รักวุ่นวายของสามสาว

8.5

เขียนโดย tumm

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.14 น.

  68 ตอน
  938 วิจารณ์
  107.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     หลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำเสร็จก็ลงมานั่งดูทีวีอยู่ข้างล่าง  ก่อนที่โทโมะจะเดินไปถือเค้กก้อนโตออกมา

     “ เค้กสตรอเบอรี่มาแล้วครับที่รัก” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเอาเค้กวางบนโต๊ะเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ตรงหน้า

     “ ทำไมพี่ป๊อบยังไม่กลับอีกนะ” แก้วบ่นก่อนจะมองไปทางหระตูบ้าน

     “ มันบอกว่าคืนนี้ไม่กลับ จะไปสวีทกับแฟนสาว”

     “ งั้นโมะออกไปล็อคบ้านด้วย  แก้วจะกินเค้ก” แก้วเอ่ยบอกแฟนหนุ่ม

     “ ได้ครับ งั้นเดี๋ยวโมะมากินด้วยนะ” โทโมะบอกแล้วเดินหยิบกุญแจออกไปล็อดบ้านแล้วปิดม่านให้ปิดชิดก่อนจะเดินมาหาหญิงสาว

     “ อุ๊บ..” โทโมะเดินมาเห็นหญิงสาวตักเค้กเข้าปากก็ประกบปากหญิงสาวทันที ก่อนจะสอดลิ้นตัวเองเข้าไปกวาดเค้กในปากของหญิงสาวมาชิม

     “ หวานอ่ะแก้ว” เมื่อถอนปากออกมาโทโมะก็เอ่ยชมทำให้หญิงสาวหน้าแดง

     “ น่าเกียจ”

     “ ลองชิมดูไหมล่ะ อร่อย หวานจริงๆ นะ” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้

     “ พอเลย” แก้วดันหน้าชายหนุ่มออกก่อนจะตักเค้กเข้าปากแล้วนั่งดูทีวีต่อไป 

 

 

 

       เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะกับแก้วก็ออกไปโรงเรียนด้วยกันแต่เช้า  ก่อนจะมานั่งรอเพื่อนๆ ที่โรงอาหาร

      “ เดี๋ยวโมะไปซื้อข้าวให้นะ” โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินออกไป  แก้วที่นั่งรออยู่ก็มองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นเพื่อนๆ เดินเข้ามา

      “ หวัดดีเคนตะ จงเบ มาพร้อมกันเป็นอะไรกันป่ะเนี่ย” แก้วเอ่ยแซวทั้งคู่

      “ เป็น” จงเบเอ่ยตอบ

      “ เฮ้ย” แก้วกับเคนตะร้องพร้อมกัน ก่อนที่เคนตะจะเขยิบออกห่าง

      “ ก็เป็นเพื่อนกันไง ตกใจกันไปได้” จงเบเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้เพื่อนสาว

      “ ตกใจ นึกว่าเป็นคู่ขากัน” แก้วเอ่ยบอก

      “ ทีหลังก็พูดยาวๆ ไปเลย พูดงี้เสียวเป็นเหมือนกันนะเว้ย” เคนตะเอ่ยบอกอย่างกลัวๆ ก่อนจะย้ายมานั่งข้างแก้ว

      “ ไอ้โมะไม่มาเหรอ” เคนตะเอ่ยถามหญิงสาว

      “ มา แล้วเอ็งก็ไปนั่งฝั่งนู้นเลย ตัวจริงของแก้วเขามาแล้ว” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมวางถาดอาหารที่มีข้าวสองจานลง

      “ เออ ได้ตัวจริง แต่เคนตะขอเป็นตัวสำรองยามแก้วเหงานะจ๊ะ” เคนตะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว

      “ โอเค จุ๊บ”  แก้วบอกแล้วทำท่าจุ๊บส่งไปให้เพื่อนหนุ่ม

      “ อย่าทะลึ่งกับแก้วนะ ไม่งั้นเจอดี” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะโอบเอวหญิงสาวไว้แล้วทานข้าว

       “ หวัดดีทุกๆ คน” เฟย์เอ่ยทักเพื่อนๆ ที่นั่งอยู่พร้อมเดินมากับแฟนหนุ่ม  ไม่นานป๊อบปี้กับฟางก็เดินสวีทหวานเข้ามา

       “ เบื่อคนมีคู่ว่ะ เรามันคนไม่มีคู่ อื้อๆๆ” เคนตะเอ่ยบอกแล้วทำท่าร้องไห้ก่อนจะลุกแล้วเดินมานั่งพิงกับแก้ว

        “ แก้ว ไม่มีใครรักเคนเลย อื้อๆ”

        “ โอ้ ไม่ร้องนะจ๊ะ” แก้วรับมุกโดยการหันมาโอบไหล่เพื่อนหนุ่ม

        “ มา เดี๋ยวโมะปลอบให้” โทโมะลุกขึ้นมาหาเพื่อนหนุ่ม

        “ เฮ้ย ล้อเล่น อย่าเครียดดิ” เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม  ก่อนจะเดินหนีเพราะเพื่อนหนุ่มอาจจะเตะเขาได้ 

        “ อ่าอ่าอ่า” เพื่อนๆ ต่างหัวเราะที่เคนตะแกล้งโทโมะได้สำเร็จ

       “ ไปโอบกอดมันทำไม” โทโมะเดินเข้ามานั่งก่อนจะถามหญิงสาวที่นั่งทานข้าวไม่สนใจอะไร

        “ เพื่อนกัน จะหึงหวงอะไรเนี่ย” แก้วเอ่ยบอกแล้วนั่งทายข้าวต่อไม่สนใจชายหนุ่ม 

 

 

       

     และแล้ววันสอบวันสุดท้ายก็มาถึง  พวกเรามารวมตัวกันที่โรงเรียนแต่เช้า  เพื่อช่วยกันติว  ก่อนจะแยกย้ายเข้าห้องสอบ เพื่อนๆ ในกลุ่มต่างสอบกันคนละห้อง  เพื่อไม่ให้เด็กๆ ลอกข้อสอบกัน

     “ ขอให้โชคดีนะเขื่อน” เฟย์เอ่ยบอกแฟนหนุ่ม

     “ เหมือนกันครับที่รัก” เขื่อนยิ้มให้ก่อนจะเดินไปส่งแฟนสาวที่ห้องสอบ

     “ โชคดีนะฟาง” ป๊อบปี้เอ่ยบอกแฟนสาวเมื่อเดินมาส่งที่หน้าห้องสอบ

     “ เช่นกันป๊อบ จงเบ” ฟางเอ่ยบอกสองหนุ่มก่อนที่ทั้งสองจะเดินกลับไปยังห้องสอบของตัวเอง

     “ ไปสอบบได้แล้วแก้ว” เคนตะเอ่ยเรียกเพื่อนสาวที่เก็บของใส่กระเป๋า  เพราเคนตะกับแก้วอยู่ห้องเดียวกัน

     “ แปบนึงแก้ว”

   “ แก้วไปก่อนนะโมะ ตั้งใจสอบด้วยล่ะ” แก้วหันไปบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ

      “ เช่นกันนะที่รัก” โทโมะเอ่ยบอก  แก้วยิ้มให้ก่อนจะเดินไปยังห้องสอบพร้อมเพื่อนหนุ่ม    หลังจากสอบเสร็จเพื่อนๆ ต่างก็ลงมานั่งรอที่โต๊ะประจำกลุ่ม  คนที่มาถึงคนแรกคือเคนตะกับแก้วที่โดนปล่อยออกมาก่อน

       “ ทำได้ป่ะเคน” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

       “ สบายมาก แก้วล่ะ”

     “ ก็พอได้นะ”

     “ แก้ว เคนตะ” จงเบเอ่ยเรียกเพื่อนสาว

       “ ยิ้มมาขนาดนี้ ทำได้ชัวร์เลยใช่ไหม” เคนตะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มทั้งสอง

       “ แน่นอน” ป๊อบปี้เอ่ยตอบก่อนจะกอดคอน้องสาวบุญธรรม

       “ เฮ้ย! ไอ้ป๊อบเอามือออก” โทโมะที่เดินมาเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม

       “ นี้น้องสาวข้า ข้าจะกอดคอ กอดเอว หอมแก้มก็ทำได้” ป๊อบปี้บอกแล้วทำท่าทุกอย่างประกอบ

       “ นี้คู่หมั้นข้า” โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวมากอดก่อนจะหอมแก้มหญิงสาว

      “ โมะ นี้มันที่โรงเรียนนะ อายบ้าง”

    “ ก็โมะลบรอยให้แก้วไง” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา