ที่รักของผม... I Love U ♥♥♥

คนตัวสูงเดินกระสับกระส่ายไปมาในห้องของตัวเอง บ้าสุดๆ! เขาทำเรื่องบ้าๆ ไปอีกแล้ว ทำให้แก้วร้องไห้อีกแล้ว นี่เขาเป็นอะไรไปกันนะ เธอไม่ไปกินข้าวกับคนที่เขาไม่ชอบอย่างเต้ก็ดีแล้วนี่ แล้วยังจะเอาอะไรอีก?
แกเป็นอะไร! แกเป็นอะไร! แกเป็นอะไร! เขาคอยพร่ำถามตัวเองอยู่อย่างนั้น แกเป็นอะไรฮะไอ้โทโมะ หึงจนหน้ามืดเลยหรือไง!
[หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ...Sorry the number your called...]
“โธ่เว้ย!!! ทำไมปิดเครื่องวะ!!!” โทโมะสบถอย่างเดือดดาล
โทโมะเอามือกุมขมับก่อนจะหย่อนสะโพกลงกับเตียง
“แก้ว...ฉันเป็นห่วงเธอ...”
 
‘เมื่อไหร่เธอจะแต่งตัวเป็นหญิงสักทีหา’
‘อะ...อะไรเล่า ฉันก็แต่งตัวแบบนี้อยู่แล้ว นายจะให้ฉันเปลี่ยนทำไม’
‘ก็ฉันไม่อยากโดนข้อหาว่าเป็นเกย์นี่หว่า เนี่ย เธอก็ทำตัวอย่างกับทอม จนใครๆ ก็หาว่าฉันเป็นผู้ชายเสน่ห์แรงที่ขนาดทอมอย่างเธอยังมาติดแจเลย’
‘มันเกี่ยวกันที่ไหนล่ะ ว่าไปนั่น -_-;’
 
‘ถ้าวันนึงเธอเป็นผู้หญิงขึ้นมา เธอคง...สวยน่าดู’
‘ไอ้บ้า นี่ฉันยังไม่เป็นผู้หญิงอีกหรือไง -///-’
‘แต่งตัวแบบนี้ ใครเห็นเค้าก็ว่าทอมทั้งนั้น’
‘เจ้าพวกนั้นตาถั่วเองต่างหาก’
‘เป็นผู้หญิงเถอะแก้ว ถ้าเธอเป็นผู้หญิงนะ ฉันจีบเธอไปแล้ว’
‘ไอ้บ้า พูดแบบนี้ใจสั่นนะเว้ย’
 
‘ถ้าวันนึง...ฉันชอบทอมแบบเธอขึ้นมา เธอจะ...รับได้มั้ย’
‘อย่ามาพูดบ้าๆ น่าโทโมะ ผู้หญิงของนายก็มีเยอะแยะ นายจะมาสนใจเด็กกะโปโลอย่างฉันทำไมล่ะ’
‘ฉันจริงจังนะแก้ว’
‘โวะ =O= คงจะตัวแข็งทื่อเลยล่ะมั้ง’
‘เอาดีๆ สิ เธอจะรับรักฉันมั้ย’
‘ไว้ถึงวันนั้นก่อนแล้วกันนะ ฉันถึงจะตอบนาย’
 
“นี่ไงแก้ว มันถึงวันนั้นแล้ว เธอจะรับรักฉันได้มั้ย...” ว่าจบ น้ำตาก็ไหลพรากเป็นทาง
 
‘นี่ๆ วันนี้ฉันได้จดหมายรัก ช็อกโกแลต ลูกอม ของขวัญเพียบเลย แหม ชอบวาเลนไทน์จัง สาวๆ เอาของมาให้เพียบ’
‘ฉันก็ได้เหมือนกันย่ะ ของสาวๆ เหมือนกัน แหม คนอย่างไอ้แก้วคนนี้ก็มีเสน่ห์ดี แรงไม่มีตกเหมือนกันเว้ย -..-’
‘...’
‘อ้าวเป็นไรอ่ะ’
‘เปล่า...’
‘อ้อ ฉันมีนี่ให้ด้วยแหละ’
‘ช็อกโกแลตรูปหัวใจ?’
‘อือ ฉันทำเองเลยนะ ทำตั้งนานแน่ะ -.- เอาไปเลยไป’
‘แน้~ เขินล่ะซี้’
‘มากเรื่องน่า ไปๆ กลับบ้านได้แล้ว’
 
[หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ...Sorry the number your called...]
“แก้ว ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ เพราะฉันรักเธอนะแก้ว เธอรับโทรศัพท์ฉันสิ”
.....