Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

จะมีใครโกรธมั้ยที่ไรเตอร์อัพช้า TT^TT
เป็นแสตนด์มา ใครอยู่ในเครือเบญจสิริก็จะรู้ (ไม่รู้ไม่เป็นไร 5555)
งานจบแล้วววว ~ อัพต่อไ้ด้เหมือนเดิม
แต่คงอัพทุกๆวันไม่ได้ ยังแต่งไม่เสร็จเลย งุงิๆ ><
------------------------------------
“ทำไมแก้วยังไม่มาอีกนะ”เฟย์บ่นพลางชะเง้อคอดูเพื่อนรักที่สายมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว โดยนัดกันที่บ้านเฟย์ฟาง แต่ป่านนี้ร่างบางยังไม่มาเลย“เฟย์เข้าข้างในก่อน ตากแดดมานานแล้วนะ”เขื่อนว่าด้วยความเป็นห่วงแฟนสาวก่อนจะโอบไหล่บางเข้าข้างในบ้าน“แต่ว่า...” เฟย์ค้าน“ให้ไอ้โมะมันรอไปเถอะ เนอะๆ ^^”“อ้าว! -o-;”แล้วร่างสูงก็ต้องรอร่างบางอยู่ข้างนอก เพราะคนอื่นๆเข้าไปข้างในหมดแล้ว มือเรียวหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์ร่างบางอย่างคล่องแคล่วทั้งๆที่เขาแทบไม่เคยโทรหาร่างบางเลยด้วยซ้ำ นอกจากจะมีเรื่องสำคัญจริงๆ“แก้วอยู่ไหน ทุกคนรออยู่นะ”[ขอโทษ T^T]“ตอนนี้อยู่ไหน เดี๋ยวไปรับ”[อยู่ป้ายรถเมล์แถวบ้านอ่ะ]“แล้วพี่กิ่ง...”[ไม่อยู่บ้าน T_T]“รออยู่ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวจะรีบไป”นิ้วเรียวกดตัดสายก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถของตัวเอง แล้วรีบขับไปหาร่างบางทันที“ทำไมรถต้องติดด้วยวะ”ร่างสูงบ่นพร้อมกับกดโทรหาร่างบางอีกครั้ง แต่เธอไม่ยอมรับสาย นั่นทำให้เขา ‘เครียด’ เข้าไปใหญ่“ทำไมไม่รับเนี่ย ยัยเด็กบ๊องเอ๊ย!”พอไฟเขียวเขาก็เหยียบมิดทันที รถคันหรูขับวนไปวนมาอยู่แถวบ้านของคนตัวเล็กที่ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เขาจึงขับไปเรื่อยๆ จนเจอผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวคล้ายๆกับร่างบางของเขา ร่างสูงจึงชะลอรถเพื่อดูว่าใช่ ‘เธอ’ หรือป่าว“แก้วๆ ยัยบ๊อง!”เขาเรียกเสียงดังจนคนที่รอรถเมล์อยู่หันมามองเป็นตาเดียว ก่อนที่เขาจะขอโทษที่เสียงดังด้วยการยิ้มหวานไปทีนึงแล้วรีบลงไปหาร่างบางที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่“แก้ว!”“อะ อ้าว! โทโมะเองหรอ เสียงดังจริงๆ =3=”“ตื่นได้แล้ว!”“ตื่นแล้วๆ”ท่อนแขนแข็งแกร่งโอบอุ้มร่างเล็กขึ้นก่อนจะรีบยัดเธอใส่รถของเขาทันที คิดว่าจะไม่มีใครจำ ‘แก้ว เฟย์ฟางแก้ว’ ได้หรือไงนะ! มานอนหลับที่ป้ายรถเมล์ได้ไง เสียชื่อจริงๆ !!!