นิยายเรื่องมามะมาให้รักซะดีๆยัยแม่มดตัวตัวแสบ

2วันผ่านไป
จินนี่(ที่กำลังฝึกเดินก็ได้เห็นโทโมะเดินเข้ามา)โมะ(พร้อมกับจะล้มแต่โทโมะรีบไปคว้าตัวจินนี่ไว้ได้)ขอบใจนะ
โทโมะ//ฝึกไปถึงไหนแล้วหรอ
จินนี่(ยิ้มให้)ก็เริ่มจะเดินคล่องแล้วล่ะแล้ววันนี้ไม่เอาแก้วมาด้วยล่ะ
โทโมะ//แก้วเค้าต้องดูแลเพื่อนนะ มาโมะช่วย(ประคองจินนี่หัดเดิน)
จินนี่//อ้าว บอม(ยิ้มให้บุรุษพยาบาลที่กำลังเดินเข้ามา)มาแล้วหรอ
บอม//ครับ วันนี้แฟนมาช่วยกายภาพบำบัดด้วยหรอ
จินนี่//นี้โทโมะเพื่อนเราโทโมะนี้บอมคนที่พาเรากายภาพบำบัดทุกวัน(แนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน)
โทโมะ//ยินดีที่ได้รู้จักคับ(ยื่นมือให้)
บอม//เช่นกันคับ
จินนี่//เออ โมะจินนี่มีไรอยากบอก(เงียบมานาน)
โทโมะ//มีไรหรอ
จินนี่//คือจินจะลาออกไปเรียนต่อังกฤษ
โทโมะ//ทำไมล่ะอีกปีเดียวเราก็จะจบแล้วนะ
จินนี่//เราอยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โน่นนะและอีกอย่างจินนี่ขอโทษโมะที่จินนี่จะเปลี่ยนไปรักคนใหม่โมะคงไม่รู้สึกโกรธจินนะ(ยิ้มให้ทั้งที่ข้างในเจ็บแทบขาดใจและรู้สึกผิด)
โทโมะ(กอดจินนี่)โชคดีนะขอบคุณที่ไม่โกรธโมะเลยโมะอยากบอกจินนี่ว่าโมะขอบคุณที่จินนี่ทนดูแลโมะมาตลอดขอให้จินนี่เจอคนที่ดีกว่าโมะนะและขอให้ผู้ชายคนนั้นดูแลจินนี่ให้ดีกว่าโมะก็แล้กันวจินนี่ไม่ต้องรู้สึกผิดเลยโมะเข้าใจโมะไม่โกรธจินหรอกอย่าคิดมาก
 
 ไม่ต้องขอโทษที่เธอจะไป ไม่ต้องขอโทษและไม่ต้องเสียใจ
 ที่เธอนั้นเจอใครอีกคน ที่เค้าพร้อมจะดูฉันก็พร้อมจะเข้าใจ
ไม่ต้องขอโทษและไม่ต้องพูดอะไร ไม่ต้องขอโทษถ้าจะเปลี่ยนไปรักใคร
เธอไม่ต้องรู้สึกผิด ไม่ต้องคิดให้มากมาย หากเธอนั้นจะได้รักใครสักคนที่ดี
 
ในวันนั้นที่ฉันมีเธออยุ่ข้างกัน ยังไม่รู้ว่าเธอสำคัญ
ฉันลืมกอด ฉันลืมเธอ ฉันลืมห่วงความรู้สึกเธอเสมอ
ฉันนั้นลืมทำในสิ่งที่ควรทำ และสุดท้ายเธอคงรอไม่ไหว
 
 
ในวันนี้ที่ต้องเสียใจ ฉันรู้ดีว่าเป็นเพราะอะไร
ฉันลืมกอด ฉันลืมเธอ ฉันลืมห่วงความรู้สึกเธอเสมอ
ฉันนั้นลืมทำในสิ่งที่ควรทำ และสุดท้ายเธอคงรอไม่ไหว
(*)
 
ขอให้ต่อจากนี้ทุกๆเวลา ขอให้เธอกับเค้าไม่ต้องลงเอยแบบเรา อย่างที่เคยพบมา
ส่วนฉันก็ปล่อยให้ฉันได้เรียนรู้ว่า ถ้าหากจะรักใครสักคน ถ้าจะรักใครอีกหน ต้องดูและเค้าให้ดีๆ
 
จินนี่(กอดโทโมะแล้วร้องไห้ออกมา)จ๊ะ โมะก็ต้องดูแลแก้วให้ดีๆนะรู้ไหมแล้วห้ามขับรถเร็วล่ะ
โทโมะ(ดึงจินนี่มาซับน้ำตา)อืม เลิกร้องไห้ได้แล้วงั้นโมะกลับก่อนนะ แล้วอย่าลืมพาคนใหม่มาให้โมะรู้จักด้วยล่ะ
จินนี่(พยักหน้าให้แล้วยิ้มให้)อืม บาย(โบกมือให้แล้วโทโมะก็เดินออกไป)
ทิฟฟานี่(ปรากฎตัวต่อหน้าโทโมะ)รู้สึกผิดใช่ไหมล่ะที่ทิ้งนางฟ้าแสนดีอย่างจินนี่
โทโมะ//ใช่ แต่ฉฉันรู้มาตลอดว่าจินนี่ทนเรามาตลอดขนาดฉันมัวแต่เที่ยวกับเพื่อนแล้วลืมไปรับจินนี่ที่ร้านจินนี่ก็นั่งรอฉันจนดึก ฉันลืมวันเกิดจินนี่ลืมว่าจินนี่เป็นแฟนฉันควงผู้หญิงหลายคนในเวลาเดียวกันแต่จินนี่ก็ทนเพียงแค่คำพูดเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึกผิดรู้ไหมคือคำไหน
ทิฟฟานี่(ส่ายหน้า)ไม่รู้
โทโมะ//คำพูดที่ว่าโมะจะคบใครไม่ว่าแต่ขอให้รักจินนี่คนเดียวก็พอ
ทิฟฟานี่//ไม่ต้องคิดมากหรอก นายปล่อยจินนี่ไปเจอคนที่ดีแล้วผู้ชายคนนั้นรักแฟนนายมากด้วย
โทโมะ//เธอรู้หรอ ว่าคนไหน
ทิฟฟานี่//คนที่จับมือนายตอนนายไปหาจินนี่ที่ทำกายภาพบำบัดไง
โทโมะ//บอมหรอ
ทิฟฟานี่//อือ หึ ไปเหอะแก้วรอนายอยู่ที่บ้านนายคบกับแก้วแล้วนายอย่างทำให้แก้วเสียใจเหมือนจินนี่รู้ไหม
โทโมะ//ฉันสัญยา(ขับรถออกไป)
ส่วนพิชชี่ที่นั่งเฝ้าหวายทั้งวันทั้งคืนก็เห็นหวายลืมตาตื่นขึ้นมา//ฟื้นแล้วหรอเธอหลับไปตั้ง2วันเลยนะ
หวาย(ลุกขึ้นมา)ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเลยหรอ
พิชชี่(พยักหน้า)ใช่ กินอะไรสักหน่อยนะ
หวาย//แล้วนายเป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหม
พิชี่//ไม่ขอบใจนะที่ช่วย มาฉันป้อน(พร้อมกับตักข้าวต้มป้อนหวาย)
เกล(ที่ยืนมองก็ได้แต่อิจฉา)นังหวาย ฉันจะทำให้แกไม่มีความสุขเลยคอยดู(เดินไปชนทีวานอฟที่เดินเข้ามา)นี้เห็นไหมว่าฉันกำลังเดินอยู่ ฮะ
ทีวานอฟ//ไม่เห็น(ยักคิ้วให้แล้วเดินเข้าไปหาหวาย)ฟื้นแล้วหรอเจ็บตรงไหนไหม
หวาย(ดีใจที่เห็นเพื่อนซี้ตัวเองไม่เป็นไรสักนิด)ไม่เป้นไรหรอกขอบใจนะทีวานอฟที่ช่วยหวาย
ทีวานอฟ//เราอยู่กับหวายมาตั้งแต่หวายแบเบาะเรื่องแค่นี้ทำไมทีวานอฟจะให้ไม่ได้
หวาย(กอดทีวานอฟอย่างซึ้งใจ)หวายรักทีวานอฟที่สุดเลย
พิชชี่(ได้แต่หงุดหงิดที่เห็นหวายกอดทีวานอฟ)พอได้แล้วมั้ง กินเข้าวเหอะ
ทีวานอฟ//ถ้าหวายอยากได้อะไรเรียกเรานะเพราะหวายเสียพลังไปเยอะมากๆๆอาจทำอะไรไม่สะดวกเพราะเวทย์มนต์ที่หวายใช่อาจไม่เพียงพอ
หวาย//จ๊ะ