หึ! เดี๋ยวก็รู้"

.

.

.

"อ๊ะ! มะ ไม่ได้นะโทโมะ! ><"

ริมฝีปากบางแดงไล้วนอยู่ข้างแก้มด้วยความสนุกสนาน มือร้อนตะปบเข้าที่เอวคอดของคุณภรรยาที่มีผ้าโพกสวยงามปกปิดอยู่ ก่อนจะลูบไล้แผ่วเบา จนคนน่ารักเผลอร้องออกมาหลายต่อหลายรอบ

"อืออ ~ มีคนเดินผ่านมานะ"

"ก็ตื่นเต้นดีไง..."

ร่างสูงบอกเสียงกระซิบ ดันคนตัวเล็กกว่าเข้าป่าเข้าไพรเพื่อเป็นสถานที่ในการหาความสุขที่เร้าใจ(?)ของเขากับภรรยาคนสวย

"อื้ออ ! ไม่ได้นะ! ตรงนี้ไม่ได้..."

แก้วใจร้องห้ามเสียงดังเมื่อมือร้อนเลื่อนขึ้นไปลูบไล้แผ่นหลังเนียนแล้วกระตุกสายบิกินี่ของเธอจนหลุดร่วงลงมาคามือเขา แล้วเลื่อนขึ้นกอบกุมอย่างไม่สนใจเสียงห้าม

"เดี๋ยวสิ! คนมันเยอะนะ...อ๊ะ ~"

แก้วส่ายหัวรัวเมื่อริมฝีปากของอีกฝ่ายไล่ต่ำลงมายังซอกคอหอม ฝากรอยแห่งความเป็นเจ้าของไปก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าอกนูนด้วยความกระหาย ลิ้นร้อนชื้นตวัดเลียยอดอกสีสวยจนขึ้นรอยแดง ก่อนจะกอดรัดเอวบางแน่นๆเพื่อความถนัดถนี่(?)

"ฮื่ออ ~ ไม่เอานะ ตรงนี้ไม่ได้"

"หน้าอกไม่ได้? แล้วตรงไหนได้ล่ะ ต่ำกว่านั้น...ได้ใช่มั้ย"

เสียงร้องแห่งความน่าอายค่อยๆดังขึ้นเป็นระยะๆ เมื่อบิกินี่ตัวเล็กรัดรูปกับผ้าโพกผ้าคลุมต่างๆถูกเขาถอดออกจนหมด พร้อมกับอีกฝ่ายที่ปรนเปรอให้ถึงใจจนเธอเผลอตอบรับสัมผัสของเขา

ริมฝีปาก...ที่คอยสร้างรอยแดงตามเนื้อตัว

มือ...ที่คอยลูบไล้ บีบนวดให้เธอผ่อนคลาย

ปลายนิ้ว...ที่คอยสะกิดหยอกล้อยอดอกน้อยๆของเธออย่างจงใจแกล้ง

จมูก...ที่ไล้ไปมาอยู่แถวๆแก้ม สูดดมความหอมหวานจากเรือนผมนุ่มจนหมด

"ไม่ต้องมาทำหน้าหื่นใส่แก้วเลยนะ อืออ ~"

"งั้นแก้วหันหลังดีมั้ย จะได้ไม่เห็นหน้าหื่นๆของโทโมะไง"

ว่าแล้วก็จับเธอหันหลังเข้าหาต้นไม้สูง ที่ยังพอมีกิ่งมีใบปกปิดการกระทำวาบหวิวได้

"ฮื่ออ ! เจ็บ...แก้วเจ็บ!"

ช่องทางสีหวานตอดรัดสิ่งแปลกปลอมทันทีที่เข้าไป ภายในมีแต่ความร้อนระอุและคับแน่น เป็นเครื่องบ่งบอกได้อย่างดีว่าเธอยังใหม่มากสำหรับเรื่องนี้แค่ไหน

"ออกไปนะ ฮืออ ~ ไม่เอา"

แก้วสะบัดหน้ารัว จิกเล็บลงบนแขนแกร่งที่โอบรอบเอวเธอพร้อมกับกระแทกแรงๆจนยืนแทบไม่ติดพื้น ต้องหาที่พึ่งคือต้นไม้สูงใหญ่ตรงหน้านี่แหละ

"ชู่วว ~ แก้วเสียงดังแบบนี้เดี๋ยวก็มีคนจับได้พอดี"

"มันอึดอัด ~"

โทโมะกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ก่อนจะเร่งจังหวะสอดใส่ซะคนโดนกระทำหัวสั่นหัวคลอน สะอื้นตัวโยน แล้วปลดปล่อยพร้อมกันในที่สุด ก่อนจะพลิกให้เธอหันหน้ามาหาเขา จูบปลอบที่หางตาเพื่อปลอบโยน

"เจ็บมากหรอครับ หืม?"

