รักวุ่นวายของสามสาว

       " ก็เขื่อนกินข้าวช้อนเดียวกับแก้ว ทันก็เหมือนจูบปากทางอ้อมนั้นแหละ" เขื่อนอธิบายให้เพื่อนสาวเข้าใจ       " อย่าคิดมากเลยนะจ๊ะ เพื่อนกัน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมยกมือไปพาดบนไหล่ของเพื่อนหนุ่ม       " ใช่ เพื่อนกัน..ฉันรักเธอ" เขื่อนเอ่ยบอกพร้อมหัวเราะให้เพื่อนหนุ่ม ไม่นานเพื่อนๆ ทั้งหมดก็ทะยอยเดินเข้ามาในห้องอาหาร       " เป็นไงบ้างแก้ว" เฟย์เอ่ยถามอย่างยิ้มๆ       " อย่าถามได้ไหม อายเป็นนะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาวอย่างอายๆ       " อ่าอ่าอ่า" เพื่อนๆ ต่างหัวเราะให้กับเพื่อนสาว       " กินข้าวกันดีกว่า" เฟย์บอกแล้วหันไปสั่งอาหารกับบริกรหนุ่มอย่างเสียงหวาน       " เอ่อ..ไอ้โมะ แลกที่นั่งกัน" เขื่อนว่าก่อนจะลุกเดินๆไปนั่งข้างแฟนสาว       " น่าจะแลกตั้งนานแล้วนะ"       " ที่รัก สั่งให้เขื่อนน้อยด้วยนะครับ" เขื่อนเอ่ยบอกอย่างอ้อนๆ เพราะเห็นแฟนสาวสั่งอาหารกับบริกรหนุ่มด้วยเสียงหวาน       " สั่งไปให้แล้วอ่ะเขื่อนน้อย" เฟย์หันมาบีบแก้มแฟนหนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยว       " เลี่ยนแล้วคู่นี้" ฟางเอ่ยแซวทันที       " ใช่ เราไปเลี่ยนกันสองคนดีกว่า" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะจับมือหญิงสาวเดินออกไป         " ไปเดินเล่นกันแก้ว" โทโมะเอ่ยชวนหญิงสาว       " ไม่เอา แก้วยังไม่อิ่ม" หญิงสาวว่าก่อนจะตักอาหารเข้าปากต่ออีก       " หมูอ้วน" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว       " ไม่อ้วนซะหน่อย"  แก้วบอกแล้วหน้าหนีอย่างงอนๆ       " ขอโทษก๊าบบ แก้วใจไม่อ้วนเนอะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดเอวหญิงสาวไว้อย่างหลวมๆ ก่อนจะซุกหน้าลงที่ลำคอของหญิงสาว       " อย่ามาติดเรทแถวนี้นะโทโมะ" เฟย์เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม       " แล้วเคนตะกับจงเบไปไหนอ่ะ" แก้วเอ่ยถาม เพราะเธอลืมเพื่อนหนุ่มอีกสองคนไปแล้ว      " สงสัยจะเหนื่อยจากการเล่นน้ำ" เขื่อนเอ่ยบอก      " ตายยากจริงๆ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปเห็นเพื่อนหนุ่มทั้งสองเดินเข้ามาในห้องอาหาร      " ทางนี้เคนตะ จงเบ" แก้วยกมือเรียกเพื่อนหนุ่มทั้งสอง  ทั้งสองที่หันมาเห็นก็รีบตรงดิ่งมาทันที      " กินไรกันเอ่ย" เคนตะไม่ว่าเปล่าก่อนจะดึงเก้าอี้มานั่งข้างเพื่อนสาว      " ตรงนู้นที่ว่าง ทำไมไม่ไปนั่ง" จงเบเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม      " ใช่ เกะกะ" โทโมะรีบสมทบอีกคน      " ไม่เอา อยากนั่งกับแก้ว" เคนตะแกล้งเพื่อนหนุ่มด้วยการส่งสายตามาให้เพื่อนสาว  แก้วเองก็รีบรับมุขทันที      " น่ารักจัง ดื่มน้ำหน่อยไหม" แก้วว่าก่อนจะหยิบแก้วน้ำยื่นไปตรงหน้าเคนตะ      " เมื่อไรจะกินเสร็จ" โทโมะเอ่ยถามเสียงเข้ม      " พอเถอะเคนตะ ดูดิไอ้โมะมันโมโหแล้ว" จงเบอเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม      " ก็ได้ เล่นๆ อย่าซีเรียสนะ" เคนตะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้เพื่อนหนุ่ม      " ไปเดินเล่นกันดีกว่านะแก้วใจ"      " อยากเล่นน้ำอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ไว้พร่งนี้ดีกว่า วันนี้แก้วเพิ่งจะหายจากไม่สบายนะ" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว      " ก็ได้ งั้นไปเดินเล่นกัน" แก้วบอกแล้วลุกเดินจับมือกับแฟนหนุ่มออกไป
 
          ตอนเย็นทั้งสองยังคงเดินเล่นมาตามริมชายหาดพร้อมกับพระอาทิตย์ที่จะตกลง  ทั้งสองจับมือเดินเคียงข้างกันมาอย่างมีความสุข  ก่อนที่หญิงสาวจะหยุดยื่นมองพระอาทิตย์ที่กำลังลาลับไป  ชายหนุ่มจึงโอบกอดหญิงสาวจากด้านหลัง       " คิดไรอยู่"       " คิดอะไรไปเรื่อยๆ" แก้วเอ่ยถามก่อนจะหันไปมองหน้าชายหนุ่ม       " แก้ว ถ้าแก้วท้อง.." ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว  แต่เธอเอามือมาปิดปากไว้       " คงไม่ท้องหรอกมากโมะ" แก้วเอ่ยบอก แต่ในใจเธอก็แอบกังวลอยู่บ้าง  เธอร่วมรักกับชายหนุ่มที่อยู่กอดแต่ไม่เคยที่จะป้องกัยเลย       " โมะอยากให้แก้วรู้นะว่าโมะรักและพร้อมที่จะรับผิดชอบถ้าเขาเกิดมาจริงๆ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับเอาคางมาเกยที่ไหล่มนของหญิงสาว       " อืม" แก้วบอกอย่างเหม่อลอย       " แก้วอยากมีลูกไหม"       " ก็อยกนะ แต่เรายังต้องเรียนอยู่นะโมะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม       " ถ้าเขามาเกิดจริงๆ ล่ะ"       " ถ้าเกิดมาจริงๆ เราจะทำอะไรได้ล่ะ" แก้วเอ่ยบอก แต่เธอก็ภาวนาว่าอย่าเพิ่งมาตอนนี้เลย ขอเวลาเธอเรียนก่อนเถอะ