“ขับช้าๆก็ได้ จะอ้วก @_@”“เพื่อนๆรออยู่ -_-”“จริงด้วย! O_o”“โดนด่าแน่ๆ”“TT^TT”รถคันหรูขับมาเรื่อยๆจนถึงบ้านเฟย์ฟาง ทันทีที่รถจอดเพื่อนๆก็ปรี่มาที่รถกันเกือบหมด“แก้วขอโทษ TT[___]TT”“ไม่เป็นไร รีบไปเถอะ เดี๋ยวมันจะร้อน ^^”“O_Oa”ร่างเล็กยังคงงงกับท่าทางของเพื่อนตัวเอง ปกติถ้ามาสายเฟย์ต้องโวยวายนี่นา ฟางก็จะร่ายยาว สามวันเจ็ดวันก็ไม่จบ แต่วันนี้ฟางกลับบอก ‘ไม่เป็นไร’ แต่ก็ดีแล้ว เธอคงไม่อยากฟังเสียงบ่นของเพื่อนๆตัวเองหรอก“เพื่อเป็นการประหยัดน้ำมันรถ เคนตะกับจงเบนั่งรถฉัน โอเคมั้ย?” ป๊อปปี้เสนอ“แล้วฉันกับแก้ว?” ร่างสูงเอ่ยถาม “นั่งรถเขื่อนสิ” หนุ่มเกาหลีแถวสุพรรณ(?)ตอบก่อนจะไปช่วยเคนตะที่กำลังยัดของใส่รถป๊อปปี้อยู่“เฮ้ๆ ระวังหน่อย ฉันรักน้องซูซี่ของฉันมากนะเว้ย!”ป๊อปปี้เริ่มโวยวายเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองกำลังทารุณกรรมรถสุดที่รักรองจากแฟนสาวที่อยู่ข้างๆ“แกไม่เคลียร์รถเลยอ่ะ แล้วฉันจะใส่ของยังไง?”เคนตะชะโงกหน้ามาคุยกับเจ้าของรถก่อนจะกวักมือเรียกให้มาเคลียร์ของ ส่วนแฟนเจ้าของรถก็เดินไปนั่งในรถแล้ว“เขื่อน”“ครับผม! ^_^”“-____-****”“อุ้ย!”เขื่อนหันไปยิ้มกับร่างบางที่เรียกตนเมื่อกี้ ก่อนจะได้ค้อนจากร่างสูงมาแทน “แก้วปวดฉี่ ToT”“นั่นสิ ขับไปใกล้ๆรถไอ้ป๊อปหน่อย จะได้บอกให้มันแวะพักก่อน”“เออๆ”แล้วก็ทำตามคำขอของเพื่อน แล้วทั้งหมดก็แวะพักกันก่อนจะเดินทางต่อ“โทโมะ!!”“พี่เบลล์! -o-”โชคร้าย ร่างสูงดันมาเจอกับแฟนสาวของตัวเองที่มากับเพื่อนอีกคน ดูท่าว่ารถจะเสีย เขาซวยแล้วไงล่ะ!“จะไปไหนกันหรอน้องเขื่อน >_<”“ไปทะเลกันน่ะครับ ^^”แล้วเขื่อนก็ตอบคำถามไปหมดโดยไม่มีหมกเม็ดเลยแม้แต่น้อย ร่างบางที่วิ่งออกมาจากห้องน้ำก็ยืนมองแบบงงๆ“พี่ไปด้วยได้มั้ย รถเพื่อนเสียน่ะ” เบลล์ขอ“รถเขื่อนอาจจะไม่พอครับ”“ไม่เป็นไร นั่งเบียดกันก็ได้” “ไปกันได้แล้วนะ!”เฟย์จูงมือร่างบางไปที่รถอย่างไม่พอใจ ก่อนที่เขื่อนจะรีบตามไป “เดี๋ยวเฟย์นั่งตักแก้วก็ได้ โทโมะกับพี่เบลล์ แล้วก็เพื่อนพี่เบลล์จะได้ไม่ต้องนั่งเบียดๆกัน”“จะบ้าหรอแก้ว! ตัวก็เล็กพอๆกัน ถ้าเฟย์นั่งตักแก้วมีหวังแก้วได้ไปโรงพยาบาลแทนทะเลแน่ๆ!”เฟย์ค้านขึ้นมาก่อนจะดันตัวร่างบางให้ไปนั่งข้างหลัง รถก็คนนิดเดียวยังจะมาเบียดกันอีก ~“นั่งได้มั้ยแก้ว?” ร่างสูงถามอย่างเป็นห่วง“ได้ ไม่เป็นไรหรอก”ปากบอกไม่เป็นไรแต่โดนเบียดจนจะเข้าไปสิงอยู่ในกระจกอยู่แล้ว ผู้มาใหม่และเพื่อนนั่งกินที่ซะเหลือเกิน เฟย์แอบลอบมองอย่างโกรธๆก่อนจะพูดขึ้น“แก้ว! นั่งได้หรือป่าว!”“นั่งได้”“มานั่งแทนเฟย์นี่มา เดี๋ยวเฟย์ไปนั่งรถป๊อปปี้เอง!”“ไม่เอานะเฟย์...”“เขื่อนก็ดูสิ เพื่อนเฟย์จะกระเด็นออกนอกรถอยู่แล้วนะ”หมับ!มือใหญ่รั้งเอวเล็กที่อยู่ข้างๆขึ้นมานั่งบนตักเพื่อตัดปัญหา ทั้งเฟย์และเขื่อนยิ้มแก้มแทบปริ“โทโมะ!”เบลล์มองอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเชิดหน้าไปอีกทาง“ปล่อยแก้วนะ! >o<”ร่างเล็กที่อยู่บนตักเริ่มโวยวาย ก่อนจะหันมาทุบอกกว้างโดยลืมแฟนสาวที่กอดแขนอยู่ข้างๆไปเลย“นั่งนิ่งๆสิ มันหนักนะ -_-*”“ก็ปล่อยแก้ว”“วันๆกินอะไรไปบ้าง เหลือแต่กระดูกแล้วเนี่ย”ร่างสูงกอดรัดร่างเล็กบนตักแน่น ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมจากตัวคนบนตักที่กำลังหน้าแดงแปร๊ด หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “อากาศก็เย็นสบายดีนี่ ทำไมหน้าแดง?”จมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่แก้มใส กระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นก่อนจะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ยิ่งขึ้น จนปลายจมูกชนกัน“มันจะมากไปแล้วนะ!!”เบลล์ที่ทนดูอยู่นานปรี๊ดขึ้นมาทำท่าจะทำร้ายร่างบางบนตัก ร่างสูงจึงกอดเธอไว้แน่น“อย่าคิดว่ามีมือคนเดียวนะ!”เฟย์หันมาขู่ พร้อมกับเหลือบตามองเพื่อนตัวเองที่นั่งสลดอยู่“ปล่อยแก้ว...”“ไม่ปล่อย”“ปล่อยแก้วเถอะ แก้วขอร้อง”ร่างบางร้องขอเสียงแผ่ว เธอไม่อยากให้เขากับคนรักมีปัญหากันเพราะเธอ ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย“โทโมะ...”“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”“อะไร?”“ไว้ถึงทะเลแล้วจะบอก”เขายังคงกอดเธอแน่น ไม่ยอมปล่อยให้คนบนตักเป็นอิสระ เมื่อกี้...เกือบไปแล้วเชียว ทำไมต้องมาขัดตอนที่กำลังมีความสุขด้วยนะ“ถึงแล้วววว ~!! ^__^”เขื่อนแหกปากเสียงดังจนร่างบางที่เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้อยู่บนตักร่างสูงตื่นขึ้นมา เจอใบหน้าหล่อเหลาอยู่ห่างไม่ถึงคืบก็รีบดันหน้าออก“จะลักหลับแก้วหรอ”“ป่าวซักหน่อย”ร่างบางชะเง้อมองข้างๆไม่เห็นแฟนของคนที่นั่งตักและเพื่อนจึงถาม“แล้วพี่เบลล์...”“อย่าถามถึงคนอื่น”“ไปง้อพี่เขาเถอะ พี่เขาคงโกรธแย่แล้ว”ร่างสูงทำหูทวนลมไม่ได้ยินที่ร่างบางพูด ก่อนจะรั้งมือเล็กให้เดินตามเขาไป“สวยเนอะ ^-^”เขาหันมายิ้มกับเธอแต่กลับเจอหน้าบูดบึ้งของเธอแทน“อย่าทำแบบนี้...”“ไปช่วยพวกนั้นถือของกัน!”“ไปหาพี่เบลล์เถอะ”“...”“นะโทโมะ ฝากบอกพี่เขาด้วยว่าแก้วขอโทษ แก้วไม่ได้ตั้งใจ ระหว่างเรามันไม่มีอะไร...”หมับ!ร่างสูงคว้าคนตรงหน้ามากอดแน่น ไม่อยากฟังคำพูดใจร้ายจากปากเล็ก คำพูดที่ทำร้ายทั้งตัวเองและคนฟัง คำพูดที่ต้องกลั่นกรองอยู่นานกว่าจะกล้าพูดมันออกมา“พูดมาได้ว่าไม่มีอะไร”“...”“คนอื่นไม่รู้แต่เรารู้ มีแค่เราเท่านั้นที่รู้”“...”“มันเป็นความสัมพันธ์ที่คนอื่นไม่อาจรับรู้เลยว่ามันคืออะไร เป็นยังไงกันแน่”“...”“แต่โมะรู้ว่าแก้วรู้และแก้วก็คิดเหมือนกัน อย่าพูดแบบนั้นอีก มันเจ็บมากเลย รู้มั้ย?”ปากหยักกดลงหน้าผากเนียน สายลมเย็นๆที่พัดผ่านทั้งคู่ไปเป็นเหมือนกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง ไม่มีใครมองเห็น แต่สามารถรับรู้ได้ว่ามีอยู่จริง รับรู้ได้ว่ายังมีกันและกัน!“แต่โทโมะยังมีพี่เบลล์”“เรื่องนั้นโมะเคลียร์เอง ไม่ต้องห่วง”“แต่แก้ว...”“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”มือใหญ่คว้าเอามือเล็กมาแนบหน้าอกข้างซ้าย ที่มีก้อนเนื้อที่เรียกว่า ‘หัวใจ’ เต้นแรงแทบบ้าอยู่ รับรู้ได้ทันทีว่าเธอมีอิทธิพลต่อเขามาก“รีบไปช่วยพวกนั้นกัน เดี๋ยวจะโดนด่าซะก่อน ^^”“อย่ายิ้มแบบนี้ให้คนอื่นนะ”“หืม?”ร่างเล็กรีบปิดปากตัวเองแน่น เผลอพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมา ร่างสูงที่ได้ยินชัดเต็มสองหูก็ยังคงแกล้งคนตรงหน้าที่แก้มแดงไม่แพ้ลูกตำลึงไม่เลิก“เมื่อกี้แก้วว่าอะไรนะ ไม่ค่อยได้ยินเลย”“ป่าว - / / / -”“ฮะๆ ^3^”เขายิ้มเย้ยก่อนจะรีบขโมยจุ๊บที่แก้มใสไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีบวิ่งหนีไปทันที“ไอ้บ้า! > / / / <”เธอตะโกนด่าไล่หลังก่อนจะวิ่งตามไป “แก! แกไม่มีวันได้มีความสุขหรอก นังแก้ว!”เบลล์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดพูดขึ้น กำมือแน่นด้วยความโกรธ “พี่เบลล์กับเพื่อนจะนอนที่ไหนล่ะเนี่ย” ป๊อปปี้ถามขึ้น“นั่นสิ เราจองไว้แค่ 8 ห้องนี่” เขื่อนตอบอย่างมีเหตุผล“เดี๋ยวเฟย์ไปนอนกับพี่ฟางก็ได้ ยกห้องนั้นให้ไปเลย!” แล้วเฟย์ก็ถือกระเป๋าไปหาฟาง“ทุกคนมาดูผังห้องเร็ว!”เขื่อนว่าก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นนึงออกมาแล้วก็วาดๆ ขีดๆ เขียนๆลงไปห้อง 720          ห้อง 721          ห้อง 722          ห้อง 723            เคนตะ             ป๊อปปี้              โทโมะ              เขื่อน             .....................................ทางเดิน....................................เบลล์,เพื่อน      เฟย์,ฟาง             แก้ว                 จงเบห้อง 724          ห้อง 725          ห้อง 726          ห้อง 727“ตามนี้นะ?”ป๊อปปี้ถามก่อนที่ทุกคนจะพยักหน้าตอบ แล้วก็แยกย้ายกันไปห้องของตัวเอง
-----------------------------------
มันไม่สนุกใช่มั้ย? U_U
เม้นท์กันเยอะๆน๊าาา ~