"อือ"

"ท่านี้ดีขึ้นมั้ย"

โทโมะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนสองแขนจะเกี่ยวขาเรียวยาวของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น แขนเล็กเลื่อนขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างหมดหนทาง เจอท่าพิสดารแบบนี้ก็รับไม่ไหวเหมือนกัน

"แก้วยังไม่ได้ตอบโทโมะเลยนะ...ว่าท่านี้ดีขึ้นหรือป่าว?"

 

 

 

"ขอนอนอีกแปปนะ"

เสียงงัวเงียของคุณภรรยาทำเอาสามีหลุดหัวเราะและยิ้มอย่างพอใจ โดนท่าพิสดารไปแค่ 2 ท่า(?)เธอก็ถึงกับเป็นลมล้มพับไป หมดเรี่ยวหมดแรงจะต่อกรด้วยแล้ว สามีบ้า!

"อาา ~ โทโมะขอโทษ คราวหลังจะไม่ทำท่าพิสดารๆแบบนั้นอีกแล้วครับ _ _"

"อย่ามาดึงง ~"

คนน่ารักคว้าผ้าห่มเอาไว้แน่น หันมาขมวดคิ้วกับอิตาบ้าจอมตื๊อที่เข้าใจว่าเธอโกรธ ความจริงก็โกรธ แต่ตอนนี้เพลียมากกว่า

"บอกก่อนว่าไม่โกรธ แล้วก็ตื่นได้แล้วด้วย"

"ไม่โกรธ แต่ไม่ตื่น -3-"

ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกร่างสูงดึงออกพร้อมกับดึงขาคนบนเตียงให้ลุกขึ้นมา

"อะไรของโทโมะเนี่ย! แก้วเพลีย...อยากนอนรู้มั้ย!?!"

"ไปอาบน้ำก่อน มันเลอะเต็มขาแก้วเลย -,,-"

"ฮะ เฮ้ยย ! แล้วมามองทำไมเล่า! -/////-"

แก้วใจกระเด้งตัวขึ้นมาแล้วเดินดุ่มๆเข้าห้องน้ำทันที ไอ่สามีลาม๊กกก !! ลืมไปเลยว่าหลังจากบทรักอันเร่าร้อนที่ต้นไม้ใหญ่แล้ว เขาก็อุ้มเธอมาต่อที่บ้านพักด้วยท่ามาตรฐานอีก 2-3 รอบ ไม่เพลียก็ไม่รู้จะว่ายังไง ซึ่งพอเสร็จ...โทโมะก็หาเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ๆของเขามาคลุมตัวเธอไว้แค่นั้น แล้วเมื่อกี้...ก็เห็นคราบอะไรต่อมิอะไรไปเต็มๆสองลูกกะตา =,,,=

"อาบน้ำเสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอกด้วยล่ะ ห้ามนอนต่อ โทโมะจะพาไปทานข้าวเย็น"

เขาบอกไล่หลังพร้อมกับจัดการผ้าปูที่นอนที่เลอะคราบอย่างว่านิดหน่อย แล้วออกไปข้างนอกเตรียมตัวรอภรรยาคนสวย

"ว้าววว !! น่ากินชะมัดเลย >O<"

ไม่รอช้าคุณภรรยาฟาดสปาเก็ตตี้ไปสามจานรวด

"-[]-"

"ทำไมหรอ" แก้วเอียงคอถามขณะที่เส้นสปาเก็ตตี้ยังคาอยู่ที่ปาก

"ซกมกจริงๆเลย เด็กอะไรเนี่ย -*-"

"ก็มันอร่อยนี่นา ^[]^"

"อาาา จานที่สี่แล้วนะนั่น ไหว?"

"อื้มม !"

"ตะกละจริงๆ =_="

"ไม่ได้ตะกละนะ มันอร่อยจริงๆนี่นา -/-"

"อ่ะๆ ไม่เถียงแล้ว ทานเยอะๆนั่นแหละดี ^^"

"=////////="

โทโมะยิ้มอ่อนโยนก่อนจะลูบผมคนตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ด้วยความไร้เดียงสาแบบนี้สินะ เขาถึงได้หลงเธอหัวปักหัวปำ และดูท่าว่าจะโงหัวไม่ขึ้นซะด้วย

 

 

 

 ------------------

 

ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ T^T

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา