Oh!!! Darling ที่รักครับ! ผมไม่ใช่มาเฟีย

9.4

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 09.26 น.

29 chapter

292 วิจารณ์

37.98K อ่าน

18) ผู้หญิง!!!O_O

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

กลับไปยังบ้านพัก(ต่างอากาศ)ของโทโมะ

"ทำไม 2 คนนั้นยังไม่มาทานข้าวอีกนะ"พิมพูดขึ้น

"อ่อ เมื่อกี้ฉันเห็นมันออกไปข้างนอกกับ...แก้วน่ะ"เขื่อนเอ่ย

"หา? ตอน 2 ทุ่มเนี้ยนะ"

"ไม่ต้องหวงมันหรอกน่า"ป็อปปี้บอกปััดๆ"ยังไงพวกมันคงไม่ตามมาถึงนี้หรอก

"ฉันก้หวังให้เป็นอย่างนั้น..."

หลังจากทานข้าวเสร็จพิมพาทิสึยะขึ้นไปนอนเพราะต้องพักผ่อนมากร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไหร่

ปัง!

"เสียงอะไรน่ะ!!"ทุกคนพูดเหมือนกัน

"ลองไปดูข้างนอกกันเถอะ"ป็อปปี้กำลังจะวิ่งออกไปแต่...

"ยะ....อย่าคะ มันอันตราย"ฟางพูด

"แต่..."

"นะคะ"

"อะ..อืม"

"ฉันคิดว่ามันเป็นเสียงปืนนะ"เฟย์จากที่หายไปนานก้เปร่ยขึ้น

"นี้ยัยหัวหอมถ้าเธอไม่พูดก้ไม่มีใครว่าเธอหรอกนะ=_="น่าจะรู้นะว่าใคร

"นี้นายเขื่อนก้ฉันได้ยินแบบนั้น ฉันไม่ได้โง่นะยะ-*-"

"เอาละๆ พอก่อน เอาเป็นว่าเราไม่ต้องตกใจกันนะ"พิม

"แล้วพี่โทโมะกับแก้วละ"

ปัง!

"..."ทุกคยเงียบและหวาดวิตกกัน

"พรุ่งนี้ค่อยออกตามหาแล้วกันนะ วันนี้ดึกมากแล้ว ออกไปก้อันตรายเปล่าๆ"พิมพยายามเกลี้ยกล่อม

"อืม"ตอบพร้อมกันแล้วแยกย้าย นอนห้องใครห้องมัน

Kaew Part

เช้า...

ฉันเปร่ยตาขึ้นมาก้รู้สึกปวดหัวและเจ็บที่แขนมากกว่าเดิม อากาศหนาวยิ่งเย็นยะเยือกมากกว่าเมื่อคืนเสียอีก

แอ๊ด~

หืมใครน่ััะO_=

ฉันมองไปที่ประตูกระท่อมที่กำลังเปิดออก

คุณพิม!!!

"โทโมะ!!"พิมรีบวิ่งเข้ามาหาโทโมะ

และตามด้วยเฟย์ เขื่อน ป๊อปปี้ ฟาง

"คะ...คุณพิม"ฉันพูดเสียงเบาเพราะไม่มีแรงแม้จะขยับ

"แก้ว! เป็นอะไรรึเปล่าน่าซีดเชียว"ฟางรีบถาม

"ไม่เป็นไรหรอก...แค่..."ฉันรู้สึกว่าหนังตาหนกมากๆจนแทบลืมไม่ขึ้น และแล้วภาพข้างหน้าก้หายไป...

End Kaew Part

Tomo Part

ผมตืนขึ้นมาก้พบกับผ้าพันแผลที่ต้นแขน สงสัยคงจะเป็นแผลเก่าที่ยังไม่หายดีและดันฉีกอีกครั้งซะงั้น==;

แต่...ผมไม่เห็นแก้วเลยแฮะ ไปไหนเนี้ย

แอ๊ด~

ผมเดินออกไปนอกห้องแล้วก้เจอกับคุณหมอประจำตระกูล

"สวัสดีครับคุณหมอ มีใครเป็นอะไรเหรอครับ"

"อ่อ คุณแก้วน่ะครับเธอแขนหักและข้อเท้าแพลง คุณพิมโทรหาผมน่ะครับ"

"อ๋อ"ไม่เห็นบอกอะไรเลยนะ!

"เอ้อ..แล้วเธอก้เป็นไข้ด้วยนะครับ^^ ผมให้ยาไว้แล้วอีกสักพักไข้คงลด"

เธอ!!!

O_o

หมายความว่าไง!

"เอ่อ...เดี๋ยวครับคุณหมอ 'เธอ' หมายความว่ายังไงครับ"

"เอ้า ก้ใช้เรียกแทนผู้หญิงไงครับ"

"ผู้หญิง!!!O_O"

"ครับคุณแก้วเป็นผู้หญิงครับ"

"ฮึ่ม!!!"ผม...ผมพูดอะไรไม่ออกเลย"แก้วอยู่ที่ไหน!!"

"อะ...เอ่อ ห้องคุณเฟย์ครับ"

ผมตรงไปที่ห้องเฟย์อย่างเร็ว

ปัง!!

"แก้ว!!"ผมเรียกชื่อเธอที่นอนอยู่

"...มะ...มีอะไร...อ๊ะ!"

ผมดึงแก้วให้ลุกขึ้นแล้วลากมาที่ระเบียงหน้าบ้าน

"นายมีเรื่องอะไร"

"ฉันสิต้องถามเธอว่าเธอหลอกฉันทำไม!!!"

"หืม?...หลอก"

"ใช่!! ฉันรู้แล้ว"

"อึก...น่ะ...นายรู้แล้วงั้นเหรอ"

"บอกมาสิว่าเธอหลอกฉันทำไม"ผมพูเสียงเย็นแล้วจับไหล่แก้วไว้

"...คือ...ฉันขอโทษ...อึก"

ผมดึงแก้วเข้ามากอด มันอะไรกันเนี้ย!! ผมไมได้เป็นเกย์แล้ว!!!

"นาย...โทโมะ"

"ฮ่าๆๆๆ ฉันไม่ได้เป็นเกย์ ฮ่าๆๆๆๆ"ผมหัวเราะออกมาดังลั่น

"เห...เดี๋ยวสิ นายไม่โกรธเหรอ"

"ฮ่าๆๆ จะโกรธทำไม....ไหนเมื่อฉันไม่ได้ชอบผู้ชายแล้ว^^"ผมพูดทั้งๆที่ยังกอดแก้วไว้อยู่

"อะ...เอ่อ ปล่อยก่อนเถอะ"แก้วพลักผมเบาๆ

"อะไรห๊ะ เรื่องนี้เคลียร์แต่เรื่องที่นาย เอ๊ย เธอหลอกฉันยังไม่เคลียร์นะ-*-"

"อือ...ฉันรู้ เอาเป็นว่าฉันยังบอกไม่ได้แล้วกัน"

"ทำไมละ?"

"ก้บอกว่ายังบอกไม่ได้"

"งั้นฉันจะจูบ..."ผมพูดแล้วรวบแก้วไว้

"นายบ้า...เห็นฉันเป็นผู้หญิงแล้วจะรังแกเหรอ!"

"ถ้าเธอไม่บอกฉันก้จะ..."ผมพูดแล้วโน้มหน้าเ้ข้าไปเรื่อยๆ

"อร๊ายยยย~ ไอ้มาเฟียหื่น!!!"

"o_O ว่าไงนะ"

"ปะ...เปล่า ฉันแค่...อุ๊ปส์"ผมจูบแก้วเบาๆแล้วผละออก

"ไง?"

"ไม่ไงหรอก! ออกไปเลยนะ"แก้วผลักผมเบาๆ

"ไอ้โมะ!!! แกอยู่ไหนวะ!!"เสียงไอ้เขื่อนหนิ

"อยู่นี้ๆ"ผมบอก

"เออๆ เจอก็ดีแล้วมีคนมาหาวะ"

"ใคร?"

"มาเหอะหน้าาา!!"

เขื่อนพาผมไปที่ห้องรับแขก ผมไม่ลืมที่จะจับมือแก้วไปด้วย

แต่พอเข้าไปในห้องปุ๊ป

OoO

ไอ้เคนตะ!!!!

"แกมาได้ไงวะ!!!"

"ก้แค่อยากทวงสัญญาน่ะ"มันพูดแล้วสแยะยิ้ม

"แกตามมาที่นี้เพื่อ!!!..."

"....."....

-----------------------------------------------------------------------------------------------

แว้กกกกกกกก!!! เคนตะมาทวงสัญาอะไรเนี้ยยยย!
อยากรู้ต้องเม้นๆๆๆๆ+โหวตๆๆๆๆๆ นะจ๊ะ

chapter 17

สารบัญ

chapter 19