Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

9.1

เขียนโดย pahn_tk

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 21.05 น.

  20 chapter
  377 วิจารณ์
  43.05K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เราไปฮันนีมูนกันดีมั้ย"
"บ้าา ! >___<"
"อะไรเล่า -3-"
"ไม่ใช่คู่แต่งงานใหม่ซักหน่อย -///-"
"เอาน่า ไปนะ"
"วันไหนล่ะ ช่วงนี้แก้วงานเยอะ"
"มีนัดกับพี่ป้องบ่อยๆด้วยใช่มั้ยล่ะ"
"อ่าา อย่างอนแก้วเลยนะ ^^" แก้วหยิกแก้มพร้อมกับยิ้มหวานให้คุณสามี
"งั้นแก้วต้องไปกับโทโมะ"
"โอเคค่ะคุณสามี >w<"
 
 
 
"ว้าววว ! >O<"
หลังจากที่มาถึงสถานที่ส่วนตัวของโทโมะ ซึ่งก็คือทะเลวิวสวยๆ ลมเย็นๆ ที่ทั้งสองคนชอบแล้ว ต่างคนก็ต่างเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เหมาะกับการมาทะเล บิกินี่ตัวเดิม =,,=
"รู้มั้ย...ว่าทำไมโทโมะถึงพามาที่นี่?"
"ก็มันสงบดีไง ลมเย็นด้วย ><"
"ผิด"
"อ้าว =[]="
"ทายใหม่สิ :)"
"แก้วไม่รู้นี่นา"
"ถ้าไม่รู้ ก็ต้องโดนลงโทษนะเด็กดื้อ -,,-"
"อะ อะไร!?! -//-"
"หึ! เดี๋ยวก็รู้"
.
.
.
"อ๊ะ! มะ ไม่ได้นะโทโมะ! ><"
ริมฝีปากบางแดงไล้วนอยู่ข้างแก้มด้วยความสนุกสนาน มือร้อนตะปบเข้าที่เอวคอดของคุณภรรยาที่มีผ้าโพกสวยงามปกปิดอยู่ ก่อนจะลูบไล้แผ่วเบา จนคนน่ารักเผลอร้องออกมาหลายต่อหลายรอบ
"อืออ ~ มีคนเดินผ่านมานะ"
"ก็ตื่นเต้นดีไง..."
ร่างสูงบอกเสียงกระซิบ ดันคนตัวเล็กกว่าเข้าป่าเข้าไพรเพื่อเป็นสถานที่ในการหาความสุขที่เร้าใจ(?)ของเขากับภรรยาคนสวย
"อื้ออ ! ไม่ได้นะ! ตรงนี้ไม่ได้..."
แก้วใจร้องห้ามเสียงดังเมื่อมือร้อนเลื่อนขึ้นไปลูบไล้แผ่นหลังเนียนแล้วกระตุกสายบิกินี่ของเธอจนหลุดร่วงลงมาคามือเขา แล้วเลื่อนขึ้นกอบกุมอย่างไม่สนใจเสียงห้าม
"เดี๋ยวสิ! คนมันเยอะนะ...อ๊ะ ~"
แก้วส่ายหัวรัวเมื่อริมฝีปากของอีกฝ่ายไล่ต่ำลงมายังซอกคอหอม ฝากรอยแห่งความเป็นเจ้าของไปก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าอกนูนด้วยความกระหาย ลิ้นร้อนชื้นตวัดเลียยอดอกสีสวยจนขึ้นรอยแดง ก่อนจะกอดรัดเอวบางแน่นๆเพื่อความถนัดถนี่(?)
"ฮื่ออ ~ ไม่เอานะ ตรงนี้ไม่ได้"
"หน้าอกไม่ได้? แล้วตรงไหนได้ล่ะ ต่ำกว่านั้น...ได้ใช่มั้ย"
เสียงร้องแห่งความน่าอายค่อยๆดังขึ้นเป็นระยะๆ เมื่อบิกินี่ตัวเล็กรัดรูปกับผ้าโพกผ้าคลุมต่างๆถูกเขาถอดออกจนหมด พร้อมกับอีกฝ่ายที่ปรนเปรอให้ถึงใจจนเธอเผลอตอบรับสัมผัสของเขา
ริมฝีปาก...ที่คอยสร้างรอยแดงตามเนื้อตัว
มือ...ที่คอยลูบไล้ บีบนวดให้เธอผ่อนคลาย
ปลายนิ้ว...ที่คอยสะกิดหยอกล้อยอดอกน้อยๆของเธออย่างจงใจแกล้ง
จมูก...ที่ไล้ไปมาอยู่แถวๆแก้ม สูดดมความหอมหวานจากเรือนผมนุ่มจนหมด
"ไม่ต้องมาทำหน้าหื่นใส่แก้วเลยนะ อืออ ~"
"งั้นแก้วหันหลังดีมั้ย จะได้ไม่เห็นหน้าหื่นๆของโทโมะไง"
ว่าแล้วก็จับเธอหันหลังเข้าหาต้นไม้สูง ที่ยังพอมีกิ่งมีใบปกปิดการกระทำวาบหวิวได้
"ฮื่ออ ! เจ็บ...แก้วเจ็บ!"
ช่องทางสีหวานตอดรัดสิ่งแปลกปลอมทันทีที่เข้าไป ภายในมีแต่ความร้อนระอุและคับแน่น เป็นเครื่องบ่งบอกได้อย่างดีว่าเธอยังใหม่มากสำหรับเรื่องนี้แค่ไหน
"ออกไปนะ ฮืออ ~ ไม่เอา"
แก้วสะบัดหน้ารัว จิกเล็บลงบนแขนแกร่งที่โอบรอบเอวเธอพร้อมกับกระแทกแรงๆจนยืนแทบไม่ติดพื้น ต้องหาที่พึ่งคือต้นไม้สูงใหญ่ตรงหน้านี่แหละ
"ชู่วว ~ แก้วเสียงดังแบบนี้เดี๋ยวก็มีคนจับได้พอดี"
"มันอึดอัด ~"
โทโมะกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ก่อนจะเร่งจังหวะสอดใส่ซะคนโดนกระทำหัวสั่นหัวคลอน สะอื้นตัวโยน แล้วปลดปล่อยพร้อมกันในที่สุด ก่อนจะพลิกให้เธอหันหน้ามาหาเขา จูบปลอบที่หางตาเพื่อปลอบโยน
"เจ็บมากหรอครับ หืม?"
"อือ"
"ท่านี้ดีขึ้นมั้ย"
โทโมะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนสองแขนจะเกี่ยวขาเรียวยาวของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น แขนเล็กเลื่อนขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างหมดหนทาง เจอท่าพิสดารแบบนี้ก็รับไม่ไหวเหมือนกัน
"แก้วยังไม่ได้ตอบโทโมะเลยนะ...ว่าท่านี้ดีขึ้นหรือป่าว?"
 
 
 
"ขอนอนอีกแปปนะ"
เสียงงัวเงียของคุณภรรยาทำเอาสามีหลุดหัวเราะและยิ้มอย่างพอใจ โดนท่าพิสดารไปแค่ 2 ท่า(?)เธอก็ถึงกับเป็นลมล้มพับไป หมดเรี่ยวหมดแรงจะต่อกรด้วยแล้ว สามีบ้า!
"อาา ~ โทโมะขอโทษ คราวหลังจะไม่ทำท่าพิสดารๆแบบนั้นอีกแล้วครับ _ _"
"อย่ามาดึงง ~"
คนน่ารักคว้าผ้าห่มเอาไว้แน่น หันมาขมวดคิ้วกับอิตาบ้าจอมตื๊อที่เข้าใจว่าเธอโกรธ ความจริงก็โกรธ แต่ตอนนี้เพลียมากกว่า
"บอกก่อนว่าไม่โกรธ แล้วก็ตื่นได้แล้วด้วย"
"ไม่โกรธ แต่ไม่ตื่น -3-"
ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกร่างสูงดึงออกพร้อมกับดึงขาคนบนเตียงให้ลุกขึ้นมา
"อะไรของโทโมะเนี่ย! แก้วเพลีย...อยากนอนรู้มั้ย!?!"
"ไปอาบน้ำก่อน มันเลอะเต็มขาแก้วเลย -,,-"
"ฮะ เฮ้ยย ! แล้วมามองทำไมเล่า! -/////-"
แก้วใจกระเด้งตัวขึ้นมาแล้วเดินดุ่มๆเข้าห้องน้ำทันที ไอ่สามีลาม๊กกก !! ลืมไปเลยว่าหลังจากบทรักอันเร่าร้อนที่ต้นไม้ใหญ่แล้ว เขาก็อุ้มเธอมาต่อที่บ้านพักด้วยท่ามาตรฐานอีก 2-3 รอบ ไม่เพลียก็ไม่รู้จะว่ายังไง ซึ่งพอเสร็จ...โทโมะก็หาเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ๆของเขามาคลุมตัวเธอไว้แค่นั้น แล้วเมื่อกี้...ก็เห็นคราบอะไรต่อมิอะไรไปเต็มๆสองลูกกะตา =,,,=
"อาบน้ำเสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอกด้วยล่ะ ห้ามนอนต่อ โทโมะจะพาไปทานข้าวเย็น"
เขาบอกไล่หลังพร้อมกับจัดการผ้าปูที่นอนที่เลอะคราบอย่างว่านิดหน่อย แล้วออกไปข้างนอกเตรียมตัวรอภรรยาคนสวย
"ว้าววว !! น่ากินชะมัดเลย >O<"
ไม่รอช้าคุณภรรยาฟาดสปาเก็ตตี้ไปสามจานรวด
"-[]-"
"ทำไมหรอ" แก้วเอียงคอถามขณะที่เส้นสปาเก็ตตี้ยังคาอยู่ที่ปาก
"ซกมกจริงๆเลย เด็กอะไรเนี่ย -*-"
"ก็มันอร่อยนี่นา ^[]^"
"อาาา จานที่สี่แล้วนะนั่น ไหว?"
"อื้มม !"
"ตะกละจริงๆ =_="
"ไม่ได้ตะกละนะ มันอร่อยจริงๆนี่นา -/-"
"อ่ะๆ ไม่เถียงแล้ว ทานเยอะๆนั่นแหละดี ^^"
"=////////="
โทโมะยิ้มอ่อนโยนก่อนจะลูบผมคนตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ด้วยความไร้เดียงสาแบบนี้สินะ เขาถึงได้หลงเธอหัวปักหัวปำ และดูท่าว่าจะโงหัวไม่ขึ้นซะด้วย
 
 
 
 ------------------
 
ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ T^T

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา