So no sweet นายวายร้ายกับยัยตัวดี

" คุณลืมผมแล้วหรอ ฟาง" ป๊อปพูดกับที่ยังดิ้นอยู่


"ใช่  ฉันคงไม่อยากจำคนที่ทำร้ายฉันกับลูกทั้งเป็นหรอก คุณรู้ไหมตอนที่คุณไม่กลับบ้านฉันเป็นยัง คุณไปกับผู้หญิง


คนอื่นฉันรู้สึกยังไงบ้าง ฮึก ๆ "  ฟางเริ่มร้องให้ออกมา


"ผมขอโทษ นะฟางให้อภัยผมเถอะ " ป๊อปพูด


" ไม่ ไม่มีวันที่คุณจะได้ ลูกและฉันกลับไปอีก จำไว้!! " ฟางพูดพร้อมสะบัดอ้อมกอด แล้ววิ่งร้องให้กลับมาที่รถ


'ทำไมฉันถีงลืมผู้ชายคนนี้ไม่ได้สักที ฮึก ๆ ฉันเป็นคนที่อ่อนแอไปแล้วหรอ ฟางเค้าทำร้ายเทอกับลูก เราต้องเข้มแข็งและพร้อมที่จะเจอกับอีกหลายๆอย่างที่จะตามมา' แล้วฟางก้ขับรถกลับคอนโด




วันต่อมา
กลับมาที่ป๊อปปี้ที่อยู่บนรถตัวเองที่กำลังจะไปคอนโดของตัวเอง

'ฟาง ผมจะต้องทำให้คุณกลับมารักผมเหมื่อนเดิม ผมสัญญา ผมจะดูแลคุณให้ดีที่สุด'

คอนโด

ระหว่างที่ป๊อปกำลังเดินไปขึ้น ลิฟ พลัก !!  มีเด็กวิ่งมาชน


"ขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ" ปั๊ปพูด


"ไม่เป็นไรคับ หนูชื่ออะไรคับ "  ป๊อปปี้จึงไม่โกรธเพราะรู้สึกผูกพันกับเด็กคนนี้


"หนูชื่อ น้องปั๊ปค่ะ " ปั๊ปตอบไป


" คับ แล้.. " ป๊อปจะถามต่อแต่ก็ไม่ทันเพราะปั๊ปวิ่งไปซะก่อน


'ทำไมเด็กคนนี้ถึงหน้าคล้ายเราจังนะ !!' แล้วป๊อปก็ขึ้นลิฟไปที่ห้องของตนโดยที่ไม่รู้ว่ามีใครอยู่ข้างๆห้อง






ฟาง
ติ่งน่องๆ ฟางเมื่อได้ยินก็มาเปิดประตู


"ปั๊ป ทำไมขึ้นมาคนเดียวละลุกทำไมให้อาขึ้นมาส่ง  "ฟางถาม แล้วกอดลูดเสร็จจึงปิดประตู


" ปั๊ป อยากขึ้นมาเองค่ะคุณแม่" ปั๊ปตอบ


"จร้าๆ" ฟางยิ้มให้ลูกสาว

"คุณแม่ค่ะ เมื่อกี้ปั๊ปวิ่งชนคุณอาคนหนึง เค้าใจดีมาเลย แถมเค้ายังหน้าตาคล้ายกับปั๊ปด้วย" ปั๊ปเล่าให้แม่ฟัง

"หรอค่ะ แล้วหนูขอโทษคุณอาเค้าหรือเปล่า " ฟางถามแต่ไม่ได้เอะใจว่าเป้นใคร

"ปั๊ปขอโทษคุณอาแล้วค่ะ " ปั๊ปตอบ

"คุณแม่ค่ะ ปั๊ปอยากกินขนม" ปั๊ปตอบ

"ปะเดี๊ยวแม่พาลงไปซื้อไหมค่ะ " ฟางถามลูกสาว

"ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่" ปั๊ปตอบคุณแม่เพื่อที่เทอจะลงไปคนเดียวไปหาอะไรเล่น

"งั้นก็ได้จร๊ะ ตังอยู่ในกระเป่านะจร๊ " ฟางบอกลุกสาว

"ค่ะ " ปั๊ปเปิดประตูออกไป
 
 
ติดตามตอนต่อไปนะจร๊ะ
 

 
 
     ขอโทษนะค่ะที่อัพช้า เน็ตที่บ้าน หล่มเพราะฝนตกจึงไม่สามารถอัพได้ แต่ถ้าเน็ตดีขึ้นแล้วจะอัพเพิ่มให้นะค่ะ